ΠΗΓΗ: http://www.exormisi-news.gr/
Ιστορικός συμβιβασμός στο ΠΑΣΟΚ…η ρήξη και διάσπαση
Ποιον ωφελεί η βιασύνη στην αλλαγή ηγεσίας
Γιατί δεν μπορούν να παραδοθούν όλοι και όλα για τη διάσωση της καταρρέουσας μιντιοκρατίας
Ο «τύπος»και γενικότερα τα μίντια εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων είναι ήδη μια χρεοκοπημένη κατάσταση στην Ελλάδα. Η κρίση που διέρχονται αναλογικά είναι πιο...
ριζική και πιο βαθιά από αυτή που περνάει στο συνολό της η Ελληνική οικονομία και τα κόμματα. Πολλά από αυτά τα «μέσα»βρίσκονται σε αδιέξοδο χωρίς ελπίδα βιωσιμότητας στο μέλλον έχοντας επενδύσει στις «φούσκες» στην φαυλότητα και στον κρατικό παρασιτισμό μέσα από την κρατική διαφήμιση και τις προμήθειες και εργολαβίες διαπλεκομένων.
Για αυτό άλλωστε και κλείνουν το ένα μετά το άλλο τα εκδοτικά συγκροτήματα.
Στα πρόθυρα λοιπόν της χρεοκοπίας των εν λόγω «μέσων» και ενώ κάποιοι ζητούν νέα θαλασσοδάνεια έχουν το θράσος να θέλουν να υπαγορεύσουν πολιτικές για την χώρα και το χειρότερο να επιβάλουν ως πρωταγωνιστές πολιτικά πρόσωπα φερέφωνά τους.
Basilis Taktkos
Στις 14 – 16 Ιανουαρίου το ΠΑΣΟΚ θα βρεθεί μπροστά στη μεγαλύτερη εσωκομματική αναμέτρηση της 37χρονης ιστορίας του. Βιώνοντας την κρίση του πολιτικού συστήματος με τον πιο δραματικό τρόπο ως κρίση εντός του.
Μοιάζει σαν να συγκρούονται δύο κόσμοι εντός του. Από τη μια μεριά το φάντασμα μιας σύγχρονης «Ένωσης Κέντρου» που ακούει στα κελεύσματα της μιντιοκρατίας και από την άλλη η κεντροαριστερή πτέρυγα της σοσιαλοδημοκρατίας που ανθίσταται.
Σε αυτό το πεδίο θα δοθεί πλέον η καθοριστική πολιτικοιδεολογική μάχη με το απλουστευμένο δίλλημα της ανεξαρτησίας της πολιτικής απο τα διαπλεκόμενα εκδοτικά συμφέροντα η την υποταγή της σε αυτά..
Από τη μια μεριά τα μίντια και τα συμφέροντα που πάντοτε είχαν τους ετερόφωτους εκφραστές τους και από την άλλη ένα κεντροαριστερό λαϊκό ρεύμα που βρίσκει έκφραση στον Παπανδρεϊσμό.
Η ρήξη με αυτά τα συμφέροντα δεν αφήνει πλέον καμία άλλη αμφιβολία και δεν είναι μόνον ρήξη Παπανδρέου – Ψυχάρη. Ολόκληρο σχεδόν το μιντιακό σύστημα έχει βάλει ως πρωταρχικό στόχο τον πλήρη εξωβελισμό του Παπανδρέου από την πολιτική σκηνή που σημαίνει επιστροφή σε μια «Ένωση Κέντρου».
Ότι δεν κατόρθωσε να πετύχει το μιντιακό σύστημα το 2007 θέλει να το πετύχει τώρα εξοστρακίζοντας ακόμη και την ιδεολογική σκιά του Παπανδρεϊσμού με τους πρόθυμους και βιαστικούς δελφίνους.
--------------------
Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι το 2012 τα μέτρα θα είναι σκληρότερα και θα γίνουν απολύσεις στο δημόσιο το κόστος των οποίων θα επωμιστούν οι δελφίνοι. Γι΄ αυτό και η μεγάλη βιασύνη.
Βιάζονται μες τη σύγχυση και την οδύνη των μέτρων, να περάσουν την αντίληψη άρον – άρον «στραύρωσον αυτόν». Πρώτον για να μην προλάβει να καταλάβει ο κόσμος ότι τα σκληρότερα μέτρα έρχονται χωρίς τον Παπανδρέου πλέον στην αρχηγία και δεύτερον για να προωθήσουν τα μίντια ενδοτικούς πολιτικούς που θα τους γλιτώσουν από τις «φούσκες» και την κατάρρευση των εκδοτικών συγκροτημάτων.
