Στον ένα χρόνο, περίπου, από την εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου της διοικητικής μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη» επιβεβαιώνεται η βασική εκτίμηση του ΚΚΕ ότι αποτελεί βασικό εργαλείο για την προώθηση και εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής στην τοπική και περιφερειακή διοίκηση. Ουσιαστικά έρχεται να συνδράμει το κεφάλαιο στην επίθεση που κλιμακώνει....
σε βάρος του λαού. Αποδεικνύεται έμπρακτα ότι έχει αποστολή την υλοποίηση της πολιτικής της ανταγωνιστικότητας, η οποία εκφράζεται με τη λεηλασία του εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων, με την ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και έργων, με την ανατροπή και διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τις απολύσεις και την πολιτική χειραγώγηση των εργαζόμενων στις Περιφέρειες και τους Δήμους. Βεβαίως εφαρμόζεται με τη συναίνεση των τοπικών διοικήσεων λειτουργώντας ως μηχανισμός ενσωμάτωσης στην υπηρεσία της εξουσίας του κεφαλαίου, χειραγώγησης και καταστολής του λαού.
Ο «Καλλικράτης» εντάσσεται στη συνολικότερη αναδιάρθρωση του αστικού Κράτους και των μηχανισμών του, για την αναγκαία προσαρμογή του στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Στοχεύει στην ισχυροποίηση του αστικού κρατικού μηχανισμού για να είναι σε θέση να διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά αυτή την πολιτική που εξυπηρετεί τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, διαμορφώνοντας δομές και λειτουργίες, οι οποίες διευκολύνουν και θωρακίζουν τη δράση του, ενισχύουν την περαιτέρω ευέλικτη διασύνδεση των οργάνων της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης με αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ίδια, όμως, η ελληνική και διεθνής εμπειρία επιβεβαιώνει το γεγονός ότι καμία διοικητική δομή ή αναδιάρθρωσή της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, η οποία εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα της αντίθεσης της κοινωνικοποιημένης εργασίας και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας του παραγόμενου από αυτήν πλούτου. Είναι σύμφυτη με την αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγι¬κής διαδικασίας και ανάπτυξης που έχει κριτήριο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και όχι την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών. Δεν μπορεί να καταργήσει τις οδυνηρές αντιλαϊκές συνέπειες από την όποια μορφή αστικής διαχείρισης. Δεν μπορεί να αναιρέσει την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη διεύρυνση της ανισομετρίας τόσο ανάμεσα στους κλάδους της οικονομίας όσο και ανάμεσα στις περιφέρειες, που αποτελούν συνέπεια του καπιταλιστικού χαρακτήρα της ανάπτυξης. Δεν μπορεί να δημιουργήσει το έδαφος για μια ανάπτυξη που να ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Σήμερα η επιδείνωση της κατάστασης στη ζωή των εργαζομένων, των αυτοαπασχολουμένων, των φτωχών αγροτών, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών αντανακλά την πραγματικότητα αυτή. Υπάρχει πλούσια εμπειρία από τις διοικητικές αναδιαρθρώσεις που έγιναν στο παρελθόν (όπως με τον «Καποδίστρια 1») με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι δεν αναίρεσαν αλλά όξυναν τις οικονομικές περιφερειακές ανισομετρίες και πολύ περισσότερο τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια και την επιδείνωση των όρων ζωής και δουλειάς των λαϊκών στρωμάτων, ακριβώς γιατί αυτή η ανάπτυξη θεμελιωνόταν στην ατομική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Τελικά είναι αποτέλεσμα των αντικειμενικών νόμων που διέπουν την καπιταλιστική οικονομία.
Η διοικητική μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» προσπαθεί να προσαρμόσει τις κρατικές δομές σε επίπεδο Δήμων και Περιφερειών στη βάση των παρακάτω επιδιώξεων:
Α) Διευκολύνει, επεκτείνει και ενισχύει την επιχειρηματική δράση, δηλαδή τη μεγαλύτερη σύμφυση των Δήμων και των Περιφερειών με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, την προσαρμογή της λειτουργίας τους στις αρχές της επιχειρηματικότητας.
Συμμετέχουν ενεργητικά στη διευκόλυνση των διαφόρων επενδυτικών σχεδίων ιδιαίτερα στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και του τουρισμού, υποβαθμίζοντας σε πολλές περιπτώσεις τις συνθήκες διαβίωσης ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, υπονομεύοντας παραδοσιακές οικονομικές δραστηριότητες, το ζωικό και φυσικό περιβάλλον, αλλοιώνοντας το οικιστικό τοπίο.
- Για την δημιουργία καλύτερων όρων αναπαραγωγής του κεφαλαίου και θωράκισης της ανταγωνιστικότητας αξιοποιείται το ΕΣΠΑ. Συμπληρωματικά προς τους στόχους του ΕΣΠΑ δρομολογείται το Εθνικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Αυτοδιοίκησης του προγράμματος «ΕΛΛ.Α.ΔΑ.» το οποίο έχει ως βασικό κριτήριο επιλεξιμότητας την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Επιταχύνει τη διαδικασία παραχώρησης τμημάτων ή ολόκληρων τομέων της διαχείρισης των υδάτινων πόρων και των απορριμμάτων κλπ. στους επιχειρηματικούς ομίλους π.χ. στη διαχείριση των απορριμμάτων, αποκομιδή – μεταφόρτωση – επεξεργασία - τελική διάθεση. Η νομοθεσία επιτρέπει (με την τελευταία τροπολογία) με τα 2/3 των δημοτικών συμβουλίων να μπορεί να εκχωρηθεί η αποκομιδή των απορριμμάτων. Αυξάνουν οι Δήμοι που εκχωρούν αυτές τις υπηρεσίες στους ιδιώτες. Ήδη έχει γίνει προκήρυξη διαγωνισμού κατασκευής και λειτουργίας μέσω ΣΔΙΤ όλων των νέων εγκαταστάσεων για την επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων της Αττικής.
