Τη διασφάλιση επαρκών εισοδηματικών ενισχύσεων κατά την προσεχή προγραμματική περίοδο 2014-2020 με την ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων της γεωργικής εκμετάλλευσης στα Ιόνια Νησιά, ζητά με ερώτηση που κατέθεσε προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων , ο Βουλευτής Κέρκυρας και Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, κ.Δένδιας.
Αναλυτικά το κείμενο της ερώτησης:
Στο πλαίσιο μεταρρύθμισης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), που θα ισχύσει την περίοδο 2014-2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξετάζει εναλλακτικές νομοθετικές προτάσεις, προσανατολιζόμενη, πάντως, στη διατήρηση του πυλώνα Ι, δηλ. των αμέσων εισοδηματικών ενισχύσεων προς τους παραγωγούς, αλλά με
νέα κριτήρια και έμφαση στην προστασία της βιοδιαφορετικότητας, του φυσικού περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής μεταβολής. Η ισοκατανομή πόρων μεταξύ και των 27 κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντί της διάκρισης μεταξύ ΕΕ-15 και ΕΕ-12, η εφαρμογή νέων κριτηρίων και ειδικών ενισχύσεων για ειδικά περιβαλλοντικά δημόσια αγαθά και για αντιστάθμιση ειδικών φυσικών περιορισμών, η εθελοντική δεσμευμένη στήριξη για ειδικούς τομείς και περιφέρειες, είναι ορισμένες από τις εξεταζόμενες επιλογές για την ΚΑΠ μετά το 2013.
Τα νησιά του Ιονίου πελάγους συναποτελούν ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο και πολλαπλώς προστατευόμενο οικοσύστημα (π.χ. ΖΕΠ και ΤΚΣ δικτύου “Natura 2000”), στο οποίο περιλαμβάνονται ως αναπόσπαστο τμήμα του οι γεωργικές γαίες και οι αγροτικές καλλιέργειες, όπως π.χ. ο παραδοσιακός ελαιώνας της Κέρκυρας. Η συναλληλία αυτή των γεωργικών γαιών, αφενός, και του υψηλής σημασίας νησιωτικού οικοσυστήματος για τη διαφύλαξη της βιοδιαφορετικότητας, αφετέρου, δύναται, στο πλαίσιο των νέων στόχων και κριτηρίων της ΚΑΠ μετά το 2013, ν’ αναδειχθεί σε δυναμικό στοιχείο και συγκριτικό πλεονέκτημα του αγροτικού τομέα των Ιονίων νήσων, προκειμένου να επιτευχθούν επαρκείς άμεσες πληρωμές προς τους παραγωγούς, ποιοτική αναβάθμιση του αγροτικού προϊόντος και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Κατόπιν τούτων,
ερωτάται ο κ. Υπουργός,
α) Πως αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στο πεδίο διαπραγματεύσεων τις κυοφορούμενες αλλαγές της ΚΑΠ μετά το 2013.
β) Σε τι προεργασία έχει προβεί προκειμένου να αναδείξει τις ιδιαιτερότητες της γεωργικής εκμετάλλευσης σε περιοχές υψηλής περιβαλλοντικής σημασίας, όπως, συγκεκριμένα, τα Ιόνια νησιά, προκειμένου να διασφαλίσει επαρκείς εισοδηματικές ενισχύσεις κατά την προσεχή προγραμματική περίοδο.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Dacian Cioloș
Member of the European Commission - Responsible for Agriculture and Rural Development
The CAP beyond 2013 – challenges and opportunities for European agriculture (01.06.2011)
Ladies and gentlemen,
Empowering farmers to meet the expectations of European citizens is crucial.
We have now the opportunity to reshape our policy so that taxpayers can understand better what this policy is doing for them.
I believe that the CAP direct payments should certainly be maintained.
Some of you will have read the Pack Report, examining the reform options from Scotland's perspective. What I can tell you is that the importance of public support for so many Scottish farmers, underlined by this report, is shared in most of Europe. Yes, direct payments can deliver more in terms of public goods than they do today. But their income supporting function is a must.
However there is a definite need to redefine the system, in order to link payments more closely to their role as
• income support for farmers
• recognition for the provision of public goods not remunerated by the market.
We should also base our system of direct payments on objective criteria, equally applicable to all member states.
We are thinking about economic, social, and environmental criteria. There could be others as impact assessments are on-going.
This way, we should make the system more understandable and more credible to the taxpayer, with the same rules applicable everywhere.
We are now working towards a balanced, pragmatic legislative proposal, on the principle that we cannot afford to support some sectors of agriculture by destabilizing others.
We must make sure that the support is given on the basis of objective criteria, reflecting what agriculture provides to European society and citizens, rather than on the basis of what farmers have received in the past.
The historical references for the distribution of payments have lost their relevance. For the long-term health of the CAP, we cannot run this policy in two different gears.
The policy must be fairer and more efficient.
The CAP tools need to be more inclusive and to better take into account the diversity of agricultures in Europe.
To be credible, direct payments should be fairly divided between member states, regions, different types of agriculture and categories of farmers. This does not mean a flat rate payment across the whole of Europe.
Most probably, with the application of these criteria, payment will vary – but the criteria we apply should not!
So there is change in preparation in the first pillar. In doing so, there is a key principle I have asked my Services respect, and that is simplification. For farmers and administrators. The same will hold true for the second pillar.
But in fact, in the UK, many of the changes to the first pillar have already started, in England in particular. So there will also be lessons learnt here which can benefit others – both in the UK, in Northern Ireland, Scotland and Wales, and more widely.
To accomplish its multiple functions, European agriculture needs a strong Common Agriculture Policy, more efficient and better targeted.
To maintain its legitimacy, this policy needs to be focused on active farmers.
I believe we should avoid making payments to people or organizations whose activity has no relationship to farming or land management. This is one of the most common criticisms that we hear from our citizens, and indeed one of the most frequent problems highlighted in last year's consultation. We must address this.
The role of this policy is not to pay bonuses to companies unrelated to agriculture.
Justifying payments above a certain level is also difficult, unless we talk about the creation of a high number of jobs.
