Η Νομαρχιακή Επιτροπή Κέρκυρας του ΚΚΕ, αναφορικά με την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα ερασιτεχνικά ποδοσφαιρικά σωματεία της Κέρκυρας, επισημαίνει τα ακόλουθα:
1. Οι ερασιτεχνικοί αθλητικοί σύλλογοι γενικά και του ποδοσφαίρου ειδικότερα, προσφέρουν διαχρονικά ένα πολύπλευρο και αναντικατάστατο έργο σωματικής άθλησης, δημιουργικής διεξόδου και ψυχαγωγίας της νεολαίας, διαπαιδαγώγησης της κοινωνίας στο πνεύμα της άμιλλας, της συλλογικότητας και της...
άμυνας στις παγίδες της εποχής. Το έργο αυτό στηρίζεται αποκλειστικά στην εργατικότητα των ανθρώπων του ερασιτεχνικού αθλητισμού, στη λαϊκή αυτενέργεια.
2. Τα ποδοσφαιρικά σωματεία και του νησιού μας, βιώνουν χρόνια τώρα την απαξίωση από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και την ΕΕ, που εντείνεται τώρα με το πρόσχημα της κρίσης. Μια αντιλαϊκή πολιτική που έχει στο χώρο του ποδοσφαίρου τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
• Δραματική μείωση των χρηματοδοτήσεων. Τη στιγμή που πακτωλός χρημάτων και υπέρογκα χρέη χαρίζονται στις ΠΑΕ οι ερασιτεχνικοί σύλλογοι εδώ και χρόνια δεν παίρνουν ούτε τα ψίχουλα των 1000 € το χρόνο από τη ΓΓΑ που βέβαια δεν αρκούνε ούτε για τα έξοδα των αγώνων των ομάδων (γιατρός – διαιτησία).
• Προώθηση της εμπορευματοποίησης. Τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις (και στην Κέρκυρα) είτε με τη δημιουργία, από τις ΠΑΕ, επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται την ανάγκη για άθληση, είτε με εξάπλωση εταιρειών με τη μορφή franchise. Ακόμη και ερασιτεχνικά σωματεία οδηγούνται στο να ζητούν συνδρομές από τους γονείς των αθλητών τους πιεσμένα από την υποχρηματοδότηση.
• Ανεπάρκεια υποδομών. Τα γήπεδα δεν αρκούν να καλύψουν τις ανάγκες με αποτέλεσμα σε αρκετά από αυτά να προσπαθούν να βολευτούν μέχρι και 5 σωματεία. Στην Κέρκυρα, για 45 ενεργές ομάδες υπάρχουν 15 γήπεδα, από τα οποία τα 2 είναι δεσμευμένα αποκλειστικά για τις ανάγκες της ΠΑΕ Α.Ο. Κέρκυρα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν υπάρχει φωτισμός ενώ οι βοηθητικοί χώροι είναι σε άθλια κατάσταση.
3. Η πολιτική της κυβέρνησης, της ΝΔ, του Λ.Α.Ο.Σ και της Ε.Ε. έχει στόχο την παραπέρα εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, μέσα από τη συρρίκνωση των ερασιτεχνικών σωματείων. Ο στόχος αυτός, όπως δείχνουν και τα αριθμητικά στοιχεία, προχωράει ταχύτατα και στην Κέρκυρα. Ο αριθμός των ποδοσφαιρικών ομάδων που συμμετέχουν στα τοπικά πρωταθλήματα μειώνεται ραγδαία. Το 2011 οι ενεργές ομάδες είναι 45 όταν πριν λίγα χρόνια ήταν 60! Χαρακτηριστικό είναι ότι φέτος στην Β’ Τοπική κατηγορία δεν δημιουργηθήκαν δύο όμιλοι αφού δεν επαρκούσαν οι ομάδες. Αξιοσημείωτο είναι ότι όσες ομάδες αγωνίστηκαν τα τελευταία χρόνια στη Δ’ Εθνική, οδηγήθηκαν ουσιαστικά σε κατάσταση εξαθλίωσης και ημιδιάλυσης. Η συρρίκνωση του αριθμού και η διάλυση ομάδων αναμένεται να μεγαλώσει, αφαιρώντας από τη νεολαία των λαϊκών γειτονιών και των χωριών του νησιού μας το δικαίωμα στον αθλητισμό. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες παιδιά οδηγούνται στις ομάδες «μαγαζιά» (με το όνειρο της καριέρας) του αυξάνουν θεαματικά την πελατεία και τα κέρδη τους.