Εμπορευματοποιεί και ιδιωτικοποιεί την παιδεία, υγεία και πρόνοια. Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες λειτουργούν ως κρατικοί φορείς προώθησης ενός περιορισμένου «πακέτου κοινωνικών υπηρεσιών» για τα εξαθλιωμένα στρώματα. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων διευκολύνει την επιχειρηματική πρόσβαση του κεφαλαίου σ’ αυτούς του τομείς, την διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα των κοινωνικών παροχών και την άμεση μεταφορά της δαπάνης στην κάθε οικογένεια. Σαν συνέπεια υπάρχει η ενίσχυση των ταξικών διαφοροποιήσεων σε βάρος της λαϊκής οικογένειας:
π.χ. σχολικές επιτροπές: η μείωση κατά 40% της χρηματοδότησης οδηγεί σε νέα επιβάρυνση των γονιών για να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες,
- παιδικοί σταθμοί: δεν ικανοποιήθηκαν οι αιτήσεις για χιλιάδες οικογένειες αποτέλεσμα της έλλειψης υποδομών, προσωπικού, χρηματοδότησης. Οι περισσότεροι παιδικοί σταθμοί λειτουργούν με μειωμένο προσωπικό και «καλύπτονται» από συμβασιούχους μερικής απασχόλησης,
- προνοιακές δομές και πρόσδεσή τους στον εθελοντισμό. Προσπαθούν να λύσουν τα κοινωνικά προβλήματα που η πολιτική τους δημιούργησε π.χ. συσσίτια, φιλοξενία αστέγων κλπ με εκδηλώσεις υποκριτικής φιλανθρωπίας από μεγαλόσχημους χορηγούς αντί να δημιουργήσουν κρατικές δομές που να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.
Διευκολύνει την παράδοση σε επιχειρηματικά συμφέροντα του φυσικού πλούτου, τη συγκέντρωση της γης και την αλλαγή χρήσης της. Παραχωρούν στα επιχειρηματικά συμφέροντα την εκμετάλλευση των ελεύθερων χώρων που έχουν απομείνει. Ιδιωτικοποιούν υπηρεσίες του δημοσίου, ακόμη και μηχανισμούς περιβαλλοντικού ελέγχου π.χ. ο νόμος για την περιβαλλοντική αδειοδότηση και τα αυθαίρετα που πρόσφατα ψηφίστηκε. Αξιοποιούν τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) για τη δημιουργία αναγκαίων υποδομών υποθηκεύοντας παράλληλα τη λειτουργία τους υπέρ του κεφαλαίου για δεκαετίες.
Β) Διαλύει τις εργασιακές σχέσεις:
- Εκφράζεται μέσα από την εργασιακή εφεδρεία, τις απολύσεις, τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, των συμβασιούχων έργου ή ορισμένου χρόνου, την ενοικίαση εργαζομένων μέσω εργολαβικών γραφείων για την κάλυψη των αναγκών. Τη μείωση του προσωπικού με την κατάργηση των κενών οργανικών θέσεων μέσω των Οργανισμών Εσωτερικής Υπηρεσίας (ΟΕΥ) και την εντατικοποίησή του. Σε συνεργασία με τις ΜΚΟ την προώθηση προγραμμάτων εργασιακής ομηρίας και ανακύκλωσης της ανεργίας «στο όνομα» της αντιμετώπισής της, τα οποία εξασφαλίζουν ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη.
Γ) Περικόπτει δραστικά την κρατική χρηματοδότηση στις Περιφέρειες και τους Δήμους στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Ήδη με πρόσχημα το δημοσιονομικό έλλειμμα και χρέος οι περικοπές των ΚΑΠ ανήλθαν στο 1,4 δις για το 2010 και το 2011, ενώ στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας προβλέπεται νέα εξοικονόμηση πόρων ύψους 1,35 δις ευρώ και από τον εφαρμοστικό νόμο 565 εκατ. ευρώ. Συνολικά δηλαδή μείωση από τους ΚΑΠ από το 2012 – 2015 3,320 δις ευρώ! Βεβαίως η επαναξιολόγηση δαπανών που θα γίνεται κάθε χρόνο θα μειώνει την κρατική χρηματοδότηση και θα αυξάνει τα «ίδια» έσοδα των Δήμων που προέρχονται από το χαράτσωμα του λαού.
Η πορεία των έργων από τη χρηματοδότηση (ΣΑΤΑ) καρκινοβατεί αφού το 2011 δόθηκαν μέχρι τώρα μόνο 77 εκατ. ευρώ από τα 720 εκατ. ευρώ που η ίδια η Κυβέρνηση είχε ψηφίσει στον Προϋπολογισμό.
