Γράφει ο Μπορμπότης Γιάννης
Μέλος της ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ
Υποψήφιος Βουλευτής Κέρκυρας με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ
Προσπαθούν να παίξουν το τελευταίο τους χαρτί. Κάνουν μια ύστατη και απέλπιδα προσπάθεια να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους και να αρπάξουν την ψήφο τους. Η αρθρογραφία που ξεδιπλώνεται εδώ και λίγες μέρες δείχνει ξεκάθαρα ότι μπροστά στην κάλπη θα διαβάσουμε, θα δούμε και θα ακούσουμε τα πάντα. Τρομοκρατικά διλήμματα, ιδεολογικούς αχταρμάδες, μισές αλήθειες και...
διαστρεβλώσεις θέσεων. Μία απ’ όλα είχε και το άρθρο του υποψηφίου βουλευτή Κέρκυρας με το ΠΑΣΟΚ κ. Καρύδη, «Προβληματισμοί των πολιτών πριν την κάλπη» που εντελώς συνειδητά παραποιεί τις θέσεις του ΚΚΕ και μέσα σε μία θολούρα προσπαθεί να μπερδέψει τους αναγνώστες.
Μέλος της ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ
Υποψήφιος Βουλευτής Κέρκυρας με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ
Προσπαθούν να παίξουν το τελευταίο τους χαρτί. Κάνουν μια ύστατη και απέλπιδα προσπάθεια να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους και να αρπάξουν την ψήφο τους. Η αρθρογραφία που ξεδιπλώνεται εδώ και λίγες μέρες δείχνει ξεκάθαρα ότι μπροστά στην κάλπη θα διαβάσουμε, θα δούμε και θα ακούσουμε τα πάντα. Τρομοκρατικά διλήμματα, ιδεολογικούς αχταρμάδες, μισές αλήθειες και...
διαστρεβλώσεις θέσεων. Μία απ’ όλα είχε και το άρθρο του υποψηφίου βουλευτή Κέρκυρας με το ΠΑΣΟΚ κ. Καρύδη, «Προβληματισμοί των πολιτών πριν την κάλπη» που εντελώς συνειδητά παραποιεί τις θέσεις του ΚΚΕ και μέσα σε μία θολούρα προσπαθεί να μπερδέψει τους αναγνώστες.
Τι άλλο να φανταστούμε όταν προσπαθεί, ούτε καν με μαεστρία, να τοποθετήσει μαζί με διάφορα κόμματα και το ΚΚΕ σε ένα αντιμνημονιακό μπλοκ ενώ πολύ καλά γνωρίζει ότι το ΚΚΕ έχει δηλώσει πολλές φορές ότι το ζήτημα δεν είναι «μνημόνιο ή όχι μνημόνιο». Το έχουμε πει ξεκάθαρα ότι το ερώτημα αυτό έτσι ξεκομμένο είναι το άκρον άωτον της υφαρπαγής ψήφου γιατί έτσι αποκόπτουν από όλο το πρόβλημα το μνημόνιο. Το ΚΚΕ, σε αντίθεση με όλα τα άλλα κόμματα, δεν ξεκινάει από το μνημόνιο και μετά, παρότι το μνημόνιο είναι ένας σταθμός. Ξεκινάει από πριν, όταν η Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες είχε 5% - 6% ρυθμούς ανάπτυξης και θεωρούνταν μάλιστα μια από τις δυνατές χώρες της Ευρώπης σε ρυθμούς ανάπτυξης. Να θυμίσουμε ότι τότε μιλούσαν, με πρώτο το κόμμα του, για την Ελλάδα στον «σκληρό πυρήνα» της ΕΕ. Η κρίση ξεκίνησε ακριβώς μέσα σε αυτούς τους ρυθμούς. Το μνημόνιο είχε ξεκάθαρο στόχο. Ήταν το πρώτο πακέτο αρπαγής κατακτήσεων που είχαν μείνει. Το μνημόνιο είναι και αυτό ένα αποτέλεσμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Πολλά που γράφτηκαν στο μνημόνιο είχαν ήδη αποφασιστεί από χρόνια αλλά τώρα το χρησιμοποιούν σαν όχημα εφαρμογής τους.
