Είναι σύνηθες φαινόμενο στη χώρα μας , να αποσιωπούμε ότι δεν μας είναι αρεστό
και να προσωποποιούμε τις ευθύνες για τα όποια κακώς κείμενα μας συμβαίνουν.
Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η όλη συζήτηση που έχει φουντώσει , ότι δήθεν για όλα τα δεινά μας ,ευθύνονται οι δυο οικονομικές απογραφές του 2004 και του 2009 και συνεπώς να οδηγηθούν στη πυρά ως αποκλειστικοί υπαίτιοι Αλογοσκουφης και Παπακωνσταντινου .
Πολύ λίγοι όμως ενδιαφέρονται να μάθουν....
πως φθάσαμε στις δυο αυτές απογραφές και ακόμη λιγότεροι πως θαπρεπε να πορευτουμε από εκεί και πέρα.
Αγνοούν η κάνουν που δεν ξέρουν ότι για την απογραφή του 2004 είχε δεσμευτεί η προηγούμενη Κυβέρνηση Σημίτη , μετά από σχετικό επίσημο αίτημα τον Οκτωβρη του 2003 της Ευρωπαικης επιτροπης ,ότι απογραφή θα γίνει μετά τις εκλογές του 2004.
Δηλαδή αντί να κάνουμε σημαία την αποκάλυψη της πραγματικής οικονομικής μας κατάστασης και να αρχίσουμε να παίρνουμε έγκαιρα τα απαραίτητα μέτρα , προτιμήσαμε και προτιμάμε ίσως ακόμη και σήμερα να υποστηρίζουμε , ότι για όλα τα δεινά που περνάμε , φταίνε οι απογραφές και οι απογραφείς !
Οι βασικοί πιστωτές μας όμως Γερμανία και Γαλλία έδειχναν αν θέλετε ανοχή όσον από τις εξαγωγές τους στη χώρα μας , απεκόμιζαν σημαντικά κέρδη , από το σημείο όμως που είδαν ότι οι οικονομικές μας δυνάμεις άρχισαν να εξαντλούνται και υπήρχε άμεσος κίνδυνος να χάσουν τα χρήματα τους , προχώρησαν στην οικονομική και Εθνική μας υποδούλωση , μέσω των συνεχώς εξελισσόμενων επί των δυσμενέστερο μνημονίων.
Είναι απολύτως χαρακτηριστική και συγχρόνως αποκαλυπτική η δήλωση του προέδρου της Ευρωζώνης Ζαν Κλοντ Γιουνκερ << Το συζητούσαμε , ήξερα ότι η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα .Αλλά εγώ δεν θα μπορούσα να πω δημόσια αυτά που γνώριζα >> .
Δηλαδή με απλά λόγια για να γίνουμε περισσότερο κατανοητοί , τους αφήσαμε να καταρρεύσουν οικονομικά , ώστε γύρω από ένα αδύναμο οικονομικά και ψυχικά κράτος , οι διεθνείς κερδοσκόποι να σπεύσουν να αρπάξουν ότι μπορούν .
Τι όμως μας έχει απομείνει για να πάρουν ; Προφανώς όχι βέβαια τις επιχειρήσεις μας με την ούτω η άλλως πολύ μικρή πλέον αξία τους , αλλά τον εναπομείναντα δημόσιο πλούτο μας που δεν είναι άλλος από τα εδάφη μας και τις ενδεχόμενες πλουτοπαραγωγικές πηγές που τυχόν υπάρχουν κάτω από αυτά.
Με δεδομένες όμως τις συνθήκες αυτές και με μια κοινωνία που ανήσυχη και προβληματισμένη βλέπει καθημερινά το εισόδημα της να μειώνεται με απίστευτους ρυθμούς , η πολιτική και κομματική αντιπαράθεση συνεχίζεται απτόητη !
Παρακολούθησα την περασμένη Παρασκευή στην Αναγνωστική Εταιρεία της Κέρκυρας την ομιλία του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος του κ. Προβοπουλου,ο οποίος όπως αναμένονταν προσπάθησε , να περιγράψει όσον του ήταν δυνατόν ποιο απλά και με συγκεκριμένα στοιχεία , την δεινή οικονομική κρίση που περνά η χώρα μας , την δυναμική που έχει δημιουργηθεί για περεταίρω επιδείνωση της , καθώς και τους ενδεδειγμένους στόχους για έξοδο από αυτήν .
Απέφυγε βέβαια επιμελώς όπως ήταν φυσικό , δεδομένου ότι τόσον η Τράπεζα της Ελλάδος όσον και ο ίδιος εκπροσωπούν στη χώρα μας την κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα στην οποίαν ως γνωστόν ανήκει η αρμοδιότητα άσκησης της νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης , να αναφερθεί στα επιβαλλόμενα μέτρα πολιτικής που πρέπει να παρθούν για την προσέγγιση των στόχων . αφού αυτά όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ανήκουν στην αρμοδιότητα των πολίτικων .