4. Σοβαρές ευθύνες για τη διαχρονική εγκατάλειψη του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου στην Κέρκυρα έχουν και οι αιρετοί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση των ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, οι οποίοι αδιαφόρησαν για τις υποδομές και συναίνεσαν στις αντιλαϊκές πολιτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Αντίστοιχες ευθύνες έχουν και οι σημερινοί αιρετοί της ΝΔ σε περιφέρεια, αντιπεριφέρεια και Δήμο. Ο Δήμος Κέρκυρας μάλιστα, έχει «πετάξει» την ευθύνη των γηπέδων στις ομάδες, οι οποίες υποχρεώνονται είτε να πληρώνουν για προπονήσεις και αγώνες είτε να μετατρέπονται από πολυτεχνίτες μέχρι και καθαρίστριες.
5. Συνυπεύθυνοι αυτής της κατάστασης είναι και οι διοικήσεις των ομοσποδιών του αθλητισμού και συγκεκριμένα στο ποδόσφαιρο η ΕΠΟ αλλά και η τοπική Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κέρκυρας (ΕΠΣΚ). Ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια τη γραμμή της ΕΕ, της ΟΥΕΦΑ και των εγχώριων συμμάχων τους. Τη γραμμή δηλαδή που αντιμετωπίζει τον αθλητισμό όχι σαν δικαίωμα αλλά σαν εμπόρευμα. Πέρα από την πολύπλευρη φορομπηξία των ομάδων (παράβολα, τεράστια πρόστιμα κτλ), επιχειρούν και την πλήρη χειραγώγηση του ποδοσφαίρου μέσω της διάλυσης των συνδέσμων διαιτητών αλλά και τον έλεγχο της επαγγελματικής δραστηριότητας των προπονητών και των αθλητικών δημοσιογράφων. Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΠΣΚ (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) έχει αποδειχθεί πρωταθλήτρια σε αυτή την προσπάθεια.
6. Οι δυνάμεις του αγνού ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, οι διοικήσεις δηλαδή των ομάδων, οι αθλητές, οι διαιτητές, οι προπονητές και οι αθλητικοί συντάκτες θα πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από της αντιλαϊκές πολιτικές ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΕΕ που εφαρμόζονται στο χώρο του αθλητισμού. Η πολιτική για τον αθλητισμό εντάσσεται στα πλαίσια της γενικότερης στρατηγικής τους που χτυπά καθημερινά όλες τις πλευρές της ζωής μας (εργασιακά, ασφάλιση, υγεία, παιδεία κτλ). Θα πρέπει επίσης να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από τους υποστηρικτές αυτών των πολιτικών στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην ΕΠΟ και στην ΕΠΣΚ. Να γυρίσουν την πλάτη σε αυτές τις πρακτικές και περνώντας στην αντεπίθεση να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.
7. Οι ανάγκες της ζωής και του αθλητισμού σήμερα απαιτούν την ανάπτυξη ενός μαζικού, αγωνιστικού, διεκδικητικού κινήματος, στο οποίο να πρωτοστατούν οι αθλητικού σύλλογοι, ευρύτεροι φορείς του αθλητισμού, οι σύλλογοι γονέων, οι φορείς της νεολαίας αλλά και των εργαζομένων. Ενός κινήματος που να διεκδικεί ουσιαστική χρηματοδότηση των συλλόγων, πολύπλευρη στήριξη του έργου τους, αναβάθμιση των υποδομών και κατάργηση των ΠΑΕ και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο του αθλητισμού. Για την ανατροπή του συστήματος που μετατρέπει τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο σε μπίζνα εκατομμυρίων. Για τη διεκδίκηση των προϋποθέσεων, ο αθλητισμός να αποτελεί κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα. Για να γίνει το ποδόσφαιρο φορέας εξασφάλισης υγείας, χαράς και ψυχαγωγίας για όλο το λαό.