Η περιβόητη «εξοικονόμηση» πόρων έρχεται να προστεθεί στα περίπου 9 δις ευρώ των παράνομα παρακρατηθέντων πόρων των προηγούμενων ετών και τα οποία «κούρεψαν» στο 1,7 δις με τη σύμφωνη γνώμη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και ΛΑΟΣ.
Ο δανεισμός των δήμων έχει επιλεγεί διαχρονικά ως μέσο κάλυψης των ανελαστικών αναγκών τους, που είναι υποχρεωμένη η κεντρική εξουσία να καλύπτει. Δηλαδή, δανείζονται οι δήμοι τα παρακρατηθέντα χρήματά τους με υψηλό μάλιστα επιτόκιο, μετακυλίοντας το λογαριασμό στα ήδη υπερφορολογούμενα λαϊκά νοικοκυριά.
Οι προϋπολογισμοί των τοπικών οργάνων καταρτίζονται με βάση τις εγκυκλίους του Υπουργείου Οικονομικών στη γραμμή του «ελάχιστου κόστους λειτουργίας» που δεν καλύπτει στην πλειοψηφία των Δήμων τη μισθοδοσία του προσωπικού και τα λειτουργικά τους έξοδα, με αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να είναι απλήρωτοι και να υπάρχει μόνιμη καθυστέρηση δεδουλευμένων. Η «επαναξιολόγηση των δαπανών» θα συρρικνώσει ακόμη περισσότερο τις ήδη υποβαθμισμένες υπηρεσίες που υπάρχουν. Στη φορομπηχτική γραμμή είσπραξης πόρων παρελθόντων ετών (ΠΟΕ) με αποτέλεσμα οι Δήμοι να μπαίνουν στην κούρσα του φοροκυνηγητού, τελών και προστίμων της τελευταίας δεκαετίας και όσοι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν δε θα παίρνουν δημοτική ενημερότητα, πρόταση της ΚΕΔΚΕ που υιοθετήθηκε.
Η δραστική μείωση των πόρων, οι συγχωνεύσεις, καταργήσεις οργανισμών και υπηρεσιών, η δραματική μείωση του προσωπικού τα επόμενα χρόνια που θα προέλθει από τις συνταξιοδοτήσεις, την εργασιακή εφεδρεία, τις απολύσεις και του παγώματος των προσλήψεων θα έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση και παραπέρα ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και την πρόσθετη επιβάρυνση της λαϊκής οικογένειας. Ήδη τα προβλήματα που υπάρχουν από την έλλειψη βασικών υποδομών και προσωπικού που αφορούν την καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων στις περισσότερες Περιφέρειες και τους Δήμους είναι εκρηκτικά:
π.χ. βρεφικούς – παιδικούς σταθμούς, φύλαξη σχολικών κτιρίων, καθαριότητα σχολείων (8500 εργαζόμενες με συμβάσεις έργου), μεταφορά μαθητών, λειτουργία ΚΕΠ, δημοτικά ιατρεία. Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» είναι με «ημερομηνία λήξης», αλλά από το 2012 θα οικοδομείται στη βάση της επιχειρηματικής δράσης με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Οι υπηρεσίες πρόνοιας που υπήρχαν στις πρώην νομαρχίες άλλες έμειναν στις Περιφέρειες και άλλες μεταφέρθηκαν στους Δήμους. Στην πραγματικότητα βρίσκονται υπό διάλυση, είναι σε ακατάλληλα και επικίνδυνα κτίρια και χιλιάδες εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από 6 – 10 μήνες. Κοινωνικές υποδομές για νέες ηλικίες που λείπουν, ηλικιωμένοι, άτομα με αναπηρία, άτομα με εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες και αλκοόλ.
Η αντίληψη του ΚΚΕ για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο έχει ως θεμέλιό της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στον κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αυτός εξασφαλίζει τον σχεδιασμό της ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο σύμφωνα με τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, αντιμετωπίζει την περιφερειακή ανισομετρία. Στηρίζεται στην εργατική και λαϊκή συμμετοχή, στον έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω.
Στη βάση αυτής της αντίληψης, της αναγκαιότητας του εργατικού – λαϊκού δρόμου ανάπτυξης προβάλουμε και διεκδικούμε πλαίσιο στόχων πάλης σε γραμμή αντιπαράθεσης με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας, που απαντούν στις αυξανόμενες σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και στην αντιμετώπιση των επειγόντων προβλημάτων σήμερα τη λαϊκή οικογένεια.
Επικεντρώνουμε στους βασικούς άξονες διεκδίκησης:
- Πλήρης και επαρκής κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών των Περιφερειών και των Δήμων που θα προέρχεται από την αύξηση της φορολόγησης στο 45% του μεγάλου κεφαλαίου, της εκκλησιαστικής περιουσίας και αύξηση του ΦΠΑ στα είδη πολυτελείας κλπ.
- Διεκδικούμε την πλήρη επιστροφή των παρακρατηθέντων. Τα χρήματα αυτά ανήκουν στους εργαζόμενους. Αφαιρούνται, άμεσα ή έμμεσα, από το εισόδημά τους και αναπληρώνονται από πρόσθετους φόρους και τέλη που επιβάλλονται σε βάρος τους.
- Κατάργηση κάθε είδους τοπικής φορολογίας, ανταποδοτικών, αντισταθμιστικών και άλλων τελών, που χτυπάνε το λαϊκό εισόδημα.
- Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που δουλεύουν με κάθε είδους σύμβαση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Προσλήψεις νέου μόνιμου προσωπικού με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα για να καλυφθούν οι αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες σε υπηρεσίες και υποδομές.
- Αντιπαλεύουμε τη γενίκευση της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και την επέκταση της εφαρμογής «ευέλικτων εργασιακών σχέσεων» στους ΟΤΑ μέσω προγραμμάτων περιορισμένου χρόνου, Τοπικών Πρωτοβουλιών Απασχόλησης, προγραμμάτων κατάρτισης, ή άλλων μέσω ΟΑΕΔ, Μ.Κ.Ο. κ.λπ., αλλά και οποιωνδήποτε άλλων μορφών επιχειρήσεων.
- Κατάργηση των δημοτικών επιχειρήσεων και όλου του νομοθετικού πλαισίου που καθιστά την τοπική διοίκηση επιχείρηση. Ένταξη των εργαζομένων των δημοτικών επιχειρήσεων που κλείνουν στις υπηρεσίες των δήμων με μόνιμη σταθερή σχέση εργασίας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
- Να καταργηθεί η επιχειρηματική δράση στη λειτουργία, στις υπηρεσίες και τα έργα των Περιφερειών και των Δήμων.
- Διεκδικούμε Έργα Υποδομής και Πόρους που κατευθύνονται για την κάλυψη των αναγκών της λαϊκή οικογένειας, ιδιαίτερα των νέων ζευγαριών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρία (π.χ. λαϊκή κατοικία, σύγχρονα σχολεία, προσχολικά κέντρα, πολιτιστικά κέντρα, κέντρα υγείας, προστασία από πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς, έντονα καιρικά φαινόμενα, κατολισθήσεις, αποκλεισμούς από χιονοπτώσεις κ.λπ., ρύπανση του αέρα και του εδάφους, ρύπανση και μόλυνση των υδάτων, έργα άρδευσης, επίλυση του αποχετευτικού κατά ενιαίες περιοχές (π.χ. Ανατολική Αττική), ορθολογική διαχείριση των στερεών αποβλήτων με έμφαση στην ανακύκλωση μακριά από κάθε ιδιωτικοποίηση, ενάντια στην καύση απορριμμάτων, κ.λπ.). Ο σχεδιασμός, μελέτη και κατασκευή των έργων θα γίνει από ένα αποκλειστικά δημόσιο κατασκευαστικό φορέα με ευθύνη του κράτους.
- Κατοχύρωση Ενέργειας - Μεταφορών - Νερού ως κοινωνικών αγαθών παρεχόμενων από το κράτος με πολύ φθηνά τιμολόγια ή δωρεάν (π.χ. άρδευση αγροτικών καλλιεργειών) και κατάργηση του ΦΠΑ σε αντίθεση με την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή τους.
- Κοινωνικό δικαίωμα ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός, η ερασιτεχνική δημιουργία, ο δημιουργικός ελεύθερος χρόνος για όλους. Αναβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών ζωής σε εργατογειτονιές και την ύπαιθρο, με τη δημιουργία και ενίσχυση χώρων πρασίνου και αναψυχής, παιδικών χαρών κλπ.
- Υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών Ελλήνων - μεταναστών - προσφύγων.
- Εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκλογή των οργάνων στην περιφερειακή και τοπική διοίκηση. Έμμεση εκλογή Περιφερειάρχη και Δημάρχου με δυνατότητα ανάκλησης μέσω των συμβουλίων που τους εκλέγουν. Κατάργηση των απαράδεκτων ρυθμίσεων που περιορίζουν την αντιπροσωπευτικότητα και νοθεύουν τη λαϊκή ψήφο.
- Κατάργηση των αποζημιώσεων των αιρετών (περιφέρεια, δήμος) για τη συμμετοχή τους στα συμβούλια, τις επιτροπές και τα νομικά πρόσωπα. Να υπάρξει ασυμβίβαστο στη μισθοδοσία αιρετών (π.χ. αντιπεριφερειαρχών, αντιδημάρχων, προέδρων συμβουλίων και νομικών προσώπων κλπ) στην περίπτωση που μισθοδοτούνται ή δουλεύουν συγχρόνως και στον επαγγελματικό τους χώρο (δημόσιο, ιδιωτικό, ελεύθερο επάγγελμα). Να καταργηθεί με αναδρομική ισχύ η συνταξιοδότηση αιρετών (Δημάρχων, πρώην Νομαρχών) εφ’ όσον έχουν σύνταξη από άλλο ταμείο επαγγελματικού φορέα.
ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η Κυβέρνηση για την πολιτική της στην Περιφερειακή και Τοπική διοίκηση του αστικού Κράτους που επιδεινώνει τη ζωή της λαϊκής οικογένειας.