Μια μελέτη της κατάστασης της φούσκας θα αποκαλύψει του λόγου το αληθές.
Η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε ΜΜΕ ανά κάτοικο στην Ευρώπη
Και όλα αυτά σε μία χώρα 11 εκατομμυρίων ανθρώπων...
Εάν παρατηρήσει κανείς όμως τα πράγματα από κοντά, τότε θα διαπιστώσει ότι σχεδόν κανένα ΜΜΕ δεν έχει κέρδη. ‘Όλοι σχεδόν εργάζονται με ελλείμματα’,
Πως επιβιώνουν και αντιμετωπίζουν αυτά τα ελλείμματα;
Είναι γνωστό ότι,οι περισσότεροι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί στην Ελλάδα ανήκουν σε εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα στη ναυτιλία, στον τραπεζικό τομέα, στις τηλεπικοινωνίες, στη φαρμακοβιομηχανία ή στη βιομηχανία πετρελαίου. Υπάρχουν δηλαδή για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εταιρειών τους. Το ότι αυτή η διαπλοκή είναι τόσο στενή και δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε κριτικές φωνές είναι φανερό πλέον.
http://pelasgia.blogspot.com/2012/01/e.html
Γιατί ο ξένος τύπος επευφημεί τον Παπανδρέου την ώρα που εγχώριος θέλει να τον τελειώσει;
Εκ διαμέτρου αντίθετος εμφανίζεται ο ξένος τύπος στην εκτίμηση της πολιτικής προσφοράς του Γ. Παπανδρέου για τη χώρα. Την ίδια στιγμή που ο ελληνικός τύπος προδιαγράφει το πολιτικό του τέλος και ζητά την άμεση αποπομπή του από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με το πρόσχημα της διάσωσης της παράταξης και της διευκόλυνσης της κυβέρνησης Παπαδήμου, ο ξένος τύπος επεφημεί το Γ.Παπανδρέου. Μεγάλες εφημερίδες σε Ευρώπη και ΗΠΑ από την πρώτη στιγμή της αποχωρησής του από την Πρωθυπουργία δίνουν μια άλλη διάσταση στην κίνηση - σοκ Παπανδρέου να εξαγγείλει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Όπως προκύπτει από μια ματιά σε ανάλογα δημοσιεύματα, τις μέρες της μετάβασης της πρωθυπουργίας στον Παπαδήμου έγραφαν: ο απερχόμενος πρωθυπουργός αγωνίστηκε θαρραλέα, , «έσπασε» το ταμπού του Ευρώ, ανέδειξε τις ευθύνες της αντιπολίτευσης και τελικά αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά.
Η γαλλική Le Monde έγραψε τότε για έναν εξαντλημένο, ισοπεδωμένο από την προσπάθεια πρωθυπουργό ο οποίος περισσότερο από κάθε άλλον είχε αντιληφθεί ότι «η ανευθυνότητα της Ελλάδας είχε θέσει σε κίνδυνο ολόκληρη την Ευρωζώνη». Στο σχετικό άρθρο της αναφέρεται επίσης ότι η κίνηση Παπανδρέου ήταν εκδίκηση της πολιτικής έναντι των τεχνοκρατών και ότι η πρόταση του δημοψηφίσματος κατέδειξε την πραγματική θέση των προβλημάτων.
Το Spiegel έγραψε τότε…Μπράβο κύριε Παπανδρέου!", για την απόφαση του να προχωρήσει στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την επικύρωση της δανειακής σύμβασης.
"Η Ευρώπη σάστισε. Ο Έλληνας πρωθυπουργός θέλει ο λαός να αποφασίσει για τη σωτηρία της χώρας. Η απόφασή του είναι σωστή" αναφέρει το Spiegel και εξηγεί για ποιους λόγους θεωρεί ορθή την απόφαση του Έλληνα Πρωθυπουργού.
"Ο κίνδυνος να πουν οι Έλληνες "όχι" στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής υπάρχει. Παρόλα αυτά η απόφαση είναι ορθή για τρεις λόγους.
1ον) Ο πρωθυπουργός χρειάζεται νωπή λαϊκή εντολή. Ανέλαβε την εξουσία πριν την κορύφωση της κρίσης. Η πολιτική που ακολουθεί απαιτεί δύσκολες αποφάσεις. Σε καμία αναπτυγμένη χώρα δεν έχουν επιβληθεί τόσο σκληρά μέτρα περικοπών και λιτότητας.
2ον) Η αντιπολίτευση κωλυσιεργεί. Έπειτα από ενάμιση χρόνo δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη από μικροπολιτικά παιχνίδια. Μέσω του δημοψηφίσματος υπάρχει η ελπίδα ότι η αντιπολίτευση θα λάβει σαφή θέση για το πως βλέπει το μέλλον της χώρας.
