Η Έκτακτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Α΄/Θμιας Εκπαίδευσης Κέρκυρας καταδικάζει την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας για τις επιχειρούμενες συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων, οι οποίες βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και στη Κέρκυρα, στα πλαίσια των αντιλαϊκών, αντεργατικών και αντιεκπαιδευτικών μέτρων που εφαρμόζονται. Με συνοπτικές.......
διαδικασίες η Κυβέρνηση προσπαθεί να εξαφανίσει από το νέο Καλλικρατικό χάρτη της εκπαίδευσης δεκάδες σχολεία, τόσο στην περιφέρεια, όσο και στα αστικά κέντρα, ξεκινώντας από τα δυσπρόσιτα και περιφερειακά σχολεία.
Δηλώνουμε ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με τις αποφασισμένες καταργήσεις – συγχωνεύσεις σχολείων, συμπτύξεις τμημάτων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Θεωρούμε ότι η υλοποίηση μιας τέτοιας απόφασης που επιχειρείται με την ενεργό συμμετοχή των Περιφερειακών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, θα έχει δραματικές συνέπειες στη μόρφωση των παιδιών μας και στη μελλοντική τους εκπαιδευτική διαδρομή. Το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών θα έχει ως συνέπειες την όξυνση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση, λιγότερα σχολεία, λιγότερες δαπάνες, μεγαλύτερα απρόσωπα σχολεία και τμήματα μαθητών - περισσότερα μαθησιακά ελλείμματα, εξαφανισμένους αντισταθμιστικούς – υποστηρικτικούς θεσμούς, λιγότερους εκπαιδευτικούς. Επιπλέον δημιουργείται μια τεραστίων διαστάσεων συγκεντροποίηση και ασφυκτικός έλεγχος ώστε τίποτα απολύτως να μην μπορεί να ξεφύγει από τις βασικές κρατικές επιταγές. Οι μεγάλες «αυτόνομες» αποκεντρωμένες σχολικές μονάδες αποτελούν προϋπόθεση για την εφαρμογή των «ευέλικτων» και διαφοροποιημένων περιφερειακών προγραμμάτων και τη μετέπειτα απρόσκοπτη λειτουργία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας μέσα στην δημόσια εκπαίδευση.
Τα μέτρα αυτά στην ουσία δεν έχουν καμιά σχέση με παιδαγωγικά και μαθησιακά κριτήρια, παρά μόνο εξυπηρετούν μια σκληρή λογιστική λογική που με πρόσχημα τους στόχους του Μνημονίου και της Τρόικας, επιβάλλουν τη δραστική μείωση των κοινωνικών δαπανών και τελικά οδηγούν σε δραματικές περικοπές των κρατικών δαπανών και για την παιδεία κατά 21,9%. Η σκληρή αυτή λιτότητα θα οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών της, θα δημιουργήσει το «φθηνό και ευέλικτο» σχολείο της αγοράς και την προώθηση της επιχειρηματικής τους λειτουργίας, την κάλυψη λειτουργικών και άλλων δαπανών από τους ίδιους τους γονείς. Επιπλέον θα καταργηθούν οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών και θα ελαστικοποιηθούν ακόμη περισσότερο οι εργασιακές τους σχέσεις.
Τα σχολεία δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν ως «προβληματικές επιχειρήσεις», με την λογική της κυριαρχίας των οικονομικών δεικτών του κέρδους και της ζημίας.
Η ύπαρξη μικρών βιώσιμων σχολικών μονάδων προϋποθέτει μια διαφορετική αντίληψη λειτουργίας αυτών των σχολείων με βάση τις ανάγκες των μαθητών και όχι αντίστροφα. Αυτά μπορούν να οργανωθούν με τέτοιο τρόπο, τόσο σε επίπεδο κτιριακής υποδομής και προσωπικού, όσο και αναλυτικού προγράμματος, ώστε να παρέχουν παιδεία υψηλού επιπέδου. Οι σχολικές μονάδες και ιδιαίτερα οι σχολικές μονάδες στις μικρές κοινωνίες δεν είναι μόνο κτήρια και συγκεκριμένοι αριθμοί εκπαιδευτικών και μαθητών. Αποτελούν ζωντανά κύτταρα πολιτισμού, με τη δική τους ιστορία και τις δικές τους ιδιαίτερες σχέσεις σύνδεσης με την τοπική κοινωνία. Το κλείσιμο των σχολικών μονάδων αποτελεί το πιο ακραίο παράδειγμα εγκατάλειψης συγκεκριμένων περιοχών και διεύρυνσης των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων.
Θεωρούμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει δωρεάν και δημόσια παιδεία που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες εκπαιδευτικές και μορφωτικές ανάγκες, με περικοπές σε σχολεία, σε χρήματα, και εκπαιδευτικούς.
