Η πραγματικότητα που υπάρχει γύρω μας, μας αναγκάζει να διαπιστώνουμε ότι τα πράγματα μετά από δύο χρόνια λειτουργίας του ενιαίου Δήμου της Κέρκυρας δεν είναι θετικά αλλά μάλλον απογοητευτικά. Τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται και αντί να επιλύονται σωρεύονται και εμφανίζονται σε οξύτερο βαθμό. ζυμώσεις και η απαραίτητη ενημέρωση και κοινωνική διαβούλευση, ώστε να γίνει ήπια προσαρμογή στο νέο αυτοδιοικητικό σχήμα. Από ότι φαίνεται, όμως, και το πολιτικό προσωπικό που αναδείχθηκε δεν είχε μελετήσει επαρκώς τις κινήσεις του, τη στρατηγική και την οργάνωση που έπρεπε να εφαρμόσει στον νέο δήμο της Κέρκυρας, ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στα νέα δεδομένα. Με άλλα λόγια το νομοθέτημα του «Καλλικράτη» δεν υποστηρίχθηκε όπως έπρεπε, ούτε οι δυνατότητες και τα εργαλεία που εμπεριέχει χρησιμοποιήθηκαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να στηρίξουν την καλύτερη λειτουργία του ενός Δήμου προς καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
Ήμασταν από αυτούς, και κατηγορηθήκαμε γι' αυτό, που υποστηρίξαμε ότι είναι αναγκαία η διοικητική μεταρρύθμιση στο Νομό μας, ώστε να περάσουμε σε ένα μεγαλύτερο και πιο δυνατό αυτοδιοικητικό σχήμα, που θα εξυπηρετούσε και θα έβαζε μεγαλύτερους αναπτυξιακούς στόχους για την Κέρκυρα, τα Διαπόντια και τους Παξούς.
Αυτό που υποστηρίξαμε προεκλογικά και μέχρι, σήμερα, είναι ότι θα έπρεπε ο ενιαίος Δήμος να είχε διαρθρωθεί οργανωτικά σε τρία διοικητικά κέντρα ένα στο βορρά, ένα στη μέση και ένα στο νότο με παραρτήματα των βασικών υπηρεσιών και ολιγομελές τεχνικό προσωπικό βασικών ειδικοτήτων, ώστε να αντιμετωπίζονται τα καθημερινά προβλήματα στην πηγή και να εξυπηρετείται πιο άμεσα και πιο κοντά στον τόπο του ο δημότης.
Επίσης, θα έπρεπε να δοθούν περισσότερες αρμοδιότητες, εξουσίες και πόροι στα τοπικά συμβούλια, ώστε να έχουν τη δυνατότητα και την ευελεξία να αντιμετωπίζουν τα τοπικά προβλήματα της καθημερινότητας εν τη γενέσει τους χωρίς για το παραμικρό να έχουν να αντιμετωπίζουν το τέρας της γραφειοκρατίας.
Συμπερασματικά, λοιπόν, δεν πιστεύω ότι φταίει για όλα ο «Καλλικράτης», ώστε να αποτελεί το άλλοθι και τον τοίχο που κολλάει κάθε αποτυχία, αδυναμία και έλλειψη που διαπιστώνουμε, αλλά τα πρόσωπα που καλούνται να τον υπηρετήσουν και η πολιτική που αυτά ακολουθούν σε όλα τα επίπεδα οργάνωσης και λειτουργίας του Δήμου Κέρκυρας. Με λίγα λόγια αν δεν αλλάξουν οι νοοτροπίες, οι συμπεριφορές , ο τρόπος διαχείρισης της εξουσίας και του δημόσιου χρήματος και ο τρόπος χάραξης πολιτικής για το αύριο των εκάστοτε διοικούντων, δεν θα αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο και δεν μας «σώζει» ούτε ο ένας , ούτε οι τρεις ούτε οι δεκατρείς Δήμοι.
Η απογοητευτική και αποκαρδιωτική, όμως, σημερινή πραγματικότητα δημιουργεί την ανάγκη να ανοίξει ο διάλογος για την τροποποίηση θεσμική και χωροταξική του νόμου «Καλλικράτη».
Η διαβούλευση αυτή πιστεύω ότι αυτή τη φορά πρέπει να αρχίσει από τη βάση, με τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων εμπλεκόμενων φορέων και θεσμικών οργάνων , να εκφραστεί μέσα από αυτούς κυρίως η κοινωνία των πολιτών που αποτελεί τον χρήστη και τον τελικό αποδέκτη της λειτουργίας του Δήμου και των υπηρεσιών του. Η συζήτηση αυτή και η διαβούλευση δεν θα πρέπει, λοιπόν, να εξαντληθεί σε μία και μόνον συζήτηση, αλλά η απόφαση και τα συμπεράσματα που θα βγουν θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από αντιπροσωπευτικότητα, δημοκρατικό διάλογο και σοβαρή μελέτη όλων των παραμέτρων.
