Του Γιώργου Σκλαβούνου.
Εμπρός να ανατρέψουμε τον απόλυτο κατακερματισμό κοινωνίας και οικονομίας, το καθεστώς μη κοινωνίας, μη διαλόγου, μη συμμετοχής, μη δέσμευσης, που επικρατεί και να αναγεννήσουμε την πολιτική.
Αν αυτός δεν είναι ο στόχος της επόμενης μέρας των εκλογών τότε η κρίση και τα αδιέξοδα θα βαθύνουν και η έξοδος θα καταστεί τραγικά δυσκολότερη. Το ταχύτατο, μέσα σε μια γενιά, άναρχο πέρασμα κοινωνίας και οικονομίας από τη επικυριαρχία της ελιάς, στη εξωγενή και ετεροκαθοριζόμενη μεγέθυνση και....
μονοκαλλιέργεια του τουρισμού όπως και η ταχύτατη παρακμή και συρρίκνωση του τουρισμού, δίνουν το ιδιαίτερο στίγμα στο τρόπο που δομείται και βιώνεται στη Κέρκυρα, η Ευρωπαϊκή και η Ελληνική κρίση. Αντιπάλους δεν θεωρούμε τα πρόσωπα κανενός κόμματος. Τα πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται. Οι πολιτικές τους παραμένουν, η άναρχη και καταστροφική μεγέθυνση του τουρισμού παραμένει και θα πληρώνεται για γενιές. Εχθρό κατά συνέπεια θεωρούμε το καταστροφικό τρόπο που ασκήθηκε και ασκείται η πολιτική, η διοίκηση, η εξουσία στην Κέρκυρα.
Τον αδιέξοδο ,αναποτελεσματικό τρόπο που ασκείται η πολιτική αντιπαράθεση, ο πολιτικός διάλογος. Αντιπάλους θεωρούμε το τοπικό (και το εθνικό) πολιτικό σύστημα, το οποίο με τη λειτουργία του κατακερμάτισε το κοινωνικό ιστό, διέλυσε κάθε κοινωνική συνοχή, κατασπατάλησε το κοινωνικό και το φυσικό κεφάλαιο του τόπου, μετέτρεψε την Κέρκυρα, ένα από τα ωραιότερα και πλουσιότερα νησιά της Μεσογείου, σε προβληματική επιχείρηση. Σε προορισμό, Β προς Γ κατηγορίας τουριστών.
Αντίπαλο μας θεωρούμε τον απόλυτο και παραλυτικό κατακερματισμό κοινωνίας και οικονομίας που έχει αφαιρέσει, από αυτό τον τόπο και τους φορείς του, κάθε δυνατότητα εμπιστοσύνης, συνεργασίας, αλληλεγγύης, συντονισμού, δεσμευτικού διαλόγου, υλοποιήσιμου προγράμματος και οράματος. Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο,(εκτός εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα) παραμένει ξένο, χωρίς πραγματικούς δεσμούς με την Κέρκυρα, χωρίς διάλογο με τους φορείς της, χωρίς πραγματική σχέση με την ιστορική και πολιτιστική της παράδοση. Το τοπικό τραπεζικό σύστημα χρησιμοποιεί, την τοπική κοινωνία χωρίς να καθίσταται χρήσιμο σε αυτήν, χωρίς να βρίσκεται έστω σε διάλογο με την τοπική οικονομία- κοινωνία που το τρέφει που το συντηρεί, παρακολουθεί ασυγκίνητο την άνθηση της τοκογλυφίας και εμμέσως συμβάλλει σε αυτήν άνθηση .