Στη συνέχεια ο κ. Καρύδης προχωράει σε μία αποσπασματική καταγραφή της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, αφού έτσι τον βολεύει, με στόχο να παραπλανήσει και να τρομοκρατήσει το λαό. Τη στιγμή που το ΚΚΕ έχει φιμωθεί από τα κεντρικά ΜΜΕ (στις δεκάδες συζητήσεις που διοργανώθηκαν την εβδομάδα, από Δευτέρα 2/4 έως Κυριακή 8/4, προσκλήθηκαν 180 εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των κομμάτων. Η συμμετοχή του ΚΚΕ σε αυτές τις συζητήσεις άρχισε και τελείωσε στον 1 εκπρόσωπο!) ο κ. Καρύδης πατάει πάνω σε αυτή την κατάσταση και φτιάχνει μία δικιά του «κομμουνιστική» πρόταση διανθισμένη με απομόνωση, μαρασμό και το γνωστό πλέον χάος. Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα για να μην λένε μετά κάποιοι ότι δεν ήξεραν, ολόκληρη η πρόταση του ΚΚΕ έχει ως εξής: αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.
Το ευφυολόγημα για ιστορικά υπαρκτό πρότυπο λαϊκής εξουσίας θα ήταν αρκετά καλό στους κύκλους των σοφιστών της Αρχαίας Ελλάδας αλλά όχι στη σημερινή εποχή γιατί πολύ εύκολα επίσης αντιστρέφεται με το εξής: ποιο ακριβώς είναι το ιστορικό παράδειγμα του καπιταλισμού που οραματίζεστε κ. Καρύδη; Που ακριβώς έχει «δουλέψει» αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα προς όφελος των εργαζομένων; Όμως ας δούμε πιο σοβαρά το θέμα. Ο σοσιαλισμός όπου και αν οικοδομήθηκε, έδωσε κατακτήσεις στους λαούς σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Ήταν, το λιγότερο, το αντίπαλο δέος. Βεβαίως και ανατράπηκε ο σοσιαλισμός, μα ανατράπηκε, όταν τα Κομμουνιστικά Κόμματα, μην μπορώντας να δώσουν θετικές λύσεις στην παραπέρα ανάπτυξη του σοσιαλισμού, κάτω και από την εξωτερική πίεση, υιοθέτησαν λύσεις της αγοράς. Με αυτή τους την επιλογή αλλοίωσαν τα βασικά χαρακτηριστικά του σοσιαλισμού. Έχει γίνει κριτική στα λάθη που έγιναν αλλά και στις παρεκκλίσεις ενώ για αυτό το ζήτημα υπήρχε ξεχωριστό θέμα και απόφαση στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ το 2009 που είναι διαθέσιμη σε όλους. Το ΚΚΕ δε λέει ότι έχει σαν στόχο τη λαϊκή εξουσία που είχε οικοδομηθεί στη μία ή την άλλη χώρα. Οφείλουμε εμείς ό,τι οικοδομήσουμε στην Ελλάδα να κληρονομήσει ό,τι καλό είχε η ανθρωπότητα με βάση τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και να μη μιμηθεί τα αρνητικά. Η συζήτηση αυτή υπερβαίνει τα όρια ενός τέτοιου άρθρου, αλλά θα επανέλθουμε.
Τέλος, μέσα στην αγωνιώδη προσπάθεια να διαχωριστεί το ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ διαβάζουμε στο άρθρο, ψευδώς βέβαια, ότι «η ΝΔ δεν έχει ξεκάθαρη πολιτική στόχευση». Την ίδια ώρα να θυμίσουμε ότι ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο κ. Ρέππας και ο κ. Πάγκαλος δηλώνουν σε όλους του τόνους ότι θέλουν μετεκλογικά να συγκυβερνήσουν με τη ΝΔ ώστε να υλοποιήσουν και οι δυο μαζί την κοινή τους «πολιτική στόχευση». Να δημιουργήσουν δηλαδή ένα νέο μαύρο μέτωπο ενάντια στο λαό και να αποδείξουν για μία ακόμη φορά αυτό πού λέει το ΚΚΕ. Ότι δηλαδή αυτά τα δυο κόμματα δεν έχουν καμία ιδεολογική διαφορά αλλά μόνο διαφορετικό περιτύλιγμα.
