Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ και βουλευτής Κερκύρας κ. Νίκος Δένδιας, ομιλώντας την Τετάρτη 16 Μαρτίου στη συνεδρίαση της Επιτροπής Μετανάστευσης, Προσφύγων και Πληθυσμού του Συμβουλίου της Ευρώπης, στις Βρυξέλλες, τόνισε την άμεση ανάγκη αφενός έμπρακτης συνδρομής της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ελλάδα και τα υπόλοιπα κράτη – μέλη που, ευρισκόμενα στα νότια σύνορα της Ευρώπης, δέχονται μεγάλη μεταναστευτική πίεση από......
την Ασία και την Αφρική, και αφετέρου δραστικής αλλαγής του Κανονισμού ‘Δουβλίνο ΙΙ’.
Επικαλούμενος τις νέες διατάξεις των άρθρων 79 και 80 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ε.Ε. (2007) και το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης & Ασύλου (2008) για την υιοθέτηση των οποίων είχε μεθοδικά εργασθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, ο κ. Δένδιας υπογράμμισε την ανάγκη να εφαρμοσθεί η αναληφθείσα δι’ αυτών δέσμευση αφενός για την υιοθέτηση κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, με στόχους την αποτελεσματική διαχείριση των μεταναστευτικών ροών και την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και αφετέρου για την επίδειξη έμπρακτης αλληλεγγύης και τη δίκαιη κατανομή ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών - και στο οικονομικό επίπεδο - κατά τη εφαρμογή των κοινών πολιτικών συνοριακών ελέγχων, ασύλου και μετανάστευσης. Σε αυτό το πλαίσιο χαρακτήρισε ως ιδιαίτερα εποικοδομητική την παρουσία και δραστηριότητα του FRONTEX στην Ελλάδα, η οποία πρέπει να συνεχιστεί, και σημείωσε την ανάγκη αποτελεσματικής ενεργοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τη Μετανάστευση (ERF).
Αναφερόμενος στον Κανονισμό ‘Δουβλίνο ΙΙ’(343/2003), ο κ. Δένδιας επεσήμανε ότι παραβιάζει τις αρχές της δίκαιης κατανομής ευθυνών και της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών – μελών της Ένωσης γιατί υποχρεώνει δυσανάλογα τις χώρες εισόδου της Ένωσης, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, να δέχονται και να εξετάζουν αυτές τις αιτήσεις ασύλου μεγάλου αριθμού υπηκόων τρίτων χωρών, μόνον και μόνον επειδή οι τελευταίοι έτυχε να εισέλθουν μέσων αυτών στο έδαφος της Ε.Ε., χωρίς να έχουν δεσμούς με τη χώρα εισόδου αλλά με έτερα κράτη - μέλη της Ένωσης, που όμως αρνούνται να εξετάσουν τις αιτήσεις τους και προτιμούν να τις παραπέμψουν στη χώρα εισόδου.
Το αδιέξοδο, άλλωστε, της εφαρμογής του Κανονισμού ‘Δουβλίνο ΙΙ’ υπέδειξε έμμεσα και η από 21.01.2011 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία κρίθηκε ότι κακώς οι βελγικές αρχές ‘επέστρεψαν’ στην Ελλάδα έναν Αφγανό ιθαγενή που ζητούσε άσυλο, επικαλούμενες τον εν λόγω Κανονισμό. Πρέπει, κατά συνέπεια, ο Κανονισμός να αναθεωρηθεί αποτελεσματικά στο πλαίσιο διαμόρφωσης του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου.
την Ασία και την Αφρική, και αφετέρου δραστικής αλλαγής του Κανονισμού ‘Δουβλίνο ΙΙ’.
Επικαλούμενος τις νέες διατάξεις των άρθρων 79 και 80 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ε.Ε. (2007) και το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης & Ασύλου (2008) για την υιοθέτηση των οποίων είχε μεθοδικά εργασθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, ο κ. Δένδιας υπογράμμισε την ανάγκη να εφαρμοσθεί η αναληφθείσα δι’ αυτών δέσμευση αφενός για την υιοθέτηση κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, με στόχους την αποτελεσματική διαχείριση των μεταναστευτικών ροών και την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και αφετέρου για την επίδειξη έμπρακτης αλληλεγγύης και τη δίκαιη κατανομή ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών - και στο οικονομικό επίπεδο - κατά τη εφαρμογή των κοινών πολιτικών συνοριακών ελέγχων, ασύλου και μετανάστευσης. Σε αυτό το πλαίσιο χαρακτήρισε ως ιδιαίτερα εποικοδομητική την παρουσία και δραστηριότητα του FRONTEX στην Ελλάδα, η οποία πρέπει να συνεχιστεί, και σημείωσε την ανάγκη αποτελεσματικής ενεργοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τη Μετανάστευση (ERF).
Αναφερόμενος στον Κανονισμό ‘Δουβλίνο ΙΙ’(343/2003), ο κ. Δένδιας επεσήμανε ότι παραβιάζει τις αρχές της δίκαιης κατανομής ευθυνών και της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών – μελών της Ένωσης γιατί υποχρεώνει δυσανάλογα τις χώρες εισόδου της Ένωσης, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, να δέχονται και να εξετάζουν αυτές τις αιτήσεις ασύλου μεγάλου αριθμού υπηκόων τρίτων χωρών, μόνον και μόνον επειδή οι τελευταίοι έτυχε να εισέλθουν μέσων αυτών στο έδαφος της Ε.Ε., χωρίς να έχουν δεσμούς με τη χώρα εισόδου αλλά με έτερα κράτη - μέλη της Ένωσης, που όμως αρνούνται να εξετάσουν τις αιτήσεις τους και προτιμούν να τις παραπέμψουν στη χώρα εισόδου.
Το αδιέξοδο, άλλωστε, της εφαρμογής του Κανονισμού ‘Δουβλίνο ΙΙ’ υπέδειξε έμμεσα και η από 21.01.2011 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία κρίθηκε ότι κακώς οι βελγικές αρχές ‘επέστρεψαν’ στην Ελλάδα έναν Αφγανό ιθαγενή που ζητούσε άσυλο, επικαλούμενες τον εν λόγω Κανονισμό. Πρέπει, κατά συνέπεια, ο Κανονισμός να αναθεωρηθεί αποτελεσματικά στο πλαίσιο διαμόρφωσης του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου.
