Του Γιώργου Σκλαβούνου
Ο Γ.Σκλαβούνος,είναι πρόεδρος του Κέντρου UNESCO του Ιονίου.
Ο Λ.Μαβίλης και οι εκσυγχρονιστές εργολάβοι.
Ο Λ.Μαβίλης δε υπήρξε ο απόμακρος διανοούμενος , ο διανοούμενος που ζούσε κλεισμένος στο γυάλινο πύργο του, το γυάλινο πύργο της συντροφιάς του, αφιερωμένος στη ποίηση, στις σοβαρότατες μεταφράσεις του.
Ήταν παρών στους καθημερινούς αγώνες της Κέρκυρας και με πράξη και με λόγο, προφορικό και γραπτό. Ήταν μπροστάρης....
στους εθνικούς αγωνες προσφέροντας το χρήμα του και το αίμα του.
Είχε επίγνωση της σημασίας της διασφάλισης της ταυτότητας της πόλης του, ταυτότητας αρχιτεκτονικής, πολιτιστικής. Γνώριζε ότι η ΠΟΛΗ ως δομημένο περιβάλλον , ως πολεοδομία ,ως αρχιτεκτονική αισθητική, ως πλέγμα ιερών χώρων και χώρων αναψυχής, ως ιστορία αποτελεί, ΤΡΟΦΟ και ΠΑΙΔΑΓΩΓΟ, των επερχομένων γενεών.
Μια από τις μάχες που έδωσε ήταν η μάχη για τη διάσωση της Πόρτα Ριάλα.
Την ένωσε με το Ντίνο Θεοτόκη.
►►Γνώριζε τη μοναδικότητα , γνώριζε την ομορφιά της Πόλης του. Μπορούσε να αναγνωρίζει και να σέβεται τη σημασία των Μνημείων της. Ακόμη γνώριζε τη σημασία της διατήρησης της Μνήμης για τα άτομα και τους λαούς.
►►Βέβαια η ιστορία τον δικαίωσε με την αναγνώριση της Πόλης της Κέρκυρας ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Ο Μαβίλης έχει επιστρέψει στη Κέρκυρα στα 1890. Η Πόρτα Ριάλα γκρεμίστηκε στα 1893.
●Το ποίημά του το αφιερωμένο στη Πόρτα Ριάλα αποτελεί μια αποκαλυπτική μαρτυρία
. Για τις πηγές της έμπνευσής του
. Για τη σχέση του με τους κοινωνικούς αγώνες και τα οργανωμένα συμφέροντα.
. Για τη σχέση του με τη παράδοση και το σεβασμό του στην Ιστορία του Τόπου του
και του κόσμου.
Βλέπει ότι στην εποχή του αλλά και μέχρι να πάρουν σάρκα τα όνειρά του οι < βαλανιδιές θα είναι αναγκασμένες να σκύβουν μπρος στα μανιτάρια…
Παρόλα αυτά ούτε ιδιωτεύει ούτε συμβιβάζεται. Με το παράδειγμα της ζωής του, με το αίμα του και με το λόγο του μας δίνει άλλα πρότυπα ζωής άλλα πρότυπα συμπεριφοράς, άλλο νόημα και άλλες χαρές ζωής.
●Μας χαρίζει άλλα πρότυπα πνευματικής και πολιτικής ηγεσίας.
Μας διδάσκει ότι όσο υπάρχουν και βαλανιδιές που αρνούνται να προσκυνούν μανιτάρια ο κόσμος , η μικρή μας χώρα, η Κέρκυρα, μπορεί να ελπίζει, μπορεί να αντιστέκεται , μπορεί να περνάει στη δημιουργική αντεπίθεση. Μπορεί να φιλοδοξεί να πρωτοστατήσει στην αναγέννηση και την ανασυγκρότηση του Ελληνισμού.
● Το επεισόδιο Μαβίλη-Μουρούζη στη Κρήτη:
Σε ένα καφενείο των Χανίων, στα 1896 όπου βρίσκεται ο Μαβίλης ως εθελοντής στη Κρητική Επανάσταση, μπήκε ο θρυλικός Γ.Μουρούζης και διέταξε , όπως συνήθιζε τους πάντες να αδειάσουν το καφενείο.
Με στρατιωτικές σπουδές στο Βέλγιο με προιστορία στη Λεγεώνα των Ξένων και γόνος ένδοξης φαναριώτικης οικογένειας, ο Μουρούζης ,είχε ακόλουθο και στη Κρήτη το θρύλο του.
Όλοι υπάκουσαν. Μόνον ο Μαβίλης έμεινε ατάραχος στη θέση του, έβγαλε το πιστόλι του, τ άφησε στο τραπέζι και διέταξε το Μουρούζη να φύγει , όπως και έγινε.
Μαθαίνοντας ο Μουρούζης ποιος είναι ο Μαβίλης και πώς είχε μονομαχήσει είκοσι τρεις φορές για ζητήματα πεποιθήσεων , πήγε την άλλη μέρα να τον συναντήσει!!!
Εμείς, οι δάσκαλοί μας , τα παιδιά μας, η πνευματική και η πολιτική μας ηγεσία ,πότε θα τον συναντήσουμε;
