Οσο περνούν οι μέρες τόσο η θέση της Νέας Δημοκρατίας επιδεινώνεται. Δεν μπορεί να αναστραφεί ούτε με επισκέψεις προέδρων ή πρωθυπουργών, ούτε με προβολή υπογραφής συμβάσεων, ούτε με εντυπωσιακά πωλητήρια επιχειρήσεων του δημοσίου, ούτε με συμμετοχή σε ευρωπαϊκά όργανα ή διεθνείς οργανισμούς.
Η αντίστροφη μέτρηση για τη Νέα Δημοκρατία έχει αρχίσει. Και μπορεί: Να διαλέξει να φύγει στο τέλος της τετραετίας.
Να κάνει εκλογές μαζί με τις εκλογές για πρόεδρο.
Να στήσει διπλές κάλπες με τις ευρωεκλογές.
Να κάνει εκλογές πριν τις ευρωεκλογές το 2009.
Μπορεί να κάνει εκλογές είτε με λίστα, είτε με σταυρό.
Είναι η πρώτη φορά που πολιτικό κόμμα έχει τόσες επιλογές στη διάθεσή του. Και είναι επίσης η πρώτη φορά που είναι βέβαιο ότι θα χάσει τις εκλογές, όποια λύση κι αν διαλέξει.
Η κτάσταση είναι μη αναστρέψιμη.
Αν δεν είναι φωτιές, θα είναι βροχές και πλημμύρες. Αν δεν είναι χλιδή και καλοπέραση θα είναι σκαναδαλάκια ή σκανδαλάρες. Κι αν δεν είναι τίποτα από αυτά θα είναι πετρελαϊκή κρίση, θα είναι οικονομικό κραχ, θα είναι ατυχείς εμφανίσεις.
Ολα στραβά κι ανάποδα από την προηγούμενη τετραετία. Ολα στραβά κι ανάποδα με την έναρξη της νέας.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, σε τι μπορεί να ωφελήσει ο ανασχηματισμός, είναι απορίας άξιο...
Ας γίνει κι αυτός για να μάθει ο ελληνικός λαός ότι είναι ανήμποροι όλοι τους να σώσουν τον τόπο. Ετσι δεν έλεγαν;
Τώρα βέβαια τρέχουμε όλοι να σωθούμε από αυτούς. Συμπέρασμα: Ψευεκσυγχρονισμός και δεξιά είναι ένα και το αυτό.
Μπορούν τα παλικάρια του Σημίτη να εγγραφούν σε γαλάζιο κόμμα της αρεσκείας τους, αλλά τουλάχιστον ας έχουν μία φορά στη ζωή τους το θάρρος να αποχωρήσουν, αφού έτσι κι αλλιώς διαφωνούν με το ΠΑΣΟΚ.
Αν έρθουν αυτοί, θα φύγει πάλι ο λαός. Και οι δημοσκοπήσεις θα δείξουν πάλι ΣΥΡΙΖΑ.
Η δεξιά φεύγει. Είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο, διανύει τους τελευταίους μήνες της. Και το χειρότερο είναι ότι το ξέρουν. Και ότι ετοιμάζονται και για την μετα- Καραμανλή εποχή.
Ο Σημίτης δεν ξέρω πότε θα πεισθεί ότι διεγράφη από την ΚΟ του Κινήματος και καλό είναι να ασχοληθεί με την πεζογραφία και τις οικονομικές αναλύσεις. Με τα χόμπυ του.
Κι αφού αυτά τα ξεκαθαρίσαμε, ας πούμε και κάτι διαφορετικό.
Είναι η ώρα των Δημοκρατικών Δυνάμεων, είναι η ώρα των Δημοκρατικών Συνεργασιών.
Εκτός αν η Αριστερά αποφασίσει να συνεργαστεί ξανά με τη Δεξιά. ΄Η εκτός, αν αποφασίσει να απέχει από τις συνεργασίες, ή εκτός αν αποφασίσει να ρίξει λευκό. Ιστορία ξέρετε.
Και επειδή η Δεξιά έχει καταντήσει την πολιτική ζωή στην Ελλάδα κωμωδία, καλό είναι να θυμάστε ότι μπορεί να επαναληφθεί (η ιστορία). Αλλά, αυτή τη φορά, δε θα είναι φάρσα.