Το αποκαλούμενο πολιτικό προσωπικό παραμένει απόλυτα ξεκομμένο από τους(ελάχιστα) οργανωμένους φορείς κοινωνίας και οικονομίας, χωρίς στρατηγικές συνεργασίες, ,χωρίς ελάχιστους η μέγιστους συγκεκριμένους κοινούς αναπτυξιακούς στόχους. Το πολιτικό μας προσωπικό ούτε εμπνέει, ούτε καθοδηγεί, ούτε στην πραγματικότητα εκπροσωπεί την κοινωνία. Αρκείται σε κάποιες επικοινωνιακού τύπου συναντήσεις. Εχθρός μας, κατά συνέπεια, είναι το πολιτικό παιχνίδι που αδυνατεί να δώσει λύσεις, να οργανώσει την κοινωνία, είτε από τα δεξιά, είτε από το κέντρο, είτε από τα αριστερά.
Είναι το πολιτικό παιχνίδι που παραδίδει την πολιτική στην καθολική ανυποληψία, στην καθολική αναποτελεσματικότητα τη χώρα στους εμπόρους των εθνών και τους οικονομικούς τρομοκράτες, την κοινωνία στην απόγνωση την νεολαία στον λαϊκισμό και τον εξτρεμισμό. Εχθρός μας είναι ο α-εθνικός φιλελευθερισμός της παγκοσμιοποίησης και ο τρόπος που τον υπηρετούν το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Εχθρός μας είναι η αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος, των οικονομικών μας πανεπιστημίων, να συμμετέχουν σε πανευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για την αλλαγή του ρόλου της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Εχθρός μας δεν είναι γενικά, αόριστα αφηρημένα ούτε η δεξιά ούτε η αριστερά. Σε ένα υγειές δημοκρατικό πολυκομματικό σύστημα όσο συνεπής, αξιόπιστη, αποτελεσματική ιδεολογικά και πολιτικά είναι η κάθε παράταξη τόσο το πολιτικό σύστημα, στο σύνολο του, προσφέρει στην κοινωνία ανεβάζοντας το επίπεδο του συναγωνισμού μεταξύ των κομμάτων.
Ανεβάζοντας το επίπεδο της κοινωνικής οργάνωσης, υπευθυνότητας, συνειδητότητας σε πολίτες και κοινωνικές ομάδες. Προσφέροντας βιώσιμες λύσεις ριζωμένες είτε σε μια ατομοκεντρική, φιλελεύθερη, σχολή σκέψης , πράξης και οργάνωσης κοινωνίας και οικονομίας, είτε σε μια κοινωνιοκεντρική, σοσιαλιστική, σχολή σκέψης και πράξης. Εχθρός της τοπικής οικονομίας είναι η κατά συνθήκη και κατ επίφαση πολιτική έκφραση της δεξιάς. Μια τοπική δεξιά που απεδείχθη ανίκανη να στηρίξει και να υπερασπισθεί την τοπική μικρομεσαία επιχείρηση, τους φορείς της, την τοπική επιχειρηματικότητα, καινοτομία, ανταγωνιστικότητα. Α
ντίπαλος μας είναι κάθε πολιτική δύναμη που παρέμεινε θεατής, ανίκανος να προβλέψει, να αντισταθεί, να αποτρέψει την αυτοκαταστροφική πορεία του Κερκυραϊκού Τουρισμού..
Την πορεία της αυτοκαταστροφικής άναρχης, χωρίς ποιότητα, μεγέθυνσης του τουριστικού τομέα, μεγέθυνσης που οδήγησε στην σταθερή απαξίωση των φυσικών πόρων, στη σταθερή μείωση της ζήτησης της Κέρκυρας, στη διεθνή τουριστική αγορά. Κάθε πολιτική δύναμη που δεν μπόρεσε, δεν θέλησε να πρωτοστατήσει στην οργάνωση της τοπικής κρατικής μηχανής και των θεσμών, αλλά και της τοπικής κοινωνίας ώστε να αμυνθούν στην καταστροφή. Εχθρός μας είναι κάθε πολιτική πρακτική, που μέχρι και σήμερα, αρκείται στις διαπιστώσεις, στην κριτική, την καταγγελία, την στείρα διεκδίκηση ή σε όμορφες ιδέες, ενώ στην πράξη αρνείται να συμμετέχει, στη συγκρότηση των αναγκαίων συμφωνιών και συμμαχιών, δημιουργικής ανατροπής και αντιστροφής του φαύλου κύκλου του κοινωνικού κατακερματισμού, και της καθολικής μας παράδοσης στην εντεινόμενη κρίση. Αντίπαλος μας δεν είναι η αριστερά, γενικά και αόριστα. Είναι η κάθε καταγγελτική, ηθικολογική, , αριστερή πραχτική, που δεν επιχειρεί να μετουσιώσει την απογοήτευση ,την οργή της κοινωνίας σε δημιουργική δράση, που αρνείται ακόμα και τη μνήμη της Ε.Δ.Α, της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς.
