Το Υπουργείο Ανάπτυξης (Τομέας Εμπορίου) εισηγήθηκε στη Βουλή και προχώρησε αιφνιδιαστικά (χωρίς ούτε καν στοιχειώδη διάλογο) δύο πολύ συγκεκριμένες και σοβαρές αλλαγές στον χώρο του εμπορίου:
α. του τρόπου λειτουργίας των υπαίθριων αγορών και
β. της διάρκειας της περιόδου εκπτώσεων και προσφορών των εμπορικών καταστημάτων.
Άλλαξε δύο διαφορετικά θεσμικά πλαίσια που είχαν ως κύρια λογική την διασφάλιση του υγιούς ανταγωνισμού στο εμπόριο, με διατάξεις και τροπολογίες που νομιμοποιούν ό,τι οι προηγούμενοι νόμοι προσπαθούσαν να αποφύγουν ως αθέμιτη και επιζήμια εμπορική πρακτική.
Οι μεν διατάξεις του Σχεδίου Νόμου που αφορούν το υπαίθριο εμπόριο, επί της ουσίας ενθαρρύνουν μέσα από το πελατειακό σύστημα Κράτους και Τοπικής Αυτοδιοίκησης την ανάπτυξη της παράνομης και καταχρηστικής υπαίθριας εμπορικής δραστηριότητας σε βάρος του νόμιμου και στεγασμένου εμπορίου αφού:
Μέχρι σήμερα οι άδειες για υπαίθριο εμπόριο δίνονταν σε συγκεκριμένο χρόνο (με την ευκαιρία θρησκευτικών ή επετειακών εορτών) και ίσχυαν για συγκεκριμένο χώρο και θέση. Στο κείμενο του νομοσχεδίου έχουν απαλειφθεί οι διατάξεις χρονικού προσδιορισμού της απόφασης και η κατά τον ίδιο χρόνο απόφαση για το χώρο. Συνεπώς, δίδεται η ευκαιρία στις τοπικές αρχές να εκδίδουν άδειες αφενός όποτε επιθυμούν κατά τη διακριτική τους ευχέρεια και αφετέρου για οποιαδήποτε γεωγραφική θέση εντός της αρμοδιότητάς τους και μάλιστα με άλλη απόφαση. Εισάγεται, επίσης, η διαδικασία της δημόσιας κλήρωσης για την επιλογή των δικαιούχων.
Ενώ, σήμερα, καθορίζονται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου τα είδη που επιτρέπεται να πωλούνται σε εμποροπανηγύρεις και σε χριστουγεννιάτικες αγορές, με το νομοσχέδιο υφίσταται κενό για τις παραδοσιακές εμποροπανηγύρεις και ζωοπανηγύρεις. Είναι πιθανό να μπορεί να πωληθεί οποιοδήποτε προϊόν σε αυτές.
Σήμερα, ο νόμος αναφέρει ότι απαιτείται άδεια για συμμετοχή σε εμποροπανηγύρεις και υπαίθριες χριστουγεννιάτικες αγορές. Στο Νομοσχέδιο εκτός του ότι προστίθενται οι πασχαλινές αγορές, πρόβλημα ενδέχεται να υπάρξει και με την προσθήκη του όρου «επετειακές εορτές», καθώς δεν μπορεί να προσδιοριστεί σαφώς και ελλοχεύει ο κίνδυνος διασταλτικής ερμηνείας από τις τοπικές αρχές.
Ενώ διατηρείται η ισχύς της άδειας των 5 ημερών για τις εμποροπανηγύρεις των θρησκευτικών ή επετειακών εορτών και των 7 ημερών για τις παραδοσιακές εμποροπανηγύρεις και ζωοπανηγύρεις, για τις πασχαλινές αγορές οι άδειες θα ισχύουν για δέκα (10) ημέρες, ενώ για τις χριστουγεννιάτικες αυξάνονται από 10 σε 15 ημέρες.
5. Σύμφωνα με το νόμο που ίσχυε, οι άδειες χορηγούνται σε εμπόρους και σε όσους κατέχουν άδεια άσκησης υπαίθριου εμπορίου. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι άδειες χορηγούνται σε εμπόρους, σε κατόχους άδειας πωλητή λαϊκών αγορών εκτός περιφέρειας Αττικής – Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, σε κατόχους άδειας συμμετοχής σε κυριακάτικες αγορές και σε όσους κατέχουν άδεια άσκησης υπαίθριου εμπορίου.
6. Νομιμοποιείται η κυριακάτικη αγορά στο Σχιστό του Δήμου Περάματος της Ν.Α. Πειραιά, καθώς εντάσσεται ρητά στο κείμενο του νόμου.
Το σύνολο και η ομαλή λειτουργία της αγοράς, δεν φαίνεται να απασχολεί τον αρμόδιο σε θέματα εμπορίου Υφυπουργό Ανάπτυξης, που επικεντρώνεται σε προσπάθειες «τόνωσης συγκεκριμένου μεριδίου» αυτής. Αυτό δείχνει και η Τροπολογία που αφορά τις εκπτώσεις για την προ των εκπτώσεων περίοδο, η οποία έρχεται ξαφνικά μετά από μια μακρά περίοδο κανονικότητας, σε ότι αφορά τις εκπτώσεις, να δημιουργήσει συνθήκες “φουσκώματος” τιμών, ώστε να επιτραπεί επί της ουσίας μια παρατεταμένη περίοδο εκπτώσεων και προσφορών. Οι καταναλωτές αλλά και οι Μικρές επιχειρήσεις δεν πρόκειται να ωφεληθούν παρά μόνο κατ’ επίφαση.
Η συγκεκριμένη τροπολογία νομιμοποιεί όσους παρέβλεπαν το θεσμικό πλαίσιο που είχε διαμορφωθεί μετά από συνεχή διαβούλευση των φορέων της αγοράς με το Υπουργείο Ανάπτυξης, προκειμένου οι εκπτώσεις και οι προσφορές να είναι πραγματικές για τους καταναλωτές και “λειτουργικές” για τις επιχειρήσεις. Η συγκεκριμένη πολιτική καταργείται από τη στιγμή που είναι ανέφικτο για τις επιχειρήσεις να κάνουν πραγματικές εκπτώσεις επί τριμήνου. Είναι απαράδεκτο να μιλά κανείς για βελτίωση της πραγματικής οικονομίας, της επιχειρηματικότητας και του υγιούς ανταγωνισμού και στήριξη των μικρών επιχειρήσεων, όταν ωθεί τις επιχειρήσεις να επιλέξουν μεταξύ του να λειτουργήσουν επιζήμια για τις ίδιες ή επιζήμια για τους καταναλωτές.
Κατά πάγια τακτική, τον Υφυπουργό Ανάπτυξης δεν απασχολούν οι επιπτώσεις των ρυθμίσεων και νόμων στις Μικρές Επιχειρήσεις και στους καταναλωτές και δεν είναι τυχαίο το ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στον τομέα αυτό στην Ε.Ε. Αποφασίζει και “διατάζει” εν κρυπτώ, αγνοώντας - έστω και κατ’ επίφαση - οποιαδήποτε διάλογο με την ΓΣΕΒΕΕ και την ΕΣΕΕ.