3ον) Η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη της κρίσης. Σχεδόν όλοι οι πολίτες είναι θύματα της οικονομικής πολιτικής, πολλοί δεν συνειδητοποιούν τι συμβαίνει γύρω τους και καταφεύγουν στην απεργία. Σε περίπτωση που η πλειοψηφία των πολιτών ταχθεί υπέρ του δρόμου που χαράσσει η κυβέρνηση ίσως η χώρα εξέλθει νωρίτερα από την κρίση. Ως συνέπεια οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα έχαναν οποιαδήποτε νομιμοποίησή τους".
Στο κύριο άρθρο της χθες η γαλλόφωνη βελγική εφημερίδα "L'Echo" γράφει "Ηρωας παρά τη θέλησή του ή παρεξηγημένη ιδιοφυΐα, ο Παπανδρέου έκανε μια τεράστια μπλόφα και κέρδισε". "Μα ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος;" διερωτάται στη συνέχεια ο συντάκτης του άρθρου. "Ασυγχώρητος αφελής; Κυνικός υπολογιστής; ... Με το ολίσθημά του εξανάγκασε τους μεγάλους ιερείς της Ευρώπης να ''καούν'', προσεγγίζοντας ένα απαγορευμένο θέμα: το ταμπού της εξόδου από το ευρώ έσπασε. Ολίσθημα, όντως;
Δεν θα μάθουμε μάλλον ποτέ τι είχε στον νου του ο Παπανδρέου εκείνη τη Δευτέρα. Αλλά είτε συνειδητοποίησε είτε όχι τις σεισμικές συνέπειες της εξαγγελίας του, δεν έχει πια μεγάλη σημασία. Απέσπασε μια πολύτιμη πολιτική νίκη. ... Στην παρούσα συγκυρία, το να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου και να υιοθετήσει το σχέδιο λιτότητας ήταν πραγματικό κατόρθωμα. Αλλά, αφού αποκάλυψε το εύρος της δημοσιονομικής τρύπας που είχαν σκάψει οι προκάτοχοί του, αφού εργάστηκε σαν διάολος για να βγει η χώρα του από το χαντάκι, δεν εννοούσε να οδηγηθεί άδοξα προς την έξοδο ...
Τι το καλύτερο από αυτό το αδύνατο δημοψήφισμα, για να ξεπεράσεις τις διαμάχες τακτικής; Τι το καλύτερο από την απειλή του λαού για να εξαναγκάσει μια βραδύνοα αντιπολίτευση να συμμαχήσει με το μοναδικό φερέγγυο σχέδιο;".
Telegraph: Ήρωας της χρονιάς ο Παπανδρέου
“Ο Γιώργος Παπανδρέου έφυγε από την πρωθυπουργία επειδή αποπειράθηκε να προσφύγει στους δημοκρατικούς θεσμούς”, υποστηρίζει η Daily Telegraph. “Πιεζόμενος από παντού, συνεχίζει η βρετανική εφημερίδα, να αποδεχθεί τα δρακόντεια μέτρα λιτότητας που του επέβαλλαν οι Βρυξέλλες ο κ. Παπανδρέου είπε ΄εντάξει΄ αλλά μόνο μετά από δημοψήφισμα”. Παραμένει ένας από τους ελάχιστους Ευρωπαίους ηγέτες που έθεσε το κεφάλι του επί πινάκι γιατί επικαλέστηκε το αυτονόητο: την προσφυγή στον λαό του ώστε να αποφανθεί εκείνος για το μέλλον του. Το δημοψήφισμα δεν πραγματοποιήθηκε, προσέκρουσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία επέβαλε την παρούσα τεχνοκρατική κυβέρνηση. Ωστόσο, το μήνυμα του διαγγέλματος Παπανδρέου, παραμένει” καταλήγει η Telegraph.
…. Σε "Ανθρωπο της χρονιάς" για το 2011, ανακήρυξε τον Έλληνα πρώην πρωθυπουργό και σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Παπανδρέου, το γνωστό αυστριακό εβδομαδιαίο πολιτικο-οικονομικό περιοδικό "Προφίλ"
----------------------------------------------------------------------
Η στρέβλωση της αλήθειας και η βιασύνη για την αλλαγή ηγεσίας
Είναι παροιμιώδης και θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο της φαυλότητας η στρέβλωση της αλήθειας και η αντιφατικότητα των επιχειρημάτων με την οποία παρουσιάζουν τα γεγονότα πριν και μετά την 26η Οκτωβρίου τα περισσότερα εκδοτικά συγκροτήματα στη χώρα μας.
