Για άλλη μια φορά καίγονται μεγάλες περιοχές της Ελλάδας. Από το ήρεμο νησί μας παρακολουθούμε τις τραγικές εικόνες ανήμποροι να αντιδράσουμε. Οι ευθύνες πολλές και από πολλούς. Κυρίως όμως από την κεντρική πολιτική εξουσία. Δεν είναι όμως λίγοι που αναζητούν ευθύνες από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Με τα σημερινά δεδομένα οι Δήμοι και οι Κοινότητες, σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς όπως η Πυροσβεστική υπηρεσία, το Δασαρχείο και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση πράττουν ότι είναι δυνατόν για την πρόληψη των πυρκαγιών. Ένα σημαντικό όμως ερώτημα είναι κατά πόσο οι ίδιοι οι πολίτες συνεργάζονται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση που οι ίδιοι οι πολίτες διάλεξαν να τους εκπροσωπήσουν.
Δυστυχώς, λίγοι μιλάνε για τις ευθύνες των πολιτών, οι οποίοι όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη σε πολλές περιπτώσεις με την αρνητική τους στάση προκαλούν την καταστροφή στις δικές τους περιουσίες.
Οι εμπειρίες από την Ηλεία
Όταν πριν δύο χρόνια με πρωτοβουλία του Δήμου Απολλωνίων μεταφέραμε βοήθεια από τη Λευκάδα στις περιοχές της Ηλείας που κάηκαν, πολλοί ήταν οι κάτοικοι που μας μιλούσαν για τις δικές τους ευθύνες όπως για παράδειγμα την άρνησή τους να δώσουν μερικούς πόντους γης για να ανοίξουν οι δρόμοι και να έχουν πρόσβαση τα οχήματα της Πυροσβεστικής !
«Φταίμε εμείς οι ίδιοι…» μας έλεγαν αλλά ήταν πλέον αργά. «Φταίμε διότι δεν αφήναμε να ανοιχτούν δρόμοι πυροπροστασίας. Τα σπίτια μας καίγονταν και οι πυροσβέστες κοιτούσαν από μακριά ανήμποροι να παρέμβουν διότι οι δρόμοι δεν χωρούσαν τα οχήματα….»
Μετά την καταστροφή κανείς δεν έφερε αντίρρηση στο άνοιγμα των δρόμων και στη δημιουργία ζωνών πυροπροστασίας. Για να φτάσουν όμως εκεί έπρεπε οι κάτοικοι να υποστούν τις ανυπολόγιστες καταστροφές.
Ο ρόλος των Δήμων.
Δυστυχώς ως δήμαρχος Απολλωνίων αντιμετωπίζω καθημερινά το ίδιο πρόβλημα, που φαντάζομαι αντιμετωπίζουν όλοι οι δήμαρχοι της Ελλάδας. Οι πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν την μεγάλη σημασία που έχουν οι ζώνες πυροπροστασίας και το άνοιγμα των δρόμων. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι ίσως κάποια μέρα υπάρχει ο κίνδυνος να ζήσουμε τις ίδιες εφιαλτικές εικόνες όπως στην Αττική, στη Ζάκυνθο, στην Κεφαλονιά, και στην Ηλεία. Παράδειγμα το χωριό Άγιος Ηλίας Λευκάδας που μερικά ντουβάρια εμποδίζουν την διέλευση των οχημάτων και το χωριό είναι κομμένο στη μέση. Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν σε ολόκληρη τη χώρα. Οι κάτοικοι αντιδρούν και αρνούνται να παραχωρήσουν έστω μερικά εκατοστά από τις ιδιοκτησίες τους.
