ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ, ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ, ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ- Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Έβρεχε γλυκά το βράδυ της Τρίτης
όπως κάθε φορά
που ο άνεμος φύσαγε τα μάτια σου μακριά.
Όπως όταν προσπαθούσαμε να σε κλέψουμε ανάμεσα στις ταινίες
Όταν σκληρός επέμενες να πάμε με τις δυσκολίες μας...
γιατί έτσι θα χαράξουμε τον δικό μας δρόμο
Όταν γενναιόδωρα σαν ο πατέρας του «ευ ζειν»
μας έκανες συνένοχους στο όραμα
γιατί όταν είμαστε όλοι μαζί, είναι δικαιοσύνη
που πάει πρώτα κι απ’ τον κινηματογράφο.
Τι μαγικά μας πέρναγες απ’ την εφηβεία στο κόσμο που δακρύζει…
Δώσε μας τούτη τη μέρα, κι ακόμα άλλη μια, κι άλλη μια…
Όμως σήμερα
ξέρουμε ότι είναι η «άλλη μέρα»
θέλεις να μοιραστείς το δίκιο σου με ότι πολυτιμότερο
σου έλαχε και λάτρεψες στη ζωή σου
την Φοίβη, την Ελένη, την Κατερίνα, την Άννα
και τα στερνά στολίδια
τον μικρό Θοδωρή και τα άλλα μικρά αγγελούδια.


Εμείς
θα κάνουμε αυτό που μας έμαθες πάνω απ’ όλα
«Θα συνεχίσουμε, δεν παραδινόμαστε!»


Αύριο


«Αύριο» ονόμαζες την ταινία που ήθελες να κλείσεις…
αύριο κιόλας κάποιο: «Μοτέρ, πάμε» θα ακουστεί
αύριο κιόλας με περισσότερο πείσμα θα αγγίζουμε την Ελλάδα που μας δώρισες
αύριο κιόλας το βλέμμα μας θα καίει στα όνειρα της «άλλης θάλασσας»…


Όμως
πότε θα ’ρθει το Αύριο Θόδωρε;


ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