Οι βουλευτές
Αλέκα Παπαρήγα
Γιάννης Γκιόκας
Γιάννης Ζιώγας
Θεόδωρος Ιγνατιάδης
Κώστας Καζάκος
Σοφία Καλαντίδου
Λιάνα Κανέλλη
Νίκος Καραθανασόπουλος
Διαμάντω Μανωλάκου
Γιώργος Μαρίνος
Γιώργος Μαυρίκος Νίκος Μωραΐτης
Αποστόλης Νάνος
Βέρα Νικολαΐδου
Νίκος Παπακωνσταντίνου
Θανάσης Παφίλης
Γιάννης Πρωτούλης
Σταύρος Σκοπελίτης
Αντώνης Σκυλλάκος
Σπύρος Χαλβατζής
Μπάμπης Χαραλάμπους
σε βάρος του λαού. Αποδεικνύεται έμπρακτα ότι έχει αποστολή την υλοποίηση της πολιτικής της ανταγωνιστικότητας, η οποία εκφράζεται με τη λεηλασία του εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων, με την ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και έργων, με την ανατροπή και διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τις απολύσεις και την πολιτική χειραγώγηση των εργαζόμενων στις Περιφέρειες και τους Δήμους. Βεβαίως εφαρμόζεται με τη συναίνεση των τοπικών διοικήσεων λειτουργώντας ως μηχανισμός ενσωμάτωσης στην υπηρεσία της εξουσίας του κεφαλαίου, χειραγώγησης και καταστολής του λαού.
Ο «Καλλικράτης» εντάσσεται στη συνολικότερη αναδιάρθρωση του αστικού Κράτους και των μηχανισμών του, για την αναγκαία προσαρμογή του στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Στοχεύει στην ισχυροποίηση του αστικού κρατικού μηχανισμού για να είναι σε θέση να διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά αυτή την πολιτική που εξυπηρετεί τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, διαμορφώνοντας δομές και λειτουργίες, οι οποίες διευκολύνουν και θωρακίζουν τη δράση του, ενισχύουν την περαιτέρω ευέλικτη διασύνδεση των οργάνων της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης με αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ίδια, όμως, η ελληνική και διεθνής εμπειρία επιβεβαιώνει το γεγονός ότι καμία διοικητική δομή ή αναδιάρθρωσή της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, η οποία εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα της αντίθεσης της κοινωνικοποιημένης εργασίας και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας του παραγόμενου από αυτήν πλούτου. Είναι σύμφυτη με την αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγι¬κής διαδικασίας και ανάπτυξης που έχει κριτήριο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και όχι την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών. Δεν μπορεί να καταργήσει τις οδυνηρές αντιλαϊκές συνέπειες από την όποια μορφή αστικής διαχείρισης. Δεν μπορεί να αναιρέσει την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη διεύρυνση της ανισομετρίας τόσο ανάμεσα στους κλάδους της οικονομίας όσο και ανάμεσα στις περιφέρειες, που αποτελούν συνέπεια του καπιταλιστικού χαρακτήρα της ανάπτυξης. Δεν μπορεί να δημιουργήσει το έδαφος για μια ανάπτυξη που να ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Σήμερα η επιδείνωση της κατάστασης στη ζωή των εργαζομένων, των αυτοαπασχολουμένων, των φτωχών αγροτών, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών αντανακλά την πραγματικότητα αυτή. Υπάρχει πλούσια εμπειρία από τις διοικητικές αναδιαρθρώσεις που έγιναν στο παρελθόν (όπως με τον «Καποδίστρια 1») με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι δεν αναίρεσαν αλλά όξυναν τις οικονομικές περιφερειακές ανισομετρίες και πολύ περισσότερο τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια και την επιδείνωση των όρων ζωής και δουλειάς των λαϊκών στρωμάτων, ακριβώς γιατί αυτή η ανάπτυξη θεμελιωνόταν στην ατομική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Τελικά είναι αποτέλεσμα των αντικειμενικών νόμων που διέπουν την καπιταλιστική οικονομία.
Η διοικητική μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» προσπαθεί να προσαρμόσει τις κρατικές δομές σε επίπεδο Δήμων και Περιφερειών στη βάση των παρακάτω επιδιώξεων:
Α) Διευκολύνει, επεκτείνει και ενισχύει την επιχειρηματική δράση, δηλαδή τη μεγαλύτερη σύμφυση των Δήμων και των Περιφερειών με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, την προσαρμογή της λειτουργίας τους στις αρχές της επιχειρηματικότητας.
Συμμετέχουν ενεργητικά στη διευκόλυνση των διαφόρων επενδυτικών σχεδίων ιδιαίτερα στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και του τουρισμού, υποβαθμίζοντας σε πολλές περιπτώσεις τις συνθήκες διαβίωσης ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, υπονομεύοντας παραδοσιακές οικονομικές δραστηριότητες, το ζωικό και φυσικό περιβάλλον, αλλοιώνοντας το οικιστικό τοπίο.
- Για την δημιουργία καλύτερων όρων αναπαραγωγής του κεφαλαίου και θωράκισης της ανταγωνιστικότητας αξιοποιείται το ΕΣΠΑ. Συμπληρωματικά προς τους στόχους του ΕΣΠΑ δρομολογείται το Εθνικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Αυτοδιοίκησης του προγράμματος «ΕΛΛ.Α.ΔΑ.» το οποίο έχει ως βασικό κριτήριο επιλεξιμότητας την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Επιταχύνει τη διαδικασία παραχώρησης τμημάτων ή ολόκληρων τομέων της διαχείρισης των υδάτινων πόρων και των απορριμμάτων κλπ. στους επιχειρηματικούς ομίλους π.χ. στη διαχείριση των απορριμμάτων, αποκομιδή – μεταφόρτωση – επεξεργασία - τελική διάθεση. Η νομοθεσία επιτρέπει (με την τελευταία τροπολογία) με τα 2/3 των δημοτικών συμβουλίων να μπορεί να εκχωρηθεί η αποκομιδή των απορριμμάτων. Αυξάνουν οι Δήμοι που εκχωρούν αυτές τις υπηρεσίες στους ιδιώτες. Ήδη έχει γίνει προκήρυξη διαγωνισμού κατασκευής και λειτουργίας μέσω ΣΔΙΤ όλων των νέων εγκαταστάσεων για την επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων της Αττικής.
