Γράφει ο Μπορμπότης Γιάννης
Μέλος της ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ
Μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Κέρκυρας
Πριν από ένα χρόνο ακριβώς (18 Μαρτίου 2010), είχα γράψει ένα άρθρο σχετικά με τη λίστα των δισεκατομμυριούχων που δημοσιεύεται κάθε χρόνο από το περιοδικό Forbes. Τα στοιχεία από τη φετινή λίστα με προκαλούν να ξαναγράψω αφού δείχνουν περίτρανα το χαρακτήρα της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε.
Ας ξεκινήσουμε με τα στοιχεία. Το 2009 ο πλανήτης μας φιλοξενούσε 793 δισεκατομμυριούχους, το 2010 που ήταν μία χρονιά έντονης κρίσης κατάφεραν να αυξηθούν σε 1.011. Το 2011, η συμπαθής αυτή κατηγορία συνανθρώπων μας κατάφερε να....
«προσελκύσει» και άλλα μέλη και έτσι τώρα έγιναν 1.210. Δεν είναι όμως μόνο ότι αυξάνεται ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων αλλά και ότι αυξάνονται συνεχώς οι περιουσίες τους.
Δηλαδή, την ίδια ακριβώς περίοδο που εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο φτάνουν στα όρια της εξαθλίωσης, κάποιοι πλουτίζουν όλο και περισσότερο. Η Παγκόσμια Τράπεζα ανακοίνωσε ότι στο Β’ εξάμηνο του 2010 έπεσαν κάτω από το όριο της φτώχιας 44 εκ. άνθρωποι. Ας κάνουμε λίγο αριθμητική. Μέσα στο 2010 είχαμε 199 περισσότερους δισεκατομμυριούχους, διαιρώντας με τα 44 εκ. μας κάνει ότι σε κάθε έναν νέο δισεκατομμυριούχο αντιστοιχούν 221.100 νέοι φτωχοί!!!
Ας πάμε τώρα στη «χώρα πρότυπο». Στις ΗΠΑ από το 2009 μέχρι σήμερα οι δισεκατομμυριούχοι αυξήθηκαν κατά 54 ...σκληρά εργαζόμενους καπιταλιστές, ενώ την ίδια περίοδο χάθηκαν 7 εκ. θέσεις εργασίας. Διαίρεση και πάλι. Σε κάθε νέο δισεκατομμυριούχο αντιστοιχούν 130.000 Αμερικάνοι εργάτες που έμειναν χωρίς δουλειά!!!
Διαβάζοντας τα παραπάνω, κάποιοι μπορεί να μου καταλογίσουν λαϊκισμό. Τα πράγματα όμως είναι απλά. Στη διάρκεια κάθε καπιταλιστικής κρίσης το χρήμα που εμείς δεν έχουμε στα χέρια μας δε σημαίνει ότι εξαφανίζεται κιόλας. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μαζεύεται σε λιγότερα χέρια και ότι οι διαφορές μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεχώς μεγαλώνουν. Η κρίση είναι μία χρυσή (όνομα και πράγμα) ευκαιρία ώστε η εκμετάλλευση των εργαζομένων να ενταθεί ακόμη περισσότερο στο βωμό του κέρδους.
Επειδή στο περσινό άρθρο μου είχα κάνει και αναφορά στους δικούς μας δισεκατομμυριούχους, σας πληροφορώ ότι και φέτος ο Σ. Λάτσης φιγουράρει στην 219η θέση της κατάταξης ενώ ο Φ. Νιάρχος στη θέση 459.
Τέλος, κάτι το οποίο δεν προκαλεί εντύπωση μεν αλλά είναι εξαιρετικά ενοχλητικό δε. Ένας από τους νεότερους σε ηλικία δισεκατομμυριούχος και αυτός με τη μεγαλύτερη αύξηση στην περιουσία του (238% με 13,5 δις δολάρια και 52η θέση από την 110η) είναι ο ιδρυτής του Facebook, ενώ 5 ακόμη μέλη της εταιρίας βρίσκονται στη σχετική λίστα. Ας αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που παράγουν και προσφέρουν αυτοί οι άνθρωποι. Δημιούργησαν ένα μέσο ηλεκτρονικού χαριεντίσματος που οδηγεί στην αποχαύνωση και την αποξένωση της νέας γενιάς. Πέρα από αυτό έχουν δημιουργήσει την πληρέστερη βάση δεδομένων προσωπικών στοιχείων και φωτογραφιών μέσω του παγκόσμιου, εθελοντικού, ηλεκτρονικού φακελώματος. Τεράστια η προσφορά τους στην ανθρωπότητα και την εξέλιξή της δεν νομίζεται;
Όλα τα παραπάνω δεν είναι κάποια αιρετική ματιά γύρω από τα στοιχεία του Forbes, ούτε κάποια φοβερή ανάλυση δεδομένων και αριθμών. Όλα τα παραπάνω είναι απλά η ουσία του καπιταλισμού…
Μέλος της ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ
Μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Κέρκυρας
Πριν από ένα χρόνο ακριβώς (18 Μαρτίου 2010), είχα γράψει ένα άρθρο σχετικά με τη λίστα των δισεκατομμυριούχων που δημοσιεύεται κάθε χρόνο από το περιοδικό Forbes. Τα στοιχεία από τη φετινή λίστα με προκαλούν να ξαναγράψω αφού δείχνουν περίτρανα το χαρακτήρα της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε.