Αυτή τη φορά όμως ο λαός έχει ακόμη περισσότερα στοιχεία για να βγάλει τα πολιτικά του συμπεράσματα. Δεν έχει και δεν πρέπει να έχει κανένα προβληματισμό όσο και να θέλουν κάποιοι να τον παραπλανήσουν με πλαστά διλήμματα. Έχει νοιώσει στο πετσί του τις πολιτικές των υποστηρικτών του καπιταλισμού και ξέρει ότι κάθε ψήφος στα κόμματα αυτά ανοίγει το δρόμο για πιο σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα και μάλιστα με «νωπή λαϊκή εντολή» τη δική του εντολή!!! Άλλωστε είναι η πρώτη φορά, που σε μία προεκλογική περίοδο, τα κόμματα εξουσίας καλούν τον λαό να τους ψηφίσει λέγοντας του ότι θα πάρουν και άλλα μέτρα δισεκατομμυρίων ευρώ μετά τις εκλογές. Ας μην τους δώσουμε το δικαίωμα να μας πουν: «Εσείς δεν μας ψηφίσατε; Γιατί φωνάζετε τώρα;»
Αυτός που καθορίζει τις εξελίξεις, αν θα είναι λιγότερο ή περισσότερο θετικές, είναι ο λαός. Αυτές οι εκλογές, δε θα δώσουν την επόμενη μέρα λύση στα προβλήματα, διέξοδο για λαϊκή διακυβέρνηση, γιατί δεν είναι ανάλογο το επίπεδο της λαϊκής πάλης, που μόνο αυτή μπορεί να δώσει τέτοια διέξοδο. Μπορεί όμως να υπάρχει μία νίκη του λαού που θα του δώσει τη δυνατότητα να ελπίζει για λύση. Γι' αυτό οι κάλπες πρέπει να δείξουν ότι ο λαός αποκτά μαχητικότητα σε μεγαλύτερο εύρος από ό,τι σήμερα, ότι μετατρέπει την αγανάκτηση σε πολιτική κατεύθυνση και ότι δεν περιορίζεται να διατρανώνει το δίκιο του, αλλά είναι αποφασισμένος να το διεκδικήσει και να εκφραστεί μέσα από την υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ.
Στη συνέχεια ο κ. Καρύδης προχωράει σε μία αποσπασματική καταγραφή της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, αφού έτσι τον βολεύει, με στόχο να παραπλανήσει και να τρομοκρατήσει το λαό. Τη στιγμή που το ΚΚΕ έχει φιμωθεί από τα κεντρικά ΜΜΕ (στις δεκάδες συζητήσεις που διοργανώθηκαν την εβδομάδα, από Δευτέρα 2/4 έως Κυριακή 8/4, προσκλήθηκαν 180 εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των κομμάτων. Η συμμετοχή του ΚΚΕ σε αυτές τις συζητήσεις άρχισε και τελείωσε στον 1 εκπρόσωπο!) ο κ. Καρύδης πατάει πάνω σε αυτή την κατάσταση και φτιάχνει μία δικιά του «κομμουνιστική» πρόταση διανθισμένη με απομόνωση, μαρασμό και το γνωστό πλέον χάος. Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα για να μην λένε μετά κάποιοι ότι δεν ήξεραν, ολόκληρη η πρόταση του ΚΚΕ έχει ως εξής: αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.
Το ευφυολόγημα για ιστορικά υπαρκτό πρότυπο λαϊκής εξουσίας θα ήταν αρκετά καλό στους κύκλους των σοφιστών της Αρχαίας Ελλάδας αλλά όχι στη σημερινή εποχή γιατί πολύ εύκολα επίσης αντιστρέφεται με το εξής: ποιο ακριβώς είναι το ιστορικό παράδειγμα του καπιταλισμού που οραματίζεστε κ. Καρύδη; Που ακριβώς έχει «δουλέψει» αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα προς όφελος των εργαζομένων; Όμως ας δούμε πιο σοβαρά το θέμα. Ο σοσιαλισμός όπου και αν οικοδομήθηκε, έδωσε κατακτήσεις στους λαούς σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Ήταν, το λιγότερο, το αντίπαλο δέος. Βεβαίως και ανατράπηκε ο σοσιαλισμός, μα ανατράπηκε, όταν τα Κομμουνιστικά Κόμματα, μην μπορώντας να δώσουν θετικές λύσεις στην παραπέρα ανάπτυξη του σοσιαλισμού, κάτω και από την εξωτερική πίεση, υιοθέτησαν λύσεις της αγοράς. Με αυτή τους την επιλογή αλλοίωσαν τα βασικά χαρακτηριστικά του σοσιαλισμού. Έχει γίνει κριτική στα λάθη που έγιναν αλλά και στις παρεκκλίσεις ενώ για αυτό το ζήτημα υπήρχε ξεχωριστό θέμα και απόφαση στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ το 2009 που είναι διαθέσιμη σε όλους. Το ΚΚΕ δε λέει ότι έχει σαν στόχο τη λαϊκή εξουσία που είχε οικοδομηθεί στη μία ή την άλλη χώρα. Οφείλουμε εμείς ό,τι οικοδομήσουμε στην Ελλάδα να κληρονομήσει ό,τι καλό είχε η ανθρωπότητα με βάση τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και να μη μιμηθεί τα αρνητικά. Η συζήτηση αυτή υπερβαίνει τα όρια ενός τέτοιου άρθρου, αλλά θα επανέλθουμε.