Και καλά, οι πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν το ίδιο το συμφέρον τους, αδυνατούν να κατανοήσουν τους τεράστιους κινδύνους για τις περιουσίες τους, διότι από μικρά παιδιά μεγάλωσαν με την παλιά νοοτροπία που είχαν όλοι : «Μη μου πειράξεις ούτε ένα πόντο από την ιδιοκτησία μου…»
Όμως τους σοφούς μας νομοθέτες που τώρα αναλύουν τις αιτίες των καταστροφών στα τηλεοπτικά κανάλια, τα μέλη των εκάστοτε Κυβερνήσεων, τους πολιτικούς ηγέτες, τι τους εμποδίζει να νομοθετήσουν όλοι μαζί ώστε με βάση ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ να δοθεί η δυνατότητα στους Δήμους και στις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους να υλοποιούν άμεσα τα αναγκαία έργα για την πρόληψη των πυρκαγιών ;
Πως είναι δυνατόν στο όνομα της «ιδιοκτησίας» των ολίγων να εμποδίζεται η πρόληψη που είναι το πιο σημαντικό στοιχείο προστασίας, και να καταστρέφεται ο φυσικός πλούτος της χώρας στο όνομα της προστασίας της ιδιοκτησίας ;
Δίκαια λοιπόν αναρωτήθηκε κάποιος πολίτης σε μια ραδιοφωνική εκπομπή:
«Τι στο διάολο κράτος έχουμε που δεν μπορούν να κατανοήσουν τα αυτονόητα : Ότι πάνω από όλα είναι το Δημόσιο συμφέρον, ότι πάνω από όλα είναι η προστασία των βασικών δικαιωμάτων των πολιτών, και ότι η Πολιτεία οφείλει να πράξει τα δέοντα ακόμα και όταν οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν…»
Όλοι σήμερα καταλαβαίνουν την απόγνωση που εκφράζεται με αυτές τις λέξεις… Καταλαβαίνουν αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσο το πάθημα γίνεται μάθημα ακόμα και όταν το κακό πλήττει τους άλλους…
Το ερώτημα είναι τι κάνουμε ως πολίτες αλλά και ως εκπρόσωποι των τοπικών κοινωνιών.
Με τα σημερινά δεδομένα οι Δήμοι και οι Κοινότητες, σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς όπως η Πυροσβεστική υπηρεσία, το Δασαρχείο και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση πράττουν ότι είναι δυνατόν για την πρόληψη των πυρκαγιών. Ένα σημαντικό όμως ερώτημα είναι κατά πόσο οι ίδιοι οι πολίτες συνεργάζονται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση που οι ίδιοι οι πολίτες διάλεξαν να τους εκπροσωπήσουν.
Δυστυχώς, λίγοι μιλάνε για τις ευθύνες των πολιτών, οι οποίοι όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη σε πολλές περιπτώσεις με την αρνητική τους στάση προκαλούν την καταστροφή στις δικές τους περιουσίες.
Οι εμπειρίες από την Ηλεία
Όταν πριν δύο χρόνια με πρωτοβουλία του Δήμου Απολλωνίων μεταφέραμε βοήθεια από τη Λευκάδα στις περιοχές της Ηλείας που κάηκαν, πολλοί ήταν οι κάτοικοι που μας μιλούσαν για τις δικές τους ευθύνες όπως για παράδειγμα την άρνησή τους να δώσουν μερικούς πόντους γης για να ανοίξουν οι δρόμοι και να έχουν πρόσβαση τα οχήματα της Πυροσβεστικής !
«Φταίμε εμείς οι ίδιοι…» μας έλεγαν αλλά ήταν πλέον αργά. «Φταίμε διότι δεν αφήναμε να ανοιχτούν δρόμοι πυροπροστασίας. Τα σπίτια μας καίγονταν και οι πυροσβέστες κοιτούσαν από μακριά ανήμποροι να παρέμβουν διότι οι δρόμοι δεν χωρούσαν τα οχήματα….»
Μετά την καταστροφή κανείς δεν έφερε αντίρρηση στο άνοιγμα των δρόμων και στη δημιουργία ζωνών πυροπροστασίας. Για να φτάσουν όμως εκεί έπρεπε οι κάτοικοι να υποστούν τις ανυπολόγιστες καταστροφές.
Ο ρόλος των Δήμων.