Σύμμαχοί μας είναι: Οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που θέλουν ,ξέρουν και μπορούν, τολμούν να αποκαταστήσουν την δημοκρατία, να απαλλάξουν τον τόπο από την παρακμιακή, αναξιοκρατική, πελατειακή βουλευτοκρατία. Να ξαναδώσουν στους τοπικούς θεσμούς το ρόλο που τους ανήκει σε κάθε ευνομούμενη και με στοιχειώδη αυτοσεβασμό κοινωνία. Να διαμορφώνουν και να πραγματώνουν κοινούς, μικρούς και μεγάλους στόχους εξόδου από το τέλμα και την παρακμή, τοπική και εθνική. Δυνάμεις ικανές να συνθέσουν ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης από υλοποιήσιμα τοπικά, περιφερειακά, αναπτυξιακά σχέδια. Δυνάμεις έτοιμες να στηρίξουν την αναπτυξιακή διασφάλιση του εθνικού μας πλούτου της εθνικής μας ανεξαρτησίας, και αξιοπρέπειας. Ένα κράτος ισονομίας, δικαιοσύνης που θα το εμπιστεύονται οι πολίτες και θα υπάρχει για να του υπηρετεί και να τους προστάτευε.
Σε τοπικό επίπεδο σύμμαχοι μας είναι. .Δυνάμεις έτοιμες να εμπνεύσουν και να καθοδηγήσουν την συνεργασία για ένα τοπικό σχέδιο ανάπτυξης. Δυνάμεις έτοιμες να συνεργαστούν για την επιβίωση τομέων και κλάδων των μικρομεσαίων της τοπικής οικονομίας. Να διαμορφώσουν συμφωνίες για την προληπτική και κατασταλτική αντιμετώπιση του παραεμπορίου, για την αντιμετώπιση της τοκογλυφίας και την χρηματοδότησης της τοπικής οικονομίας. Να συνεργαστούν στην πράξη, όχι σε διακηρύξεις για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών στο νησί. Να συμφωνήσουν και να συνεργαστούν για την αναπτυξιακή προστασία της τοπικής δημοτικής και δημόσιας περιουσίας, της περιουσίας των κληροδοτημάτων. Για την αποτελεσματική προστασία των φυσικών μας πόρων. Για μια Κέρκυρα αντάξια της ιστορικής της προσφοράς. Δυνάμεις ικανές να αναστήσουν την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα, την αξιοκρατία την διαφάνεια στην τοπική πολιτική ζωή.. . Αν το αναμενόμενο από αυτές τις εκλογές, πολυκομματικό σύστημα αντί να απελευθερώσει δημιουργικά τις απογοητευμένες, τις οργισμένες κοινωνικές δυνάμεις, τις καταδικάσει σε νέα αδιέξοδα, η ελπίδα της αλλαγής θα καταστεί εφιάλτης παράδοσης, είτε στον επικίνδυνα ανερχόμενο λαϊκισμό, είτε επιστροφής σε νέας βαρβαρότητας δικομματισμό, είτε θα καταστεί εφιάλτης παράδοσης σε απροκάλυπτες η συγκεκαλυμμένες πολιτικές εκτροπές.
Ο Γιώργος Σκλαβούνος είναι υποψήφιος βουλευτής Κέρκυρας με τη Κοινωνική Συμφωνία.