Σε ενδεχόμενη, λοιπόν, τροποποίηση της χωροταξίας του «Καλλικράτη» θα πρότεινα τη δημιουργία τριών δήμων για το νησί της Κέρκυρας και τα Διαπόντια και συγκεκριμένα, έναν δήμο στο βορρά στον οποίο θα συμπεριληφθούν και τα Διαπόντια , έναν δήμο στο νότο και έναν δήμο στη Μέση Κέρκυρα.
Το που θα «κόψει το μαχαίρι» βέβαια γεωγραφικά είναι ένα άλλο ζήτημα που χωράει πολύ συζήτηση και πολύ προσεχτική μελέτη των δεδομένων, οικονομικών, γεωγραφικών και πληθυσμιακών, γι’ αυτό ακριβώς και προανέφερα ότι δεν μπορεί ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που αφορά στο μέλλον του τόπου και των πολιτών να εξαντληθεί σε μία συζήτηση.
Προβληματίζει για παράδειγμα ότι η παραλιακή ζώνη μέχρι το χωριό του Αγ. Μάρκου και η περιοχή του Τζάβρου δεν μπορεί να αποσπαστεί από τον προτεινόμενο νέο Δήμο Κερκυραίων. Ομοίως, από την άλλη περιοχές του Δήμου Παρελίων που γεωγραφικά αποτελούν συνέχεια της Κέρκυρας δεν μπορούν να «κολλήσουν» στον προτεινόμενο νέο Δήμο του Νότου.
Επίσης, υποστηρίζουμε, ότι το ιστορικό κέντρο θα πρέπει να αποτελέσει, σε κάθε περίπτωση,ένα ξεχωριστό κεφάλαιο μια ξεχωριστή αντιδημαρχία, επειδή λόγω των πολλών ιδιαιτεροτήτων του, χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης και φροντίδας σε καθημερινή βάση. Άρα, αν αποφασίσουμε ότι θα περάσουμε στους τρεις Δήμους θα πρέπει με βαθιά περισυλλογή, μελέτη των δεδομένων και με γνώμονα τη βιωσιμότητα λειτουργική, οικονομική και αναπτυξιακή να γνωμοδοτήσουμε πώς θα γίνει η γεωγραφική κατανομή των τριών αυτών νέων Δήμων.
Η ενδεχόμενη αυτή χωροταξική διαίρεση θα πρέπει να συνοδεύεται από αντίστοιχους πόρους και από τη θεσμοθετημένη δυνατότητα να εισπράττει η τοπική αυτοδιοίκηση αυτά που της αναλογούν από λιμάνια, αεροδρόμιο, αρχαιολογικούς χώρους κ.α., από τα οποία έως σήμερα εισπράττει μόνο το κράτος χωρίς κανένα ανταποδοτικό όφελος για το Δήμο ή το Νομό μας.
Τέλος, θα πρέπει να θεσμοθετηθεί ένα όργανο στο οποίο θα συμμετέχει και η Περιφερειακή Διοίκηση ως υπερκείμενη αρχή ή θα εμπεριέχεται ως όργανο σε αυτήν, στο οποίο θα χαράζεται στρατηγική πολιτική και θα τίθενται οι αναπτυξιακοί στόχοι για το σύνολο του Νομού που θα πρέπει να είναι κοινοί για να ωφελείται το σύνολό του. Με αυτέ τις σκέψεις, ελπίζω απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που από αυτό εξαρτάται το μέλλον και η ανάπτυξη του τόπου μας και η καλύτερη διαβίωση των συνδημοτών μας, ο καθένας από τους συναδέλφους και όλοι όσοι εκπροσωπούν μερίδα πολιτών αλλά και οι ίδιοι οι ενεργοί πολίτες να καταθέσουν άποψη και θέση με ευθύνη, καθαρή και ανεπηρέαστη σκέψη και ευσυνειδησία, χωρίς να προκρίνουν το ατομικό συμφέρον και τη φιλοδοξία τους, αλλά με βάση το κοινό συμφέρον και την ευημερία της Κέρκυρας.
Μετά τιμής
Για την παράταξη
«ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ ΔΗΜΟΣ»
Η επικεφαλής
Μερόπη- Σπυριδούλα Υδραίου
