Συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνος από την ημέρα που η νέα Δημοτική Αρχή ανέλαβε τα ηνία του ενιαίου, πλέον, Δήμου της Κέρκυρας και το ερώτημα που εύλογα γεννιέται στους πολίτες, είναι το κατά πόσο ο τόπος κατάφερε στο διάστημα αυτό, να προχωρήσει έστω και ένα μικρό βήμα μπροστά.
Σίγουρα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ανέλαβε η νέα Δημοτική Αρχή, δεν ήταν ιδανικές. Η συνεχής μείωση των χρηματοδοτήσεων της...
Πολιτείας προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς και η ανάγκη για ταχεία δόμηση του νέου υπερδιογκωμένου Δήμου, σε συνδυασμό με τη σοβαρότατη οικονομική κρίση που περνά η χώρα, δημιουργούσαν ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας. Ένα πλαίσιο το οποίο, ωστόσο, ήταν γνωστό σε όσους συμμετείχαν στις εκλογές, καθώς όπως είναι γνωστό, οι σοβαρότατες μειώσεις των χρηματοδοτήσεων είχαν ξεκινήσει από την προηγούμενη χρονιά. Με τα δεδομένα αυτά εξάλλου, διαμόρφωσαν το προεκλογικό τους πρόγραμμα, το οποίο παρουσίασαν στον Κερκυραϊκό λαό και διεκδίκησαν την ψήφο του.
Επομένως, ήταν λογικό να δοθεί στη Δημοτική Αρχή επαρκής περίοδος χάριτος και αναμονής, προκειμένου να ξεδιπλώσει την πολιτική και τον προγραμματισμό της σχετικά με τη δόμηση και τη λειτουργία του ενιαίου Δήμου. Έτσι οι πολίτες της Κέρκυρας, αλλά και η παράταξή μας στο Δημοτικό Συμβούλιο, έχοντας συναίσθηση των μεγάλων δυσκολιών, επέδειξαν ανοχή, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις τη συμπαράστασή τους προς τη Δημοτική Αρχή.
Ωστόσο η Δημοτική Αρχή δεν αξιοποίησε αυτή την ανοχή με αποτέλεσμα, να έχει ήδη συμπληρωθεί ένας χρόνος από την ανάληψη της εξουσίας, χωρίς να έχει υλοποιήσει, έστω, μέρος των υποσχέσεών της. Αντιθέτως, οχυρώνεται πίσω από τη δικαιολογία της οικονομικής κρίσης και της ασφυκτικής οικονομικής πίεσης που εφαρμόζει η Πολιτεία προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Υπό αυτές τις συνθήκες, προφανώς, ο Κερκυραϊκός λαός δεν ανέμενε μεγάλα έργα, ούτε «κρεμαστούς κήπους». Περίμενε όμως, να απολαύσει τουλάχιστον μια ουσιαστική φροντίδα σε όσες υπηρεσίες συμμετέχει, υποχρεωτικά, ο ίδιος με τον οβολό του(δημοτικά τέλη, ΤΑΠ, τέλη ύδρευσης-αποχέτευσης και γενικά όλες τις ανταποδοτικές λειτουργίες του Δήμου), βελτιώνοντας την καθημερινότητά του.
Όμως η καθημερινότητα (καθαριότητα, δημοτικός φωτισμός, ύδρευση, δημοτική και αγροτική οδοποιία κλπ) ένα χρόνο μετά, όχι μόνο δε βελτιώθηκε, αλλά αντίθετα επιδεινώθηκε –κυρίως στην περιφέρεια του νησιού -και, όπως φαίνεται, θα συνεχίζει να επιδεινώνεται με γεωμετρική πρόοδο, όσο η Δημοτική Αρχή θα επιμένει να απαντά με το επιχείρημα ότι «δεν υπάρχουν χρήματα και χρωστάει ο Δήμος», παραγνωρίζοντας βέβαια, την υποχρεωτική ανταποδοτικότητα των κονδυλίων που εισπράττει από τους δημότες. Παραγνωρίζει δηλαδή, η σκόπιμα αποκρύπτει, ότι τα έσοδα του Δήμου κατά το έτος 2011 ήταν περίπου τα ίδια με αυτά του 2010, ομοίως και οι υποχρεώσεις.
