Στις 3-10-2008, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ επανακατάθεσε Επερώτηση προς τους Υπουργούς: Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Εσωτερικών, με θέμα «Κυβέρνηση Περιορισμένης Κοινωνικής Ευθύνης: οι υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας των δήμων για παιδιά και ηλικιωμένους απειλούνται άμεσα με λουκέτο!»
Το πλήρες κείμενο της επερώτησης, έχει ως εξής:
«Οι τελευταίες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ δημιούργησαν έως το 2004 ένα μεγάλο δίκτυο δομών κοινωνικής μέριμνας για τη φροντίδα παιδιών, ηλικιωμένων και αναπήρων που σηματοδότησε την αλλαγή εποχής για το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα. Το δίκτυο αυτό συνιστούσαν πολλές διαφορετικές δημόσιες υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα που στάθηκαν με μεγάλη επιτυχία δίπλα σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες παρέχοντας υποστήριξη στους ηλικιωμένους και ανήμπορους, ευκαιρίες για ανάπτυξη της προσωπικότητας και κοινωνικοποίηση στα παιδιά από 0-12 ετών, προστατευμένο και δημιουργικό περιβάλλον στα Άτομα με Αναπηρία, ενδυνάμωση στις άνεργες γυναίκες για να αντιμετωπίσουν τη σκληρή αγορά εργασίας και εξισορρόπηση της οικογενειακής ζωής με την επαγγελματική για τους εργαζόμενους γονείς. Επιπλέον, έδωσαν δουλειά σε χιλιάδες άτομα που ανέλαβαν το σημαντικό κοινωνικό τους ρόλο με ευθύνη και αγάπη. Από τα πρώτα έτη λειτουργίας των Βρεφονηπιακών Σταθμών, των Σταθμών ολοήμερης φροντίδας για παιδιά με αναπηρία, των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Παιδιών με Αναπηρία, των προγραμμάτων Βοήθεια στο Σπίτι και των Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων οι πολίτες αγκάλιασαν σαν αυτονόητο τμήμα της καθημερινότητάς τους τη νέα αποκεντρωμένη, εξατομικευμένη και αποτελεσματική κοινωνική πολιτική και εναπόθεσαν σε αυτήν τις προσδοκίες τους για καλύτερη ποιότητα ζωής.
Όλο αυτό το πλέγμα υποστήριξης της κοινωνικής συνοχής, αντί να επεκτείνει ώστε να απευθυνθεί σταδιακά σε κάθε κάτοικο της χώρας, η Κυβέρνηση της ΝΔ διαλύει συστηματικά. Η κυβέρνηση αποδεικνύει πόσο λίγο την ενδιαφέρει η οποιαδήποτε κοινωνική πολιτική αθετώντας τις δεσμεύσεις της χώρας απέναντι στην Ε.Ε. για συνέχιση των υπηρεσιών με έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού, υποχρηματοδοτώντας τις υπηρεσίες και αφήνοντας επί μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους και, πρόσφατα, ως χαριστική βολή, αποκλείοντας τους ίδιους τους πολίτες από την πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες κοινωνικής μέριμνας. Στο όνομα της μη καταβολής χρημάτων από τους ούτως ή άλλως ανεφάρμοστους Κρατικούς Προϋπολογισμούς, από το 2004 έως σήμερα παρακολουθούμε με αγωνία τον εμπαιγμό εργαζομένων, πολιτών και ΟΤΑ και τη σταδιακή αποδόμηση αυτών των σημαντικών πολιτικών, και δεν έχουμε διαπιστώσει την παραμικρή επιθυμία για εδραίωση και επέκτασή τους ως ελάχιστο δείγμα κοινωνικής προόδου και σεβασμού σε συνταγματικά κατοχυρωμένα κοινωνικά δικαιώματα.
Με πρόσφατη Κ.Υ.Α. (46855/1622) τον Ιούλιο 2008 για το νέο τρόπο λειτουργίας των Βρεφονηπιακών Σταθμών, των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και των αντίστοιχων δομών για παιδιά με Αναπηρία η κυβέρνηση έδωσε απτές αποδείξεις των ανωτέρω καθώς,
- Περιόρισε τον αριθμό των θέσεων παιδιών σε 16.000 από 25.000!
