Η Υπουργός Παιδείας κατέθεσε στο Υπουργικό Συμβούλιο σχέδιο νόμου με βαρύγδουπο τίτλο «αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση».
Η κ. Διαμαντοπούλου επείγεται! Μεσούσης της κρίσης και των σαρωτικών αντιδραστικών αλλαγών στην κοινωνία, θέλει να προβληθεί ως η νέα σιδηρά «κυρία Θάτσερ» του ΠΑΣΟΚ, να δώσει εύσημα νομιμοφροσύνης στις αγορές της ΕΕ, του ΔΝΤ και την ντόπια ολιγαρχία και να πλασαριστεί ως η επόμενη εναλλακτική λύση στο ΠΑΣΟΚ και στην άρχουσα συμμορία.
Η κ. Διαμαντοπούλου υλοποιεί και πολλαπλασιάζει τις επιλογές των αγορών και του συστήματος.
Οι πυρήνες
Τα βασικά θεματικά κέντρα του σχεδίου νόμου είναι η αξιολόγηση, το σύστημα....
διορισμών, η ακύρωση των πανεπιστημιακών πτυχίων, θαμμένα πίσω από λεκτικές δεξιοτεχνίες, ακροβατισμούς και πασοκικές φλυαρίες. Το σχέδιο νόμου (πολυνομοσχέδιο) αλλάζει δραματικά το τοπίο στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα και με τον επικείμενο Καλλικράτη, ενώ οι περικοπές και το ασφαλιστικό θεμελιώνουν τον εργασιακό Μεσαίωνα. Αν περάσει το πολυνομοσχέδιο, η δημόσια δωρεάν παιδεία καθίσταται «άταφος νεκρός» .
Ο Διάλογος
Η κ. ΥΠΕΠΘ διαβουλεύτηκε –τάχα- ηλεκτρονικά και αδιαφανώς με 3.500 πολίτες και τις ελεγχόμενες επιτροπές του Υπουργείου. Πρόκειται για το τελικό σκιάχτρο του διαλόγου, ο οποίος αφού πέρασε από τα δόκανα των Μίχαλων και του ΣΕΒ, περιφέρεται σαν φάντασμα πάνω από την εκπαίδευση.
Στο εξής όποιος σύρεται σε διάλογο με τον κυβερνητισμό, πρέπει να θεωρείται εχθρός του λαού και της παιδείας, διότι -ηθελημένα ή αθέλητα- συνεργεί στο πέρασμα των αντιλαϊκών επιλογών.
Αναβάθμιση - Υποβάθμιση
Για να συμμετέχει υποψήφιος εκπαιδευτικός σε πανελλήνιο διαγωνισμό για την είσοδό του στην εκπαίδευση θα πρέπει να διαθέτει «πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας από πρόγραμμα ΑΕΙ ή μεταπτυχιακό τίτλο ειδίκευσης στην παιδαγωγική, τις επιστήμες της Αγωγής ή τις επιστήμες της εκπαίδευσης».
«Οι πίνακες προϋπηρεσίας» παύουν να τροφοδοτούνται στις 30/6/2010. «Οι υποψήφιοι που συγκεντρώνουν τη βαθμολογική βάση στους εκάστοτε διαγωνισμούς ή σε δύο προηγούμενους θα εντάσσονται σε ενιαίο πίνακα υποψηφίων για διορισμό ή πρόσληψη». «Ο χρόνος παραμονής των εκπαιδευτικών στον τόπο διορισμού είναι κατ’ ελάχιστον,3 έτη». «Εισάγεται ο θεσμός του αναπληρωτή με μειωμένο ωράριο», η δυνατότητα (διάβαζε υποχρέωση) 5ωρης υπερωριακής απασχόλησης των μονίμων, «ο νεοδιόριστος παραμένει επί δύο έτη δόκιμος…καθιερώνεται ο θεσμός του Μέντορα (!) του νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού …η μονιμοποίηση γίνεται μετά από αξιολόγηση, η οποία μπορεί να καταλήξει σε πρόταση μονιμοποίησης ή σε πρόταση μετάταξής του σε άλλη υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας».