Αλλά και στον τομέα οργάνωσης και δόμησης του ενιαίου Δήμου, οι χειρισμοί της Δημοτικής Αρχής στέφθηκαν με πλήρη αποτυχία, καθώς το μοντέλο διοίκησης (4, υποτίθεται, διοικητικές ενότητες με τοπικούς αντιδημάρχους) με τον τρόπο που λειτούργησε, ισοπέδωσε ό,τι προηγουμένως είχε κατακτηθεί.. Αντί για τα επιδιωκόμενα, οδήγησε σε εικόνες διάλυσης και αποδιοργάνωσης, σε πλήρη εγκατάλειψη της περιφέρειας του νησιού, αλλά και των περιαστικών περιοχών, εξαιτίας της υπερσυγκέντρωσης του μηχανισμού και της οργάνωσης στην πόλη –δεν είναι τυχαίο ότι σε μεγάλο αριθμό οι αντιδήμαρχοι στοιβάζονται σε γραφεία στο Δημοτικό Θέατρο. Ό,τι κατακτήθηκε από τους «Καποδιστριακούς» Δήμους σταμάτησε να υπάρχει, ενώ και ό,τι ακόμα υπάρχει, είναι πλήρως αποδυναμωμένο, ή «ατάκτως εριμμένο».
Βέβαια αυτές τις εικόνες αποδιοργάνωσης, η Δημοτική Αρχή συνεχίζει να τις αποδίδει αποκλειστικά στον «Καλλικράτη» και στις γραφειοκρατικές δομές του κράτους(Υπουργεία, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, ΑΣΕΠ κλπ), αποφεύγοντας να παραδεχθεί και τη δική της σοβαρή ευθύνη, για την αποτυχία του διοικητικού μοντέλου που επέλεξε.
Αντίστοιχες επισημάνσεις κριτικής θα μπορούσαν να γίνουν και σε μια σειρά άλλους τομείς αρμοδιότητας του Δήμου. Διότι η Δημοτική Αρχή, εκμεταλλευόμενη, τόσο τις σοβαρές δυσλειτουργίες από την ενοποίηση 12 Δήμων και 3 κοινοτήτων μέσω του «Καλλικράτη», όσο και τις δυσμενείς επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, έχει κυριολεκτικά σηκώσει «ψηλά τα χέρια».
Η «Συμπαράταξη Ευθύνης» είχε εκφράσει από την αρχή την αντίθεσή της στη δημιουργία του ενιαίου Δήμου διότι γνώριζε τις τραγικές συνέπειες που θα προκαλούσε αυτό το ακραίο παράδειγμα εφαρμογής του «Καλλικράτη». Ανέμενε ωστόσο, ότι η Δημοτική Αρχή, που με τόσες υποσχέσεις ανέλαβε τη διοίκηση του Δήμου, θα προσπαθούσε, με την πολιτική της, να αντιμετωπίσει, όσο ήταν δυνατόν, αυτές τις συνέπειες. Δυστυχώς ένα χρόνο μετά, η απογοήτευση που αισθανόμαστε όλοι οι Κερκυραίοι, είναι διπλή. Διότι και η δημιουργία του ενός Δήμου είναι φανερό πλέον ότι οδηγεί τον τόπο μας σε απελπιστικά αδιέξοδα, αλλά και η Δημοτική Αρχή αποδείχθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων, διαψεύδοντας ακόμα και εκείνους που την εμπιστεύθηκαν με την ψήφο τους.
Η «Συμπαράταξη Ευθύνης» το χρόνο που πέρασε, με τις δημιουργικές προτάσεις της, προσπάθησε και εν πολλοίς πέτυχε να δώσει τις αναγκαίες κατευθύνσεις, ενώ με τη κριτική της εντόπισε τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειες της Δημοτικής Αρχής, η οποία μη κατανοώντας ακόμα τη νέα πολιτική και αυτοδιοικητική πραγματικότητα, έχει περιορίσει την πολιτική της εμβέλεια, ενώ ταυτόχρονα αμύνεται πεισματικά επικαλούμενη την πλειοψηφία της στο Δημοτικό Συμβούλιο. Δεν έχε κατανοήσει δηλαδή, ότι τα πάντα είναι πλέον διαφορετικά και η ενότητα και συμπαράταξη αποτελούν αναγκαιότητα, προκειμένου να εξασφαλισθεί η κινδυνεύουσα κοινωνική συνοχή. Έτσι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τη Κέρκυρα και τα Διαπόντια νησιά σε οικονομικό μαρασμό και τους δημότες στην απαισιοδοξία και στην έλλειψη συμμετοχής στα κοινά.