- Διέκοψε τη χρηματοδότηση των δημόσιων Σταθμών και των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών δίνοντας έμμεσα και στην καλύτερη των περιπτώσεων το 50% του πραγματικού κόστους λειτουργίας μιας δομής και απαγορεύοντας την είσπραξη άλλων τροφείων ή διδάκτρων,
- Προάγει κατάφωρες διακρίσεις μεταξύ των μητέρων αποκλείοντας, με την προσφιλή τακτική της κυβέρνησης του κοινωνικού διαχωρισμού, τις άνεργες, τις οικονομικές μετανάστριες και τις δημοσίους υπαλλήλους. Ειδικά οι μετανάστριες υπέστησαν διπλό αποκλεισμό καθώς δεν δικαιούντο δωρεάν φύλαξη για τα παιδιά τους ούτε αν ήταν ασφαλισμένες στο ΙΚΑ!
- Έχρισε ως δικαιούχους μόνο όσους έχουν οικογενειακό εισόδημα έως 24.000 €, με προσαύξηση κατά 1.000 € για ένα παιδί και 2.000 € για τα δύο, αποκλείοντας τελείως τις περισσότερες οικογένειες μεσαίας εισοδηματικής στάθμης. Δηλαδή μια οικογένεια με δύο σκληρά εργαζόμενους γονείς στον ιδιωτικό τομέα προφανώς δε δικαιούται να στείλει τα παιδιά της σε δημόσιο παιδικό σταθμό, απειλώντας πάλι με επιστροφή στο σπίτι όσες νέες μητέρες επιθυμούν να εργαστούν, φέρνοντας τις γυναίκες ξανά μπροστά σε διλήμματα που οι δυτικές κοινωνίες έχουν επιλύσει από τριακονταετίας.
- Εξομοίωσε απόλυτα τους ΟΤΑ με τον ιδιωτικό τομέα, στερώντας τους τη δυνατότητα παροχής των υπηρεσιών στο σύνολο των πολιτών τους
- Ενέπαιξε τους ΟΤΑ με όρους και προθεσμίες αποκλεισμού τους στις οποίες αντικειμενικά δεν προλαβαίνουν να ανταποκριθούν. Επιπλέον οι νομαρχίες έχουν δηλώσει αναρμόδιες για την έκδοση αδειών λειτουργίας δημοσίων σταθμών, δημιουργώντας ένα επιπλέον εμπόδιο στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς.
- Άφησε τελείως εκτεθειμένους χιλιάδες εργαζόμενους που έζησαν τεσσεράμισι χρόνια μέσα στην ανασφάλεια που τους δημιούργησε η κυβέρνηση για να δουν τελικά το κλείσιμο των υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας και την απόλυσή τους.
Οι ανεύθυνοι χειρισμοί της κυβέρνησης, γρήγορα οδήγησαν σε αποτυχία το «νέο σχέδιο» λειτουργίας των Βρεφονηπιακών Σταθμών και κέντρων Δημιουργικής Απαςχόλησης Παιδιών: πολλές από τις δομές, ειδικά στην Περιφέρεια, έβαλαν λουκέτο προς αγανάκτηση των πολιτών, γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα λόγω της χαμηλή επιδότησης του Υπουργείου Απασχόλησης, ενώ η 1η Σεπτεμβρίου βρήκε όσες δομές άνοιξαν να εγγράφουν λιγότερα τα μισά παιδιά από όσα είχε υπολογίσει να χρηματοδοτήσει το «νέο σχέδιο», καθώς οι αποκλεισμοί και οι διακρίσεις που με τόση ευκολία έθεσε η Κοινή Υπουργική Απόφαση στάθηκαν απαγορευτικοί για τη συμμετοχή των περισσότερων οικογενειών. Το ότι η κυβέρνηση σύντομα ανέκρουσε πρύμναν, επαναπροκηρύσσοντας την αποτυχημένη πρόσκληση ενδιαφέροντος με ελαστικότερους όρους, δεν είναι παρά παραδοχή της προχειρότητας σχεδιασμού της.