Τέλος, μέσα στην αγωνιώδη προσπάθεια να διαχωριστεί το ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ διαβάζουμε στο άρθρο, ψευδώς βέβαια, ότι «η ΝΔ δεν έχει ξεκάθαρη πολιτική στόχευση». Την ίδια ώρα να θυμίσουμε ότι ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο κ. Ρέππας και ο κ. Πάγκαλος δηλώνουν σε όλους του τόνους ότι θέλουν μετεκλογικά να συγκυβερνήσουν με τη ΝΔ ώστε να υλοποιήσουν και οι δυο μαζί την κοινή τους «πολιτική στόχευση». Να δημιουργήσουν δηλαδή ένα νέο μαύρο μέτωπο ενάντια στο λαό και να αποδείξουν για μία ακόμη φορά αυτό πού λέει το ΚΚΕ. Ότι δηλαδή αυτά τα δυο κόμματα δεν έχουν καμία ιδεολογική διαφορά αλλά μόνο διαφορετικό περιτύλιγμα.
Αυτή τη φορά όμως ο λαός έχει ακόμη περισσότερα στοιχεία για να βγάλει τα πολιτικά του συμπεράσματα. Δεν έχει και δεν πρέπει να έχει κανένα προβληματισμό όσο και να θέλουν κάποιοι να τον παραπλανήσουν με πλαστά διλήμματα. Έχει νοιώσει στο πετσί του τις πολιτικές των υποστηρικτών του καπιταλισμού και ξέρει ότι κάθε ψήφος στα κόμματα αυτά ανοίγει το δρόμο για πιο σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα και μάλιστα με «νωπή λαϊκή εντολή» τη δική του εντολή!!! Άλλωστε είναι η πρώτη φορά, που σε μία προεκλογική περίοδο, τα κόμματα εξουσίας καλούν τον λαό να τους ψηφίσει λέγοντας του ότι θα πάρουν και άλλα μέτρα δισεκατομμυρίων ευρώ μετά τις εκλογές. Ας μην τους δώσουμε το δικαίωμα να μας πουν: «Εσείς δεν μας ψηφίσατε; Γιατί φωνάζετε τώρα;»
Αυτός που καθορίζει τις εξελίξεις, αν θα είναι λιγότερο ή περισσότερο θετικές, είναι ο λαός. Αυτές οι εκλογές, δε θα δώσουν την επόμενη μέρα λύση στα προβλήματα, διέξοδο για λαϊκή διακυβέρνηση, γιατί δεν είναι ανάλογο το επίπεδο της λαϊκής πάλης, που μόνο αυτή μπορεί να δώσει τέτοια διέξοδο. Μπορεί όμως να υπάρχει μία νίκη του λαού που θα του δώσει τη δυνατότητα να ελπίζει για λύση. Γι' αυτό οι κάλπες πρέπει να δείξουν ότι ο λαός αποκτά μαχητικότητα σε μεγαλύτερο εύρος από ό,τι σήμερα, ότι μετατρέπει την αγανάκτηση σε πολιτική κατεύθυνση και ότι δεν περιορίζεται να διατρανώνει το δίκιο του, αλλά είναι αποφασισμένος να το διεκδικήσει και να εκφραστεί μέσα από την υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ.