Αντί ο Δήμος μας να δώσει την αίσθηση του πόλου συσπείρωσης γύρω του, «πέτυχε» να αποδιοργανώσει πλήρως τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς και δημιούργησε ένα αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ Δήμου και δημοτών. Η διοίκηση του Δήμου από ένα μόνο διοικητικό κέντρο μείωσε και θα συνεχίζει να μειώνει τις όποιες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες των δημοτών , ειδικά στην Περιφέρεια που οι δημότες της θεωρούν εαυτούς επαίτες της Κεντρικής Διοίκησης του Δήμου.
Θεωρούμε πλέον επιτακτική ανάγκη την αλλαγή του διοικητικού μοντέλου του Δήμου, έτσι ώστε να επαναποκτήσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση τον βασικό χαρακτήρα και σκοπό της, που είναι η φυσική παρουσία της σε όλος το πλάτος και μήκος του Δήμου και η επίλυση των προβλημάτων της καθημερινότητας.
Ταυτόχρονα πρέπει οι διοικούντες το Δήμο να οργανώσουν τον επιχειρησιακό σχεδιασμό του και να εμφυσήσουν στους δημότες της Κέρκυρας και των Διαποντίων, την αισιοδοξία, την αλληλεγγύη και τον εθελοντισμό, που απαιτούν οι καιροί.
Εμείς από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε να δίνουμε το στίγμα της ενότητας , της προοπτικής, της αγωνιστικότητας και της αλληλεγγύης κάνοντας εποικοδομητική κριτική και προτάσεις για να ξεφύγει η Κέρκυρα και τα νησιά μας από τη στασιμότητα , την υπανάπτυξη και την απαισιοδοξία.
Ευχόμαστε σε όλους τους Κερκυραίους θάρρος, αλληλεγγύη και δύναμη, για να αντιμετωπίσουν τους δύσκολους καιρούς που περνάμε.
Καλή χρονιά σε όλους
Σίγουρα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ανέλαβε η νέα Δημοτική Αρχή, δεν ήταν ιδανικές. Η συνεχής μείωση των χρηματοδοτήσεων της...
Πολιτείας προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς και η ανάγκη για ταχεία δόμηση του νέου υπερδιογκωμένου Δήμου, σε συνδυασμό με τη σοβαρότατη οικονομική κρίση που περνά η χώρα, δημιουργούσαν ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας. Ένα πλαίσιο το οποίο, ωστόσο, ήταν γνωστό σε όσους συμμετείχαν στις εκλογές, καθώς όπως είναι γνωστό, οι σοβαρότατες μειώσεις των χρηματοδοτήσεων είχαν ξεκινήσει από την προηγούμενη χρονιά. Με τα δεδομένα αυτά εξάλλου, διαμόρφωσαν το προεκλογικό τους πρόγραμμα, το οποίο παρουσίασαν στον Κερκυραϊκό λαό και διεκδίκησαν την ψήφο του.
Επομένως, ήταν λογικό να δοθεί στη Δημοτική Αρχή επαρκής περίοδος χάριτος και αναμονής, προκειμένου να ξεδιπλώσει την πολιτική και τον προγραμματισμό της σχετικά με τη δόμηση και τη λειτουργία του ενιαίου Δήμου. Έτσι οι πολίτες της Κέρκυρας, αλλά και η παράταξή μας στο Δημοτικό Συμβούλιο, έχοντας συναίσθηση των μεγάλων δυσκολιών, επέδειξαν ανοχή, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις τη συμπαράστασή τους προς τη Δημοτική Αρχή.
