Γράφει ο Π.Σκληρός
Ίσως δεν του έμεινε χρόνος, ίσως δεν του αρέσει το θέατρο, μπορεί και να απέκτησε αγοραφοβία αλλά όπως και ναχει, υποψιάζομαι ότι ο περιφερειάρχης και σεβαστός κ. Σπύρου μάλλον δεν πήγε στο θέατρο και δεν είδε την παράσταση του θεάτρου του ΙΟΝΙΟΥ, με το έργο του Πέτρου Αυγερινού ‘’ Ζωές των άλλων’’, βασισμένο σε 4 έργα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, του Κερκυραίου.
Στο έργο αυτό ‘’βλέπουμε’’ ποιοι δημιουργούν τα προβλήματα στις κοινωνίες αλλά κι ότι ‘’στις μέρες μας κι αυτή η τιμή μας, πουλήθηκε!!!’’
Το λέω αυτό γιατί.....
αν είχε πάει στο θέατρο κι έβλεπε- χωρίς σημαντική βοήθεια- αυτή την τεράστια προσπάθεια που γίνεται, δεν θα έβαζε στον πρώτο προϋπολογισμό της περιφέρειας τόσα λίγα χρήματα για τον πολιτισμό- που μας ενώνει σαν Επτάνησα- και για τον τουρισμό – που είναι η μοναδική πλέον πηγή οικονομίας των κατοίκων.
Η ανακολουθία αυτή, στις βασικές αρχές του προγράμματός του με κύριο στόχο την συνοχή της περιφέρειάς μας, μάλλον τον εκθέτει στα μάτια και την σκέψη όλων όσων νόμισαν ότι ένας Κερκυραίος θάδινε τα πάντα για την συνοχή της περιφέρειας με κύριο μοχλό τον πολιτισμό, το κοινό γνώρισμα των Επτανησίων.
Θα παραδεχόμουν ένα περιφερειάρχη που θα ζητούσε από το περιφερειακό του συμβούλιο να υπερψηφίσει γενναίες χρηματοδοτήσεις για την στήριξη, την δημιουργία και την διάχυση του Επτανησιακού πολιτιστικού γίγνεσθαι, μεγάλα ποσά για την τουριστική προβολή του κοινού τουριστικού προϊόντος της Επτανήσου αλλά και για την διδαχή της τοπικής ιστορίας σ όλα τα σχολεία της περιφέρειας.
Κι ακόμα θα τον παραδεχόμουν διπλά αν για όλα τα υπόλοιπα ‘’μεγάλα έργα’’ των γεφυριών, των οδικών αξόνων και των κατασκευών θα εγκαλούσε την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της πέρα και πάνω από ΕΣΠΑ κλπ τερτίπια και θα το στήριζε ότι εμείς εδώ στα Επτάνησα θα επενδύσουμε στον πολιτισμό, την παιδεία και τον τουρισμό και τα υπόλοιπα είναι δική τους , Αθηναϊκή υπόθεση.
Στο κάτω της γραφής ας μην έβαζαν σαν συνεχιζόμενα ή χρεωστούμενα (γέφυρες) τόσα πολλά ποσά, με αποτέλεσμα την δέσμευση των κονδυλίων.
Δυστυχώς επελέγη η πεπατημένη των έργων κι αυτή φτωχή και ανεμική.
Ελπίζω το άρθρο μου – που δεν έχει προσωπικές αιχμές αλλά ασκεί πολιτική κριτική με επιχειρήματα- κυρίως σε ότι αφορά την υλοποίηση αυτής της ίδιας διαρκώς απειλούμενης συνοχής, θα φέρει μια γρήγορη τροποποίηση του προϋπολογισμού της περιφέρειας Ιονίων νήσων, με έμφαση σε αυτά που μας ενώνουν σαν κοινωνίες και σαν γεωγραφική περιοχή.
Ίσως δεν του έμεινε χρόνος, ίσως δεν του αρέσει το θέατρο, μπορεί και να απέκτησε αγοραφοβία αλλά όπως και ναχει, υποψιάζομαι ότι ο περιφερειάρχης και σεβαστός κ. Σπύρου μάλλον δεν πήγε στο θέατρο και δεν είδε την παράσταση του θεάτρου του ΙΟΝΙΟΥ, με το έργο του Πέτρου Αυγερινού ‘’ Ζωές των άλλων’’, βασισμένο σε 4 έργα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, του Κερκυραίου.
Στο έργο αυτό ‘’βλέπουμε’’ ποιοι δημιουργούν τα προβλήματα στις κοινωνίες αλλά κι ότι ‘’στις μέρες μας κι αυτή η τιμή μας, πουλήθηκε!!!’’
Το λέω αυτό γιατί.....
αν είχε πάει στο θέατρο κι έβλεπε- χωρίς σημαντική βοήθεια- αυτή την τεράστια προσπάθεια που γίνεται, δεν θα έβαζε στον πρώτο προϋπολογισμό της περιφέρειας τόσα λίγα χρήματα για τον πολιτισμό- που μας ενώνει σαν Επτάνησα- και για τον τουρισμό – που είναι η μοναδική πλέον πηγή οικονομίας των κατοίκων.
Η ανακολουθία αυτή, στις βασικές αρχές του προγράμματός του με κύριο στόχο την συνοχή της περιφέρειάς μας, μάλλον τον εκθέτει στα μάτια και την σκέψη όλων όσων νόμισαν ότι ένας Κερκυραίος θάδινε τα πάντα για την συνοχή της περιφέρειας με κύριο μοχλό τον πολιτισμό, το κοινό γνώρισμα των Επτανησίων.
Θα παραδεχόμουν ένα περιφερειάρχη που θα ζητούσε από το περιφερειακό του συμβούλιο να υπερψηφίσει γενναίες χρηματοδοτήσεις για την στήριξη, την δημιουργία και την διάχυση του Επτανησιακού πολιτιστικού γίγνεσθαι, μεγάλα ποσά για την τουριστική προβολή του κοινού τουριστικού προϊόντος της Επτανήσου αλλά και για την διδαχή της τοπικής ιστορίας σ όλα τα σχολεία της περιφέρειας.
Κι ακόμα θα τον παραδεχόμουν διπλά αν για όλα τα υπόλοιπα ‘’μεγάλα έργα’’ των γεφυριών, των οδικών αξόνων και των κατασκευών θα εγκαλούσε την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της πέρα και πάνω από ΕΣΠΑ κλπ τερτίπια και θα το στήριζε ότι εμείς εδώ στα Επτάνησα θα επενδύσουμε στον πολιτισμό, την παιδεία και τον τουρισμό και τα υπόλοιπα είναι δική τους , Αθηναϊκή υπόθεση.
Στο κάτω της γραφής ας μην έβαζαν σαν συνεχιζόμενα ή χρεωστούμενα (γέφυρες) τόσα πολλά ποσά, με αποτέλεσμα την δέσμευση των κονδυλίων.
Δυστυχώς επελέγη η πεπατημένη των έργων κι αυτή φτωχή και ανεμική.
Ελπίζω το άρθρο μου – που δεν έχει προσωπικές αιχμές αλλά ασκεί πολιτική κριτική με επιχειρήματα- κυρίως σε ότι αφορά την υλοποίηση αυτής της ίδιας διαρκώς απειλούμενης συνοχής, θα φέρει μια γρήγορη τροποποίηση του προϋπολογισμού της περιφέρειας Ιονίων νήσων, με έμφαση σε αυτά που μας ενώνουν σαν κοινωνίες και σαν γεωγραφική περιοχή.