We are currently paying large landholders, who may not actually be in need of the same level of income support as small or medium sized farmers. The proposal to establish upper limits for direct payments to individual farms ("capping") will address this.
This is why, with the member states, we have started a reflection process on these subjects.
The aim of this reform is also to improve the overall environmental performance of the Common Agriculture Policy.
Direct payments – the basic support for farmers, will continue to be linked to cross compliance rules.
The new element is that on the top of the basic payment, we will provide incentives for farmers to apply production methods that preserve natural resources.
It is not a penalty but an incentive.
An impact assessment is currently underway to determine the most relevant techniques. But we could think of measures such as ecological set-aside, green cover on arable land, preservation of grassland, crop rotation.
The aim is to fight soil erosion and improve water and carbon retention in the soil.
In the second pillar, via the rural development measures, the member states will have the opportunity to support farmers who want to do even more to fight climate change and to protect the environment and natural resources.
More emphasis will be put on research and innovation, making a better link between research and its applications in production methods.
An Innovation Partnership for Sustainable Agriculture is under preparation by the Commission.
This should provide the boost for research in this area which we know is needed.
This is about more resources but above all I believe it is about better linkages between the farming and research communities, in both directions. We need to accelerate technology transfer from the laboratory to the field.
One of our general aims is to maintain agriculture in all regions of the EU where there are still people wanting to do farming, including in regions with particular natural handicaps.
At the same time, we will continue to push for greater competitiveness – and for farmers to look to the market for their main source of income.
Finally, I would like to discuss with you the security features of our policy: name them safety belts or airbags …
Market intervention measures will continue to be part of the future Common Agriculture Policy. They will remain important as a safety net.
The dairy crisis showed that we need tools to fight market volatility; we need tools to avoid the collapse of entire sectors.
The CAP of today has changed enormously from the CAP of the 80s and the 90s. Structural surpluses are a thing of the past and our prices in many sectors are not much different from world market levels. Successive changes have made the CAP more market-oriented.
However, the market alone is not always sufficient for something that is as strategically important as food security.
More than ever before, in the context of climate change and price volatility, we need to maintain a back-up when market fails.
The new CAP will provide member states with tools to deal with excessive volatility of farmer's income.
So these are the broad outlines of what I have proposed.
But of course, very little can be done without a budget reflecting the ambitions of this reform.
Every time I am getting this question – and believe me, I get it very often, I remember an old Yiddish proverb which says that “with money in your pocket, you are wise and you are handsome and you sing well too”.
I am of course well aware that it will not be easy task to negotiate the budget for the period after 2013. But again, this is one of the vital reasons why we need to change our policy and to highlight the broader benefits that agriculture provides to society.
If food security, biodiversity loss and climate change are all very important issues for decision makers – and I understand that these were issue which did figure in the UK general elections last year -, then it should also be reflected in a strong budget for a CAP that provides solutions to all these challenges.
At the end of the day, the decision on the future of the Common Agriculture Policy resides with the member states and the European Parliament – under the co-decision rules foreseen by the Lisbon treaty.
The timing of a political agreement depends on how Ministers and the MEPs respond to our proposals.
Certainly, my intention is to reach political agreement in 2012 so that we can finalize the implementing rules in 2013 – and member states can define their options before the new system enters into force in January 2014.
The European Commission’s legislative proposals will be ready this summer.
We are already working on this, having in mind that a policy is a vehicle taking us on a journey – a journey defined by the expectations of our fellow citizens.
Thank you for your attention. I am looking forward to the debate to follow.
http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=SPEECH/11/3&format=HTML&aged=0&language=EN&guiLanguage=en
http://cap2020.ieep.eu/
Τις γενικές κατευθύνσεις για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), που θα ισχύσει την περίοδο 2014-2020, παρουσίασε χθες, Πέμπτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τις Βρυξέλλες, χωρίς ωστόσο να προσδιορίσει τα χρηματοδοτικά μέσα για τη νέα ΚΑΠ. Στα μέσα του 2011 η Επιτροπή αναμένεται να υποβάλει τις επίσημες νομοθετικές της προτάσεις.
Συγκεκριμένα, η Επιτροπή παρουσίασε τρεις επιλογές για τη νέα ΚΑΠ: Πρώτον, μια ολοκληρωτική μεταρρύθμιση που θα σήμαινε κατάργηση των άμεσων ενισχύσεων στο εισόδημα, κατάργηση όλων των μέτρων της αγοράς και επικέντρωση σε στόχους σχετικά με το περιβάλλον και την κλιματική μεταβολή. Δεύτερον, διατήρηση του status quo άμεσων ενισχύσεων με μεγαλύτερη ισοκατανομή των άμεσων ενισχύσεων μεταξύ των κρατών μελών. Τρίτον, μια ενδιάμεση λύση, με μεγαλύτερη ισοκατανομή των άμεσων ενισχύσεων μεταξύ των κρατών μελών. Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, οι άμεσες πληρωμές θα αποτελούνται από έναν βασικό συντελεστή ως εισοδηματική στήριξη, συν υποχρεωτικές πρόσθετες ενισχύσεις (για ειδικά περιβαλλοντικά δημόσια αγαθά και για αντιστάθμιση ειδικών φυσικών περιορισμών), συν εθελοντική δεσμευμένη στήριξη για ειδικούς τομείς και περιφέρειες.