Ωστόσο η Δημοτική Αρχή δεν αξιοποίησε αυτή την ανοχή με αποτέλεσμα, να έχει ήδη συμπληρωθεί ένας χρόνος από την ανάληψη της εξουσίας, χωρίς να έχει υλοποιήσει, έστω, μέρος των υποσχέσεών της. Αντιθέτως, οχυρώνεται πίσω από τη δικαιολογία της οικονομικής κρίσης και της ασφυκτικής οικονομικής πίεσης που εφαρμόζει η Πολιτεία προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Υπό αυτές τις συνθήκες, προφανώς, ο Κερκυραϊκός λαός δεν ανέμενε μεγάλα έργα, ούτε «κρεμαστούς κήπους». Περίμενε όμως, να απολαύσει τουλάχιστον μια ουσιαστική φροντίδα σε όσες υπηρεσίες συμμετέχει, υποχρεωτικά, ο ίδιος με τον οβολό του(δημοτικά τέλη, ΤΑΠ, τέλη ύδρευσης-αποχέτευσης και γενικά όλες τις ανταποδοτικές λειτουργίες του Δήμου), βελτιώνοντας την καθημερινότητά του.
Όμως η καθημερινότητα (καθαριότητα, δημοτικός φωτισμός, ύδρευση, δημοτική και αγροτική οδοποιία κλπ) ένα χρόνο μετά, όχι μόνο δε βελτιώθηκε, αλλά αντίθετα επιδεινώθηκε –κυρίως στην περιφέρεια του νησιού -και, όπως φαίνεται, θα συνεχίζει να επιδεινώνεται με γεωμετρική πρόοδο, όσο η Δημοτική Αρχή θα επιμένει να απαντά με το επιχείρημα ότι «δεν υπάρχουν χρήματα και χρωστάει ο Δήμος», παραγνωρίζοντας βέβαια, την υποχρεωτική ανταποδοτικότητα των κονδυλίων που εισπράττει από τους δημότες. Παραγνωρίζει δηλαδή, η σκόπιμα αποκρύπτει, ότι τα έσοδα του Δήμου κατά το έτος 2011 ήταν περίπου τα ίδια με αυτά του 2010, ομοίως και οι υποχρεώσεις.
Αλλά και στον τομέα οργάνωσης και δόμησης του ενιαίου Δήμου, οι χειρισμοί της Δημοτικής Αρχής στέφθηκαν με πλήρη αποτυχία, καθώς το μοντέλο διοίκησης (4, υποτίθεται, διοικητικές ενότητες με τοπικούς αντιδημάρχους) με τον τρόπο που λειτούργησε, ισοπέδωσε ό,τι προηγουμένως είχε κατακτηθεί.. Αντί για τα επιδιωκόμενα, οδήγησε σε εικόνες διάλυσης και αποδιοργάνωσης, σε πλήρη εγκατάλειψη της περιφέρειας του νησιού, αλλά και των περιαστικών περιοχών, εξαιτίας της υπερσυγκέντρωσης του μηχανισμού και της οργάνωσης στην πόλη –δεν είναι τυχαίο ότι σε μεγάλο αριθμό οι αντιδήμαρχοι στοιβάζονται σε γραφεία στο Δημοτικό Θέατρο. Ό,τι κατακτήθηκε από τους «Καποδιστριακούς» Δήμους σταμάτησε να υπάρχει, ενώ και ό,τι ακόμα υπάρχει, είναι πλήρως αποδυναμωμένο, ή «ατάκτως εριμμένο».
Βέβαια αυτές τις εικόνες αποδιοργάνωσης, η Δημοτική Αρχή συνεχίζει να τις αποδίδει αποκλειστικά στον «Καλλικράτη» και στις γραφειοκρατικές δομές του κράτους(Υπουργεία, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, ΑΣΕΠ κλπ), αποφεύγοντας να παραδεχθεί και τη δική της σοβαρή ευθύνη, για την αποτυχία του διοικητικού μοντέλου που επέλεξε.
Αντίστοιχες επισημάνσεις κριτικής θα μπορούσαν να γίνουν και σε μια σειρά άλλους τομείς αρμοδιότητας του Δήμου. Διότι η Δημοτική Αρχή, εκμεταλλευόμενη, τόσο τις σοβαρές δυσλειτουργίες από την ενοποίηση 12 Δήμων και 3 κοινοτήτων μέσω του «Καλλικράτη», όσο και τις δυσμενείς επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, έχει κυριολεκτικά σηκώσει «ψηλά τα χέρια».
