Η νησιωτική Ελλάδα, Αιγαίο και Ιόνιο, παραμένει μια ξεχασμένη Ελλάδα. Μια περιοχή κατοικούμενη από πολίτες β' κατηγορίας. Και αυτό όταν τόσο η ευρωπαϊκή ένωση όσο και οι χώρες ξεχωριστά, έχουν αναγνωρίσει την ιδιαιτερότητα της ζωής σε νησιωτικές περιοχές και την ανάγκη να υπάρχει ειδική πολιτική ανάπτυξης. Φυσικά...
τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε αντιληπτό στις νησιωτικές περιοχές. Εκτός ίσως από το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ, που εδώ στο Ιόνιο το διεκδικούσαμε, και το οποίο με το Μνημόνιο καταργείται και για το Αιγαίο. Υπήρξε κάποια στιγμή και ένα σχέδιο για θέσπιση του μεταφορικού ισοδυνάμου. Ένα μέτρο που θα προωθούσε την ανάπτυξη στα νησιά με ίσους όρους, σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Φυσικά αυτά είναι πια εκτός συζήτησης, όταν το Μνημόνιο επιχειρεί να εξαπλώσει στην κοινωνία την φτώχεια και την απελπισία. Και βεβαίως να τελειώσει κάθε συζήτηση για ανάπτυξη.
Τα 90 κατοικημένα ελληνικά νησιά, με πληθυσμό από 100.000 μέχρι 70 σκέτους ανθρώπους, εξωθούνται ολοένα και περισσότερο σε καθεστώς απομόνωσης και εγκατάλειψης. Ιδιαίτερα τον χειμώνα. Η εγκατάλειψη και η απομόνωση είναι καθεστώς στα μικρά νησιά, επεκτείνεται όμως τώρα και στα μεγάλα, ακόμη και σε νησιά όπως η Κέρκυρα. Πανάκριβα τα ναύλα, ελάχιστα τα δρομολόγια. Δραματική η επιδείνωση των συνθηκών υγείας. Προβληματικές οι υποδομές. Συνεχής η περιβαλλοντική υποβάθμιση. Και τώρα πια, με την δέσμευση της χώρας μέσω του Μνημονίου, οι περιοχές εξαιρετικού φυσικού κάλλους εκποιούνται, παραχωρούνται για ιδιωτική εκμετάλλευση.
Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και της Αριστεράς είναι η διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για τη νησιωτικότητα. Για βιώσιμη ανάπτυξη του νησιωτικού χώρου και διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης.
• Με έναν δημόσιο φορέα ακτοπλοΐας, που θα αποκαταστήσει την ασφαλή και ουσιαστική διασύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους.
• Με μέτρα πέρα από το μοντέλο του μαζικού τουρισμού, που σήμερα περνάει βαθειά κρίση. Με ολοκληρωμένο σχέδιο εναλλακτικών μορφών τουρισμού, που θα διευρύνει την τουριστική περίοδο και θα αξιοποιεί τις φυσικές και πολιτισμικές δυνατότητες της νησιωτικής Ελλάδας.
• Με θεσμικά και παραγωγικά μέτρα για την ναυτιλία.
• Με την στήριξη της επιχειρηματικότητας και της αγροτικής παραγωγής, μέσα από μια πολιτική σύγκλισης με την ηπειρωτική Ελλάδα. Όπως το μεταφορικό ισοδύναμο, η διατήρηση του ειδικού καθεστώτος στο ΦΠΑ και η επέκτασή του στο Ιόνιο.
• Με στήριξη την δημόσια υγείας και του κοινωνικού κράτους, και με μια πολιτική ενίσχυσης των υποδομών.
Τώρα είναι η στιγμή της μεγάλης ιστορικής στροφής. Η στιγμή που οι πολίτες της χώρας, με τις δικές τους προτάσεις και τους δικούς τους αγώνες θα διαμορφώσουν νέες συνθήκες για την ζωή και την ανάπτυξη στον τόπο τους.
τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε αντιληπτό στις νησιωτικές περιοχές. Εκτός ίσως από το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ, που εδώ στο Ιόνιο το διεκδικούσαμε, και το οποίο με το Μνημόνιο καταργείται και για το Αιγαίο. Υπήρξε κάποια στιγμή και ένα σχέδιο για θέσπιση του μεταφορικού ισοδυνάμου. Ένα μέτρο που θα προωθούσε την ανάπτυξη στα νησιά με ίσους όρους, σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Φυσικά αυτά είναι πια εκτός συζήτησης, όταν το Μνημόνιο επιχειρεί να εξαπλώσει στην κοινωνία την φτώχεια και την απελπισία. Και βεβαίως να τελειώσει κάθε συζήτηση για ανάπτυξη.
Τα 90 κατοικημένα ελληνικά νησιά, με πληθυσμό από 100.000 μέχρι 70 σκέτους ανθρώπους, εξωθούνται ολοένα και περισσότερο σε καθεστώς απομόνωσης και εγκατάλειψης. Ιδιαίτερα τον χειμώνα. Η εγκατάλειψη και η απομόνωση είναι καθεστώς στα μικρά νησιά, επεκτείνεται όμως τώρα και στα μεγάλα, ακόμη και σε νησιά όπως η Κέρκυρα. Πανάκριβα τα ναύλα, ελάχιστα τα δρομολόγια. Δραματική η επιδείνωση των συνθηκών υγείας. Προβληματικές οι υποδομές. Συνεχής η περιβαλλοντική υποβάθμιση. Και τώρα πια, με την δέσμευση της χώρας μέσω του Μνημονίου, οι περιοχές εξαιρετικού φυσικού κάλλους εκποιούνται, παραχωρούνται για ιδιωτική εκμετάλλευση.
Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και της Αριστεράς είναι η διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για τη νησιωτικότητα. Για βιώσιμη ανάπτυξη του νησιωτικού χώρου και διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης.
• Με έναν δημόσιο φορέα ακτοπλοΐας, που θα αποκαταστήσει την ασφαλή και ουσιαστική διασύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους.
• Με μέτρα πέρα από το μοντέλο του μαζικού τουρισμού, που σήμερα περνάει βαθειά κρίση. Με ολοκληρωμένο σχέδιο εναλλακτικών μορφών τουρισμού, που θα διευρύνει την τουριστική περίοδο και θα αξιοποιεί τις φυσικές και πολιτισμικές δυνατότητες της νησιωτικής Ελλάδας.
• Με θεσμικά και παραγωγικά μέτρα για την ναυτιλία.
• Με την στήριξη της επιχειρηματικότητας και της αγροτικής παραγωγής, μέσα από μια πολιτική σύγκλισης με την ηπειρωτική Ελλάδα. Όπως το μεταφορικό ισοδύναμο, η διατήρηση του ειδικού καθεστώτος στο ΦΠΑ και η επέκτασή του στο Ιόνιο.
• Με στήριξη την δημόσια υγείας και του κοινωνικού κράτους, και με μια πολιτική ενίσχυσης των υποδομών.
Τώρα είναι η στιγμή της μεγάλης ιστορικής στροφής. Η στιγμή που οι πολίτες της χώρας, με τις δικές τους προτάσεις και τους δικούς τους αγώνες θα διαμορφώσουν νέες συνθήκες για την ζωή και την ανάπτυξη στον τόπο τους.
