Άρθρο της Ναυσικάς Κυριάκη
Η συντεταγμένη προπαγάνδα των εκφραστών του μπλοκ εξουσίας και των παρατρεχάμενων τους, περί του «κομμουνιστικού κινδύνου», κορυφώνεται με την σχεδόν βέβαιη – όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις – είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Η αστική δημοκρατία, χρησιμοποιεί το τελευταίο και συνάμα πιο επικίνδυνο όπλο της. Το κοινοβουλευτικό «ξέπλυμα» του φασισμού.
Η αστική δημοκρατία, ως εκφραστής της ρεμούλας, του ξεπλύματος μαύρου...
χρήματος, του ρουσφετιού, της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, της εξαθλίωσης της αγροτιάς, αλλά και στυλοβάτης της τραπεζικής κυριαρχίας και του μεγάλου επιχειρηματικού κεφαλαίου, ζητά με κάθε τρόπο, να διευρύνει την κυριαρχία της στη λαϊκή βάση. Γιατί χωρίς τη λαϊκή βάση δεν μπορεί να ισορροπήσει, ούτε και να συνεχίσει να υπάρχει. Αυτός είναι ο λόγος που τρομοκρατεί και εκβιάζει το λαό, στοχεύοντας στα μικροαστικά ένστιχτα των μικροεπιχειρηματιών και των μικρομεσαίων γενικότερα. Τρομοκρατεί προφασιζόμενη κομμουνιστικό κίνδυνο, εκβιάζει με την απειλή της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος και την απώλεια των μικροκαταθέσεων. Και με τον «τρόπο» της «προτείνει» Χρυσή Αυγή!
Η πολυδιάσπαση της αριστεράς χρησιμοποιείται – για μια ακόμα φορά – για να τονιστεί η «ανεπάρκεια» των αριστερών να κυβερνήσουν. Ο αριστερός χώρος μιλά για ενότητα και συγχρόνως προπαγανδίζει με τον τρόπο και τη στάση του, τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζητώντας επί της ουσίας μια πιο ανθρωπιστική μορφή καπιταλισμού!! Το εργατικό κίνημα διασπάται από λογής - λογής αυτόκλητους «σωτήρες» του, που σκοπό έχουν την προσωπική τους προβολή.
Επί ενενήντα τέσσερα χρόνια, το Κομμουνιστικό Κόμμα στην πατρίδα μας, συνδέθηκε με τους αγώνες και τις θυσίες του Ελληνικού Λαού. Το Κομμουνιστικό Κόμμα βγήκε μέσα από τα σπλάχνα του Λαού και είναι ο μόνος εκφραστής των λαϊκών συμφερόντων. Πολλές φορές έχουν εκφραστεί διαφωνίες και αρκετά λάθη έχουν γίνει. Δεν νομιμοποιείται όμως κανένας εκπρόσωπος του αστικού κράτους, ή σύμμαχός του να κατηγορεί το Κομμουνιστικό Κόμμα, είτε για ανεπάρκεια, είτε για έλλειψη συγκρότησης. Η κινδυνολογία των ΜΜΕ, αφορά την εξασφάλιση της κυριαρχίας των συμφερόντων, πολιτικών και επιχειρηματικών.
Μέσα σε κάθε λαϊκό σπίτι, υπάρχει η μνήμη των αγώνων και των θυσιών των συντρόφων που δεν υπάρχουν πια, υπάρχει η ίδια συμμετοχή του Λαού σε αυτούς τους αγώνες. Υπάρχει επίσης και η σημερινή τραγική πραγματικότητα, αποτέλεσμα της διακυβέρνησης των αστικών κομμάτων και των συνοδοιπόρων τους, επί δεκαετίες στην πατρίδα μας. Ο Λαός καλείται σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση να κλείσει τα αυτιά του στις «σειρήνες» του καπιταλισμού, να συσπειρώσει τις δυνάμεις του γύρω από το Κομμουνιστικό Κόμμα, να αυξήσει τη δύναμη του, για να μπορεί να δώσει έτσι απάντηση στο μπλοκ εξουσίας, αφήνοντας εκτός βουλής τις φασιστικές οργανώσεις και κατά συνέπεια την αστική τάξη «γυμνή»._