Την πρώτη βδομάδα τα περισσότερα παρουσιάζουν το μνημόνιο ΙΙ ως καταστροφή για τη χώρα μας με σύσσωμη την αντιπολίτευση και όταν ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε την πρωτοβουλία για δημοψήφισμα – να αποφασίσει ο λαός για αυτό που θέλει - άρχισαν ομοβροντία εναντίον του με τόσους χαρακτηρισμούς και ύβρεις ότι κινδύνευε το μέλλον της χώρας.
Οι ίδιοι δηλαδή που τον κατηγορούσαν γιατί υπέγραψε τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους την 26 Οκτωβρίου, τον κατηγορούσαν μετά γιατί έθεσε σε κίνδυνο αυτή τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους.
Αμέτρητο μελάνι χύθηκε για να παρουσιάσουν την πρόταση για το δημοψήφισμα ως πολιτικό έγκλημα αποσιωπώντας την ίδια στιγμή ότι χάρις σ’αυτή τη στρατηγική κίνηση Παπανδρέου αναγκάστηκαν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας και να υπογράψει και ο Σαμαράς τη σύμβαση.
Η καταφανής αυτή στρέβλωση της αλήθειας για κάθε σκεπτόμενο πολίτη δε θα είχε βέβαια πρακτικό αποτέλεσμα χωρίς την εσωκομματική προδοσία.
Προδοσία στις αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας που έχει μια ολοκληρωμένη πολιτική ατζέντα για τη ν Ευρώπη και υποταγή στην εγχώρια μιντιοκρατία έναντι του ανταλλάγματος της προσωπικής προβολής…
Ποιον ωφελεί η βιασύνη στην αλλαγή ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ –
Μέσα στον πανικό της κατάρρευσης του πολιτικού μας συστήματος που συμπαρασύρει προς την έξοδο τους περισσότερους εκπροσώπους του και βουλευτές, τα μίντια καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι κάποιοι από αυτούς θα γλιτώσουν και θα επανεκλεγούν αρκεί να φορτώσουν στον αρχηγό τους όλες τις ευθύνες με αντίτιμο την εξασφάλιση προβολής και δημοσιότητας που προσφέρουν από την θέση που κατέχουν τα μίντια στη χώρα μας.
Στην πραγματικότητα και όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις ούτε το ένα τρίτο δεν πρόκειται να επανεκλεγεί και ιδιαίτερα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ που πληρώνει το βαρύτερο τίμημα της διακυβέρνησης αυτή την περίοδο.
Ούτε η αποφυγή της λήψης μέτρων ούτε η αποφυγή ανάληψης της ευθύνης μπορούν να πείσουν την κοινωνία όσο τηλεοπτικό χρόνο και να τους διαθέσουν τα μίντια για τον καθένα ξεχωριστά.
Πολλοί μάλιστα από αυτούς που διαχωρίζουν τη θέση τους από τον Παπανδρέου και νομίζοντας πως έτσι θα επωφεληθούν, ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα προκαλούν στη λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ.
Η αντίληψη μάλιστα της επίσπευσης των διαδικασιών για την αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ εκμηδενίζοντας και όλα τα θετικά μέτρα των μεταρρυθμίσεων αυτής της διετίας μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.
Γιατί εύλογο είναι το ερώτημα.
Ποια ήταν η δική τους εναλλακτική θέση στο πρόβλημα; Να φύγει ο Παπανδρέου μόνο;
Ο επόμενος που θα έρθει έχει διαφορετική πολιτική και σε ποιον τομέα;
Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα θα τεθούν από την λαϊκή βάση στο επόμενο άμεσο διάστημα.
Τι συμφέρει λοιπόν τους βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ; Να επισπεύσουν τις διαδικασίες και να αποχωρήσουν μία ώρα αρχύτερα από το πολιτικό σκηνικό, χωρίς να αξιοποιήσουν στο μεσοδιάστημα το μοίρασμα της ευθύνης με τους άλλους συν - κυβερνούντες ή να εκμεταλλευτούν και να αξιοποιήσουν όσο περισσότερο γίνεται το χρόνο για να κατανοήσει η κοινή γνώμη τις αντικειμενικές δυσκολίες και την ανάγκη επώδυνων μέτρων για τη διάσωση της χώρας.