Δυστυχώς ως δήμαρχος Απολλωνίων αντιμετωπίζω καθημερινά το ίδιο πρόβλημα, που φαντάζομαι αντιμετωπίζουν όλοι οι δήμαρχοι της Ελλάδας. Οι πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν την μεγάλη σημασία που έχουν οι ζώνες πυροπροστασίας και το άνοιγμα των δρόμων. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι ίσως κάποια μέρα υπάρχει ο κίνδυνος να ζήσουμε τις ίδιες εφιαλτικές εικόνες όπως στην Αττική, στη Ζάκυνθο, στην Κεφαλονιά, και στην Ηλεία. Παράδειγμα το χωριό Άγιος Ηλίας Λευκάδας που μερικά ντουβάρια εμποδίζουν την διέλευση των οχημάτων και το χωριό είναι κομμένο στη μέση. Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν σε ολόκληρη τη χώρα. Οι κάτοικοι αντιδρούν και αρνούνται να παραχωρήσουν έστω μερικά εκατοστά από τις ιδιοκτησίες τους.
Και καλά, οι πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν το ίδιο το συμφέρον τους, αδυνατούν να κατανοήσουν τους τεράστιους κινδύνους για τις περιουσίες τους, διότι από μικρά παιδιά μεγάλωσαν με την παλιά νοοτροπία που είχαν όλοι : «Μη μου πειράξεις ούτε ένα πόντο από την ιδιοκτησία μου…»
Όμως τους σοφούς μας νομοθέτες που τώρα αναλύουν τις αιτίες των καταστροφών στα τηλεοπτικά κανάλια, τα μέλη των εκάστοτε Κυβερνήσεων, τους πολιτικούς ηγέτες, τι τους εμποδίζει να νομοθετήσουν όλοι μαζί ώστε με βάση ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ να δοθεί η δυνατότητα στους Δήμους και στις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους να υλοποιούν άμεσα τα αναγκαία έργα για την πρόληψη των πυρκαγιών ;
Πως είναι δυνατόν στο όνομα της «ιδιοκτησίας» των ολίγων να εμποδίζεται η πρόληψη που είναι το πιο σημαντικό στοιχείο προστασίας, και να καταστρέφεται ο φυσικός πλούτος της χώρας στο όνομα της προστασίας της ιδιοκτησίας ;
Δίκαια λοιπόν αναρωτήθηκε κάποιος πολίτης σε μια ραδιοφωνική εκπομπή:
«Τι στο διάολο κράτος έχουμε που δεν μπορούν να κατανοήσουν τα αυτονόητα : Ότι πάνω από όλα είναι το Δημόσιο συμφέρον, ότι πάνω από όλα είναι η προστασία των βασικών δικαιωμάτων των πολιτών, και ότι η Πολιτεία οφείλει να πράξει τα δέοντα ακόμα και όταν οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν…»
Όλοι σήμερα καταλαβαίνουν την απόγνωση που εκφράζεται με αυτές τις λέξεις… Καταλαβαίνουν αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσο το πάθημα γίνεται μάθημα ακόμα και όταν το κακό πλήττει τους άλλους…
Το ερώτημα είναι τι κάνουμε ως πολίτες αλλά και ως εκπρόσωποι των τοπικών κοινωνιών.
Ο ρόλος της ΚΕΔΚΕ
Αυτή η επιστολή απευθύνεται στα πολιτικά κόμματα, στα ΜΜΕ και στην Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας. Και ελπίζω η ΚΕΔΚΕ να αφυπνιστεί και να προκαλέσει τον πολιτικό κόσμο να αντιδράσει καταθέτοντας άμεσα στη Βουλή νομοσχέδιο που θα βάζει τέλος στην απίστευτη σημερινή κατάσταση που εμποδίζει τους Δήμους της χώρας να υλοποιήσουν το αυτονόητο όπως καταγράφεται στο Σύνταγμα της χώρας: Η ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ άρθρο 17 1
Έως τότε όμως τι κάνουμε ;
Μήπως ως καλοί μοιρολάτρες πρέπει να περιμένουμε το μοιραίο…
Να συνεχίσουμε την άναρχη δόμηση, να συνεχίσουμε να βιάζουμε το περιβάλλον, να ανεχόμαστε τις παράνομες και επικίνδυνες χωματερές, να εμποδίζουμε την λειτουργία ΧΥΤΑ-ΧΥΤΗ με την δικαιολογία «να πάνε αλλού…» να κρύβουμε τα σκουπίδια μας στα δάση, να μην καθαρίζουμε περιμένοντας «να καθαρίσει ο Δήμος» λες και ο Δήμος δεν είμαστε εμείς, να ισχυριζόμαστε ότι για όλα «δεν φταίμε εμείς αλλά κάποιος άλλος» και να εμποδίζουμε έργα πρόληψης.
