«38 χρόνια, απ' το Νοέμβρη του '73, βγάζουμε συμπεράσματα απ' την κορυφαία στιγμή της αντιδικτατορικής πάλης, τον ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας στο Πολυτεχνείο.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου, με την καθοριστική συμβολή της εργατικής τάξης της Αθήνας, πήρε το χαρακτήρα μαζικής λαϊκής εξέγερσης και σήμανε την αρχή του τέλους της στρατιωτικής δικτατορίας. Η παλλαϊκή κινητοποίηση στο Πολυτεχνείο απέδειξε πως κανένας αντιδραστικός μηχανισμός, όσο και αν....
εμφανίζεται παντοδύναμος και αιώνιος, δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την υπεροχή, τη γιγαντιαία δύναμη του οργανωμένου και ταξικά προσανατολισμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος. Κάθε μορφή δικτατορίας του κεφαλαίου είναι ιστορικά ξεπερασμένη, όπως είναι ξεπερασμένο το σύστημα της ταξικής εκμετάλλευσης.
Διδασκόμαστε
Η ιστορία του αντιδικτατορικού αγώνα δεν είναι μονάχα πηγή έμπνευσης μα και σημαντικών διδαγμάτων. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν πράξη κόντρα στη νομιμότητα της αστικής εξουσίας με τη συγκεκριμένη πολιτική μορφή της, τη δικτατορία και τους νόμους της. Ήταν πράξη ανυπακοής και απειθαρχίας στο καθεστώς της.
Η χούντα ήταν αποτέλεσμα των αντιθέσεων του αστικού πολιτικού συστήματος και των επιδιώξεων των ΗΠΑ στην περιοχή. Η δικτατορία του κεφαλαίου άλλαξε μορφή.
Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει τότε άμεση αντίσταση και να εμποδίσει την εγκαθίδρυση της δικτατορίας αποδεικνύει πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα, που αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων, μπορεί να βάλει φραγμό, να ανατρέψει τα σχέδια σε βάρος του λαού.
Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το εργατικό κίνημα να ανασυνταχθεί και να αντεπιτεθεί, όπως αποδείχθηκε και την περίοδο της αντιδικτατορικής πάλης, είναι η ενδυνάμωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Μόνο όταν το ΚΚΕ ανασυγκρότησε τις παράνομες Οργανώσεις του, όταν απέκρουσε, στη 12η Ολομέλεια της ΚΕ, το οπορτουνιστικό ρεύμα που επιχειρούσε να το διαλύσει, μπόρεσε το λαϊκό κίνημα να σταθεί στα πόδια του, να αρχίσει να βαθαίνει η ταξική πάλη.
Η ίδρυση της ΚΝΕ, με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, το 1968, ήταν καθοριστική στην εξέλιξη της αντιδικτατορικής πάλης, σκόρπισε ενθουσιασμό στους αγωνιστές σ' όλη την Ελλάδα.
Για να φτάσουμε στην κορύφωση της αντιδικτατορικής πάλης, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, είχαν προηγηθεί πολλοί μικροί και μεγάλοι αγώνες, πολλές θυσίες απ' τους κομμουνιστές. Η ασίγαστη λαϊκή πάλη, που πήρε πολλές μορφές - απ' τη διακίνηση του παράνομου Τύπου και προκηρύξεων ως τις απεργίες - αλλά και η σκληρή ιδεολογική διαπάλη για τον προσανατολισμό του κινήματος ήταν η "μαγιά", το έδαφος που προετοίμασε και γέννησε το Πολυτεχνείο.
Λαϊκή συμμαχία - Οργάνωση παντού!
Σήμερα, το αστικό πολιτικό σύστημα κλυδωνίζεται, ψάχνει τρόπους να ελιχθεί, καθώς δυσκολεύεται να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση. Τα ζόρια τους πρέπει να οξυνθούν ακόμα περισσότερο, με την όξυνση της ταξικής πάλης.
Μονάχα το ταξικό εργατικό κίνημα, η λαϊκή συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία μπορεί να εμποδίσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, να ανατρέψει τη δικτατορία των μονοπωλίων, να ανοίξει το δρόμο για να νικήσει ο λαός.
Καμιά αναμονή, κανένας φόβος
Κανένας δισταγμός, καμιά αναμονή απ' την κυβέρνηση της "εθνικής σωτηρίας". Το μαύρο μέτωπο φτιάχτηκε για να σώσει το κεφάλαιο και όχι το λαό, ίσα ίσα που θα τον τσακίσει με ακόμα πιο βάρβαρα μέτρα, νέα χειρότερα μνημόνια.