Ούτε ένας σοβαρό επιχείρημα δεν υπάρχει πως η επίσπευση ωφελεί τους βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Η επίσπευση ωφελεί προφανέστατα τους στόχους και τις επιδιώξεις της χρεωκοπημένης μιντιοκρατίας στην Ελλάδα που θέλει εδώ και τώρα αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ μη τυχόν και εξασφαλίσει τα θαλασσοδάνεια και προνομιούχες δουλειές που αρνήθηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Ιστορικός συμβιβασμός στο ΠΑΣΟΚ…η ρήξη και διάσπαση
Ποιον ωφελεί η βιασύνη στην αλλαγή ηγεσίας
Γιατί δεν μπορούν να παραδοθούν όλοι και όλα για τη διάσωση της καταρρέουσας μιντιοκρατίας
Ο «τύπος»και γενικότερα τα μίντια εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων είναι ήδη μια χρεοκοπημένη κατάσταση στην Ελλάδα. Η κρίση που διέρχονται αναλογικά είναι πιο...
ριζική και πιο βαθιά από αυτή που περνάει στο συνολό της η Ελληνική οικονομία και τα κόμματα. Πολλά από αυτά τα «μέσα»βρίσκονται σε αδιέξοδο χωρίς ελπίδα βιωσιμότητας στο μέλλον έχοντας επενδύσει στις «φούσκες» στην φαυλότητα και στον κρατικό παρασιτισμό μέσα από την κρατική διαφήμιση και τις προμήθειες και εργολαβίες διαπλεκομένων.
Για αυτό άλλωστε και κλείνουν το ένα μετά το άλλο τα εκδοτικά συγκροτήματα.
Στα πρόθυρα λοιπόν της χρεοκοπίας των εν λόγω «μέσων» και ενώ κάποιοι ζητούν νέα θαλασσοδάνεια έχουν το θράσος να θέλουν να υπαγορεύσουν πολιτικές για την χώρα και το χειρότερο να επιβάλουν ως πρωταγωνιστές πολιτικά πρόσωπα φερέφωνά τους.
Basilis Taktkos
Στις 14 – 16 Ιανουαρίου το ΠΑΣΟΚ θα βρεθεί μπροστά στη μεγαλύτερη εσωκομματική αναμέτρηση της 37χρονης ιστορίας του. Βιώνοντας την κρίση του πολιτικού συστήματος με τον πιο δραματικό τρόπο ως κρίση εντός του.
Μοιάζει σαν να συγκρούονται δύο κόσμοι εντός του. Από τη μια μεριά το φάντασμα μιας σύγχρονης «Ένωσης Κέντρου» που ακούει στα κελεύσματα της μιντιοκρατίας και από την άλλη η κεντροαριστερή πτέρυγα της σοσιαλοδημοκρατίας που ανθίσταται.
Σε αυτό το πεδίο θα δοθεί πλέον η καθοριστική πολιτικοιδεολογική μάχη με το απλουστευμένο δίλλημα της ανεξαρτησίας της πολιτικής απο τα διαπλεκόμενα εκδοτικά συμφέροντα η την υποταγή της σε αυτά..
Από τη μια μεριά τα μίντια και τα συμφέροντα που πάντοτε είχαν τους ετερόφωτους εκφραστές τους και από την άλλη ένα κεντροαριστερό λαϊκό ρεύμα που βρίσκει έκφραση στον Παπανδρεϊσμό.
Η ρήξη με αυτά τα συμφέροντα δεν αφήνει πλέον καμία άλλη αμφιβολία και δεν είναι μόνον ρήξη Παπανδρέου – Ψυχάρη. Ολόκληρο σχεδόν το μιντιακό σύστημα έχει βάλει ως πρωταρχικό στόχο τον πλήρη εξωβελισμό του Παπανδρέου από την πολιτική σκηνή που σημαίνει επιστροφή σε μια «Ένωση Κέντρου».
Ότι δεν κατόρθωσε να πετύχει το μιντιακό σύστημα το 2007 θέλει να το πετύχει τώρα εξοστρακίζοντας ακόμη και την ιδεολογική σκιά του Παπανδρεϊσμού με τους πρόθυμους και βιαστικούς δελφίνους.
--------------------
Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι το 2012 τα μέτρα θα είναι σκληρότερα και θα γίνουν απολύσεις στο δημόσιο το κόστος των οποίων θα επωμιστούν οι δελφίνοι. Γι΄ αυτό και η μεγάλη βιασύνη.
Βιάζονται μες τη σύγχυση και την οδύνη των μέτρων, να περάσουν την αντίληψη άρον – άρον «στραύρωσον αυτόν». Πρώτον για να μην προλάβει να καταλάβει ο κόσμος ότι τα σκληρότερα μέτρα έρχονται χωρίς τον Παπανδρέου πλέον στην αρχηγία και δεύτερον για να προωθήσουν τα μίντια ενδοτικούς πολιτικούς που θα τους γλιτώσουν από τις «φούσκες» και την κατάρρευση των εκδοτικών συγκροτημάτων.
Μια μελέτη της κατάστασης της φούσκας θα αποκαλύψει του λόγου το αληθές.
