Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, δημοσιονομικού εκτροχιασμού, δραματικής υποχώρησης της Ελληνικής Παραγωγικής βάσης και επικίνδυνης πτώσης της Ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας, μέτρα όπως αυτό της απόσυρσης των αυτοκίνητων είναι ιδιαίτερα περιττά και άστοχα. Στην ουσία εξυπηρετούν
την τόνωση της παραγωγής (βιομηχανία αυτοκίνητου) επιχειρήσεων εκτός Ελλάδος, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα τους σε βάρος της Ελληνικής οικονομίας.
Με το μέτρο της απόσυρσης χρεώνονταν νοικοκυριά και “αιχμαλωτίζονταν” εισοδήματα τα οποία διαφορετικά θα διατίθεντο στην ευρύτερη αγορά. Αυτό το αμφιβόλου αποτελεσματικότητας μέτρο δεν εξυπηρετούσε, σύμφωνα και με έρευνες, ούτε τις περιβαλλοντικές του διαστάσεις.
Οι όποιοι διαθέσιμοι πόροι της Ελληνικής οικονομίας πρέπει να κατευθυνθούν προς την αναβάθμιση και την αφύπνιση της Ελληνικής παραγωγής, των προϊόντων και των υπηρεσιών αλλιώς η χώρα δεν έχει μέλλον.
Καμία, άλλωστε, μεταπρατική Κοινωνία και Οικονομία δεν έχει μέλλον και δυστυχώς, τα τελευταία δέκα χρόνια όλες οι κυβερνητικές πολιτικές αυτό το Μοντέλο Ανάπτυξης ενθάρρυναν.
Το μετρό της απόσυρσης είχε κατακριθεί τόσο από την ΓΣΕΒΕΕ όσο και από ευρύτερους επαγγελματικούς κλάδους και η κατάργηση του κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.