«Σύντροφε Υπουργέ,
Αισθάνομαι την υποχρέωση για λόγους προσωπικής αξιοπρέπειας να απευθυνθώ σε σένα μετά την γνωστοποίηση του νέου Δ.Σ. του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας στο οποίο -μόνος εγώ από όλο το παλιό Δ.Σ- δεν αξιολογήθηκα, ως φαίνεται, κατάλληλος να παραμείνω μέλος του.
Από την πρώτη στιγμή της επιλογής μου μέσω της διαδικασίας της Ανοικτής...
διακυβέρνησης (open.gov) στη θέση του Αντιπροέδρου του Γενικού Νοσοκομείου δέχθηκα έναν αήθη πόλεμο από συγκεκριμένους κύκλους. Ίσως γιατί ήμουν ο μοναδικός που δεν έτυχα της έγκρισής τους.
Κάνοντας σήμερα έναν απολογισμό της θητείας μου, θέλω να αναφέρω ότι και με τη δική μου συμβολή έγινε με επιτυχία η μετεγκατάσταση του Νοσοκομείου στο νέο κτίριο, αφού τακτοποιήθηκαν πλήθος ατελειών που υπήρχαν στο υποτιθέμενα ήδη εγκαινιασμένο κτίριο. Με καθημερινό αγώνα μέχρι σήμερα και με θυσίες του προσωπικού, το Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας συγκαταλέγεται μεταξύ των καλύτερα λειτουργούντων Νοσοκομείων πανελλαδικά!
Έκπληκτος πληροφορούμαι τη σύνθεση του νέου ΔΣ, και αναρωτιέμαι: πώς ο Διοικητής κρίθηκε επιτυχημένος, πώς εσείς ο ίδιος αναφέρατε μέσα στην Βουλή το ΓΝΚ ως παράδειγμα καλής λειτουργίας, και την ίδια στιγμή ο μέχρι σήμερα αντιπρόεδρος δεν συμπεριλαμβάνεται στη νέα σύνθεση.
Άναυδος διαπιστώνω ότι στα αναπληρωματικά μέλη συμπεριλαμβάνονται άτομα του προηγούμενου ΔΣ που είχαν παραιτηθεί και απείχαν συστηματικά από τις συνεδριάσεις με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας λόγω έλλειψης απαρτίας. Ίσως όμως για αυτό ακριβώς να επιβραβεύτηκαν…!
Για λόγους αρχής, κύριε Υπουργέ, σας ζητώ να μου γνωστοποιήσετε ποια Επιτροπή με αξιολόγησε και με έκρινε, διαφορετικά θα αναγκαστώ να υποθέσω ότι οι διαφοροποιήσεις μου ενόχλησαν κάποιους.
Ποιες ήταν αυτές οι διαφοροποιήσεις: ήμουν αντίθετος με το σώου των εγκαινίων, το οποίο άλλωστε και εσείς απορρίψατε επιλέγοντας να επισκεφθείτε ένα Κέντρο Υγείας. Ήμουν αντίθετος με την απόκρυψη της πλάκας εγκαινίων του προηγούμενου βουλευτή, όχι γιατί θεωρούσα ότι ήταν σωστά εκείνα τα εγκαίνια, αλλά γιατί το θεώρησα μικρόψυχη κίνηση. Διαφωνούσα επίσης στην παραχώρηση του παλιού Νοσοκομείου στο Δήμο Κερκυραίων, κλπ…
Αποχωρώντας, θέλω να ευχαριστήσω για τη συνεργασία όλους εκείνους με τους οποίους είχα την τιμή να συνεργαστώ, επισημαίνοντας ότι το ΓΝΚ πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού. Οι πραγματικά μεγάλες θυσίες της συντριπτικής πλειοψηφίας του προσωπικού πρέπει να αναγνωρίζονται από την Κερκυραϊκή κοινωνία. Υπάρχουν γιατροί που λειτουργούν με πραγματικό ηρωισμό, μένοντας στο καθήκον για πολλά 24ωρα…
Κλείνοντας, αγαπητέ Υπουργέ, σε ενημερώνω ότι μαχόμενος αμισθί στην πρώτη γραμμή για καλύτερες συνθήκες και αλλαγές, δέχθηκα πισώπλατα κτυπήματα από τους γνωστούς πραιτοριανούς με «αγγελικό» πρόσωπο.
Ποτέ δεν υπήρξα εντολοδόχος ή διαδρομιστής πολιτικών γραφείων, πάντα έπραττα όπως όριζε η συνείδησή μου και με μοναδικό γνώμονα το κοινό συμφέρον…
Και ευτυχώς για μένα, δυστυχώς για τους άλλους, όλους μας κρίνει η κοινωνία.
Στη γνωστή καμαρίλα που κινείται σε σκοτεινά υπόγεια, έχοντας χάσει πια κάθε πολιτική, κοινωνική και ηθική νομιμοποίηση, απαντώ με ένα ρητό: «Εξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν»...