1. Οι ερασιτεχνικοί αθλητικοί σύλλογοι γενικά και του ποδοσφαίρου ειδικότερα, προσφέρουν διαχρονικά ένα πολύπλευρο και αναντικατάστατο έργο σωματικής άθλησης, δημιουργικής διεξόδου και ψυχαγωγίας της νεολαίας, διαπαιδαγώγησης της κοινωνίας στο πνεύμα της άμιλλας, της συλλογικότητας και της...
άμυνας στις παγίδες της εποχής. Το έργο αυτό στηρίζεται αποκλειστικά στην εργατικότητα των ανθρώπων του ερασιτεχνικού αθλητισμού, στη λαϊκή αυτενέργεια.
2. Τα ποδοσφαιρικά σωματεία και του νησιού μας, βιώνουν χρόνια τώρα την απαξίωση από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και την ΕΕ, που εντείνεται τώρα με το πρόσχημα της κρίσης. Μια αντιλαϊκή πολιτική που έχει στο χώρο του ποδοσφαίρου τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
• Δραματική μείωση των χρηματοδοτήσεων. Τη στιγμή που πακτωλός χρημάτων και υπέρογκα χρέη χαρίζονται στις ΠΑΕ οι ερασιτεχνικοί σύλλογοι εδώ και χρόνια δεν παίρνουν ούτε τα ψίχουλα των 1000 € το χρόνο από τη ΓΓΑ που βέβαια δεν αρκούνε ούτε για τα έξοδα των αγώνων των ομάδων (γιατρός – διαιτησία).
• Προώθηση της εμπορευματοποίησης. Τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις (και στην Κέρκυρα) είτε με τη δημιουργία, από τις ΠΑΕ, επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται την ανάγκη για άθληση, είτε με εξάπλωση εταιρειών με τη μορφή franchise. Ακόμη και ερασιτεχνικά σωματεία οδηγούνται στο να ζητούν συνδρομές από τους γονείς των αθλητών τους πιεσμένα από την υποχρηματοδότηση.
• Ανεπάρκεια υποδομών. Τα γήπεδα δεν αρκούν να καλύψουν τις ανάγκες με αποτέλεσμα σε αρκετά από αυτά να προσπαθούν να βολευτούν μέχρι και 5 σωματεία. Στην Κέρκυρα, για 45 ενεργές ομάδες υπάρχουν 15 γήπεδα, από τα οποία τα 2 είναι δεσμευμένα αποκλειστικά για τις ανάγκες της ΠΑΕ Α.Ο. Κέρκυρα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν υπάρχει φωτισμός ενώ οι βοηθητικοί χώροι είναι σε άθλια κατάσταση.
3. Η πολιτική της κυβέρνησης, της ΝΔ, του Λ.Α.Ο.Σ και της Ε.Ε. έχει στόχο την παραπέρα εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, μέσα από τη συρρίκνωση των ερασιτεχνικών σωματείων. Ο στόχος αυτός, όπως δείχνουν και τα αριθμητικά στοιχεία, προχωράει ταχύτατα και στην Κέρκυρα. Ο αριθμός των ποδοσφαιρικών ομάδων που συμμετέχουν στα τοπικά πρωταθλήματα μειώνεται ραγδαία. Το 2011 οι ενεργές ομάδες είναι 45 όταν πριν λίγα χρόνια ήταν 60! Χαρακτηριστικό είναι ότι φέτος στην Β’ Τοπική κατηγορία δεν δημιουργηθήκαν δύο όμιλοι αφού δεν επαρκούσαν οι ομάδες. Αξιοσημείωτο είναι ότι όσες ομάδες αγωνίστηκαν τα τελευταία χρόνια στη Δ’ Εθνική, οδηγήθηκαν ουσιαστικά σε κατάσταση εξαθλίωσης και ημιδιάλυσης. Η συρρίκνωση του αριθμού και η διάλυση ομάδων αναμένεται να μεγαλώσει, αφαιρώντας από τη νεολαία των λαϊκών γειτονιών και των χωριών του νησιού μας το δικαίωμα στον αθλητισμό. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες παιδιά οδηγούνται στις ομάδες «μαγαζιά» (με το όνειρο της καριέρας) του αυξάνουν θεαματικά την πελατεία και τα κέρδη τους.