Και βέβαια με αυτή την δικαιολογία τελικά δεν φταίει κανείς, αλλά η κακή μας μοίρα στο όνομα της οποίας θυσιάζουμε εκτός από το φυσικό πλούτο της χώρας μας, το μέλλον των παιδιών μας, την ίδια την ύπαρξή μας…
Αυτή η επιστολή απευθύνεται στα πολιτικά κόμματα, στα ΜΜΕ και στην Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας. Και ελπίζω η ΚΕΔΚΕ να αφυπνιστεί και να προκαλέσει τον πολιτικό κόσμο να αντιδράσει καταθέτοντας άμεσα στη Βουλή νομοσχέδιο που θα βάζει τέλος στην απίστευτη σημερινή κατάσταση που εμποδίζει τους Δήμους της χώρας να υλοποιήσουν το αυτονόητο όπως καταγράφεται στο Σύνταγμα της χώρας: Η ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ άρθρο 17 1
Έως τότε όμως τι κάνουμε ;
Μήπως ως καλοί μοιρολάτρες πρέπει να περιμένουμε το μοιραίο…
Να συνεχίσουμε την άναρχη δόμηση, να συνεχίσουμε να βιάζουμε το περιβάλλον, να ανεχόμαστε τις παράνομες και επικίνδυνες χωματερές, να εμποδίζουμε την λειτουργία ΧΥΤΑ-ΧΥΤΗ με την δικαιολογία «να πάνε αλλού…» να κρύβουμε τα σκουπίδια μας στα δάση, να μην καθαρίζουμε περιμένοντας «να καθαρίσει ο Δήμος» λες και ο Δήμος δεν είμαστε εμείς, να ισχυριζόμαστε ότι για όλα «δεν φταίμε εμείς αλλά κάποιος άλλος» και να εμποδίζουμε έργα πρόληψης.
Και βέβαια με αυτή την δικαιολογία τελικά δεν φταίει κανείς, αλλά η κακή μας μοίρα στο όνομα της οποίας θυσιάζουμε εκτός από το φυσικό πλούτο της χώρας μας, το μέλλον των παιδιών μας, την ίδια την ύπαρξή μας…
Γιώργος Λογοθέτης
Δήμαρχος Απολλωνίων Λευκάδα
Σύντομο βιογραφικό :
Δημοσιογράφος στη Σουηδική τηλεόραση 1975-1988
Π. διευθυντής τηλεόρασης ΕΤ
π. Πανεπιστημιακός Τμήμα Δημοσιογραφίας Α.Π.Θ. 1992 - 2004
Πληροφορίες http://www.theodorakisstory.gr/ http://www.apollonion.gr/
Δήμαρχος Απολλωνίων Λευκάδα
Σύντομο βιογραφικό :
Δημοσιογράφος στη Σουηδική τηλεόραση 1975-1988
Π. διευθυντής τηλεόρασης ΕΤ
π. Πανεπιστημιακός Τμήμα Δημοσιογραφίας Α.Π.Θ. 1992 - 2004
Πληροφορίες http://www.theodorakisstory.gr/ http://www.apollonion.gr/
ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΧΩΜΑΤΕΡΗ
Πριν μερικές μέρες μια πυρκαγιά ξέσπασε στο χώρο της παλιάς χωματερής στα Σύβοτα της Λευκάδας. Ο κίνδυνος για καταστροφή με ανυπολόγιστες συνέπειες για όλο το νησί της Λευκάδας ήταν άμεσος. Όμως η τύχη ήταν για μια ακόμα φορά με το μέρος μας διότι δεν είχαμε δυνατούς ανέμους. Ανάλογος ήταν ο κίνδυνος στο χωριό Βουρνικά όπου οι κάτοικοι κατάφεραν να σβήσουν την φωτιά πριν πάρει διαστάσεις. Πετυχημένες παρεμβάσεις σε φωτιές είχαμε επίσης στην περιοχή της Νηράς πριν 2 χρόνια, στη Βασιλική και στους Δήμους Σφακιωτών και Ελομένου.
