Tης Xριστιάνας Τρούσα, υποψήφιας βουλευτή της ΔΗΜ.ΑΡ. Κέρκυρας
Η συσχέτιση της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε όλοι στο ”πετσί ” μας τόσο καιρό τώρα και της ψυχικής μας αποσταθεροποίησης είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει πολύ τον κόσμο της Ψυχικής Υγείας και όχι μόνο.....
Καθημερινά μας βομβαρδίζουν με μηνύματα που προκαλούν ανασφάλεια για το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας και της πατρίδας μας.
Το πως ένας άνθρωπος αντιδρά όταν παρατεταμένα αμφισβητείται το κύρος, η αξιοπρέπεια, η εντιμότητα, η αυτοεικόνα του και γενικότερα… όταν λόγω οικονομικών δυσκολιών, ζητήματα ηθικής θολώνουν τον νου και το μέχρι τώρα οικείο τοπίο για το ”ποιος” είναι, βρίσκει την πηγή του στο γνωστό σε όλους μας άγχος!
Ο φόβος για το μέλλον δημιουργεί ένα ”διάχυτο” συνεχές, αφύσικο για τον οργανισμό μας άγχος, κάνοντας το άτομο που το βιώνει να νιώθει τεράστια ένταση, που άλλοτε φτάνει στα όρια της παράλυσης, κάνοντας το να νιώθει μια αίσθηση παραίτησης και ανημποριάς προς οτιδήποτε… ανίκανο να αντιδράσει, απογοητευμένο, με αντικοινωνικές συμπεριφορές και άλλοτε οδηγεί το άτομο να λαμβάνει υπερβολικές προφυλάξεις, νιώθοντας μια μεγάλη απαισιοδοξία προς τα πάντα που το περιβάλλουν και φυσικά περιμένοντας πάντα το χειρότερο.
Ο Έλληνας ως μια ”συλλογική προσωπικότητα” δυνατός μεν αλλά… ανώριμος σαν έφηβος, βρίσκεται ακομα προσηλωμένος στον εαυτό του, επηρρεπής σε κάθε είδους τέτοια ψυχική αντίδραση και έτσι ”εγωκεντρικά” του διαφεύγουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον κάνουν ανεπανάληπτο, δυνατό να καταφέρει τα πάντα.
Του διαφεύγει η ίδια η ουσία του πνεύματος του!!!
Στοιχεία δικά μας… Ελληνικά στοιχεία… όπως το Χιούμορ, η Περιφάνεια, το Φιλότιμο, αλλά και το Μυαλό μας… οταν λειτουργεί πολυμήχανα, έξυπνα και προς οφελός μας, θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν απάντηση (λύση) προς όλες τις παραπάνω ασταθείς ψυχικές συμπεριφορές…ίσως και προς το ”αδιέξοδο” εκεινο που ψευδώς μας επιδεικνύουν συνεχώς.
Ναι! Η θετική πλευρά της κρίσης υπάρχει και ίσως…ίσως έχουμε ήδη αρχίσει να τη βιώνουμε.
Δεν είναι τα χρήματα και η ελλειψή τους που μας έκαναν δυστηχισμένους, δυστηχισμένους μπορεί να μας κάνει η έλλειψη επικοινωνίας και συννενόησης με τον διπλανό μας, η έλλειψη αξιών προς τους εαυτούς μας και τους νέους, η έλλειψη ανθρωπιάς και ομαδικότητας!
Ο Έλληνας ως έφηβος ”ταρακουνήθηκε” και ακόμα ”ταρακουνιέται” απο την οικονομική, κοινωνική και ηθική λαίλαπα, που στέκεται ως αυστηρή δασκάλα μπροστά του, να του διδάξει πως δεν υπάρχει μόνο το ”εγώ” αλλα και το ”εμείς”…
να του διδάξει τον τρόπο να προχωρήσει προς την Ενηλικίωση.
Άραγε θα μάθει;
Η συσχέτιση της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε όλοι στο ”πετσί ” μας τόσο καιρό τώρα και της ψυχικής μας αποσταθεροποίησης είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει πολύ τον κόσμο της Ψυχικής Υγείας και όχι μόνο.....
Καθημερινά μας βομβαρδίζουν με μηνύματα που προκαλούν ανασφάλεια για το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας και της πατρίδας μας.
Το πως ένας άνθρωπος αντιδρά όταν παρατεταμένα αμφισβητείται το κύρος, η αξιοπρέπεια, η εντιμότητα, η αυτοεικόνα του και γενικότερα… όταν λόγω οικονομικών δυσκολιών, ζητήματα ηθικής θολώνουν τον νου και το μέχρι τώρα οικείο τοπίο για το ”ποιος” είναι, βρίσκει την πηγή του στο γνωστό σε όλους μας άγχος!
Ο φόβος για το μέλλον δημιουργεί ένα ”διάχυτο” συνεχές, αφύσικο για τον οργανισμό μας άγχος, κάνοντας το άτομο που το βιώνει να νιώθει τεράστια ένταση, που άλλοτε φτάνει στα όρια της παράλυσης, κάνοντας το να νιώθει μια αίσθηση παραίτησης και ανημποριάς προς οτιδήποτε… ανίκανο να αντιδράσει, απογοητευμένο, με αντικοινωνικές συμπεριφορές και άλλοτε οδηγεί το άτομο να λαμβάνει υπερβολικές προφυλάξεις, νιώθοντας μια μεγάλη απαισιοδοξία προς τα πάντα που το περιβάλλουν και φυσικά περιμένοντας πάντα το χειρότερο.
Ο Έλληνας ως μια ”συλλογική προσωπικότητα” δυνατός μεν αλλά… ανώριμος σαν έφηβος, βρίσκεται ακομα προσηλωμένος στον εαυτό του, επηρρεπής σε κάθε είδους τέτοια ψυχική αντίδραση και έτσι ”εγωκεντρικά” του διαφεύγουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον κάνουν ανεπανάληπτο, δυνατό να καταφέρει τα πάντα.
Του διαφεύγει η ίδια η ουσία του πνεύματος του!!!
Στοιχεία δικά μας… Ελληνικά στοιχεία… όπως το Χιούμορ, η Περιφάνεια, το Φιλότιμο, αλλά και το Μυαλό μας… οταν λειτουργεί πολυμήχανα, έξυπνα και προς οφελός μας, θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν απάντηση (λύση) προς όλες τις παραπάνω ασταθείς ψυχικές συμπεριφορές…ίσως και προς το ”αδιέξοδο” εκεινο που ψευδώς μας επιδεικνύουν συνεχώς.
Ναι! Η θετική πλευρά της κρίσης υπάρχει και ίσως…ίσως έχουμε ήδη αρχίσει να τη βιώνουμε.
Δεν είναι τα χρήματα και η ελλειψή τους που μας έκαναν δυστηχισμένους, δυστηχισμένους μπορεί να μας κάνει η έλλειψη επικοινωνίας και συννενόησης με τον διπλανό μας, η έλλειψη αξιών προς τους εαυτούς μας και τους νέους, η έλλειψη ανθρωπιάς και ομαδικότητας!
Ο Έλληνας ως έφηβος ”ταρακουνήθηκε” και ακόμα ”ταρακουνιέται” απο την οικονομική, κοινωνική και ηθική λαίλαπα, που στέκεται ως αυστηρή δασκάλα μπροστά του, να του διδάξει πως δεν υπάρχει μόνο το ”εγώ” αλλα και το ”εμείς”…
να του διδάξει τον τρόπο να προχωρήσει προς την Ενηλικίωση.
Άραγε θα μάθει;