4. Σοβαρές ευθύνες για τη διαχρονική εγκατάλειψη του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου στην Κέρκυρα έχουν και οι αιρετοί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση των ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, οι οποίοι αδιαφόρησαν για τις υποδομές και συναίνεσαν στις αντιλαϊκές πολιτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Αντίστοιχες ευθύνες έχουν και οι σημερινοί αιρετοί της ΝΔ σε περιφέρεια, αντιπεριφέρεια και Δήμο. Ο Δήμος Κέρκυρας μάλιστα, έχει «πετάξει» την ευθύνη των γηπέδων στις ομάδες, οι οποίες υποχρεώνονται είτε να πληρώνουν για προπονήσεις και αγώνες είτε να μετατρέπονται από πολυτεχνίτες μέχρι και καθαρίστριες.
5. Συνυπεύθυνοι αυτής της κατάστασης είναι και οι διοικήσεις των ομοσποδιών του αθλητισμού και συγκεκριμένα στο ποδόσφαιρο η ΕΠΟ αλλά και η τοπική Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κέρκυρας (ΕΠΣΚ). Ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια τη γραμμή της ΕΕ, της ΟΥΕΦΑ και των εγχώριων συμμάχων τους. Τη γραμμή δηλαδή που αντιμετωπίζει τον αθλητισμό όχι σαν δικαίωμα αλλά σαν εμπόρευμα. Πέρα από την πολύπλευρη φορομπηξία των ομάδων (παράβολα, τεράστια πρόστιμα κτλ), επιχειρούν και την πλήρη χειραγώγηση του ποδοσφαίρου μέσω της διάλυσης των συνδέσμων διαιτητών αλλά και τον έλεγχο της επαγγελματικής δραστηριότητας των προπονητών και των αθλητικών δημοσιογράφων. Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΠΣΚ (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) έχει αποδειχθεί πρωταθλήτρια σε αυτή την προσπάθεια.
6. Οι δυνάμεις του αγνού ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, οι διοικήσεις δηλαδή των ομάδων, οι αθλητές, οι διαιτητές, οι προπονητές και οι αθλητικοί συντάκτες θα πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από της αντιλαϊκές πολιτικές ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΕΕ που εφαρμόζονται στο χώρο του αθλητισμού. Η πολιτική για τον αθλητισμό εντάσσεται στα πλαίσια της γενικότερης στρατηγικής τους που χτυπά καθημερινά όλες τις πλευρές της ζωής μας (εργασιακά, ασφάλιση, υγεία, παιδεία κτλ). Θα πρέπει επίσης να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από τους υποστηρικτές αυτών των πολιτικών στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην ΕΠΟ και στην ΕΠΣΚ. Να γυρίσουν την πλάτη σε αυτές τις πρακτικές και περνώντας στην αντεπίθεση να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.
7. Οι ανάγκες της ζωής και του αθλητισμού σήμερα απαιτούν την ανάπτυξη ενός μαζικού, αγωνιστικού, διεκδικητικού κινήματος, στο οποίο να πρωτοστατούν οι αθλητικού σύλλογοι, ευρύτεροι φορείς του αθλητισμού, οι σύλλογοι γονέων, οι φορείς της νεολαίας αλλά και των εργαζομένων. Ενός κινήματος που να διεκδικεί ουσιαστική χρηματοδότηση των συλλόγων, πολύπλευρη στήριξη του έργου τους, αναβάθμιση των υποδομών και κατάργηση των ΠΑΕ και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο του αθλητισμού. Για την ανατροπή του συστήματος που μετατρέπει τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο σε μπίζνα εκατομμυρίων. Για τη διεκδίκηση των προϋποθέσεων, ο αθλητισμός να αποτελεί κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα. Για να γίνει το ποδόσφαιρο φορέας εξασφάλισης υγείας, χαράς και ψυχαγωγίας για όλο το λαό.