Εμπορευματοποιεί και ιδιωτικοποιεί την παιδεία, υγεία και πρόνοια. Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες λειτουργούν ως κρατικοί φορείς προώθησης ενός περιορισμένου «πακέτου κοινωνικών υπηρεσιών» για τα εξαθλιωμένα στρώματα. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων διευκολύνει την επιχειρηματική πρόσβαση του κεφαλαίου σ’ αυτούς του τομείς, την διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα των κοινωνικών παροχών και την άμεση μεταφορά της δαπάνης στην κάθε οικογένεια. Σαν συνέπεια υπάρχει η ενίσχυση των ταξικών διαφοροποιήσεων σε βάρος της λαϊκής οικογένειας:
π.χ. σχολικές επιτροπές: η μείωση κατά 40% της χρηματοδότησης οδηγεί σε νέα επιβάρυνση των γονιών για να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες,
- παιδικοί σταθμοί: δεν ικανοποιήθηκαν οι αιτήσεις για χιλιάδες οικογένειες αποτέλεσμα της έλλειψης υποδομών, προσωπικού, χρηματοδότησης. Οι περισσότεροι παιδικοί σταθμοί λειτουργούν με μειωμένο προσωπικό και «καλύπτονται» από συμβασιούχους μερικής απασχόλησης,
- προνοιακές δομές και πρόσδεσή τους στον εθελοντισμό. Προσπαθούν να λύσουν τα κοινωνικά προβλήματα που η πολιτική τους δημιούργησε π.χ. συσσίτια, φιλοξενία αστέγων κλπ με εκδηλώσεις υποκριτικής φιλανθρωπίας από μεγαλόσχημους χορηγούς αντί να δημιουργήσουν κρατικές δομές που να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.
Διευκολύνει την παράδοση σε επιχειρηματικά συμφέροντα του φυσικού πλούτου, τη συγκέντρωση της γης και την αλλαγή χρήσης της. Παραχωρούν στα επιχειρηματικά συμφέροντα την εκμετάλλευση των ελεύθερων χώρων που έχουν απομείνει. Ιδιωτικοποιούν υπηρεσίες του δημοσίου, ακόμη και μηχανισμούς περιβαλλοντικού ελέγχου π.χ. ο νόμος για την περιβαλλοντική αδειοδότηση και τα αυθαίρετα που πρόσφατα ψηφίστηκε. Αξιοποιούν τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) για τη δημιουργία αναγκαίων υποδομών υποθηκεύοντας παράλληλα τη λειτουργία τους υπέρ του κεφαλαίου για δεκαετίες.
Β) Διαλύει τις εργασιακές σχέσεις:
- Εκφράζεται μέσα από την εργασιακή εφεδρεία, τις απολύσεις, τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, των συμβασιούχων έργου ή ορισμένου χρόνου, την ενοικίαση εργαζομένων μέσω εργολαβικών γραφείων για την κάλυψη των αναγκών. Τη μείωση του προσωπικού με την κατάργηση των κενών οργανικών θέσεων μέσω των Οργανισμών Εσωτερικής Υπηρεσίας (ΟΕΥ) και την εντατικοποίησή του. Σε συνεργασία με τις ΜΚΟ την προώθηση προγραμμάτων εργασιακής ομηρίας και ανακύκλωσης της ανεργίας «στο όνομα» της αντιμετώπισής της, τα οποία εξασφαλίζουν ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη.
Γ) Περικόπτει δραστικά την κρατική χρηματοδότηση στις Περιφέρειες και τους Δήμους στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Ήδη με πρόσχημα το δημοσιονομικό έλλειμμα και χρέος οι περικοπές των ΚΑΠ ανήλθαν στο 1,4 δις για το 2010 και το 2011, ενώ στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας προβλέπεται νέα εξοικονόμηση πόρων ύψους 1,35 δις ευρώ και από τον εφαρμοστικό νόμο 565 εκατ. ευρώ. Συνολικά δηλαδή μείωση από τους ΚΑΠ από το 2012 – 2015 3,320 δις ευρώ! Βεβαίως η επαναξιολόγηση δαπανών που θα γίνεται κάθε χρόνο θα μειώνει την κρατική χρηματοδότηση και θα αυξάνει τα «ίδια» έσοδα των Δήμων που προέρχονται από το χαράτσωμα του λαού.
Η πορεία των έργων από τη χρηματοδότηση (ΣΑΤΑ) καρκινοβατεί αφού το 2011 δόθηκαν μέχρι τώρα μόνο 77 εκατ. ευρώ από τα 720 εκατ. ευρώ που η ίδια η Κυβέρνηση είχε ψηφίσει στον Προϋπολογισμό.
Η περιβόητη «εξοικονόμηση» πόρων έρχεται να προστεθεί στα περίπου 9 δις ευρώ των παράνομα παρακρατηθέντων πόρων των προηγούμενων ετών και τα οποία «κούρεψαν» στο 1,7 δις με τη σύμφωνη γνώμη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και ΛΑΟΣ.