Κάθε τέτοια προσπάθεια θα μας βρει απέναντί της. Η δυναμική αντίδραση του εκπαιδευτικού κινήματος μαζί με τους γονείς έχουν κάθε δυνατότητα να αποτρέψουν αυτά τα σχέδια.
διαδικασίες η Κυβέρνηση προσπαθεί να εξαφανίσει από το νέο Καλλικρατικό χάρτη της εκπαίδευσης δεκάδες σχολεία, τόσο στην περιφέρεια, όσο και στα αστικά κέντρα, ξεκινώντας από τα δυσπρόσιτα και περιφερειακά σχολεία.
Δηλώνουμε ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με τις αποφασισμένες καταργήσεις – συγχωνεύσεις σχολείων, συμπτύξεις τμημάτων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Θεωρούμε ότι η υλοποίηση μιας τέτοιας απόφασης που επιχειρείται με την ενεργό συμμετοχή των Περιφερειακών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, θα έχει δραματικές συνέπειες στη μόρφωση των παιδιών μας και στη μελλοντική τους εκπαιδευτική διαδρομή. Το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών θα έχει ως συνέπειες την όξυνση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση, λιγότερα σχολεία, λιγότερες δαπάνες, μεγαλύτερα απρόσωπα σχολεία και τμήματα μαθητών - περισσότερα μαθησιακά ελλείμματα, εξαφανισμένους αντισταθμιστικούς – υποστηρικτικούς θεσμούς, λιγότερους εκπαιδευτικούς. Επιπλέον δημιουργείται μια τεραστίων διαστάσεων συγκεντροποίηση και ασφυκτικός έλεγχος ώστε τίποτα απολύτως να μην μπορεί να ξεφύγει από τις βασικές κρατικές επιταγές. Οι μεγάλες «αυτόνομες» αποκεντρωμένες σχολικές μονάδες αποτελούν προϋπόθεση για την εφαρμογή των «ευέλικτων» και διαφοροποιημένων περιφερειακών προγραμμάτων και τη μετέπειτα απρόσκοπτη λειτουργία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας μέσα στην δημόσια εκπαίδευση.
Τα μέτρα αυτά στην ουσία δεν έχουν καμιά σχέση με παιδαγωγικά και μαθησιακά κριτήρια, παρά μόνο εξυπηρετούν μια σκληρή λογιστική λογική που με πρόσχημα τους στόχους του Μνημονίου και της Τρόικας, επιβάλλουν τη δραστική μείωση των κοινωνικών δαπανών και τελικά οδηγούν σε δραματικές περικοπές των κρατικών δαπανών και για την παιδεία κατά 21,9%. Η σκληρή αυτή λιτότητα θα οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών της, θα δημιουργήσει το «φθηνό και ευέλικτο» σχολείο της αγοράς και την προώθηση της επιχειρηματικής τους λειτουργίας, την κάλυψη λειτουργικών και άλλων δαπανών από τους ίδιους τους γονείς. Επιπλέον θα καταργηθούν οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών και θα ελαστικοποιηθούν ακόμη περισσότερο οι εργασιακές τους σχέσεις.
Τα σχολεία δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν ως «προβληματικές επιχειρήσεις», με την λογική της κυριαρχίας των οικονομικών δεικτών του κέρδους και της ζημίας.
Η ύπαρξη μικρών βιώσιμων σχολικών μονάδων προϋποθέτει μια διαφορετική αντίληψη λειτουργίας αυτών των σχολείων με βάση τις ανάγκες των μαθητών και όχι αντίστροφα. Αυτά μπορούν να οργανωθούν με τέτοιο τρόπο, τόσο σε επίπεδο κτιριακής υποδομής και προσωπικού, όσο και αναλυτικού προγράμματος, ώστε να παρέχουν παιδεία υψηλού επιπέδου. Οι σχολικές μονάδες και ιδιαίτερα οι σχολικές μονάδες στις μικρές κοινωνίες δεν είναι μόνο κτήρια και συγκεκριμένοι αριθμοί εκπαιδευτικών και μαθητών. Αποτελούν ζωντανά κύτταρα πολιτισμού, με τη δική τους ιστορία και τις δικές τους ιδιαίτερες σχέσεις σύνδεσης με την τοπική κοινωνία. Το κλείσιμο των σχολικών μονάδων αποτελεί το πιο ακραίο παράδειγμα εγκατάλειψης συγκεκριμένων περιοχών και διεύρυνσης των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων.
Θεωρούμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει δωρεάν και δημόσια παιδεία που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες εκπαιδευτικές και μορφωτικές ανάγκες, με περικοπές σε σχολεία, σε χρήματα, και εκπαιδευτικούς.
Κάθε τέτοια προσπάθεια θα μας βρει απέναντί της. Η δυναμική αντίδραση του εκπαιδευτικού κινήματος μαζί με τους γονείς έχουν κάθε δυνατότητα να αποτρέψουν αυτά τα σχέδια.
