Τελικά όλα μπορούν να συμβούν στις μέρες μας, ακόμη και θαύματα. Ένα τέτοιο θαύμα θα αποτελέσει ασφαλώς και η συνάντηση που κανονίστηκε ανάμεσα στην υπουργό παιδείας και στους εκπροσώπους των αδιόριστων εκπαιδευτικών και η οποία θα πραγματοποιηθεί στο υπουργείο παιδείας.
Το «θαύμα» έχει να κάνει με το γεγονός ότι μέχρι πριν λίγες μέρες η υπουργός όχι μόνο δεν δεχόταν την ύπαρξη των αδιόριστων εκπαιδευτικών αλλά τους χαρακτήρισε και ως «ιστορία».
Τι έγινε και άλλαξε στάση η ηγεσία του υπουργείου παιδείας; Μήπως.....
κατάλαβε το λάθος της ή μήπως μέχρι τώρα δεν είχε τη σωστή πληροφόρηση από τους συνεργάτες της;
Προφανώς ούτε το πρώτο ισχύει αλλά ούτε και το δεύτερο. Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν την υπουργό παιδείας στο να αποδεχτεί επιτέλους να συναντήσει τους εκπροσώπους των αδιόριστων εκπαιδευτικών.
- Ο πρώτος λόγος σχετίζεται με την προσωπική της πολιτική διαδρομή. Αντιλαμβάνεται ότι η δημοτικότητά της πέφτει κατά τη διάρκεια της θητείας της στο υπουργείο παιδείας εξ’αιτίας της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που ακολουθεί στους επιμέρους τομείς των διορισμών και της αξιολόγησης. Έτσι θεωρεί ότι είναι μια καλή ευκαιρία να φανεί διαλλακτική και να μπορέσει σε κάποια από τις γνωστές συνεντεύξεις που δίνει να χρησιμοποιήσει τη συνάντηση ως επιχείρημα προς όφελός της.
- Ο δεύτερος λόγος σχετίζεται με τη φθορά που δέχεται το κυβερνών κόμμα εξαιτίας της αλαζονικής στάσης που πολύ συχνά έχει κρατήσει η υπουργός απέναντι στους αδιόριστους εκπαιδευτικούς οι οποίοι σέρνουν τα τελευταία χρόνια την άμαξα των ελαστικών σχέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα.
- Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με τη μαχητική στάση που κράτησαν οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί όλο το προηγούμενο διάστημα. Αυτή τους η στάση τους καθιέρωσε, δικαίως, στη συνείδηση τής κοινής γνώμης ως οι εργαζόμενοι που δέχονται τη μεγαλύτερη και πιο άδικη επίθεση στο χώρο της εκπαίδευσης. Ίσως να ευελπιστεί η ηγεσία του υπουργείου παιδείας –μάταια όμως- πως η συνάντηση θα μειώσει τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών και όχι μόνο, στην κινητοποίηση που έχει προγραμματιστεί για την αμέσως επόμενη μέρα μετά τη συνάντηση.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η συνάντηση δεν θα βγάλει τίποτε χρήσιμο για τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς σε σχέση με τα αιτήματά τους –μακάρι να κάνω λάθος-για τον εξής απλό λόγο: Το μόνο που θα μπορούσε να δρομολογήσει λύσεις στα προβλήματα των αδιόριστων εκπαιδευτικών αλλά και των άλλων προβλημάτων που σχετίζονται με τα κενά στα σχολεία , με τις συγχωνεύσεις τμημάτων και με την αύξηση των μαθητών στα τμήματα είναι ο επιπλέον διορισμός μόνιμων εκπαιδευτικών «εδώ και τώρα». Κάτι τέτοιο όμως έχει απορριφθεί από την κυβέρνηση μέσω της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας σε όλους τους τόνους και προς όλες τις κατευθύνσεις.
Όμως το ότι αναγκάζεται τελικά η υπουργός να συνομιλήσει με τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς αποτελεί αδιαμφισβήτητα μία πρώτη νίκη απέναντι στην μέχρι τώρα αδιάλλακτη στάση εκ μέρους του υπουργείου παιδείας. Μια νίκη που ίσως να δείχνει αχνά το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε στο εξής αν θέλουμε να έχουμε αποτελέσματα. Απαιτείται ο αγώνας μας να είναι ενωτικός , δίκαιος με ξεκάθαρους στόχους και συνδεδεμένος με τις κοινές ανησυχίες όλων των εκπαιδευτικών καθώς επίσης των γονιών και των μαθητών μας.
Χρήστος Κυργιάκης: φυσικός