Ο δανεισμός των δήμων έχει επιλεγεί διαχρονικά ως μέσο κάλυψης των ανελαστικών αναγκών τους, που είναι υποχρεωμένη η κεντρική εξουσία να καλύπτει. Δηλαδή, δανείζονται οι δήμοι τα παρακρατηθέντα χρήματά τους με υψηλό μάλιστα επιτόκιο, μετακυλίοντας το λογαριασμό στα ήδη υπερφορολογούμενα λαϊκά νοικοκυριά.
Οι προϋπολογισμοί των τοπικών οργάνων καταρτίζονται με βάση τις εγκυκλίους του Υπουργείου Οικονομικών στη γραμμή του «ελάχιστου κόστους λειτουργίας» που δεν καλύπτει στην πλειοψηφία των Δήμων τη μισθοδοσία του προσωπικού και τα λειτουργικά τους έξοδα, με αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να είναι απλήρωτοι και να υπάρχει μόνιμη καθυστέρηση δεδουλευμένων. Η «επαναξιολόγηση των δαπανών» θα συρρικνώσει ακόμη περισσότερο τις ήδη υποβαθμισμένες υπηρεσίες που υπάρχουν. Στη φορομπηχτική γραμμή είσπραξης πόρων παρελθόντων ετών (ΠΟΕ) με αποτέλεσμα οι Δήμοι να μπαίνουν στην κούρσα του φοροκυνηγητού, τελών και προστίμων της τελευταίας δεκαετίας και όσοι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν δε θα παίρνουν δημοτική ενημερότητα, πρόταση της ΚΕΔΚΕ που υιοθετήθηκε.
Η δραστική μείωση των πόρων, οι συγχωνεύσεις, καταργήσεις οργανισμών και υπηρεσιών, η δραματική μείωση του προσωπικού τα επόμενα χρόνια που θα προέλθει από τις συνταξιοδοτήσεις, την εργασιακή εφεδρεία, τις απολύσεις και του παγώματος των προσλήψεων θα έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση και παραπέρα ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και την πρόσθετη επιβάρυνση της λαϊκής οικογένειας. Ήδη τα προβλήματα που υπάρχουν από την έλλειψη βασικών υποδομών και προσωπικού που αφορούν την καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων στις περισσότερες Περιφέρειες και τους Δήμους είναι εκρηκτικά:
π.χ. βρεφικούς – παιδικούς σταθμούς, φύλαξη σχολικών κτιρίων, καθαριότητα σχολείων (8500 εργαζόμενες με συμβάσεις έργου), μεταφορά μαθητών, λειτουργία ΚΕΠ, δημοτικά ιατρεία. Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» είναι με «ημερομηνία λήξης», αλλά από το 2012 θα οικοδομείται στη βάση της επιχειρηματικής δράσης με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Οι υπηρεσίες πρόνοιας που υπήρχαν στις πρώην νομαρχίες άλλες έμειναν στις Περιφέρειες και άλλες μεταφέρθηκαν στους Δήμους. Στην πραγματικότητα βρίσκονται υπό διάλυση, είναι σε ακατάλληλα και επικίνδυνα κτίρια και χιλιάδες εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από 6 – 10 μήνες. Κοινωνικές υποδομές για νέες ηλικίες που λείπουν, ηλικιωμένοι, άτομα με αναπηρία, άτομα με εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες και αλκοόλ.
Η αντίληψη του ΚΚΕ για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο έχει ως θεμέλιό της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στον κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αυτός εξασφαλίζει τον σχεδιασμό της ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο σύμφωνα με τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, αντιμετωπίζει την περιφερειακή ανισομετρία. Στηρίζεται στην εργατική και λαϊκή συμμετοχή, στον έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω.
Στη βάση αυτής της αντίληψης, της αναγκαιότητας του εργατικού – λαϊκού δρόμου ανάπτυξης προβάλουμε και διεκδικούμε πλαίσιο στόχων πάλης σε γραμμή αντιπαράθεσης με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας, που απαντούν στις αυξανόμενες σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και στην αντιμετώπιση των επειγόντων προβλημάτων σήμερα τη λαϊκή οικογένεια.
Επικεντρώνουμε στους βασικούς άξονες διεκδίκησης:
- Πλήρης και επαρκής κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών των Περιφερειών και των Δήμων που θα προέρχεται από την αύξηση της φορολόγησης στο 45% του μεγάλου κεφαλαίου, της εκκλησιαστικής περιουσίας και αύξηση του ΦΠΑ στα είδη πολυτελείας κλπ.
- Διεκδικούμε την πλήρη επιστροφή των παρακρατηθέντων. Τα χρήματα αυτά ανήκουν στους εργαζόμενους. Αφαιρούνται, άμεσα ή έμμεσα, από το εισόδημά τους και αναπληρώνονται από πρόσθετους φόρους και τέλη που επιβάλλονται σε βάρος τους.
- Κατάργηση κάθε είδους τοπικής φορολογίας, ανταποδοτικών, αντισταθμιστικών και άλλων τελών, που χτυπάνε το λαϊκό εισόδημα.
- Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που δουλεύουν με κάθε είδους σύμβαση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Προσλήψεις νέου μόνιμου προσωπικού με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα για να καλυφθούν οι αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες σε υπηρεσίες και υποδομές.