Σε ό,τι αφορά την ανακοίνωση της Επιτροπής για την ΚΑΠ, μετά το 2013, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστας Σκανδαλίδης, σχολίασε "υπάρχουν θετικές και αρνητικές πτυχές στην ανακοίνωση. Καταρχήν, δεν γίνονται αναφορές στο ύψος της χρηματοδότησης, που θα καθορίσει, σε ένα μεγάλο βαθμό, και το περιεχόμενο της ΚΑΠ. Θετικό σημείο των προτάσεων είναι η συνέχιση των άμεσων επιδοτήσεων και ενισχύσεων. Η Ελλάδα επεξεργάζεται τις προτάσεις και τις επιπτώσεις τους στην Ελληνική γεωργία. Είμαστε σε διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους, ώστε να παρουσιάσουμε τις τελικές θέσεις μας στη δύσκολη διαπραγμάτευση, που αρχίζει και επίσημα στο τέλος του μήνα, στις Βρυξέλλες. Στόχος μας είναι μια ΚΑΠ πολιτικά και χρηματοδοτικά ισχυρή, που στηρίζει το εισόδημα των γεωργών και τον παραγωγικό ιστό της χώρας".
http://www.ana.gr/anaweb/user/showplain?maindoc=9324503&maindocimg=8730509&service=99
Τρία σενάρια για την ΚΑΠ μετά το 2013 έδωσε στην δημοσιότητα η Commission
18/11/2010 3:17:51 μμ
Τρία πιθανά σενάρια για το μέλλον της ΚΑΠ μετά το 2013, με αντίστοιχους τρόπους κατανομής των αγροτικών ενισχύσεων, εξετάζει το κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο «Η κοινή γεωργική πολιτική με χρονικό ορίζοντα το 2020 – Η αντιμετώπιση των μελλοντικών προκλήσεων όσον αφορά τη διατροφή, τους φυσικούς πόρους και το έδαφος», το οποίο δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα. Σύμφωνα με τα σχέδια της Επιτροπής, αφού συζητηθούν οι ιδέες αυτές, θα υποβάλει επίσημες νομοθετικές προτάσεις στα μέσα του 2011.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής, στόχος της μεταρρύθμισης είναι να καταστεί ο ευρωπαϊκός κλάδος της γεωργίας δυναμικότερος, ανταγωνιστικότερος και καλύτερα ανταποκρινόμενος στο όραμα της Ευρώπης για το 2020 που προβλέπει την τόνωση της βιώσιμης ανάπτυξης, της ευφυούς ανάπτυξης και της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς. Το έγγραφο παρουσιάζει τρεις επιλογές για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Αφού συζητηθούν οι ιδέες αυτές, η Επιτροπή θα υποβάλει επίσημες νομοθετικές προτάσεις στα μέσα του 2011.
Σκιαγραφώντας την ανακοίνωση, ο Dacian Cioloş, μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδιος σε θέματα Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, υπογράμμισε τη σημασία του να καταστεί η ΚΑΠ «πιο πράσινη, πιο δίκαιη, πιο αποδοτική και πιο αποτελεσματική». Συνέχισε δε: «Η ΚΑΠ δεν αφορά μόνο τους γεωργούς αλλά όλους τους πολίτες της ΕΕ – ως καταναλωτές και ως φορολογούμενους. Είναι επομένως σημαντικό να χαράξουμε την πολιτική μας κατά τρόπο ώστε να είναι πιο κατανοητή στο ευρύ κοινό και να αναδεικνύει τα δημόσια οφέλη που οι γεωργοί προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Η ευρωπαϊκή γεωργία χρειάζεται όχι μόνο να είναι οικονομικά ανταγωνιστική αλλά και περιβαλλοντικά ανταγωνιστική».
Όπως αναφέρει η Επιτροπή, τους μήνες που προηγήθηκαν, άνοιξε δημόσιο διάλογο και διοργάνωσε μια μεγάλη διάσκεψη για το μέλλον της ΚΑΠ. Από τη μεγάλη πλειονότητα των εισηγήσεων προκύπτει ότι η ΚΑΠ πρέπει να επικεντρωθεί σε 3 κύριους στόχους:
• βιώσιμη παραγωγή τροφίμων (η παροχή ασφαλών και επαρκών προμηθειών τροφίμων, στο πλαίσιο της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης, της οικονομικής κρίσης και πολύ μεγαλύτερης αστάθειας της αγοράς, με στόχο τη συμβολή στην ασφάλεια του επισιτισμού)•
• βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων και κλιματική δράση (συχνά οι γεωργοί καλούνται να δώσουν προτεραιότητα σε περιβαλλοντικές και όχι σε οικονομικές παραμέτρους – πλην όμως το σχετικό κόστος δεν αντισταθμίζεται από την αγορά)•
• διατήρηση της εδαφικής ισορροπίας και ποικιλίας των αγροτικών περιοχών (η γεωργία παραμένει μια μείζων οικονομική και κοινωνική κινητήρια δύναμη στις αγροτικές περιοχές και ένας σημαντικός παράγοντας διατήρησης μιας «ζωντανής» υπαίθρου)
Στην ανακοίνωση αυτή εξετάζονται τα μελλοντικά μέσα τα οποία ενδέχεται να είναι κατάλληλα για την καλύτερη δυνατή επίτευξη των εν λόγω στόχων. Σε ό,τι αφορά τις άμεσες ενισχύσεις, η ανακοίνωση υπογραμμίζει τη σημασία να υπάρξει μια ανακατανομή, επανασχεδιασμός και καλύτερη στόχευση της στήριξης βάσει αντικειμενικών και δίκαιων κριτηρίων, εύκολα κατανοητών από τον φορολογούμενο. Τα κριτήρια αυτά πρέπει να είναι και οικονομικά (βλ. την παράμετρο που αφορά την «εισοδηματική στήριξη» των άμεσων ενισχύσεων) και περιβαλλοντικά (αντανακλώντας τα δημόσια αγαθά που παρέχονται από τους γεωργούς), με καλύτερη στόχευση της στήριξης προς τους ενεργούς γεωργούς. Πρέπει να οργανωθεί μια δικαιότερη κατανομή των πόρων με οικονομικά και πολιτικά εφικτό τρόπο και με μεταβατική βάση ούτως ώστε να αποφευχθούν σημαντικές διαταράξεις.