Κανένας φόβος απ' τα τρομοκρατικά σενάρια, απ' τα αποπροσανατολιστικά διλήμματα "ευρώ ή δραχμή". Στην καπιταλιστική Ελλάδα, είτε με ευρώ είτε με δραχμή, η ζωή για το λαό θα παραμείνει κόλαση. Κανένας να μην πέσει στις παγίδες που στήνει ο οπορτουνισμός, για πατριωτικές, αριστερές και αντιμνημονιακές ενότητες και κυβερνήσεις. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να σώσει το λαό, αν ο ίδιος με την οργανωμένη δύναμή του δεν καταργήσει την ιδιοκτησία των μονοπωλίων.
Κάτω η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και τα κόμματα της πλουτοκρατίας.
Κατάργηση των μονοπωλίων, εργατική - λαϊκή εξουσία με αποδέσμευση απ' την ΕΕ και διαγραφή του χρέους.
Συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Παντού, στους χώρους δουλειάς, στα σχολειά, στις σχολές, να δημιουργηθούν εστίες οργάνωσης του αγώνα. Οι νέοι εργαζόμενοι, οι άνεργοι να οργανωθούν στα σωματεία τους, να απομονώσουν τους εργατοπατέρες και τους χειροκροτητές τους, να πάρουν θέση με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ. Οι άνεργοι να ενταχθούν στις Επιτροπές Αγώνα, να μην παραιτηθούν απ' την πάλη για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Οι μαθητές να παλέψουν με τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων. Οι σπουδαστές να δυναμώσουν τις Επιτροπές Αγώνα του ΜΑΣ, να ζωντανέψουν οι φοιτητικοί σύλλογοι. Μονάχα αυτό το κοινωνικοπολιτικό λαϊκό μέτωπο μπορεί να αντιπαρατεθεί με το μαύρο μέτωπο των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Ορος για να συγκροτηθεί αυτή η λαϊκή συμμαχία, για να επιβάλει εξελίξεις προς όφελος του λαού, είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Οσο κυριαρχούν τα μονοπώλια ο λαός θα υποφέρει
Το δίλημμα είναι μονάχα ένα: `Η με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες.
Οι επαναστάσεις των πρώτων δεκαετιών του 21ου αιώνα θα είναι σοσιαλιστικές.
Η δικτατορία του κεφαλαίου δεν μπορεί να ανατραπεί διαφορετικά. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, ούτε ανατρέπεται με πετροπόλεμο και ένα "ντου" στη Βουλή, όπως και η χούντα δεν ανατράπηκε με τις κροτίδες. Η εξουσία των μονοπωλίων παρέμεινε και ενισχύθηκε με άλλες μορφές διακυβέρνησης.
Ένας είναι ο δρόμος για να νικήσει ο λαός
Η ακούραστη οργάνωση της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και των παιδιών τους σε επαναστατική γραμμή με στόχο και προσανατολισμό την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας».
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου, με την καθοριστική συμβολή της εργατικής τάξης της Αθήνας, πήρε το χαρακτήρα μαζικής λαϊκής εξέγερσης και σήμανε την αρχή του τέλους της στρατιωτικής δικτατορίας. Η παλλαϊκή κινητοποίηση στο Πολυτεχνείο απέδειξε πως κανένας αντιδραστικός μηχανισμός, όσο και αν....
εμφανίζεται παντοδύναμος και αιώνιος, δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την υπεροχή, τη γιγαντιαία δύναμη του οργανωμένου και ταξικά προσανατολισμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος. Κάθε μορφή δικτατορίας του κεφαλαίου είναι ιστορικά ξεπερασμένη, όπως είναι ξεπερασμένο το σύστημα της ταξικής εκμετάλλευσης.
Διδασκόμαστε
Η ιστορία του αντιδικτατορικού αγώνα δεν είναι μονάχα πηγή έμπνευσης μα και σημαντικών διδαγμάτων. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν πράξη κόντρα στη νομιμότητα της αστικής εξουσίας με τη συγκεκριμένη πολιτική μορφή της, τη δικτατορία και τους νόμους της. Ήταν πράξη ανυπακοής και απειθαρχίας στο καθεστώς της.
Η χούντα ήταν αποτέλεσμα των αντιθέσεων του αστικού πολιτικού συστήματος και των επιδιώξεων των ΗΠΑ στην περιοχή. Η δικτατορία του κεφαλαίου άλλαξε μορφή.
Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει τότε άμεση αντίσταση και να εμποδίσει την εγκαθίδρυση της δικτατορίας αποδεικνύει πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα, που αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων, μπορεί να βάλει φραγμό, να ανατρέψει τα σχέδια σε βάρος του λαού.
Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το εργατικό κίνημα να ανασυνταχθεί και να αντεπιτεθεί, όπως αποδείχθηκε και την περίοδο της αντιδικτατορικής πάλης, είναι η ενδυνάμωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Μόνο όταν το ΚΚΕ ανασυγκρότησε τις παράνομες Οργανώσεις του, όταν απέκρουσε, στη 12η Ολομέλεια της ΚΕ, το οπορτουνιστικό ρεύμα που επιχειρούσε να το διαλύσει, μπόρεσε το λαϊκό κίνημα να σταθεί στα πόδια του, να αρχίσει να βαθαίνει η ταξική πάλη.