Αισθάνομαι την υποχρέωση για λόγους προσωπικής αξιοπρέπειας να απευθυνθώ σε σένα μετά την γνωστοποίηση του νέου Δ.Σ. του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας στο οποίο -μόνος εγώ από όλο το παλιό Δ.Σ- δεν αξιολογήθηκα, ως φαίνεται, κατάλληλος να παραμείνω μέλος του.
Από την πρώτη στιγμή της επιλογής μου μέσω της διαδικασίας της Ανοικτής...
διακυβέρνησης (open.gov) στη θέση του Αντιπροέδρου του Γενικού Νοσοκομείου δέχθηκα έναν αήθη πόλεμο από συγκεκριμένους κύκλους. Ίσως γιατί ήμουν ο μοναδικός που δεν έτυχα της έγκρισής τους.
Κάνοντας σήμερα έναν απολογισμό της θητείας μου, θέλω να αναφέρω ότι και με τη δική μου συμβολή έγινε με επιτυχία η μετεγκατάσταση του Νοσοκομείου στο νέο κτίριο, αφού τακτοποιήθηκαν πλήθος ατελειών που υπήρχαν στο υποτιθέμενα ήδη εγκαινιασμένο κτίριο. Με καθημερινό αγώνα μέχρι σήμερα και με θυσίες του προσωπικού, το Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας συγκαταλέγεται μεταξύ των καλύτερα λειτουργούντων Νοσοκομείων πανελλαδικά!
Έκπληκτος πληροφορούμαι τη σύνθεση του νέου ΔΣ, και αναρωτιέμαι: πώς ο Διοικητής κρίθηκε επιτυχημένος, πώς εσείς ο ίδιος αναφέρατε μέσα στην Βουλή το ΓΝΚ ως παράδειγμα καλής λειτουργίας, και την ίδια στιγμή ο μέχρι σήμερα αντιπρόεδρος δεν συμπεριλαμβάνεται στη νέα σύνθεση.
Άναυδος διαπιστώνω ότι στα αναπληρωματικά μέλη συμπεριλαμβάνονται άτομα του προηγούμενου ΔΣ που είχαν παραιτηθεί και απείχαν συστηματικά από τις συνεδριάσεις με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας λόγω έλλειψης απαρτίας. Ίσως όμως για αυτό ακριβώς να επιβραβεύτηκαν…!
Για λόγους αρχής, κύριε Υπουργέ, σας ζητώ να μου γνωστοποιήσετε ποια Επιτροπή με αξιολόγησε και με έκρινε, διαφορετικά θα αναγκαστώ να υποθέσω ότι οι διαφοροποιήσεις μου ενόχλησαν κάποιους.
Ποιες ήταν αυτές οι διαφοροποιήσεις: ήμουν αντίθετος με το σώου των εγκαινίων, το οποίο άλλωστε και εσείς απορρίψατε επιλέγοντας να επισκεφθείτε ένα Κέντρο Υγείας. Ήμουν αντίθετος με την απόκρυψη της πλάκας εγκαινίων του προηγούμενου βουλευτή, όχι γιατί θεωρούσα ότι ήταν σωστά εκείνα τα εγκαίνια, αλλά γιατί το θεώρησα μικρόψυχη κίνηση. Διαφωνούσα επίσης στην παραχώρηση του παλιού Νοσοκομείου στο Δήμο Κερκυραίων, κλπ…
Αποχωρώντας, θέλω να ευχαριστήσω για τη συνεργασία όλους εκείνους με τους οποίους είχα την τιμή να συνεργαστώ, επισημαίνοντας ότι το ΓΝΚ πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού. Οι πραγματικά μεγάλες θυσίες της συντριπτικής πλειοψηφίας του προσωπικού πρέπει να αναγνωρίζονται από την Κερκυραϊκή κοινωνία. Υπάρχουν γιατροί που λειτουργούν με πραγματικό ηρωισμό, μένοντας στο καθήκον για πολλά 24ωρα…
Κλείνοντας, αγαπητέ Υπουργέ, σε ενημερώνω ότι μαχόμενος αμισθί στην πρώτη γραμμή για καλύτερες συνθήκες και αλλαγές, δέχθηκα πισώπλατα κτυπήματα από τους γνωστούς πραιτοριανούς με «αγγελικό» πρόσωπο.
Ποτέ δεν υπήρξα εντολοδόχος ή διαδρομιστής πολιτικών γραφείων, πάντα έπραττα όπως όριζε η συνείδησή μου και με μοναδικό γνώμονα το κοινό συμφέρον…
Και ευτυχώς για μένα, δυστυχώς για τους άλλους, όλους μας κρίνει η κοινωνία.
Στη γνωστή καμαρίλα που κινείται σε σκοτεινά υπόγεια, έχοντας χάσει πια κάθε πολιτική, κοινωνική και ηθική νομιμοποίηση, απαντώ με ένα ρητό: «Εξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν»...
