ΟΤΑΝ ΟΙ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ
ΑΝΑΙΜΙΚΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΟΤΑΝ Ο ΑΛΜΟΥΝΙΑ, O ΤΡΙΣΕ ΚΑΙ Η ΜΕΡΚΕΛ
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ.
ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Η πατρίδα μας επειδή είναι ο οικονομικά αδύναμος κρίκος της Ε.Ε. γίνεται το πεδίο δοκιμής όλου του Ευρωπαϊκού νότου και όλης της Ευρώπης για το ποιος θα πληρώσει την κρίση.....................
Η συνθήκη του Μάαστριχτ και το σύμφωνο σταθερότητας είναι τα «νεοφιλελεύθερα κλειδιά» που απαγορεύουν την αλληλεγγύη και μια άλλη πολιτική στην Ε.Ε. Πρέπει να καταργηθούν αν δεν θέλουμε να δούμε την Ελλάδα και τον ευρωπαϊκό νότο ως μια απέραντη ζώνη φτώχειας και δυστυχίας.
Συγχρόνως το μοντέλο για την έξοδο από την κρίση που προτείνεται από την Ε.Ε. και υιοθετείται από την ελληνική κυβέρνηση προβλέπει τη γενική σφαγή των δημοσίων υπαλλήλων σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, αλλά και μείωση του αριθμού τους. Η συνταγή λέει : 10% περικοπή των επιδομάτων, δηλαδή μείωση των μισθών μας, μείωση των επιχορηγήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία κατά 540 εκατ. (τα αφήνουν να βουλιάζουν), μείωση προσλήψεων μονίμων εκπαιδευτικών περίπου στο μισό και αναπληρωτών κατά 7000-8000 , δηλαδή έκρηξη της ωρομίσθιας μαύρης εργασίας, 2.5 δις από αποκρατικοποιήσεις (όλα στην αγορά), περικοπές στην υγεία.
Τα 20 τελευταία χρόνια ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. κατέταξαν την πατρίδα μας τελευταία σε κοινωνικούς δείκτες στην Ευρώπη και την ελληνική νεολαία ως την πιο αποκλεισμένη και πιο επισφαλή.
ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ , ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ, ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
· Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους – κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας.
· Ελεύθερη Συλλογική Σύμβαση εφ όλης της ύλης με ενσωματωμένα τα γενικά επιδόματα στο βασικό μισθό.
Καταστρατηγείται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος δημόσιος αναδιανεμητικός χαρακτήρας της κοινωνικής ασφάλισης, καταστρατηγείται η υποχρέωση του δημοσίου να εξασφαλίζει την καταβολή συντάξεων.
Οι προτάσεις, που κατατέθηκαν στον περίφημο κοινωνικό διάλογο, δεν περιορίζονται σε κάποιες επιμέρους αλλαγές, αλλά αλλάζουν το ίδιο το ασφαλιστικό μοντέλο.
Από δημόσιο και κοινωνικό σε ιδιωτικό και ατομικό.
Ποιοί είναι οι 4 ΠΥΛΩΝΕΣ που κατεδαφίζουν το σύστημα;
1. ΠΡΟΝΟΙΑΚΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΦΤΩΧΕΙΑΣ αντί για σύνταξη
Σχεδιάζει μετατροπή της κύριας σύνταξης σε «σύνταξη προνοιακού χαρακτήρα» ίδιας για όλους. Για το τμήμα αυτό υπολογίζεται να είναι πιο κάτω από τα επίπεδα της κατώτερης σύνταξης του ΙΚΑ και την ευθύνη καταβολής την έχει το δημόσιο . Δημιουργείτε ΕΝΙΑΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ και εντάσσονται όλοι στο ΙΚΑ.
2. Επικουρική σύνταξη στο 20%, αντί για το 40% σήμερα
Θα έχει κεφαλαιοποιητικό χαρακτήρα , ανάλογα με τις «αποδόσεις» των ταμείων (αφήνει ανοιχτές πόρτες για κάθε είδους δομημένη – τοξική – τζογαδόρικη «αξιοποίηση).
3. Επαγγελματικά ταμεία
Μέσω της δημιουργίας επαγγελματικών ταμείων (πιθανά με μετατροπή των ενώσεων σε ΝΠΔΔ) μετακυλύει την κοινωνική υποχρέωση της καταβολής συντάξεων και περίθαλψης , στις δικές μας πλάτες και στην ατομική μας ευθύνη.
4. Ανταποδοτικότητα
Βασική πηγή χρηματοδότησης του συστήματος χαρακτηρίζεται η ανταποδοτικότητα. Λέει το δελτίο τύπου της κοινής συνεδρίασης επιτροπής ειδικών και κοινωνικών εταίρων: «Θεμελιώνεται η αναλογική σχέση σύνταξης –εισφορών και χρόνου εργασίας» και θα υπολογίζεται στο σύνολο του εργασιακού βίου ( και όχι στην τελευταία 5ετία). Δηλαδή για να πάρεις σύνταξη της προκοπής και αυξημένες εισφορές θα πρέπει να καταβάλεις και περισσότερα χρόνια οφείλεις να δουλεύεις.
· Για να παραμείνει η ασφάλιση στη χώρα μας κοινωνική και το ασφαλιστικό σύστημα αναδιανεμητικό. Όχι στα επαγγελματικά ταμεία.
· Άμεση κρατική επιχορήγηση του ΤΠΔΥ και του ΟΠΑΔ για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους ασφαλισμένους.
• Επιστροφή των καταληστευθέντων αποθεματικών στα ταμεία.
· Με τα σωματεία σε μαζικούς και αποτελεσματικούς αγώνες ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης.
· Με διακλαδικό συντονισμό αγωνιζόμενων κλάδων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με διαδικασίες βάσης – ελέγχου – άμεσης δημοκρατίας να ξεπεράσουμε τα εμπόδια του κυβερνητικού – κομματικού συνδικαλισμού.
Πάτρα 19-1-2010
