Κάθε Ιούλιο και Αύγουστο, ο λαός της κέρκυρας είναι απορροφημένος... με την....... τουριστική του ανάπτυξη.
Από Σεμπτέμβρη και μετά ασχολείται με το θρήνο, τον κλαυθμό και τον οδυρμό, επί του πτώματος της ως άνω αναπτύξεως διότι δεν επετεύχθη. Ο δυστυχής κερκυραίος πέραν των ελαχίστων ερωτικών περιπτύξεων που επιτυγχάνει (και αυτές με χίλια βάσανα και μύριους κόπους), με αιθέριες τουρίστριες προερχόμενες κυρίως από τα Βαλκανικάς χώρας αλλά και την γηραιά Ευρώπη, δεν έχει άλλους καρπούς να γευτεί κατά τους χειμερινούς μήνες.
Το χρήμα λιγοστό, οι τουρίστες ομοίως, οι φόροι πολλοί και το δάκρυ κορόμηλο.
Τι του φταίει; Μα το ξερό του το κεφάλι. Αυτός ο λαός που είδε και άκουσε να του μιλούν σε χίλιες γλώσσες, είδε στα 50 χρόνια τουριστικής ιστορίας πάνω από 40 εκατομμύρια ξένους να έρχονται στον τόπο του, δεν μπόρεσε να καταλάβει ακόμα, ποιος είναι ο καλός και ποιός ο κακός της πολιτικής στον τόπο του.
Τώρα που έχασε την αγροτική οικονομία, τώρα που τα λιμάνια του ένα ένα θα δοθούν σε ιδιώτες, τώρα που το αερδρόμιο πάει ολοταχώς για "αξιοποιήση", τώρα που οι εταιρείες λαϊκής βάσης κατέρρευσαν, τώρα καταρρέει και το τουριστικό μοντέλο του νησιού, τώρα μπρούμε να αρχίσουμε να μετράμε τα χρόνια που θα του πάρει για να καταλάβει.
Μέχρι 30 και βλέπουμε......
Οταν με το καλό, οι πνευματικές και πολιτικές δυνάμεις του τόπου, λειτουργήσουν προς όφελος του λαού, τότε τα ξαναλέμε. Αντε γεια....