Μια προσέγγιση θα μπορούσε να ήταν η καταβολή βασικής εισοδηματικής στήριξης (η οποία θα μπορούσε να είναι ομοιόμορφη ανά περιφέρεια – αλλά όχι κατ’ αποκοπήν ανά την ΕΕ, βάσει νέων κριτηρίων και με ανώτατο όριο), στην οποία θα μπορούσε να προστεθεί μια υποχρεωτική περιβαλλοντική ενίσχυση για συμπληρωματικές δράσεις (ετησίως) πέραν των βασικών κανόνων πολλαπλής συμμόρφωσης (όπως είναι η φυτοκάλυψη, η αμειψισπορά, οι μόνιμοι βοσκότοποι ή η οικολογική αγρανάπαυση), μια ενίσχυση για ειδικούς φυσικούς περιορισμούς (σε επίπεδο ΕΕ και συμπληρωματικά προς τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης), καθώς και η δυνατότητα περιορισμένης «δεσμευμένης» ενίσχυσης για ιδιαίτερα ευαίσθητους τύπους γεωργίας (ανάλογης με την τρέχουσα επιλογή που θεσπίστηκε [βάσει του άρθρου 68] στον διαγνωστικό έλεγχο της ΚΓΠ). Ένα απλό, ειδικό καθεστώς στήριξης αναμένεται να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων, να μειώσει τη γραφειοκρατία και να συμβάλει στη ζωτικότητα των αγροτικών περιοχών.
Σε ό,τι αφορά τα αγοραία μέτρα, όπως είναι η δημόσια παρέμβαση και η ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση, ενδέχεται να υπάρχει κάποια σκοπιμότητα λήψεως μέτρων εξορθολογισμού και απλοποίησης και ενδεχομένως θέσπισης νέων στοιχείων όσον αφορά τη βελτίωση της λειτουργίας της τροφικής αλυσίδας. Μολονότι οι μηχανισμοί αυτοί συνιστούσαν τα παραδοσιακά μέσα της ΚΓΠ, οι επακόλουθες μεταρρυθμίσεις ενίσχυσαν τον αγοραίο προσανατολισμό της γεωργίας της ΕΕ και τα περιόρισαν σε μέτρα που συνιστούν πλέγμα ασφαλείας, στο μέτρο που τα δημόσια αποθέματα έχουν ουσιαστικά εξαλειφθεί. Ενώ τα αγοραία μέτρα αντιπροσώπευαν το 92% περίπου των δαπανών της ΚΓΠ ακόμη το 1991, μόνο το 7% του προϋπολογισμού της ΚΓΠ δαπανήθηκε γι’ αυτά το 2009.
Η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης έχει ενισχύσει την οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική βιωσιμότητα του γεωργικού τομέα και των αγροτικών περιοχών, πλην όμως διατυπώνονται ισχυρά αιτήματος πλήρους ενσωμάτωσης προβληματισμού που αφορά το περιβάλλον, την κλιματική μεταβολή και την καινοτομία σε όλα τα προγράμματα, κατά τρόπο οριζόντιο. Επισείεται η προσοχή στη σημασία των άμεσων πωλήσεων και των τοπικών αγορών καθώς και των ειδικών αναγκών των νέων γεωργών και των νεοεισερχόμενων. Η προσέγγιση LEADER θα ενσωματωθεί μεταγενέστερα. Προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, εξετάζεται η στροφή προς μια προσέγγιση περισσότερο προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, ίσως με ποσοτικοποιημένους στόχους. Ένα νέο στοιχείο στη μελλοντική πολιτική σχετικά με την αγροτική ανάπτυξη πρέπει να είναι μια συλλογή εργαλείων για τη διαχείριση κινδύνων, ώστε να αντιμετωπίζονται καλύτερα οι παράγοντες αβεβαιότητας της αγοράς και η αστάθεια των εισοδημάτων. Πρέπει να παρέχονται δυνατότητες στα κράτη μέλη να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους σχετικά με την παραγωγή και τα εισοδήματα, αρχίζοντας από εάν νέο και συμβατό με τον ΠΟΕ μέσο σταθεροποίησης των εισοδημάτων, και τελειώνοντας με την ενισχυμένη στήριξη μέσων ασφάλισης και αμοιβαίων κεφαλαίων. Όπως και με τις άμεσες ενισχύσεις, θα πρέπει να γίνει μια νέα κατανομή των πόρων βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, περιορίζοντας ταυτόχρονα τη σημαντική διατάραξη του τρέχοντος συστήματος.
Τα σενάρια
Η ανακοίνωση υπογραμμίζει 3 επιλογές για τη μελλοντική κατεύθυνση της ΚΑΠ προκειμένου να αντιμετωπιστούν 3 μείζονες προκλήσεις:
• σταδιακές αλλαγές για την αντιμετώπιση των πιο επειγουσών ελλείψεων της ΚΑΠ
• πιο πράσινη, δίκαιη, αποτελεσματική και αποδοτική ΚΑΠ•και
• κατάργηση της εισοδηματικής στήριξης και των μέτρων στήριξης της αγοράς και επικέντρωση σε στόχους σχετικά με το περιβάλλον και την κλιματική μεταβολή.
Και στις 3 επιλογές, η Επιτροπή προβλέπει τη διατήρηση του τρέχοντος συστήματος των 2 πυλώνων – ένας 1ος πυλώνας (ο οποίος καλύπτει τις άμεσες ενισχύσεις και τα αγοραία μέτρα, με κανόνες σαφώς καθορισμένους σε επίπεδο ΕΕ) και ένας 2ος πυλώνας (ο οποίος περιλαμβάνει πολυετή μέτρα αγροτικής ανάπτυξης, όταν το πλαίσιο των επιλογών καθορίζεται σε επίπεδο ΕΕ, αλλά η τελική επιλογή επαφίεται στα κράτη μέλη ή στις περιφέρειες υπό κοινή διαχείριση). Ένα άλλο κοινό στοιχείο και στις 3 επιλογές είναι η ιδέα ότι το μελλοντικό σύστημα άμεσων ενισχύσεων δεν μπορεί να βασιστεί σε ιστορικές περιόδους αναφοράς, αλλά πρέπει να συνδεθεί με αντικειμενικά κριτήρια. «Το τρέχον σύστημα προβλέπει διαφορετικούς κανόνες για την ΕΕ-15 και την EΕ-12, γεγονός που δεν μπορεί να συνεχιστεί μετά το 2013», τόνισε σήμερα ο Επίτροπος Cioloş. Αντικειμενικότερα κριτήρια χρειάζονται επίσης και για τις επιχορηγήσεις αγροτικής ανάπτυξης.