- Αντιπαλεύουμε τη γενίκευση της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και την επέκταση της εφαρμογής «ευέλικτων εργασιακών σχέσεων» στους ΟΤΑ μέσω προγραμμάτων περιορισμένου χρόνου, Τοπικών Πρωτοβουλιών Απασχόλησης, προγραμμάτων κατάρτισης, ή άλλων μέσω ΟΑΕΔ, Μ.Κ.Ο. κ.λπ., αλλά και οποιωνδήποτε άλλων μορφών επιχειρήσεων.
- Κατάργηση των δημοτικών επιχειρήσεων και όλου του νομοθετικού πλαισίου που καθιστά την τοπική διοίκηση επιχείρηση. Ένταξη των εργαζομένων των δημοτικών επιχειρήσεων που κλείνουν στις υπηρεσίες των δήμων με μόνιμη σταθερή σχέση εργασίας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
- Να καταργηθεί η επιχειρηματική δράση στη λειτουργία, στις υπηρεσίες και τα έργα των Περιφερειών και των Δήμων.
- Διεκδικούμε Έργα Υποδομής και Πόρους που κατευθύνονται για την κάλυψη των αναγκών της λαϊκή οικογένειας, ιδιαίτερα των νέων ζευγαριών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρία (π.χ. λαϊκή κατοικία, σύγχρονα σχολεία, προσχολικά κέντρα, πολιτιστικά κέντρα, κέντρα υγείας, προστασία από πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς, έντονα καιρικά φαινόμενα, κατολισθήσεις, αποκλεισμούς από χιονοπτώσεις κ.λπ., ρύπανση του αέρα και του εδάφους, ρύπανση και μόλυνση των υδάτων, έργα άρδευσης, επίλυση του αποχετευτικού κατά ενιαίες περιοχές (π.χ. Ανατολική Αττική), ορθολογική διαχείριση των στερεών αποβλήτων με έμφαση στην ανακύκλωση μακριά από κάθε ιδιωτικοποίηση, ενάντια στην καύση απορριμμάτων, κ.λπ.). Ο σχεδιασμός, μελέτη και κατασκευή των έργων θα γίνει από ένα αποκλειστικά δημόσιο κατασκευαστικό φορέα με ευθύνη του κράτους.
- Κατοχύρωση Ενέργειας - Μεταφορών - Νερού ως κοινωνικών αγαθών παρεχόμενων από το κράτος με πολύ φθηνά τιμολόγια ή δωρεάν (π.χ. άρδευση αγροτικών καλλιεργειών) και κατάργηση του ΦΠΑ σε αντίθεση με την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή τους.
- Κοινωνικό δικαίωμα ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός, η ερασιτεχνική δημιουργία, ο δημιουργικός ελεύθερος χρόνος για όλους. Αναβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών ζωής σε εργατογειτονιές και την ύπαιθρο, με τη δημιουργία και ενίσχυση χώρων πρασίνου και αναψυχής, παιδικών χαρών κλπ.
- Υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών Ελλήνων - μεταναστών - προσφύγων.
- Εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκλογή των οργάνων στην περιφερειακή και τοπική διοίκηση. Έμμεση εκλογή Περιφερειάρχη και Δημάρχου με δυνατότητα ανάκλησης μέσω των συμβουλίων που τους εκλέγουν. Κατάργηση των απαράδεκτων ρυθμίσεων που περιορίζουν την αντιπροσωπευτικότητα και νοθεύουν τη λαϊκή ψήφο.
- Κατάργηση των αποζημιώσεων των αιρετών (περιφέρεια, δήμος) για τη συμμετοχή τους στα συμβούλια, τις επιτροπές και τα νομικά πρόσωπα. Να υπάρξει ασυμβίβαστο στη μισθοδοσία αιρετών (π.χ. αντιπεριφερειαρχών, αντιδημάρχων, προέδρων συμβουλίων και νομικών προσώπων κλπ) στην περίπτωση που μισθοδοτούνται ή δουλεύουν συγχρόνως και στον επαγγελματικό τους χώρο (δημόσιο, ιδιωτικό, ελεύθερο επάγγελμα). Να καταργηθεί με αναδρομική ισχύ η συνταξιοδότηση αιρετών (Δημάρχων, πρώην Νομαρχών) εφ’ όσον έχουν σύνταξη από άλλο ταμείο επαγγελματικού φορέα.
ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η Κυβέρνηση για την πολιτική της στην Περιφερειακή και Τοπική διοίκηση του αστικού Κράτους που επιδεινώνει τη ζωή της λαϊκής οικογένειας.
Οι βουλευτές
Αλέκα Παπαρήγα
Γιάννης Γκιόκας
Γιάννης Ζιώγας
Θεόδωρος Ιγνατιάδης
Κώστας Καζάκος
Σοφία Καλαντίδου
Λιάνα Κανέλλη
Νίκος Καραθανασόπουλος
Διαμάντω Μανωλάκου
Γιώργος Μαρίνος
Γιώργος Μαυρίκος Νίκος Μωραΐτης
Αποστόλης Νάνος
Βέρα Νικολαΐδου
Νίκος Παπακωνσταντίνου
Θανάσης Παφίλης
Γιάννης Πρωτούλης
Σταύρος Σκοπελίτης
Αντώνης Σκυλλάκος
Σπύρος Χαλβατζής
Μπάμπης Χαραλάμπους