Εμπρός να ανατρέψουμε τον απόλυτο κατακερματισμό κοινωνίας και οικονομίας, το καθεστώς μη κοινωνίας, μη διαλόγου, μη συμμετοχής, μη δέσμευσης, που επικρατεί και να αναγεννήσουμε την πολιτική.
Αν αυτός δεν είναι ο στόχος της επόμενης μέρας των εκλογών τότε η κρίση και τα αδιέξοδα θα βαθύνουν και η έξοδος θα καταστεί τραγικά δυσκολότερη. Το ταχύτατο, μέσα σε μια γενιά, άναρχο πέρασμα κοινωνίας και οικονομίας από τη επικυριαρχία της ελιάς, στη εξωγενή και ετεροκαθοριζόμενη μεγέθυνση και....
μονοκαλλιέργεια του τουρισμού όπως και η ταχύτατη παρακμή και συρρίκνωση του τουρισμού, δίνουν το ιδιαίτερο στίγμα στο τρόπο που δομείται και βιώνεται στη Κέρκυρα, η Ευρωπαϊκή και η Ελληνική κρίση. Αντιπάλους δεν θεωρούμε τα πρόσωπα κανενός κόμματος. Τα πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται. Οι πολιτικές τους παραμένουν, η άναρχη και καταστροφική μεγέθυνση του τουρισμού παραμένει και θα πληρώνεται για γενιές. Εχθρό κατά συνέπεια θεωρούμε το καταστροφικό τρόπο που ασκήθηκε και ασκείται η πολιτική, η διοίκηση, η εξουσία στην Κέρκυρα.
Τον αδιέξοδο ,αναποτελεσματικό τρόπο που ασκείται η πολιτική αντιπαράθεση, ο πολιτικός διάλογος. Αντιπάλους θεωρούμε το τοπικό (και το εθνικό) πολιτικό σύστημα, το οποίο με τη λειτουργία του κατακερμάτισε το κοινωνικό ιστό, διέλυσε κάθε κοινωνική συνοχή, κατασπατάλησε το κοινωνικό και το φυσικό κεφάλαιο του τόπου, μετέτρεψε την Κέρκυρα, ένα από τα ωραιότερα και πλουσιότερα νησιά της Μεσογείου, σε προβληματική επιχείρηση. Σε προορισμό, Β προς Γ κατηγορίας τουριστών.
Αντίπαλο μας θεωρούμε τον απόλυτο και παραλυτικό κατακερματισμό κοινωνίας και οικονομίας που έχει αφαιρέσει, από αυτό τον τόπο και τους φορείς του, κάθε δυνατότητα εμπιστοσύνης, συνεργασίας, αλληλεγγύης, συντονισμού, δεσμευτικού διαλόγου, υλοποιήσιμου προγράμματος και οράματος. Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο,(εκτός εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα) παραμένει ξένο, χωρίς πραγματικούς δεσμούς με την Κέρκυρα, χωρίς διάλογο με τους φορείς της, χωρίς πραγματική σχέση με την ιστορική και πολιτιστική της παράδοση. Το τοπικό τραπεζικό σύστημα χρησιμοποιεί, την τοπική κοινωνία χωρίς να καθίσταται χρήσιμο σε αυτήν, χωρίς να βρίσκεται έστω σε διάλογο με την τοπική οικονομία- κοινωνία που το τρέφει που το συντηρεί, παρακολουθεί ασυγκίνητο την άνθηση της τοκογλυφίας και εμμέσως συμβάλλει σε αυτήν άνθηση .