Ειδικότερα αναφέρθηκε στο Δημόσιο χρέος της χωράς μας που είναι το υψηλότερο όχι μόνο στην Ευρωζώνη αλλά και στο σύνολο των κρατών μελών της ΕΕ και με δυναμική μάλιστα τάση περαιτέρω ανόδου .
Οι ερωτήσεις του ακροατηρίου, πλην ορισμένων ασχέτων παραφωνιών , εξέφραζαν την διάχυτη αγωνία στην Ελληνική κοινωνία , αν υπάρχει προοπτική εξόδου από την κρίση , με τις υπάρχουσες συνθήκες και αδυναμίες της χώρα μας .
Ερωτήματα στα οποία βέβαια απέφυγε επιμελώς να εμβαθύνει , αλλά περιορίστηκε στο να επαναλαμβάνει ότι πρέπει να καλυφτούν οι τεθέντες στόχοι του μνημονίου .
Ο χρόνος όμως περνά ,οι οικονομικές και ψυχικές αντοχές της Ελληνικής κοινωνίας εξαντλούνται , οι πολίτες δεν πιστεύουν πλέον ότι υπάρχει ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση αλλά και αν αυτό ακόμη υπάρχει , είτε δεν είναι το κατάλληλο είτε ο κρατικός μηχανισμός , οι πολιτικές και αυτοδιοικητικες δυνάμεις της χώρας μας , με τις εγνωσμένες αδυναμίες τους θα μπορέσουν επιτυχώς να το υλοποιήσουν .
Με επακόλουθο να μη μπορέσουμε σε ορατό χρονικό διάστημα , να την υπερβούμε .
Κατά την ταπεινή μας άποψη χρειάζονται να παρθούν γενναίες και δραστικές αποφάσεις , που θα δώσουν όραμα και προοπτική στους πολίτες της χώρας μας . Στόχο όμως που δεν θα μπορέσει να καλύψει καμία μονοκομματική Κυβέρνηση , η οποία θα συνεχίζει να αμφισβητείται όχι μόνο από την μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού , αλλά και από το εσωτερικό της όπως φαίνεται να συμβαίνει με την σημερινή Κυβέρνηση.
Αλέκος Δεσυλλας
τ. βουλευτής Κερκύρας
και να προσωποποιούμε τις ευθύνες για τα όποια κακώς κείμενα μας συμβαίνουν.
Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η όλη συζήτηση που έχει φουντώσει , ότι δήθεν για όλα τα δεινά μας ,ευθύνονται οι δυο οικονομικές απογραφές του 2004 και του 2009 και συνεπώς να οδηγηθούν στη πυρά ως αποκλειστικοί υπαίτιοι Αλογοσκουφης και Παπακωνσταντινου .
Πολύ λίγοι όμως ενδιαφέρονται να μάθουν....
πως φθάσαμε στις δυο αυτές απογραφές και ακόμη λιγότεροι πως θαπρεπε να πορευτουμε από εκεί και πέρα.
Αγνοούν η κάνουν που δεν ξέρουν ότι για την απογραφή του 2004 είχε δεσμευτεί η προηγούμενη Κυβέρνηση Σημίτη , μετά από σχετικό επίσημο αίτημα τον Οκτωβρη του 2003 της Ευρωπαικης επιτροπης ,ότι απογραφή θα γίνει μετά τις εκλογές του 2004.
Δηλαδή αντί να κάνουμε σημαία την αποκάλυψη της πραγματικής οικονομικής μας κατάστασης και να αρχίσουμε να παίρνουμε έγκαιρα τα απαραίτητα μέτρα , προτιμήσαμε και προτιμάμε ίσως ακόμη και σήμερα να υποστηρίζουμε , ότι για όλα τα δεινά που περνάμε , φταίνε οι απογραφές και οι απογραφείς !
Οι βασικοί πιστωτές μας όμως Γερμανία και Γαλλία έδειχναν αν θέλετε ανοχή όσον από τις εξαγωγές τους στη χώρα μας , απεκόμιζαν σημαντικά κέρδη , από το σημείο όμως που είδαν ότι οι οικονομικές μας δυνάμεις άρχισαν να εξαντλούνται και υπήρχε άμεσος κίνδυνος να χάσουν τα χρήματα τους , προχώρησαν στην οικονομική και Εθνική μας υποδούλωση , μέσω των συνεχώς εξελισσόμενων επί των δυσμενέστερο μνημονίων.
