των πιστωτών. Βασικός μοχλός η πολιτική ιδιωτικοποίησης όλων των Δημόσιων Επιχειρήσεων και "φιλέτων" της δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις €, καθώς και η λαφυραγώγηση των λαϊκών εισοδημάτων, ύψους 30 δις €, έως το 2015. Ωστόσο δεν σταματούν εκεί. Με ορίζοντα 10ετίας επιβάλλουν ένα απάνθρωπο καθεστώς λιτότητας, συνεχών περικοπών μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών και επιστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων στις αρχές του 1900!
Β) Η νέα κυβέρνηση των αστικών δυνάμεων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και προθύμων τύπου Καρατζαφέρη και Μπακογιάννη), έχει αποστολή να εφαρμόσει αυτή την ταξική πολιτική. Επιχειρούν με παραπλανητικές ονομασίες (κυβέρνηση "εθνικής σωτηρίας", "οικουμενική", κ.α.) να δώσουν την επίφαση νομιμότητας και ότι ενδιαφέρονται τάχα για την "πατρίδα" και τον ελληνικό λαό, ενώ μοναδικός τους στόχος είναι τα συμφέροντα των τραπεζιτών (ελλήνων και ξένων) και η στήριξη του καπιταλιστικού συστήματος που παραδέρνει στην κρίση. Οι παρεμβάσεις των ηγετών της ευρωζώνης και οι απαιτήσεις "γραπτών εγγυήσεων και δεσμεύσεων", δείχνουν ότι ήδη θεωρούν την Ελλάδα "πολιτικό προτεκτοράτο". Ο ελληνικός λαός χρειάζεται να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ, αντάξιο της ιστορίας του και των προσδοκιών της νέας γενιάς για ένα ελπιδοφόρο μέλλον.
Γ) Ο ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτει τα διλήμματα του "μονόδρομου" και των τετελεσμένων. Υπάρχει λύση στην υπερχρέωση με όρους επιβίωσης του ελληνικού λαού, διασφάλισης της εθνικής κυριαρχίας, προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων και σεβασμού της υπερηφάνειας του λαού.
Για την έξοδο από την κρίση ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει συνοπτικά επτά σημεία-άξονες που σηματοδοτούν μια εναλλακτική πολιτική με επίκεντρο τις ανάγκες της κοινωνίας και το σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας:
1. Ανατροπή του "μνημονίου" και της νέας δανειακής σύμβασης, που βάζουν νέες χοντρές αλυσίδες στον ελληνικό λαό.
2. Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους (75-80%) και ρύθμιση του υπόλοιπου με ευνοϊκούς όρους.
3. Εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών, έλεγχος της ροής κεφαλαίων, διασφάλιση λαϊκών αποταμιεύσεων.
4. Ανορθωτικό πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη, την αύξηση της απασχόλησης και τη δικαιότερη διανομή του εισοδήματος.
5. Στήριξη μισθών και συντάξεων, ενίσχυση κοινωνικών δαπανών, τόνωση της αγοράς και της παραγωγής, στήριξη μικρών επιχειρήσεων και οικογενειακής γεωργίας.
6. Εξυγίανση δημόσιων οικονομικών, πάταξη φοροδιαφυγής και κακοδιαχείρισης δημόσιου χρήματος, δραστική μείωση εξοπλιστικών δαπανών.
7. Αντιπαράθεση στις πολιτικές της ευρωζώνης που είναι σε αντίθεση με την πρόταση διεξόδου, υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και του δικαιώματος του λαού να καθορίζει το μέλλον του.
Όλα αυτά για να πραγματοποιηθούν απαιτούν την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση των ριζοσπαστικών-αριστερών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας και τη δημιουργία μιας αντίστοιχης κυβέρνησης που, στηριγμένη στο λαό, θα φέρει σε πέρας το σημαντικό αυτό έργο.
Δ) Οι εξελίξεις στην Ευρώπη κινούνται σε αντιδραστικότερη κατεύθυνση. Το κέντρο λήψης των αποφάσεων μετατοπίζεται όλο και περισσότερο στο γερμανο-γαλλικό άξονα με επικεφαλείς Μέρκελ-Σαρκοζί, μετατρέποντας χώρες και λαούς σε άβουλους παρατηρητές των εξελίξεων. Η κρίση της ευρωζώνης βαθαίνει μετά την προσφυγή της Ιταλίας στο ΔΝΤ για στήριξη. Το σαθρό οικοδόμημα του "ενιαίου νομίσματος" κλονίζεται. Αυτό το μοντέλο "αρχιτεκτονικής" της ενωμένης Ευρώπης βρίσκεται μακριά από τις προσδοκίες και τα συμφέροντα των λαών και των εργαζόμενων. Χρειάζεται συντονισμένη δράση για ανατροπή του. Το μέλλον δεν είναι ο νεοφιλελευθερισμός, αλλά η λαϊκή εξουσία και ο σοσιαλισμός!
