Η πυρκαγιά που μαίνεται επί ώρες, παρά τις προσπάθειες κατάσβεσης από το Πυροσβεστικό Σώμα και τις δυνάμεις της Πολιτικής Προστασίας, σε χωματερή βαρέων υλικών και συσκευών στον ευρύτερο χώρο του ΧΥΤΑ Τεμπλονίου αποτελεί οικολογική καταστροφή κλίμακας: συνεπάγεται έκλυση επικίνδυνων τοξικών αερίων και ιδίως διοξινών στην ατμόσφαιρα, με καταστροφικές επιπτώσεις στη περιοχή.
Οι διοξίνες είναι χημικές ουσίες που παράγονται κυρίως από ανεξέλεγκτη καύση απορριμμάτων που εμπεριέχουν χλώριο, συχνότερα με τη μορφή των κοινότατων πλαστικών PVC (πολυβινυλοχλωρίδια). Είναι ανθεκτικές στη βιολογική αποσύνθεση, μη υδατοδιαλυτές, πολύ τοξικές για τον άνθρωπο και...
ενοχοποιούμενες σε σειρά ερευνών για καρκινογενέσεις.
Οι ιδιότητες αυτές συνεπάγονται σοβαρότατο αλλά όχι πάντα ή κυρίως άμεσο κίνδυνο για τον άνθρωπο. Επεισοδιακές εκλύσεις διοξινών μεγάλης κλίμακας, όπως εκείνες που συστηματικά προξενούνται από τις «επετειακές» πυρκαγιές σε ανεξέλεγκτες χωματερές ή/και ημιανεξέλεγκτους-ελλιπώς προστατευόμενους ΧΥΤΑ, δύνανται να μολύνουν περιοχές σε ακτίνα ορισμένων χιλιομέτρων από την αρχική εστία. Το νερό που γίνεται φορέας της διοξίνης, τη μεταφέρει νομοτελειακά στη τροφική αλυσίδα. Έτσι τέτοια επεισόδια θέτουν υπό αμφισβήτηση ακόμη και τη γεωργική δραστηριότητα σε ορισμένη περίμετρο από την εστία.
Η πολλοστή πυρκαγιά στον ΧΥΤΑ Τεμπλονίου αναζωπυρώνει την ακανθώδη εκκρεμότητα της διαχείρισης απορριμμάτων σε νησιωτικό επίπεδο, του χρεωκοπημένου περιφερειακού σχεδιασμού, και της διαιώνισης πρακτικών και καταστάσεων (όπως η λειτουργία χωματερών) που συνιστούν διαρκές έγκλημα σε βάρος της ολότητας των Κερκυραίων.
Ενώπιον τέτοιων επαναλαμβανόμενων καταστροφών, εκκρεμεί η διερεύνηση από τα εντεταλμένα όργανα της Πολιτείας ενδεχόμενων ευθυνών που προκύπτουν από πράξεις και παραλείψεις αρμόδιων αρχών.
Για το ΔΣ ο πρόεδρος
Αριστοτέλης Κοσκινάς