Η «Συμπαράταξη Ευθύνης» είχε εκφράσει από την αρχή την αντίθεσή της στη δημιουργία του ενιαίου Δήμου διότι γνώριζε τις τραγικές συνέπειες που θα προκαλούσε αυτό το ακραίο παράδειγμα εφαρμογής του «Καλλικράτη». Ανέμενε ωστόσο, ότι η Δημοτική Αρχή, που με τόσες υποσχέσεις ανέλαβε τη διοίκηση του Δήμου, θα προσπαθούσε, με την πολιτική της, να αντιμετωπίσει, όσο ήταν δυνατόν, αυτές τις συνέπειες. Δυστυχώς ένα χρόνο μετά, η απογοήτευση που αισθανόμαστε όλοι οι Κερκυραίοι, είναι διπλή. Διότι και η δημιουργία του ενός Δήμου είναι φανερό πλέον ότι οδηγεί τον τόπο μας σε απελπιστικά αδιέξοδα, αλλά και η Δημοτική Αρχή αποδείχθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων, διαψεύδοντας ακόμα και εκείνους που την εμπιστεύθηκαν με την ψήφο τους.
Η «Συμπαράταξη Ευθύνης» το χρόνο που πέρασε, με τις δημιουργικές προτάσεις της, προσπάθησε και εν πολλοίς πέτυχε να δώσει τις αναγκαίες κατευθύνσεις, ενώ με τη κριτική της εντόπισε τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειες της Δημοτικής Αρχής, η οποία μη κατανοώντας ακόμα τη νέα πολιτική και αυτοδιοικητική πραγματικότητα, έχει περιορίσει την πολιτική της εμβέλεια, ενώ ταυτόχρονα αμύνεται πεισματικά επικαλούμενη την πλειοψηφία της στο Δημοτικό Συμβούλιο. Δεν έχε κατανοήσει δηλαδή, ότι τα πάντα είναι πλέον διαφορετικά και η ενότητα και συμπαράταξη αποτελούν αναγκαιότητα, προκειμένου να εξασφαλισθεί η κινδυνεύουσα κοινωνική συνοχή. Έτσι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τη Κέρκυρα και τα Διαπόντια νησιά σε οικονομικό μαρασμό και τους δημότες στην απαισιοδοξία και στην έλλειψη συμμετοχής στα κοινά.
Αντί ο Δήμος μας να δώσει την αίσθηση του πόλου συσπείρωσης γύρω του, «πέτυχε» να αποδιοργανώσει πλήρως τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς και δημιούργησε ένα αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ Δήμου και δημοτών. Η διοίκηση του Δήμου από ένα μόνο διοικητικό κέντρο μείωσε και θα συνεχίζει να μειώνει τις όποιες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες των δημοτών , ειδικά στην Περιφέρεια που οι δημότες της θεωρούν εαυτούς επαίτες της Κεντρικής Διοίκησης του Δήμου.
Θεωρούμε πλέον επιτακτική ανάγκη την αλλαγή του διοικητικού μοντέλου του Δήμου, έτσι ώστε να επαναποκτήσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση τον βασικό χαρακτήρα και σκοπό της, που είναι η φυσική παρουσία της σε όλος το πλάτος και μήκος του Δήμου και η επίλυση των προβλημάτων της καθημερινότητας.
Ταυτόχρονα πρέπει οι διοικούντες το Δήμο να οργανώσουν τον επιχειρησιακό σχεδιασμό του και να εμφυσήσουν στους δημότες της Κέρκυρας και των Διαποντίων, την αισιοδοξία, την αλληλεγγύη και τον εθελοντισμό, που απαιτούν οι καιροί.
Εμείς από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε να δίνουμε το στίγμα της ενότητας , της προοπτικής, της αγωνιστικότητας και της αλληλεγγύης κάνοντας εποικοδομητική κριτική και προτάσεις για να ξεφύγει η Κέρκυρα και τα νησιά μας από τη στασιμότητα , την υπανάπτυξη και την απαισιοδοξία.
Ευχόμαστε σε όλους τους Κερκυραίους θάρρος, αλληλεγγύη και δύναμη, για να αντιμετωπίσουν τους δύσκολους καιρούς που περνάμε.
Καλή χρονιά σε όλους