Το αποκαλούμενο πολιτικό προσωπικό παραμένει απόλυτα ξεκομμένο από τους(ελάχιστα) οργανωμένους φορείς κοινωνίας και οικονομίας, χωρίς στρατηγικές συνεργασίες, ,χωρίς ελάχιστους η μέγιστους συγκεκριμένους κοινούς αναπτυξιακούς στόχους. Το πολιτικό μας προσωπικό ούτε εμπνέει, ούτε καθοδηγεί, ούτε στην πραγματικότητα εκπροσωπεί την κοινωνία. Αρκείται σε κάποιες επικοινωνιακού τύπου συναντήσεις. Εχθρός μας, κατά συνέπεια, είναι το πολιτικό παιχνίδι που αδυνατεί να δώσει λύσεις, να οργανώσει την κοινωνία, είτε από τα δεξιά, είτε από το κέντρο, είτε από τα αριστερά.
Είναι το πολιτικό παιχνίδι που παραδίδει την πολιτική στην καθολική ανυποληψία, στην καθολική αναποτελεσματικότητα τη χώρα στους εμπόρους των εθνών και τους οικονομικούς τρομοκράτες, την κοινωνία στην απόγνωση την νεολαία στον λαϊκισμό και τον εξτρεμισμό. Εχθρός μας είναι ο α-εθνικός φιλελευθερισμός της παγκοσμιοποίησης και ο τρόπος που τον υπηρετούν το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Εχθρός μας είναι η αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος, των οικονομικών μας πανεπιστημίων, να συμμετέχουν σε πανευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για την αλλαγή του ρόλου της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Εχθρός μας δεν είναι γενικά, αόριστα αφηρημένα ούτε η δεξιά ούτε η αριστερά. Σε ένα υγειές δημοκρατικό πολυκομματικό σύστημα όσο συνεπής, αξιόπιστη, αποτελεσματική ιδεολογικά και πολιτικά είναι η κάθε παράταξη τόσο το πολιτικό σύστημα, στο σύνολο του, προσφέρει στην κοινωνία ανεβάζοντας το επίπεδο του συναγωνισμού μεταξύ των κομμάτων.
Ανεβάζοντας το επίπεδο της κοινωνικής οργάνωσης, υπευθυνότητας, συνειδητότητας σε πολίτες και κοινωνικές ομάδες. Προσφέροντας βιώσιμες λύσεις ριζωμένες είτε σε μια ατομοκεντρική, φιλελεύθερη, σχολή σκέψης , πράξης και οργάνωσης κοινωνίας και οικονομίας, είτε σε μια κοινωνιοκεντρική, σοσιαλιστική, σχολή σκέψης και πράξης. Εχθρός της τοπικής οικονομίας είναι η κατά συνθήκη και κατ επίφαση πολιτική έκφραση της δεξιάς. Μια τοπική δεξιά που απεδείχθη ανίκανη να στηρίξει και να υπερασπισθεί την τοπική μικρομεσαία επιχείρηση, τους φορείς της, την τοπική επιχειρηματικότητα, καινοτομία, ανταγωνιστικότητα. Α
ντίπαλος μας είναι κάθε πολιτική δύναμη που παρέμεινε θεατής, ανίκανος να προβλέψει, να αντισταθεί, να αποτρέψει την αυτοκαταστροφική πορεία του Κερκυραϊκού Τουρισμού..
Την πορεία της αυτοκαταστροφικής άναρχης, χωρίς ποιότητα, μεγέθυνσης του τουριστικού τομέα, μεγέθυνσης που οδήγησε στην σταθερή απαξίωση των φυσικών πόρων, στη σταθερή μείωση της ζήτησης της Κέρκυρας, στη διεθνή τουριστική αγορά. Κάθε πολιτική δύναμη που δεν μπόρεσε, δεν θέλησε να πρωτοστατήσει στην οργάνωση της τοπικής κρατικής μηχανής και των θεσμών, αλλά και της τοπικής κοινωνίας ώστε να αμυνθούν στην καταστροφή. Εχθρός μας είναι κάθε πολιτική πρακτική, που μέχρι και σήμερα, αρκείται στις διαπιστώσεις, στην κριτική, την καταγγελία, την στείρα διεκδίκηση ή σε όμορφες ιδέες, ενώ στην πράξη αρνείται να συμμετέχει, στη συγκρότηση των αναγκαίων συμφωνιών και συμμαχιών, δημιουργικής ανατροπής και αντιστροφής του φαύλου κύκλου του κοινωνικού κατακερματισμού, και της καθολικής μας παράδοσης στην εντεινόμενη κρίση. Αντίπαλος μας δεν είναι η αριστερά, γενικά και αόριστα. Είναι η κάθε καταγγελτική, ηθικολογική, , αριστερή πραχτική, που δεν επιχειρεί να μετουσιώσει την απογοήτευση ,την οργή της κοινωνίας σε δημιουργική δράση, που αρνείται ακόμα και τη μνήμη της Ε.Δ.Α, της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς.
