Όσο και αν γίνεται μια τιτάνια προσπάθεια από τα Μέσα Ενημέρωσης να κάνουν το ψάρι κρέας, η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί. Και η αλήθεια είναι ότι στη Θεσσαλονίκη τόσο ο κ. Καραμανλής όσο και ο κ. Παπανδρέου παρουσίασαν προγράμματα σκληρής λιτότητας που ρίχνουν το κύριο βάρος της κρίσης στους οικονομικά ασθενέστερους και ενισχύουν τις ανισότητες στη διανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου.
Η διαφορά ήταν ότι ενώ ο κ. Καραμανλής παρουσίασε το πακέτο των κοινωνικά ανάλγητων μέτρων του χωρίς περιτύλιγμα, ο κ. Παπανδρέου παρουσίασε το δικό του πρόγραμμα με περιτύλιγμα συμπόνιας.
Το βασικό ερώτημα που και οι δύο άφησαν αναπάντητο, είναι το ερώτημα που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να αναδείξει όλο το προηγούμενο διάστημα και έχει θέσει στο κέντρο της προεκλογικής του εκστρατείας: Με ποιον τρόπο θα θωρακιστεί η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας μας απέναντι στην κρίση, πώς θα ορθώσουμε μια ασπίδα κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης για τους οικονομικά ασθενέστερους; Είναι εφικτό να έχουμε έξοδο από την κρίση χωρίς προστασία της απασχόλησης, χωρίς πρόγραμμα νέων θέσεων εργασίας, χωρίς αποτελεσματική καταπολέμηση της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας;
Εμείς λέμε όχι. Διότι έξοδος από την κρίση δε σημαίνει να διασφαλίσουν τα κέρδη τους οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι τράπεζες, αλλά να διασφαλιστεί η εργασία και το εισόδημα, να κατοχυρωθεί ένα πλαίσιο κοινωνικής προστασίας.
Πρέπει να γίνει καθαρό. Σε περίοδο κρίσης δε μπορεί να είναι όλοι κερδισμένοι. Δε μπορεί να είναι ευχαριστημένοι και όσοι θησαύρισαν την προηγούμενη περίοδο και όσοι βρέθηκαν να πληρώνουν το κόστος της κρίσης. Κάποιος λοιπόν, πρέπει να επωμιστεί το κόστος.
Από ό,τι ακούμε, διαβάζουμε, μαθαίνουμε, επιχειρηματίες, τράπεζες, ξένες αγορές είναι απολύτως ευχαριστημένοι με την προοπτική μιας ανώδυνης δικομματικής εναλλαγής. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα θετικό να περιμένουν.
Η χώρα χρειάζεται σήμερα μια βαθιά αλλαγή πολιτικής με σαφείς ριζοσπαστικές δεσμεύσεις και ανατροπές και όχι αόριστες υποσχέσεις «καλύτερης διαχείρισης» ενός συστήματος που παρακμάζει μέσα στο τέλμα και την κρίση, όπως η τετριμμένη και κοινότυπη υπόσχεση περί «μικρού και ευέλικτου κυβερνητικού σχήματος».
Σήμερα όσο ποτέ ο τόπος και ο λαός έχει ανάγκη έναν ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ που θα κάνει την έκπληξη και θα θέσει στο προσκήνιο την ανάγκη για μια νέα προοδευτική πορεία της χώρας μας.