Για περισσότερες πληροφορίες:
παράρτημα: περιγραφή των τριών γενικών επιλογών πολιτικής
δικτυακός τόπος:
http://ec.europa.eu/agriculture/cap-post-2013/communication/index_en.htm
MEMO/10/587
Αναλυτικά το κείμενο της ερώτησης:
Στο πλαίσιο μεταρρύθμισης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), που θα ισχύσει την περίοδο 2014-2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξετάζει εναλλακτικές νομοθετικές προτάσεις, προσανατολιζόμενη, πάντως, στη διατήρηση του πυλώνα Ι, δηλ. των αμέσων εισοδηματικών ενισχύσεων προς τους παραγωγούς, αλλά με
νέα κριτήρια και έμφαση στην προστασία της βιοδιαφορετικότητας, του φυσικού περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής μεταβολής. Η ισοκατανομή πόρων μεταξύ και των 27 κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντί της διάκρισης μεταξύ ΕΕ-15 και ΕΕ-12, η εφαρμογή νέων κριτηρίων και ειδικών ενισχύσεων για ειδικά περιβαλλοντικά δημόσια αγαθά και για αντιστάθμιση ειδικών φυσικών περιορισμών, η εθελοντική δεσμευμένη στήριξη για ειδικούς τομείς και περιφέρειες, είναι ορισμένες από τις εξεταζόμενες επιλογές για την ΚΑΠ μετά το 2013.
Τα νησιά του Ιονίου πελάγους συναποτελούν ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο και πολλαπλώς προστατευόμενο οικοσύστημα (π.χ. ΖΕΠ και ΤΚΣ δικτύου “Natura 2000”), στο οποίο περιλαμβάνονται ως αναπόσπαστο τμήμα του οι γεωργικές γαίες και οι αγροτικές καλλιέργειες, όπως π.χ. ο παραδοσιακός ελαιώνας της Κέρκυρας. Η συναλληλία αυτή των γεωργικών γαιών, αφενός, και του υψηλής σημασίας νησιωτικού οικοσυστήματος για τη διαφύλαξη της βιοδιαφορετικότητας, αφετέρου, δύναται, στο πλαίσιο των νέων στόχων και κριτηρίων της ΚΑΠ μετά το 2013, ν’ αναδειχθεί σε δυναμικό στοιχείο και συγκριτικό πλεονέκτημα του αγροτικού τομέα των Ιονίων νήσων, προκειμένου να επιτευχθούν επαρκείς άμεσες πληρωμές προς τους παραγωγούς, ποιοτική αναβάθμιση του αγροτικού προϊόντος και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Κατόπιν τούτων,
ερωτάται ο κ. Υπουργός,
α) Πως αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στο πεδίο διαπραγματεύσεων τις κυοφορούμενες αλλαγές της ΚΑΠ μετά το 2013.
β) Σε τι προεργασία έχει προβεί προκειμένου να αναδείξει τις ιδιαιτερότητες της γεωργικής εκμετάλλευσης σε περιοχές υψηλής περιβαλλοντικής σημασίας, όπως, συγκεκριμένα, τα Ιόνια νησιά, προκειμένου να διασφαλίσει επαρκείς εισοδηματικές ενισχύσεις κατά την προσεχή προγραμματική περίοδο.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Dacian Cioloș
Member of the European Commission - Responsible for Agriculture and Rural Development
The CAP beyond 2013 – challenges and opportunities for European agriculture (01.06.2011)
Ladies and gentlemen,
Empowering farmers to meet the expectations of European citizens is crucial.
We have now the opportunity to reshape our policy so that taxpayers can understand better what this policy is doing for them.
I believe that the CAP direct payments should certainly be maintained.
Some of you will have read the Pack Report, examining the reform options from Scotland's perspective. What I can tell you is that the importance of public support for so many Scottish farmers, underlined by this report, is shared in most of Europe. Yes, direct payments can deliver more in terms of public goods than they do today. But their income supporting function is a must.
However there is a definite need to redefine the system, in order to link payments more closely to their role as
• income support for farmers
• recognition for the provision of public goods not remunerated by the market.
We should also base our system of direct payments on objective criteria, equally applicable to all member states.
We are thinking about economic, social, and environmental criteria. There could be others as impact assessments are on-going.
This way, we should make the system more understandable and more credible to the taxpayer, with the same rules applicable everywhere.
We are now working towards a balanced, pragmatic legislative proposal, on the principle that we cannot afford to support some sectors of agriculture by destabilizing others.
We must make sure that the support is given on the basis of objective criteria, reflecting what agriculture provides to European society and citizens, rather than on the basis of what farmers have received in the past.
The historical references for the distribution of payments have lost their relevance. For the long-term health of the CAP, we cannot run this policy in two different gears.
The policy must be fairer and more efficient.
The CAP tools need to be more inclusive and to better take into account the diversity of agricultures in Europe.
To be credible, direct payments should be fairly divided between member states, regions, different types of agriculture and categories of farmers. This does not mean a flat rate payment across the whole of Europe.
Most probably, with the application of these criteria, payment will vary – but the criteria we apply should not!
So there is change in preparation in the first pillar. In doing so, there is a key principle I have asked my Services respect, and that is simplification. For farmers and administrators. The same will hold true for the second pillar.
But in fact, in the UK, many of the changes to the first pillar have already started, in England in particular. So there will also be lessons learnt here which can benefit others – both in the UK, in Northern Ireland, Scotland and Wales, and more widely.
To accomplish its multiple functions, European agriculture needs a strong Common Agriculture Policy, more efficient and better targeted.
To maintain its legitimacy, this policy needs to be focused on active farmers.
I believe we should avoid making payments to people or organizations whose activity has no relationship to farming or land management. This is one of the most common criticisms that we hear from our citizens, and indeed one of the most frequent problems highlighted in last year's consultation. We must address this.
The role of this policy is not to pay bonuses to companies unrelated to agriculture.
Justifying payments above a certain level is also difficult, unless we talk about the creation of a high number of jobs.
We are currently paying large landholders, who may not actually be in need of the same level of income support as small or medium sized farmers. The proposal to establish upper limits for direct payments to individual farms ("capping") will address this.
This is why, with the member states, we have started a reflection process on these subjects.
