Η πώληση ληγμένων τροφίμων αποτελεί μια νοσηρή έμπνευση ανάλογη της σήψης που βρίσκεται το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο λειτουργεί με σκοπό το κέρδος. Νομιμοποιούν την τροφή απ’ τα σκουπίδια και την αξιοποιούν προς όφελος των σούπερ μάρκετ και των βιομηχανιών τροφίμων που κερδίζουν διπλά, καθώς θα έχουν και όφελος, αντί να έχουν κόστος από την απόσυρση και την καταστροφή...
των αδιάθετων προϊόντων τους. Είναι αθλιότητα να εμφανίζουν την αξιοποίηση της εξαθλίωσης ως μέτρο για την αντιμετώπισή της! Και όμως αυτή είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ. Πρόκειται για προσαρμογή σε ευρωπαϊκή οδηγία που ήδη εφαρμόζεται και σε άλλα κράτη - μέλη. Αυτή η ενέργεια είναι επικίνδυνη για την υγεία των λαϊκών οικογενειών που δοκιμάζονται από την ανεργία και τη φτώχεια και αναγκαστικά θα προσφύγουν σε τέτοια τρόφιμα. Τα τρόφιμα που θα μένουν στα ράφια ακόμα και τρεις μήνες μετά τη λήξη τους θα είναι κυριολεκτικά διατροφικές βόμβες, καθώς είναι παντελώς ανεξέλεγκτος ο τρόπος παραγωγής, φύλαξης και συντήρησής τους. Πολύ περισσότερο που, τόσο τις ημερομηνίες λήξης όσο και τις ουσίες για τη συντήρηση των τροφίμων, τις καθορίζουν αυθαίρετα οι ίδιες οι εταιρίες, ενώ οι δημόσιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανεπαρκείς και με περιορισμένα κριτήρια ελέγχου. Αντί για χαλασμένα τρόφιμα επί πληρωμή ή με φιλανθρωπία σε ανέργους και φτωχές οικογένειες, το εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει πιο αποφασιστικά, δυναμικά, επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και ουσιαστικά μέτρα προστασίας, κρατική διανομή τροφίμων στις οικογένειες και στα σχολεία όλων των βασικών προϊόντων, κατάργηση της φορολογίας στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να αποδεχτούν να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους στο όριο της εξαθλίωσης και της επιβίωσης, όταν ο πλούτος που παράγουν είναι ασύγκριτος με κάθε άλλη εποχή, όταν η χώρα μας έχει τις δυνατότητες να εξασφαλίσει και τη διατροφή του λαού και να κάνει εξαγωγές αγροτικών, κτηνοτροφικών προϊόντων, όταν έχει ισχυρή βιομηχανία τροφίμων. Η ανάγκη του λαού για ασφαλή, υγιεινά και φθηνά τρόφιμα επιβάλλει κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων και της γης, λειτουργία παραγωγικών συνεταιρισμών της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, κρατικό εμπόριο, αποδέσμευση από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία.
των αδιάθετων προϊόντων τους. Είναι αθλιότητα να εμφανίζουν την αξιοποίηση της εξαθλίωσης ως μέτρο για την αντιμετώπισή της! Και όμως αυτή είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ. Πρόκειται για προσαρμογή σε ευρωπαϊκή οδηγία που ήδη εφαρμόζεται και σε άλλα κράτη - μέλη. Αυτή η ενέργεια είναι επικίνδυνη για την υγεία των λαϊκών οικογενειών που δοκιμάζονται από την ανεργία και τη φτώχεια και αναγκαστικά θα προσφύγουν σε τέτοια τρόφιμα. Τα τρόφιμα που θα μένουν στα ράφια ακόμα και τρεις μήνες μετά τη λήξη τους θα είναι κυριολεκτικά διατροφικές βόμβες, καθώς είναι παντελώς ανεξέλεγκτος ο τρόπος παραγωγής, φύλαξης και συντήρησής τους. Πολύ περισσότερο που, τόσο τις ημερομηνίες λήξης όσο και τις ουσίες για τη συντήρηση των τροφίμων, τις καθορίζουν αυθαίρετα οι ίδιες οι εταιρίες, ενώ οι δημόσιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανεπαρκείς και με περιορισμένα κριτήρια ελέγχου. Αντί για χαλασμένα τρόφιμα επί πληρωμή ή με φιλανθρωπία σε ανέργους και φτωχές οικογένειες, το εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει πιο αποφασιστικά, δυναμικά, επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και ουσιαστικά μέτρα προστασίας, κρατική διανομή τροφίμων στις οικογένειες και στα σχολεία όλων των βασικών προϊόντων, κατάργηση της φορολογίας στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να αποδεχτούν να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους στο όριο της εξαθλίωσης και της επιβίωσης, όταν ο πλούτος που παράγουν είναι ασύγκριτος με κάθε άλλη εποχή, όταν η χώρα μας έχει τις δυνατότητες να εξασφαλίσει και τη διατροφή του λαού και να κάνει εξαγωγές αγροτικών, κτηνοτροφικών προϊόντων, όταν έχει ισχυρή βιομηχανία τροφίμων. Η ανάγκη του λαού για ασφαλή, υγιεινά και φθηνά τρόφιμα επιβάλλει κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων και της γης, λειτουργία παραγωγικών συνεταιρισμών της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, κρατικό εμπόριο, αποδέσμευση από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία.