Είναι απολύτως χαρακτηριστική και συγχρόνως αποκαλυπτική η δήλωση του προέδρου της Ευρωζώνης Ζαν Κλοντ Γιουνκερ << Το συζητούσαμε , ήξερα ότι η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα .Αλλά εγώ δεν θα μπορούσα να πω δημόσια αυτά που γνώριζα >> .
Δηλαδή με απλά λόγια για να γίνουμε περισσότερο κατανοητοί , τους αφήσαμε να καταρρεύσουν οικονομικά , ώστε γύρω από ένα αδύναμο οικονομικά και ψυχικά κράτος , οι διεθνείς κερδοσκόποι να σπεύσουν να αρπάξουν ότι μπορούν .
Τι όμως μας έχει απομείνει για να πάρουν ; Προφανώς όχι βέβαια τις επιχειρήσεις μας με την ούτω η άλλως πολύ μικρή πλέον αξία τους , αλλά τον εναπομείναντα δημόσιο πλούτο μας που δεν είναι άλλος από τα εδάφη μας και τις ενδεχόμενες πλουτοπαραγωγικές πηγές που τυχόν υπάρχουν κάτω από αυτά.
Με δεδομένες όμως τις συνθήκες αυτές και με μια κοινωνία που ανήσυχη και προβληματισμένη βλέπει καθημερινά το εισόδημα της να μειώνεται με απίστευτους ρυθμούς , η πολιτική και κομματική αντιπαράθεση συνεχίζεται απτόητη !
Παρακολούθησα την περασμένη Παρασκευή στην Αναγνωστική Εταιρεία της Κέρκυρας την ομιλία του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος του κ. Προβοπουλου,ο οποίος όπως αναμένονταν προσπάθησε , να περιγράψει όσον του ήταν δυνατόν ποιο απλά και με συγκεκριμένα στοιχεία , την δεινή οικονομική κρίση που περνά η χώρα μας , την δυναμική που έχει δημιουργηθεί για περεταίρω επιδείνωση της , καθώς και τους ενδεδειγμένους στόχους για έξοδο από αυτήν .
Απέφυγε βέβαια επιμελώς όπως ήταν φυσικό , δεδομένου ότι τόσον η Τράπεζα της Ελλάδος όσον και ο ίδιος εκπροσωπούν στη χώρα μας την κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα στην οποίαν ως γνωστόν ανήκει η αρμοδιότητα άσκησης της νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης , να αναφερθεί στα επιβαλλόμενα μέτρα πολιτικής που πρέπει να παρθούν για την προσέγγιση των στόχων . αφού αυτά όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ανήκουν στην αρμοδιότητα των πολίτικων .
Ειδικότερα αναφέρθηκε στο Δημόσιο χρέος της χωράς μας που είναι το υψηλότερο όχι μόνο στην Ευρωζώνη αλλά και στο σύνολο των κρατών μελών της ΕΕ και με δυναμική μάλιστα τάση περαιτέρω ανόδου .
Οι ερωτήσεις του ακροατηρίου, πλην ορισμένων ασχέτων παραφωνιών , εξέφραζαν την διάχυτη αγωνία στην Ελληνική κοινωνία , αν υπάρχει προοπτική εξόδου από την κρίση , με τις υπάρχουσες συνθήκες και αδυναμίες της χώρα μας .
Ερωτήματα στα οποία βέβαια απέφυγε επιμελώς να εμβαθύνει , αλλά περιορίστηκε στο να επαναλαμβάνει ότι πρέπει να καλυφτούν οι τεθέντες στόχοι του μνημονίου .
Ο χρόνος όμως περνά ,οι οικονομικές και ψυχικές αντοχές της Ελληνικής κοινωνίας εξαντλούνται , οι πολίτες δεν πιστεύουν πλέον ότι υπάρχει ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση αλλά και αν αυτό ακόμη υπάρχει , είτε δεν είναι το κατάλληλο είτε ο κρατικός μηχανισμός , οι πολιτικές και αυτοδιοικητικες δυνάμεις της χώρας μας , με τις εγνωσμένες αδυναμίες τους θα μπορέσουν επιτυχώς να το υλοποιήσουν .
Με επακόλουθο να μη μπορέσουμε σε ορατό χρονικό διάστημα , να την υπερβούμε .
Κατά την ταπεινή μας άποψη χρειάζονται να παρθούν γενναίες και δραστικές αποφάσεις , που θα δώσουν όραμα και προοπτική στους πολίτες της χώρας μας . Στόχο όμως που δεν θα μπορέσει να καλύψει καμία μονοκομματική Κυβέρνηση , η οποία θα συνεχίζει να αμφισβητείται όχι μόνο από την μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού , αλλά και από το εσωτερικό της όπως φαίνεται να συμβαίνει με την σημερινή Κυβέρνηση.
Αλέκος Δεσυλλας
τ. βουλευτής Κερκύρας