Σύμμαχοί μας είναι: Οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που θέλουν ,ξέρουν και μπορούν, τολμούν να αποκαταστήσουν την δημοκρατία, να απαλλάξουν τον τόπο από την παρακμιακή, αναξιοκρατική, πελατειακή βουλευτοκρατία. Να ξαναδώσουν στους τοπικούς θεσμούς το ρόλο που τους ανήκει σε κάθε ευνομούμενη και με στοιχειώδη αυτοσεβασμό κοινωνία. Να διαμορφώνουν και να πραγματώνουν κοινούς, μικρούς και μεγάλους στόχους εξόδου από το τέλμα και την παρακμή, τοπική και εθνική. Δυνάμεις ικανές να συνθέσουν ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης από υλοποιήσιμα τοπικά, περιφερειακά, αναπτυξιακά σχέδια. Δυνάμεις έτοιμες να στηρίξουν την αναπτυξιακή διασφάλιση του εθνικού μας πλούτου της εθνικής μας ανεξαρτησίας, και αξιοπρέπειας. Ένα κράτος ισονομίας, δικαιοσύνης που θα το εμπιστεύονται οι πολίτες και θα υπάρχει για να του υπηρετεί και να τους προστάτευε.
Σε τοπικό επίπεδο σύμμαχοι μας είναι. .Δυνάμεις έτοιμες να εμπνεύσουν και να καθοδηγήσουν την συνεργασία για ένα τοπικό σχέδιο ανάπτυξης. Δυνάμεις έτοιμες να συνεργαστούν για την επιβίωση τομέων και κλάδων των μικρομεσαίων της τοπικής οικονομίας. Να διαμορφώσουν συμφωνίες για την προληπτική και κατασταλτική αντιμετώπιση του παραεμπορίου, για την αντιμετώπιση της τοκογλυφίας και την χρηματοδότησης της τοπικής οικονομίας. Να συνεργαστούν στην πράξη, όχι σε διακηρύξεις για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών στο νησί. Να συμφωνήσουν και να συνεργαστούν για την αναπτυξιακή προστασία της τοπικής δημοτικής και δημόσιας περιουσίας, της περιουσίας των κληροδοτημάτων. Για την αποτελεσματική προστασία των φυσικών μας πόρων. Για μια Κέρκυρα αντάξια της ιστορικής της προσφοράς. Δυνάμεις ικανές να αναστήσουν την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα, την αξιοκρατία την διαφάνεια στην τοπική πολιτική ζωή.. . Αν το αναμενόμενο από αυτές τις εκλογές, πολυκομματικό σύστημα αντί να απελευθερώσει δημιουργικά τις απογοητευμένες, τις οργισμένες κοινωνικές δυνάμεις, τις καταδικάσει σε νέα αδιέξοδα, η ελπίδα της αλλαγής θα καταστεί εφιάλτης παράδοσης, είτε στον επικίνδυνα ανερχόμενο λαϊκισμό, είτε επιστροφής σε νέας βαρβαρότητας δικομματισμό, είτε θα καταστεί εφιάλτης παράδοσης σε απροκάλυπτες η συγκεκαλυμμένες πολιτικές εκτροπές.
Ο Γιώργος Σκλαβούνος είναι υποψήφιος βουλευτής Κέρκυρας με τη Κοινωνική Συμφωνία.