Η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε ΜΜΕ ανά κάτοικο στην Ευρώπη
Και όλα αυτά σε μία χώρα 11 εκατομμυρίων ανθρώπων...
Εάν παρατηρήσει κανείς όμως τα πράγματα από κοντά, τότε θα διαπιστώσει ότι σχεδόν κανένα ΜΜΕ δεν έχει κέρδη. ‘Όλοι σχεδόν εργάζονται με ελλείμματα’,
Πως επιβιώνουν και αντιμετωπίζουν αυτά τα ελλείμματα;
Είναι γνωστό ότι,οι περισσότεροι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί στην Ελλάδα ανήκουν σε εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα στη ναυτιλία, στον τραπεζικό τομέα, στις τηλεπικοινωνίες, στη φαρμακοβιομηχανία ή στη βιομηχανία πετρελαίου. Υπάρχουν δηλαδή για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εταιρειών τους. Το ότι αυτή η διαπλοκή είναι τόσο στενή και δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε κριτικές φωνές είναι φανερό πλέον.
http://pelasgia.blogspot.com/2012/01/e.html
Γιατί ο ξένος τύπος επευφημεί τον Παπανδρέου την ώρα που εγχώριος θέλει να τον τελειώσει;
Εκ διαμέτρου αντίθετος εμφανίζεται ο ξένος τύπος στην εκτίμηση της πολιτικής προσφοράς του Γ. Παπανδρέου για τη χώρα. Την ίδια στιγμή που ο ελληνικός τύπος προδιαγράφει το πολιτικό του τέλος και ζητά την άμεση αποπομπή του από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με το πρόσχημα της διάσωσης της παράταξης και της διευκόλυνσης της κυβέρνησης Παπαδήμου, ο ξένος τύπος επεφημεί το Γ.Παπανδρέου. Μεγάλες εφημερίδες σε Ευρώπη και ΗΠΑ από την πρώτη στιγμή της αποχωρησής του από την Πρωθυπουργία δίνουν μια άλλη διάσταση στην κίνηση - σοκ Παπανδρέου να εξαγγείλει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Όπως προκύπτει από μια ματιά σε ανάλογα δημοσιεύματα, τις μέρες της μετάβασης της πρωθυπουργίας στον Παπαδήμου έγραφαν: ο απερχόμενος πρωθυπουργός αγωνίστηκε θαρραλέα, , «έσπασε» το ταμπού του Ευρώ, ανέδειξε τις ευθύνες της αντιπολίτευσης και τελικά αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά.
Η γαλλική Le Monde έγραψε τότε για έναν εξαντλημένο, ισοπεδωμένο από την προσπάθεια πρωθυπουργό ο οποίος περισσότερο από κάθε άλλον είχε αντιληφθεί ότι «η ανευθυνότητα της Ελλάδας είχε θέσει σε κίνδυνο ολόκληρη την Ευρωζώνη». Στο σχετικό άρθρο της αναφέρεται επίσης ότι η κίνηση Παπανδρέου ήταν εκδίκηση της πολιτικής έναντι των τεχνοκρατών και ότι η πρόταση του δημοψηφίσματος κατέδειξε την πραγματική θέση των προβλημάτων.
Το Spiegel έγραψε τότε…Μπράβο κύριε Παπανδρέου!", για την απόφαση του να προχωρήσει στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την επικύρωση της δανειακής σύμβασης.
"Η Ευρώπη σάστισε. Ο Έλληνας πρωθυπουργός θέλει ο λαός να αποφασίσει για τη σωτηρία της χώρας. Η απόφασή του είναι σωστή" αναφέρει το Spiegel και εξηγεί για ποιους λόγους θεωρεί ορθή την απόφαση του Έλληνα Πρωθυπουργού.
"Ο κίνδυνος να πουν οι Έλληνες "όχι" στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής υπάρχει. Παρόλα αυτά η απόφαση είναι ορθή για τρεις λόγους.
1ον) Ο πρωθυπουργός χρειάζεται νωπή λαϊκή εντολή. Ανέλαβε την εξουσία πριν την κορύφωση της κρίσης. Η πολιτική που ακολουθεί απαιτεί δύσκολες αποφάσεις. Σε καμία αναπτυγμένη χώρα δεν έχουν επιβληθεί τόσο σκληρά μέτρα περικοπών και λιτότητας.
2ον) Η αντιπολίτευση κωλυσιεργεί. Έπειτα από ενάμιση χρόνo δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη από μικροπολιτικά παιχνίδια. Μέσω του δημοψηφίσματος υπάρχει η ελπίδα ότι η αντιπολίτευση θα λάβει σαφή θέση για το πως βλέπει το μέλλον της χώρας.
