Η Υπουργός έλεγε πρώτα ο μαθητής. Τότε είχε αναγάγει σε δόγμα του υπουργείου, τη φράση αυτή. Νόμισε ότι είναι εξόχως πολιτική διατύπωση που περιέκλειε όλη τη στοργή, την αγάπη, τη φροντίδα της για το Σχολείο και την Εκπαίδευση. Πίστευε ότι κατήγαγε ιδεολογική και πολιτική νίκη κατά των αντιπάλων της, κατά των συντεχνιαζόντων καθηγητών, των αλητών φοιτητών που κάνουν καταλήψεις και τα θιέλουν όλα δικά τους, κατά της αντιπολίτευσης.Ένα χρόνο μετά η ίδια Υπουργός διόρισε μόνιμους 43 δασκάλους στην Πρωτοβάθμια και 500 περίπου....
καθηγητές στη Δευτεροβάθμια, δεν είχε έτοιμα τα βιβλία, διέταξε αναπαραγωγή βιβλίων με φωτοτυπίες και cd. Τόση στοργή, τόση φροντίδα, τόση συνέπεια…
Μπράβο Αννα…. Ηταν τέτοια η κατάντια του Υπουργείου ώστε αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη. Αντε να δούμε του χρόνου τι θα πει....