The aim of this reform is also to improve the overall environmental performance of the Common Agriculture Policy.
Direct payments – the basic support for farmers, will continue to be linked to cross compliance rules.
The new element is that on the top of the basic payment, we will provide incentives for farmers to apply production methods that preserve natural resources.
It is not a penalty but an incentive.
An impact assessment is currently underway to determine the most relevant techniques. But we could think of measures such as ecological set-aside, green cover on arable land, preservation of grassland, crop rotation.
The aim is to fight soil erosion and improve water and carbon retention in the soil.
In the second pillar, via the rural development measures, the member states will have the opportunity to support farmers who want to do even more to fight climate change and to protect the environment and natural resources.
More emphasis will be put on research and innovation, making a better link between research and its applications in production methods.
An Innovation Partnership for Sustainable Agriculture is under preparation by the Commission.
This should provide the boost for research in this area which we know is needed.
This is about more resources but above all I believe it is about better linkages between the farming and research communities, in both directions. We need to accelerate technology transfer from the laboratory to the field.
One of our general aims is to maintain agriculture in all regions of the EU where there are still people wanting to do farming, including in regions with particular natural handicaps.
At the same time, we will continue to push for greater competitiveness – and for farmers to look to the market for their main source of income.
Finally, I would like to discuss with you the security features of our policy: name them safety belts or airbags …
Market intervention measures will continue to be part of the future Common Agriculture Policy. They will remain important as a safety net.
The dairy crisis showed that we need tools to fight market volatility; we need tools to avoid the collapse of entire sectors.
The CAP of today has changed enormously from the CAP of the 80s and the 90s. Structural surpluses are a thing of the past and our prices in many sectors are not much different from world market levels. Successive changes have made the CAP more market-oriented.
However, the market alone is not always sufficient for something that is as strategically important as food security.
More than ever before, in the context of climate change and price volatility, we need to maintain a back-up when market fails.
The new CAP will provide member states with tools to deal with excessive volatility of farmer's income.
So these are the broad outlines of what I have proposed.
But of course, very little can be done without a budget reflecting the ambitions of this reform.
Every time I am getting this question – and believe me, I get it very often, I remember an old Yiddish proverb which says that “with money in your pocket, you are wise and you are handsome and you sing well too”.
I am of course well aware that it will not be easy task to negotiate the budget for the period after 2013. But again, this is one of the vital reasons why we need to change our policy and to highlight the broader benefits that agriculture provides to society.
If food security, biodiversity loss and climate change are all very important issues for decision makers – and I understand that these were issue which did figure in the UK general elections last year -, then it should also be reflected in a strong budget for a CAP that provides solutions to all these challenges.
At the end of the day, the decision on the future of the Common Agriculture Policy resides with the member states and the European Parliament – under the co-decision rules foreseen by the Lisbon treaty.
The timing of a political agreement depends on how Ministers and the MEPs respond to our proposals.
Certainly, my intention is to reach political agreement in 2012 so that we can finalize the implementing rules in 2013 – and member states can define their options before the new system enters into force in January 2014.
The European Commission’s legislative proposals will be ready this summer.
We are already working on this, having in mind that a policy is a vehicle taking us on a journey – a journey defined by the expectations of our fellow citizens.
Thank you for your attention. I am looking forward to the debate to follow.
http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=SPEECH/11/3&format=HTML&aged=0&language=EN&guiLanguage=en
http://cap2020.ieep.eu/
Τις γενικές κατευθύνσεις για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), που θα ισχύσει την περίοδο 2014-2020, παρουσίασε χθες, Πέμπτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τις Βρυξέλλες, χωρίς ωστόσο να προσδιορίσει τα χρηματοδοτικά μέσα για τη νέα ΚΑΠ. Στα μέσα του 2011 η Επιτροπή αναμένεται να υποβάλει τις επίσημες νομοθετικές της προτάσεις.
Συγκεκριμένα, η Επιτροπή παρουσίασε τρεις επιλογές για τη νέα ΚΑΠ: Πρώτον, μια ολοκληρωτική μεταρρύθμιση που θα σήμαινε κατάργηση των άμεσων ενισχύσεων στο εισόδημα, κατάργηση όλων των μέτρων της αγοράς και επικέντρωση σε στόχους σχετικά με το περιβάλλον και την κλιματική μεταβολή. Δεύτερον, διατήρηση του status quo άμεσων ενισχύσεων με μεγαλύτερη ισοκατανομή των άμεσων ενισχύσεων μεταξύ των κρατών μελών. Τρίτον, μια ενδιάμεση λύση, με μεγαλύτερη ισοκατανομή των άμεσων ενισχύσεων μεταξύ των κρατών μελών. Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, οι άμεσες πληρωμές θα αποτελούνται από έναν βασικό συντελεστή ως εισοδηματική στήριξη, συν υποχρεωτικές πρόσθετες ενισχύσεις (για ειδικά περιβαλλοντικά δημόσια αγαθά και για αντιστάθμιση ειδικών φυσικών περιορισμών), συν εθελοντική δεσμευμένη στήριξη για ειδικούς τομείς και περιφέρειες.
Σε ό,τι αφορά την ανακοίνωση της Επιτροπής για την ΚΑΠ, μετά το 2013, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστας Σκανδαλίδης, σχολίασε "υπάρχουν θετικές και αρνητικές πτυχές στην ανακοίνωση. Καταρχήν, δεν γίνονται αναφορές στο ύψος της χρηματοδότησης, που θα καθορίσει, σε ένα μεγάλο βαθμό, και το περιεχόμενο της ΚΑΠ. Θετικό σημείο των προτάσεων είναι η συνέχιση των άμεσων επιδοτήσεων και ενισχύσεων. Η Ελλάδα επεξεργάζεται τις προτάσεις και τις επιπτώσεις τους στην Ελληνική γεωργία. Είμαστε σε διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους, ώστε να παρουσιάσουμε τις τελικές θέσεις μας στη δύσκολη διαπραγμάτευση, που αρχίζει και επίσημα στο τέλος του μήνα, στις Βρυξέλλες. Στόχος μας είναι μια ΚΑΠ πολιτικά και χρηματοδοτικά ισχυρή, που στηρίζει το εισόδημα των γεωργών και τον παραγωγικό ιστό της χώρας".