3ον) Η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη της κρίσης. Σχεδόν όλοι οι πολίτες είναι θύματα της οικονομικής πολιτικής, πολλοί δεν συνειδητοποιούν τι συμβαίνει γύρω τους και καταφεύγουν στην απεργία. Σε περίπτωση που η πλειοψηφία των πολιτών ταχθεί υπέρ του δρόμου που χαράσσει η κυβέρνηση ίσως η χώρα εξέλθει νωρίτερα από την κρίση. Ως συνέπεια οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα έχαναν οποιαδήποτε νομιμοποίησή τους".
Στο κύριο άρθρο της χθες η γαλλόφωνη βελγική εφημερίδα "L'Echo" γράφει "Ηρωας παρά τη θέλησή του ή παρεξηγημένη ιδιοφυΐα, ο Παπανδρέου έκανε μια τεράστια μπλόφα και κέρδισε". "Μα ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος;" διερωτάται στη συνέχεια ο συντάκτης του άρθρου. "Ασυγχώρητος αφελής; Κυνικός υπολογιστής; ... Με το ολίσθημά του εξανάγκασε τους μεγάλους ιερείς της Ευρώπης να ''καούν'', προσεγγίζοντας ένα απαγορευμένο θέμα: το ταμπού της εξόδου από το ευρώ έσπασε. Ολίσθημα, όντως;
Δεν θα μάθουμε μάλλον ποτέ τι είχε στον νου του ο Παπανδρέου εκείνη τη Δευτέρα. Αλλά είτε συνειδητοποίησε είτε όχι τις σεισμικές συνέπειες της εξαγγελίας του, δεν έχει πια μεγάλη σημασία. Απέσπασε μια πολύτιμη πολιτική νίκη. ... Στην παρούσα συγκυρία, το να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου και να υιοθετήσει το σχέδιο λιτότητας ήταν πραγματικό κατόρθωμα. Αλλά, αφού αποκάλυψε το εύρος της δημοσιονομικής τρύπας που είχαν σκάψει οι προκάτοχοί του, αφού εργάστηκε σαν διάολος για να βγει η χώρα του από το χαντάκι, δεν εννοούσε να οδηγηθεί άδοξα προς την έξοδο ...
Τι το καλύτερο από αυτό το αδύνατο δημοψήφισμα, για να ξεπεράσεις τις διαμάχες τακτικής; Τι το καλύτερο από την απειλή του λαού για να εξαναγκάσει μια βραδύνοα αντιπολίτευση να συμμαχήσει με το μοναδικό φερέγγυο σχέδιο;".
Telegraph: Ήρωας της χρονιάς ο Παπανδρέου
“Ο Γιώργος Παπανδρέου έφυγε από την πρωθυπουργία επειδή αποπειράθηκε να προσφύγει στους δημοκρατικούς θεσμούς”, υποστηρίζει η Daily Telegraph. “Πιεζόμενος από παντού, συνεχίζει η βρετανική εφημερίδα, να αποδεχθεί τα δρακόντεια μέτρα λιτότητας που του επέβαλλαν οι Βρυξέλλες ο κ. Παπανδρέου είπε ΄εντάξει΄ αλλά μόνο μετά από δημοψήφισμα”. Παραμένει ένας από τους ελάχιστους Ευρωπαίους ηγέτες που έθεσε το κεφάλι του επί πινάκι γιατί επικαλέστηκε το αυτονόητο: την προσφυγή στον λαό του ώστε να αποφανθεί εκείνος για το μέλλον του. Το δημοψήφισμα δεν πραγματοποιήθηκε, προσέκρουσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία επέβαλε την παρούσα τεχνοκρατική κυβέρνηση. Ωστόσο, το μήνυμα του διαγγέλματος Παπανδρέου, παραμένει” καταλήγει η Telegraph.
…. Σε "Ανθρωπο της χρονιάς" για το 2011, ανακήρυξε τον Έλληνα πρώην πρωθυπουργό και σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Παπανδρέου, το γνωστό αυστριακό εβδομαδιαίο πολιτικο-οικονομικό περιοδικό "Προφίλ"
----------------------------------------------------------------------
Η στρέβλωση της αλήθειας και η βιασύνη για την αλλαγή ηγεσίας
Είναι παροιμιώδης και θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο της φαυλότητας η στρέβλωση της αλήθειας και η αντιφατικότητα των επιχειρημάτων με την οποία παρουσιάζουν τα γεγονότα πριν και μετά την 26η Οκτωβρίου τα περισσότερα εκδοτικά συγκροτήματα στη χώρα μας.
