Η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, στο «κύκνειο άσμα» της ως αποκεντρωμένη διοίκηση και πριν την ανάληψη καθηκόντων των αιρετών αρχών, σπεύδει ως μη ώφειλε να ακυρώσει μία απολύτως στοιχειώδη πράξη ευθύνης της αιρετής Νομαρχίας: την αναστολή λειτουργίας της ασύστολης 40ετούς λατόμευσης, που μετέτρεψε τον Τρουμπέτα σε....
κρανίου τόπο και χαίνουσα πληγή στο σώμα της Κέρκυρας.
Το εγχείρημα της επαναλειτουργίας επιχειρείται σε περίοδο «μεσοβασιλείας» (και σχετικής «αναμπουμπούλας») πριν την ανάληψη καθηκόντων των νέων αρχών. Εξάλλου, η ΠΙΝ απαξίωσε να προσκαλέσει στις συζητήσεις περιβαλλοντικούς φορείς και συλλόγους της Κέρκυρας – παρακάμπτωντας πάγια πρακτική της Διοίκησης, τουλάχιστον σε ότι αφορά στο Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος Κέρκυρας, αλλά και στους άμεσα θιγόμενους περίοικους του Τρουμπέτα.
Η κατεσπευσμένη μεθόδευση για επαναλειτουργία του Τρουμπέτα με πρωτοβουλία του υπό αποδρομή περιφερειάρχη πάσχει ουσιωδώς στο τυπικό της. Η υποχρέωση των λατομικών επιχειρήσεων για αποκατάσταση του χώρου δεν προκύπτει από αστικοδικαιικές «συμφωνίες κυρίων» – που ρυμουλκούν τεχνηέντως το θέμα πέραν ορίων δημοσίου δικαίου και εκτός του τυπικού χώρου και τρόπου άσκησης της δημόσιας εξουσίας. Ανάλογες υποχρεώσεις προκύπτουν εκ του νόμου και ρητά ανειλημμένων προϋπαρχουσών δεσμεύσεων, που δεν έχουν τηρηθεί.
Βάσει των παραπάνω, και ενόσω εκκρεμούν και ποινικές ρήτρες, οι λατομικές επιχειρήσεις έχουν προ πολλού καταστεί υπερήμεροι οφειλέτες του Δημοσίου, και στο μέτρο αυτό αμφισβητήσιμης αξιοπιστίας συνομιλητές. Σε κάθε περίπτωση, δεν νομιμοποιούνται να αναζητούν νέα ανταλλάγματα (όπως η επαναλειτουργία και μία νέα περίοδος εκμετάλλευσης του λατομείου) για να καταβάλουν τα παλαιά «χρωστούμενα»: την άμεση αποκατάσταση της ζημίας του φυσικού περιβάλλοντος που οι ίδιες, ήδη, προξένησαν.
Τα υπόλοιπα είναι απλά «θέατρο βράχων»…
Για το ΔΣ ο πρόεδρος
Αριστοτέλης Κοσκινάς