http://www.ana.gr/anaweb/user/showplain?maindoc=9324503&maindocimg=8730509&service=99
Τρία σενάρια για την ΚΑΠ μετά το 2013 έδωσε στην δημοσιότητα η Commission
18/11/2010 3:17:51 μμ
Τρία πιθανά σενάρια για το μέλλον της ΚΑΠ μετά το 2013, με αντίστοιχους τρόπους κατανομής των αγροτικών ενισχύσεων, εξετάζει το κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο «Η κοινή γεωργική πολιτική με χρονικό ορίζοντα το 2020 – Η αντιμετώπιση των μελλοντικών προκλήσεων όσον αφορά τη διατροφή, τους φυσικούς πόρους και το έδαφος», το οποίο δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα. Σύμφωνα με τα σχέδια της Επιτροπής, αφού συζητηθούν οι ιδέες αυτές, θα υποβάλει επίσημες νομοθετικές προτάσεις στα μέσα του 2011.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής, στόχος της μεταρρύθμισης είναι να καταστεί ο ευρωπαϊκός κλάδος της γεωργίας δυναμικότερος, ανταγωνιστικότερος και καλύτερα ανταποκρινόμενος στο όραμα της Ευρώπης για το 2020 που προβλέπει την τόνωση της βιώσιμης ανάπτυξης, της ευφυούς ανάπτυξης και της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς. Το έγγραφο παρουσιάζει τρεις επιλογές για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Αφού συζητηθούν οι ιδέες αυτές, η Επιτροπή θα υποβάλει επίσημες νομοθετικές προτάσεις στα μέσα του 2011.
Σκιαγραφώντας την ανακοίνωση, ο Dacian Cioloş, μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδιος σε θέματα Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, υπογράμμισε τη σημασία του να καταστεί η ΚΑΠ «πιο πράσινη, πιο δίκαιη, πιο αποδοτική και πιο αποτελεσματική». Συνέχισε δε: «Η ΚΑΠ δεν αφορά μόνο τους γεωργούς αλλά όλους τους πολίτες της ΕΕ – ως καταναλωτές και ως φορολογούμενους. Είναι επομένως σημαντικό να χαράξουμε την πολιτική μας κατά τρόπο ώστε να είναι πιο κατανοητή στο ευρύ κοινό και να αναδεικνύει τα δημόσια οφέλη που οι γεωργοί προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Η ευρωπαϊκή γεωργία χρειάζεται όχι μόνο να είναι οικονομικά ανταγωνιστική αλλά και περιβαλλοντικά ανταγωνιστική».
Όπως αναφέρει η Επιτροπή, τους μήνες που προηγήθηκαν, άνοιξε δημόσιο διάλογο και διοργάνωσε μια μεγάλη διάσκεψη για το μέλλον της ΚΑΠ. Από τη μεγάλη πλειονότητα των εισηγήσεων προκύπτει ότι η ΚΑΠ πρέπει να επικεντρωθεί σε 3 κύριους στόχους:
• βιώσιμη παραγωγή τροφίμων (η παροχή ασφαλών και επαρκών προμηθειών τροφίμων, στο πλαίσιο της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης, της οικονομικής κρίσης και πολύ μεγαλύτερης αστάθειας της αγοράς, με στόχο τη συμβολή στην ασφάλεια του επισιτισμού)•
• βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων και κλιματική δράση (συχνά οι γεωργοί καλούνται να δώσουν προτεραιότητα σε περιβαλλοντικές και όχι σε οικονομικές παραμέτρους – πλην όμως το σχετικό κόστος δεν αντισταθμίζεται από την αγορά)•
• διατήρηση της εδαφικής ισορροπίας και ποικιλίας των αγροτικών περιοχών (η γεωργία παραμένει μια μείζων οικονομική και κοινωνική κινητήρια δύναμη στις αγροτικές περιοχές και ένας σημαντικός παράγοντας διατήρησης μιας «ζωντανής» υπαίθρου)
Στην ανακοίνωση αυτή εξετάζονται τα μελλοντικά μέσα τα οποία ενδέχεται να είναι κατάλληλα για την καλύτερη δυνατή επίτευξη των εν λόγω στόχων. Σε ό,τι αφορά τις άμεσες ενισχύσεις, η ανακοίνωση υπογραμμίζει τη σημασία να υπάρξει μια ανακατανομή, επανασχεδιασμός και καλύτερη στόχευση της στήριξης βάσει αντικειμενικών και δίκαιων κριτηρίων, εύκολα κατανοητών από τον φορολογούμενο. Τα κριτήρια αυτά πρέπει να είναι και οικονομικά (βλ. την παράμετρο που αφορά την «εισοδηματική στήριξη» των άμεσων ενισχύσεων) και περιβαλλοντικά (αντανακλώντας τα δημόσια αγαθά που παρέχονται από τους γεωργούς), με καλύτερη στόχευση της στήριξης προς τους ενεργούς γεωργούς. Πρέπει να οργανωθεί μια δικαιότερη κατανομή των πόρων με οικονομικά και πολιτικά εφικτό τρόπο και με μεταβατική βάση ούτως ώστε να αποφευχθούν σημαντικές διαταράξεις.
Μια προσέγγιση θα μπορούσε να ήταν η καταβολή βασικής εισοδηματικής στήριξης (η οποία θα μπορούσε να είναι ομοιόμορφη ανά περιφέρεια – αλλά όχι κατ’ αποκοπήν ανά την ΕΕ, βάσει νέων κριτηρίων και με ανώτατο όριο), στην οποία θα μπορούσε να προστεθεί μια υποχρεωτική περιβαλλοντική ενίσχυση για συμπληρωματικές δράσεις (ετησίως) πέραν των βασικών κανόνων πολλαπλής συμμόρφωσης (όπως είναι η φυτοκάλυψη, η αμειψισπορά, οι μόνιμοι βοσκότοποι ή η οικολογική αγρανάπαυση), μια ενίσχυση για ειδικούς φυσικούς περιορισμούς (σε επίπεδο ΕΕ και συμπληρωματικά προς τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης), καθώς και η δυνατότητα περιορισμένης «δεσμευμένης» ενίσχυσης για ιδιαίτερα ευαίσθητους τύπους γεωργίας (ανάλογης με την τρέχουσα επιλογή που θεσπίστηκε [βάσει του άρθρου 68] στον διαγνωστικό έλεγχο της ΚΓΠ). Ένα απλό, ειδικό καθεστώς στήριξης αναμένεται να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων, να μειώσει τη γραφειοκρατία και να συμβάλει στη ζωτικότητα των αγροτικών περιοχών.