Ας ξεκινήσουμε με τα στοιχεία. Το 2009 ο πλανήτης μας φιλοξενούσε 793 δισεκατομμυριούχους, το 2010 που ήταν μία χρονιά έντονης κρίσης κατάφεραν να αυξηθούν σε 1.011. Το 2011, η συμπαθής αυτή κατηγορία συνανθρώπων μας κατάφερε να....
«προσελκύσει» και άλλα μέλη και έτσι τώρα έγιναν 1.210. Δεν είναι όμως μόνο ότι αυξάνεται ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων αλλά και ότι αυξάνονται συνεχώς οι περιουσίες τους.
Δηλαδή, την ίδια ακριβώς περίοδο που εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο φτάνουν στα όρια της εξαθλίωσης, κάποιοι πλουτίζουν όλο και περισσότερο. Η Παγκόσμια Τράπεζα ανακοίνωσε ότι στο Β’ εξάμηνο του 2010 έπεσαν κάτω από το όριο της φτώχιας 44 εκ. άνθρωποι. Ας κάνουμε λίγο αριθμητική. Μέσα στο 2010 είχαμε 199 περισσότερους δισεκατομμυριούχους, διαιρώντας με τα 44 εκ. μας κάνει ότι σε κάθε έναν νέο δισεκατομμυριούχο αντιστοιχούν 221.100 νέοι φτωχοί!!!
Ας πάμε τώρα στη «χώρα πρότυπο». Στις ΗΠΑ από το 2009 μέχρι σήμερα οι δισεκατομμυριούχοι αυξήθηκαν κατά 54 ...σκληρά εργαζόμενους καπιταλιστές, ενώ την ίδια περίοδο χάθηκαν 7 εκ. θέσεις εργασίας. Διαίρεση και πάλι. Σε κάθε νέο δισεκατομμυριούχο αντιστοιχούν 130.000 Αμερικάνοι εργάτες που έμειναν χωρίς δουλειά!!!
Διαβάζοντας τα παραπάνω, κάποιοι μπορεί να μου καταλογίσουν λαϊκισμό. Τα πράγματα όμως είναι απλά. Στη διάρκεια κάθε καπιταλιστικής κρίσης το χρήμα που εμείς δεν έχουμε στα χέρια μας δε σημαίνει ότι εξαφανίζεται κιόλας. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μαζεύεται σε λιγότερα χέρια και ότι οι διαφορές μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεχώς μεγαλώνουν. Η κρίση είναι μία χρυσή (όνομα και πράγμα) ευκαιρία ώστε η εκμετάλλευση των εργαζομένων να ενταθεί ακόμη περισσότερο στο βωμό του κέρδους.
Επειδή στο περσινό άρθρο μου είχα κάνει και αναφορά στους δικούς μας δισεκατομμυριούχους, σας πληροφορώ ότι και φέτος ο Σ. Λάτσης φιγουράρει στην 219η θέση της κατάταξης ενώ ο Φ. Νιάρχος στη θέση 459.
Τέλος, κάτι το οποίο δεν προκαλεί εντύπωση μεν αλλά είναι εξαιρετικά ενοχλητικό δε. Ένας από τους νεότερους σε ηλικία δισεκατομμυριούχος και αυτός με τη μεγαλύτερη αύξηση στην περιουσία του (238% με 13,5 δις δολάρια και 52η θέση από την 110η) είναι ο ιδρυτής του Facebook, ενώ 5 ακόμη μέλη της εταιρίας βρίσκονται στη σχετική λίστα. Ας αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που παράγουν και προσφέρουν αυτοί οι άνθρωποι. Δημιούργησαν ένα μέσο ηλεκτρονικού χαριεντίσματος που οδηγεί στην αποχαύνωση και την αποξένωση της νέας γενιάς. Πέρα από αυτό έχουν δημιουργήσει την πληρέστερη βάση δεδομένων προσωπικών στοιχείων και φωτογραφιών μέσω του παγκόσμιου, εθελοντικού, ηλεκτρονικού φακελώματος. Τεράστια η προσφορά τους στην ανθρωπότητα και την εξέλιξή της δεν νομίζεται;
Όλα τα παραπάνω δεν είναι κάποια αιρετική ματιά γύρω από τα στοιχεία του Forbes, ούτε κάποια φοβερή ανάλυση δεδομένων και αριθμών. Όλα τα παραπάνω είναι απλά η ουσία του καπιταλισμού…