Η ίδρυση της ΚΝΕ, με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, το 1968, ήταν καθοριστική στην εξέλιξη της αντιδικτατορικής πάλης, σκόρπισε ενθουσιασμό στους αγωνιστές σ' όλη την Ελλάδα.
Για να φτάσουμε στην κορύφωση της αντιδικτατορικής πάλης, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, είχαν προηγηθεί πολλοί μικροί και μεγάλοι αγώνες, πολλές θυσίες απ' τους κομμουνιστές. Η ασίγαστη λαϊκή πάλη, που πήρε πολλές μορφές - απ' τη διακίνηση του παράνομου Τύπου και προκηρύξεων ως τις απεργίες - αλλά και η σκληρή ιδεολογική διαπάλη για τον προσανατολισμό του κινήματος ήταν η "μαγιά", το έδαφος που προετοίμασε και γέννησε το Πολυτεχνείο.
Λαϊκή συμμαχία - Οργάνωση παντού!
Σήμερα, το αστικό πολιτικό σύστημα κλυδωνίζεται, ψάχνει τρόπους να ελιχθεί, καθώς δυσκολεύεται να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση. Τα ζόρια τους πρέπει να οξυνθούν ακόμα περισσότερο, με την όξυνση της ταξικής πάλης.
Μονάχα το ταξικό εργατικό κίνημα, η λαϊκή συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία μπορεί να εμποδίσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, να ανατρέψει τη δικτατορία των μονοπωλίων, να ανοίξει το δρόμο για να νικήσει ο λαός.
Καμιά αναμονή, κανένας φόβος
Κανένας δισταγμός, καμιά αναμονή απ' την κυβέρνηση της "εθνικής σωτηρίας". Το μαύρο μέτωπο φτιάχτηκε για να σώσει το κεφάλαιο και όχι το λαό, ίσα ίσα που θα τον τσακίσει με ακόμα πιο βάρβαρα μέτρα, νέα χειρότερα μνημόνια.
Κανένας φόβος απ' τα τρομοκρατικά σενάρια, απ' τα αποπροσανατολιστικά διλήμματα "ευρώ ή δραχμή". Στην καπιταλιστική Ελλάδα, είτε με ευρώ είτε με δραχμή, η ζωή για το λαό θα παραμείνει κόλαση. Κανένας να μην πέσει στις παγίδες που στήνει ο οπορτουνισμός, για πατριωτικές, αριστερές και αντιμνημονιακές ενότητες και κυβερνήσεις. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να σώσει το λαό, αν ο ίδιος με την οργανωμένη δύναμή του δεν καταργήσει την ιδιοκτησία των μονοπωλίων.
Κάτω η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και τα κόμματα της πλουτοκρατίας.
Κατάργηση των μονοπωλίων, εργατική - λαϊκή εξουσία με αποδέσμευση απ' την ΕΕ και διαγραφή του χρέους.
Συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Παντού, στους χώρους δουλειάς, στα σχολειά, στις σχολές, να δημιουργηθούν εστίες οργάνωσης του αγώνα. Οι νέοι εργαζόμενοι, οι άνεργοι να οργανωθούν στα σωματεία τους, να απομονώσουν τους εργατοπατέρες και τους χειροκροτητές τους, να πάρουν θέση με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ. Οι άνεργοι να ενταχθούν στις Επιτροπές Αγώνα, να μην παραιτηθούν απ' την πάλη για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Οι μαθητές να παλέψουν με τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων. Οι σπουδαστές να δυναμώσουν τις Επιτροπές Αγώνα του ΜΑΣ, να ζωντανέψουν οι φοιτητικοί σύλλογοι. Μονάχα αυτό το κοινωνικοπολιτικό λαϊκό μέτωπο μπορεί να αντιπαρατεθεί με το μαύρο μέτωπο των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Ορος για να συγκροτηθεί αυτή η λαϊκή συμμαχία, για να επιβάλει εξελίξεις προς όφελος του λαού, είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Οσο κυριαρχούν τα μονοπώλια ο λαός θα υποφέρει
Το δίλημμα είναι μονάχα ένα: `Η με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες.
Οι επαναστάσεις των πρώτων δεκαετιών του 21ου αιώνα θα είναι σοσιαλιστικές.
Η δικτατορία του κεφαλαίου δεν μπορεί να ανατραπεί διαφορετικά. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, ούτε ανατρέπεται με πετροπόλεμο και ένα "ντου" στη Βουλή, όπως και η χούντα δεν ανατράπηκε με τις κροτίδες. Η εξουσία των μονοπωλίων παρέμεινε και ενισχύθηκε με άλλες μορφές διακυβέρνησης.
Ένας είναι ο δρόμος για να νικήσει ο λαός
Η ακούραστη οργάνωση της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και των παιδιών τους σε επαναστατική γραμμή με στόχο και προσανατολισμό την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας».