Σε ό,τι αφορά τα αγοραία μέτρα, όπως είναι η δημόσια παρέμβαση και η ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση, ενδέχεται να υπάρχει κάποια σκοπιμότητα λήψεως μέτρων εξορθολογισμού και απλοποίησης και ενδεχομένως θέσπισης νέων στοιχείων όσον αφορά τη βελτίωση της λειτουργίας της τροφικής αλυσίδας. Μολονότι οι μηχανισμοί αυτοί συνιστούσαν τα παραδοσιακά μέσα της ΚΓΠ, οι επακόλουθες μεταρρυθμίσεις ενίσχυσαν τον αγοραίο προσανατολισμό της γεωργίας της ΕΕ και τα περιόρισαν σε μέτρα που συνιστούν πλέγμα ασφαλείας, στο μέτρο που τα δημόσια αποθέματα έχουν ουσιαστικά εξαλειφθεί. Ενώ τα αγοραία μέτρα αντιπροσώπευαν το 92% περίπου των δαπανών της ΚΓΠ ακόμη το 1991, μόνο το 7% του προϋπολογισμού της ΚΓΠ δαπανήθηκε γι’ αυτά το 2009.
Η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης έχει ενισχύσει την οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική βιωσιμότητα του γεωργικού τομέα και των αγροτικών περιοχών, πλην όμως διατυπώνονται ισχυρά αιτήματος πλήρους ενσωμάτωσης προβληματισμού που αφορά το περιβάλλον, την κλιματική μεταβολή και την καινοτομία σε όλα τα προγράμματα, κατά τρόπο οριζόντιο. Επισείεται η προσοχή στη σημασία των άμεσων πωλήσεων και των τοπικών αγορών καθώς και των ειδικών αναγκών των νέων γεωργών και των νεοεισερχόμενων. Η προσέγγιση LEADER θα ενσωματωθεί μεταγενέστερα. Προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, εξετάζεται η στροφή προς μια προσέγγιση περισσότερο προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, ίσως με ποσοτικοποιημένους στόχους. Ένα νέο στοιχείο στη μελλοντική πολιτική σχετικά με την αγροτική ανάπτυξη πρέπει να είναι μια συλλογή εργαλείων για τη διαχείριση κινδύνων, ώστε να αντιμετωπίζονται καλύτερα οι παράγοντες αβεβαιότητας της αγοράς και η αστάθεια των εισοδημάτων. Πρέπει να παρέχονται δυνατότητες στα κράτη μέλη να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους σχετικά με την παραγωγή και τα εισοδήματα, αρχίζοντας από εάν νέο και συμβατό με τον ΠΟΕ μέσο σταθεροποίησης των εισοδημάτων, και τελειώνοντας με την ενισχυμένη στήριξη μέσων ασφάλισης και αμοιβαίων κεφαλαίων. Όπως και με τις άμεσες ενισχύσεις, θα πρέπει να γίνει μια νέα κατανομή των πόρων βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, περιορίζοντας ταυτόχρονα τη σημαντική διατάραξη του τρέχοντος συστήματος.
Τα σενάρια
Η ανακοίνωση υπογραμμίζει 3 επιλογές για τη μελλοντική κατεύθυνση της ΚΑΠ προκειμένου να αντιμετωπιστούν 3 μείζονες προκλήσεις:
• σταδιακές αλλαγές για την αντιμετώπιση των πιο επειγουσών ελλείψεων της ΚΑΠ
• πιο πράσινη, δίκαιη, αποτελεσματική και αποδοτική ΚΑΠ•και
• κατάργηση της εισοδηματικής στήριξης και των μέτρων στήριξης της αγοράς και επικέντρωση σε στόχους σχετικά με το περιβάλλον και την κλιματική μεταβολή.
Και στις 3 επιλογές, η Επιτροπή προβλέπει τη διατήρηση του τρέχοντος συστήματος των 2 πυλώνων – ένας 1ος πυλώνας (ο οποίος καλύπτει τις άμεσες ενισχύσεις και τα αγοραία μέτρα, με κανόνες σαφώς καθορισμένους σε επίπεδο ΕΕ) και ένας 2ος πυλώνας (ο οποίος περιλαμβάνει πολυετή μέτρα αγροτικής ανάπτυξης, όταν το πλαίσιο των επιλογών καθορίζεται σε επίπεδο ΕΕ, αλλά η τελική επιλογή επαφίεται στα κράτη μέλη ή στις περιφέρειες υπό κοινή διαχείριση). Ένα άλλο κοινό στοιχείο και στις 3 επιλογές είναι η ιδέα ότι το μελλοντικό σύστημα άμεσων ενισχύσεων δεν μπορεί να βασιστεί σε ιστορικές περιόδους αναφοράς, αλλά πρέπει να συνδεθεί με αντικειμενικά κριτήρια. «Το τρέχον σύστημα προβλέπει διαφορετικούς κανόνες για την ΕΕ-15 και την EΕ-12, γεγονός που δεν μπορεί να συνεχιστεί μετά το 2013», τόνισε σήμερα ο Επίτροπος Cioloş. Αντικειμενικότερα κριτήρια χρειάζονται επίσης και για τις επιχορηγήσεις αγροτικής ανάπτυξης.
Για περισσότερες πληροφορίες:
παράρτημα: περιγραφή των τριών γενικών επιλογών πολιτικής
δικτυακός τόπος:
http://ec.europa.eu/agriculture/cap-post-2013/communication/index_en.htm
MEMO/10/587
