Δημοτικός Σύμβουλος εν ενεργεία, προερχόμενος από τις τάξεις της σημερινής δημοτικής πλειοψηφίας ετοιμάζεται να αγοράσει, αν δεν αγόρασε ήδη ραδιοφωνικό σταθμό της Κέρκυρας.
Η είδηση μεταφέρεται με κάθε επιφύλαξη καθώς τα στόματα δεν λένε περί τίνος ακριβώς πρόκειται, αν δηλαδή έγινε η αγορά, αν θα γίνει, αν ξεκίνησε, αν ολοκληρώθηκε.
Η υπόθεση αυτή, δεν έχει και τόση σημασία, αλλά αποκαλύπτει ασφαλώς την ένταση με την οποία θα διεξαχθούν οι επόμενες δημοτικές εκλογές, τη σπουδαιότητα που αποδίδουν ορισμένοι κύκλοι σε αυτές, ενώ παράλληλα επιβεβαιώνουν ότι η παρούσα δημοτική πλειοψηφία κατόρθωσε να φέρει με τις επιλογές της και την γενικότερη πολιτική της παρουσία στο πηδάλιο του Δήμου, μετά την οικονομική κατάρρευση του Δήμου Κερκυραίων και την πολιτική παρακμή.
Αν επιβεβαιωθεί η αγορά ραδιοφωνικού σταθμού, θα πρέπει κάποιος να εξηγήσει σε αυτό το λαό, πώς γίνεται ένα πολιτικό πρόσωπο που ασκεί εξουσία ή μετέχει σε κέντρα λήψης πολιτικών αποφάσεων, να είναι ταυτόχρονα το ίδιο πρόσωπο που θα έχει στη διάθεσή του και ένα μέσο επικοινωνίας που θα κρίνει πολιτικές και πολιτικές αποφάσεις. Πώς θα είναι δηλαδή κρίνων και κρινόμενος.
Στις μέρες μας βέβαια το μόνο σίγουρο είναι ότι τα έχουμε δει και τα έχουμε ακούσει όλα. Γι' αυτό όμως έφτασε εδώ που έφτασε ο Δήμος Κερκυραίων και γι΄ αυτό το λόγο έχει το νησί τα χάλια του. Οι θιασώτες αυτής της άποψης απλώς προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τίποτα δεν έχει πια σημασία και όλοι μπορούν να τα κάνουν όλα. Αυτό σαν άποψη υπάρχει όμως και στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας. Αρκεί να έχεις μερικά εκατομμύρια περισσευούμενα και μπορείς να ονειρεύεσαι αγορές μεγάλων ΜΜΕ εθνικής εμβέλειας, εφημερίδων και περιοδικών και στη συνέχεια τρίτους πόλους και πάει λέγοντας.
Η γενικότερη οικονομική παρακμή της χώρας φέρνει και την πολιτική της παρακμή και αυτό το φαινόμενο δεν πρέπει να μοιάζει ξένο προς τις μικρές κοινωνίες και την τοπική αυτοδιοίκηση. Το ζήτημα είναι: Το φαινόμενο άρχισε, πού θα τελειώσει; Πότε και πώς;
Αν λοιπόν όσα ακούγονται και λέγονται το τελευταίο διάστημα περί αγοράς ραδιοφωνικού σταθμού από αυτοδιοικητικό στέλεχος, είναι αλήθεια, τότε υπάρχουν ακόμα μερικά ερωτήματα:
Πώς προστατεύεται η ανεξαρτησία του τύπου, πώς προστατεύεται η αντικειμενική ενημέρωση, πώς προστατεύονται τα δικαιώματα της κοινής γνώμης στην έγκυρη, αντικειμενική και ανεξάρτητα ενημέρωση και πληροφόρηση, πώς κατοχυρώνεται ο πλουραλισμός και η πολυφωνία του (ελεγχόμενου και ιδιόκτητου) μέσου;
Κάθε δημοσιογράφος οφείλει να ασκεί έλεγχο στην εξουσία, να καταθέτει τα θετικά ή τα αρνητικά του σχόλια και την πολιτική του κριτική, μπορεί ακόμα να προβάλλει τις ιδεολογικές και πολιτικές του αναζητήσεις στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων, αλλά πώς όλα αυτά κατοχυρώνονται όταν ο δημοσιογράφος δεν είναι δημοσιογράφος και η εξουσία, παίρνει τα ηνία της δημοσιογραφίας; Πώς ένα πολιτικό πρόσωπο μπορεί να ασκεί το δημοσιογραφικό λειτούργημα;