Παρά το συναγερμό που έχει σημάνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε όλη τη χώρα βλέποντας να εξανεμίζεται κάθε δυνατότητα για άσκηση αναπτυξιακής κοινωνικής πολιτικής, η κυβέρνηση που υποσχέθηκε τόσα πολλά και έπραξε τόσα λίγα και τόσο καταστροφικά, ήδη έβαλε στο στόχαστρο και τις υπόλοιπες υπηρεσίες κοινωνικής μέριμνας. Η κοινωνική υποστήριξη 125.000 ηλικιωμένων και αναπήρων από τα προγράμματα Βοήθεια στο Σπίτι και τα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων, παραμένει χωρίς εξασφαλισμένο πλαίσιο λειτουργίας, σε μια ακόμα διετή προθεσμία που αρκεί για να επιτείνει την ανασφάλεια των εξυπηρετούμενων και να παρατείνει την ομηρία των 4.500 εργαζομένων.
Μετά από πολλά χρόνια παραπλάνησης η κυβέρνηση εγκαταλείπει τους επί 5ετία, συχνά απλήρωτους εργαζόμενους, παρότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, στην αμφίβολη οικονομική και θεσμική δυνατότητα των Δήμων. Δηλώνει δε ανερυθρίαστα ότι ακριβώς επειδή δίνει ιδιαίτερη σημασία στο ρόλο τους έχει ήδη μονιμοποιήσει με το ΠΔ164/2004, αποκρύπτοντας ότι αυτό αφορά 400 άτομα από τα 5.203 που καλύπτουν μόνο το 6,4% των ηλικιωμένων και αναπήρων!
Αθετώντας τις δεσμεύσεις της πολιτείας απέναντι στους πολίτες και της χώρας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η κυβέρνηση, αντί να σταθεί στο ύψος των πολιτικών που παρέλαβε, καταλύει το κοινωνικό κράτος και το παραδίδει στους ιδιώτες. Με προφάσεις περί δήθεν «έξωθεν επιβολής» του χάους που έχει δημιουργήσει, αρνείται τις ευθύνες της στην αποτυχία χάραξης και χρηματοδότησης εθνικής κοινωνικής πολιτικής, στην εγκατάλειψη των αδυνάτων και στην υποκατάσταση της κοινωνικής ανάπτυξης από τη φιλανθρωπία. Πρόκειται για μια αναίτια και μοιραία υποχώρηση στη μάχη της εξασφάλισης των κοινωνικών δικαιωμάτων, το τίμημα της οποίας σύντομα θα κληθεί να πληρώσει.
Βάσει των ανωτέρω,
ΕΠΕΡΩΤΑΣΤΕ:
- Για την αποτυχία διαχείρισης και χρηματοδότησης της έτοιμης εθνικής κοινωνικής πολιτικής που παραλάβατε και τη μετάλλαξη της σε μέριμνα «δι’ ολίγους» με τον συνειδητό αποκλεισμό των οικογενειών μεσαίου εισοδήματος.
- Για τη συστηματική διάλυση του ιστού του κοινωνικού κράτους με αποκορύφωση τη συρρίκνωση και την καταδίκη σε κλείσιμο των δημοτικών Βρεφονηπιακών Σταθμών και των Σταθμών Ολοκληρωμένης Φροντίδας, των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών των προγραμμάτων Βοήθεια στο Σπίτι και των Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων.
- Για τον άνευ λόγου περιορισμό των δικαιούχων δημόσιας παιδικής φροντίδας και δημιουργικής απασχόλησης σε 16.000, αντί της επέκτασής του μέτρου σε όλη τη χώρα.
- Για την αντιδημοκρατική και ρατσιστική διάκριση των κατοίκων της χώρας βάσει της εθνικότητας και του επαγγέλματός τους.
- Για την πρόθεση κοινωνικής εγκατάλειψης δεκάδων χιλιάδων ανήμπορων ηλικιωμένων.
- Για τον πολυετή εμπαιγμό και την ταλαιπωρία χιλιάδων εργαζομένων στις δομές κοινωνικής φροντίδας που κινδυνεύει να καταλήξει σε απόλυσή τους.
- Για την απαξίωση του σύνθετου κοινωνικού αναπτυξιακού ρόλου των ΟΤΑ και τον υποβιβασμό τους σε απλούς προμηθευτές της ελεύθερης αγοράς.»