Την πρώτη βδομάδα τα περισσότερα παρουσιάζουν το μνημόνιο ΙΙ ως καταστροφή για τη χώρα μας με σύσσωμη την αντιπολίτευση και όταν ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε την πρωτοβουλία για δημοψήφισμα – να αποφασίσει ο λαός για αυτό που θέλει - άρχισαν ομοβροντία εναντίον του με τόσους χαρακτηρισμούς και ύβρεις ότι κινδύνευε το μέλλον της χώρας.
Οι ίδιοι δηλαδή που τον κατηγορούσαν γιατί υπέγραψε τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους την 26 Οκτωβρίου, τον κατηγορούσαν μετά γιατί έθεσε σε κίνδυνο αυτή τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους.
Αμέτρητο μελάνι χύθηκε για να παρουσιάσουν την πρόταση για το δημοψήφισμα ως πολιτικό έγκλημα αποσιωπώντας την ίδια στιγμή ότι χάρις σ’αυτή τη στρατηγική κίνηση Παπανδρέου αναγκάστηκαν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας και να υπογράψει και ο Σαμαράς τη σύμβαση.
Η καταφανής αυτή στρέβλωση της αλήθειας για κάθε σκεπτόμενο πολίτη δε θα είχε βέβαια πρακτικό αποτέλεσμα χωρίς την εσωκομματική προδοσία.
Προδοσία στις αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας που έχει μια ολοκληρωμένη πολιτική ατζέντα για τη ν Ευρώπη και υποταγή στην εγχώρια μιντιοκρατία έναντι του ανταλλάγματος της προσωπικής προβολής…
Ποιον ωφελεί η βιασύνη στην αλλαγή ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ –
Μέσα στον πανικό της κατάρρευσης του πολιτικού μας συστήματος που συμπαρασύρει προς την έξοδο τους περισσότερους εκπροσώπους του και βουλευτές, τα μίντια καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι κάποιοι από αυτούς θα γλιτώσουν και θα επανεκλεγούν αρκεί να φορτώσουν στον αρχηγό τους όλες τις ευθύνες με αντίτιμο την εξασφάλιση προβολής και δημοσιότητας που προσφέρουν από την θέση που κατέχουν τα μίντια στη χώρα μας.
Στην πραγματικότητα και όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις ούτε το ένα τρίτο δεν πρόκειται να επανεκλεγεί και ιδιαίτερα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ που πληρώνει το βαρύτερο τίμημα της διακυβέρνησης αυτή την περίοδο.
Ούτε η αποφυγή της λήψης μέτρων ούτε η αποφυγή ανάληψης της ευθύνης μπορούν να πείσουν την κοινωνία όσο τηλεοπτικό χρόνο και να τους διαθέσουν τα μίντια για τον καθένα ξεχωριστά.
Πολλοί μάλιστα από αυτούς που διαχωρίζουν τη θέση τους από τον Παπανδρέου και νομίζοντας πως έτσι θα επωφεληθούν, ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα προκαλούν στη λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ.
Η αντίληψη μάλιστα της επίσπευσης των διαδικασιών για την αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ εκμηδενίζοντας και όλα τα θετικά μέτρα των μεταρρυθμίσεων αυτής της διετίας μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.
Γιατί εύλογο είναι το ερώτημα.
Ποια ήταν η δική τους εναλλακτική θέση στο πρόβλημα; Να φύγει ο Παπανδρέου μόνο;
Ο επόμενος που θα έρθει έχει διαφορετική πολιτική και σε ποιον τομέα;
Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα θα τεθούν από την λαϊκή βάση στο επόμενο άμεσο διάστημα.
Τι συμφέρει λοιπόν τους βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ; Να επισπεύσουν τις διαδικασίες και να αποχωρήσουν μία ώρα αρχύτερα από το πολιτικό σκηνικό, χωρίς να αξιοποιήσουν στο μεσοδιάστημα το μοίρασμα της ευθύνης με τους άλλους συν - κυβερνούντες ή να εκμεταλλευτούν και να αξιοποιήσουν όσο περισσότερο γίνεται το χρόνο για να κατανοήσει η κοινή γνώμη τις αντικειμενικές δυσκολίες και την ανάγκη επώδυνων μέτρων για τη διάσωση της χώρας.
Ούτε ένας σοβαρό επιχείρημα δεν υπάρχει πως η επίσπευση ωφελεί τους βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Η επίσπευση ωφελεί προφανέστατα τους στόχους και τις επιδιώξεις της χρεωκοπημένης μιντιοκρατίας στην Ελλάδα που θέλει εδώ και τώρα αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ μη τυχόν και εξασφαλίσει τα θαλασσοδάνεια και προνομιούχες δουλειές που αρνήθηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου.