Από τα παραπάνω και από τα συμφραζόμενα προκύπτει η εξόντωση των νεοδιοριζόμενων, ο μηδενισμός των διορισμών, η εισαγωγική θανατηφόρα αξιολόγηση που καταλήγει σε μετάταξη, αλλά και η μύηση (θεσμός του μέντορα) στους νέους, ακριβώς με το σύστημα της «αλληλοδιδακτικής» που καθιέρωσε το 1830 ο Καποδίστριας . Η κυβέρνηση ακυρώνει πλήρως τα πτυχία των ΑΕΙ, καθιερώνει τα κακόφημα «πιστοποιητικά κατάρτισης», τα χρυσοπληρωμένα μεταπτυχιακά, το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Δολοφονεί την προϋπηρεσία όσων μάζεψαν σπυρί-σπυρί τα μόρια, τρέχοντας και διδάσκοντας «στα βουνά και τα λαγκάδια». Κυρίως, όμως κλείνει τη στρόφιγγα των διορισμών, αφού με τους 30 μαθητές στο τμήμα, τις 5 ώρες υποχρεωτικής υπερωρίας των μονίμων, την υπερσυγκέντρωση των σχολείων με το πρόγραμμα «Καλλικράτης»-Καλιγούλας κάνει το διορισμό άπιαστο όνειρο. Το κείμενο κάνει σαφές, επίσης, ότι οι διαγωνισμοί του ΑΣΕΠ «θα είναι ανοικτοί (δηλ. δεν θα προκηρύσσεται συγκεκριμένος αριθμός θέσεων)». Αυτό το στοιχείο στην ουσία, καθώς και το ζήτημα της προσμέτρησης διάφορων «προσόντων» σε έναν πίνακα, δίνει στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το χαρακτήρα που έχουν οι αντίστοιχες ανταγωνιστικού τύπου εξετάσεις στις χώρες της ΕΕ, απαλλάσσοντας το κράτος από οποιαδήποτε υποχρέωση και δέσμευση απέναντι στους αδιόριστους εκπαιδευτικούς, τους οποίους θεωρεί απλά «υποψήφιους».
Επίσης, ενώ εξαγγέλλεται ότι δήθεν «ο θεσμός του ωρομίσθιου... περιορίζεται δραστικά», εισάγεται (στην πραγματικότητα ανασύρεται από ένα «κλειδωμένο ντουλάπι» του 1985) ο «θεσμός του αναπληρωτή με μειωμένο ωράριο». Με άλλα λόγια, το ΥΠΕΠΘ φτιάχνει μια νέα φουρνιά φτηνών αναπληρωτών –στα όρια περίπου του ωρομίσθιου– τους οποίους θα χρησιμοποιεί μαζικά για να «μπαλώνουν τις τρύπες» που θα μένουν από εξάντληση ωραρίου, αξιοποίηση δεύτερης ειδικότητας, υπερωρίες κλπ. Ταυτόχρονα, διευρύνει ακόμα περισσότερα το φάσμα και την πολυτυπία των ελαστικών σχέσεων εργασίας στο δημόσιο σχολείο και τον κατακερματισμό των αδιόριστων εκπαιδευτικών.
Μεταθέσεις – Αποσπάσεις
«Όσοι αποσπώνται σε σχολεία, υπηρεσίες ή φορείς λαμβάνουν τις μονάδες μετάθεσης της σχολικής μονάδας όπου υπηρετούν», ενώ «Ειδικά και μόνο οι αποσπώμενοι στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, στα γραφεία των Περιφερειακών Διευθύνσεων, των Διευθύνσεων και Γραφείων Εκπ/σης, θα λαμβάνουν τα μόρια της πλησιέστερης σχολικής μονάδας συν δύο (2) μονάδες μετάθεσης». «...προτεραιότητα θα έχουν οι αποσπάσεις που εξυπηρετούν πραγματικές ανάγκες του εκπαιδευτικού συστήματος». «Προβλέπεται επίσης η Εθελοντική μετάταξη των εκπαιδευτικών, οι οποίοι έχουν έτη απόσπασης και ως εκ τούτου διοικητική εμπειρία (!), σε διοικητικές θέσεις του Υπουργείου...».
Κυριολεκτικά «αυτοί που μας χρωστάγανε μας παίρνουν και το βόδι». Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ καθιέρωσαν ένα πολυπλόκαμο σύστημα αποσπάσεων ώστε να βολεύουν τον ημετερισμό και να προωθούν το κομματικό ρουσφέτι, για το οποίο το συνδικαλιστικό κίνημα είχε πάγιες αντιρρήσεις, Τώρα οι θύτες καμώνονται τους εισαγγελείς! Η αλήθεια είναι ότι οι 6.000 αποσπασμένοι σε ΥΠΕΠΘ, Βουλή, Μητροπόλεις, βιβλιοθήκες, Γραφεία, βουλευτές, Διευθύνσεις και «στου διαβόλου τη μάνα» ήταν πάντα οι ωφελημένοι της κομματικής οικογένειας. Ούτε θα κλάψουμε ούτε θα γελάσουμε για τη νέα τύχη τους. Αλλά το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ θέλει μ’ αυτόν τον τρόπο να αποκεφαλίσει τους «γαλάζιους», πράγμα που φαίνεται από τη συγκρότηση των ΠΥΣΔΕ – ΠΥΣΠΕ, να επαναθεμελιώσει το βαθύ κράτος και να φτιάξει τη στρατιά των υπόδουλων απέναντι στο εκπαιδευτικό κίνημα.
Εμείς λέμε: αποσπάσεις και μεταθέσεις όσων έχουν πραγματικές ανάγκες (ασθένεια), σε όφελος των σχολείων και των παιδιών, με μοριοδοτημένες και διαφανείς διαδικασίες.
Εμείς λέμε: όχι στους νέους πραιτοριανούς και τους γλείφτες.
Αλλά θα επανέλθουμε, εφ’ όλης της ύλης….
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΙΡΙΓΩΤΗΣ
ΠΗΓΗ:http://www.alfavita.gr/
