Γράφει ο Χρήστος Κυργιάκης: φυσικός
Σε συνέντευξή της στο «Ε» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας μεταξύ των άλλων αναφέρει επί λέξη:
«Έχω δεχτεί επίθεση κραυγών από μία ¨ιστορία¨ αδιόριστων καθηγητών οι οποίοι δεν υπάρχουν. Δεν τους έχουμε βρει και δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ, παρόλο που τους έχω καλέσει δημόσια μέσα από την τηλεόραση για διάλογο. Είναι άτομα με μεγάλη ένταση. Αυτά ως προς τις αποδοκιμασίες».
Μάλιστα! Ώστε τόσες χιλιάδες άνθρωποι αποτελούν για την υπουργό μία ¨ιστορία¨.......
Επειδή οι υπουργοί, υφυπουργοί και τώρα τελευταία οι αναπληρωτές υπουργοί στο χώρο της εκπαίδευσης έρχονται και παρέρχονται αλλά οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που μένουν για να στηρίξουν την εκπαίδευση καλό είναι να υπενθυμίσουμε στην υπουργό κάποια πράγματα.
Αν θέλει πράγματι να βρει τους αδιόριστους ας ζητήσει από τους συνεργάτες της να μπουν στην ιστοσελίδα του υπουργείου παιδείας και να της δείξουν τους πίνακες με τους αναπληρωτές , τους ωρομίσθιους, τους πίνακες με 24 μήνες προϋπηρεσία και επιτυχία στον ΑΣΕΠ, τους πίνακες με 30 μήνες προϋπηρεσία, τους πίνακες με τους αδιόριστους-διοριστέους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ και πάει λέγοντας. Στην ίδια την υπουργό μπορεί να φανούν ως λίστες χιλιάδες ανθρώπων και τίποτε παραπάνω, όμως πίσω από κάθε όνομα κρύβεται μια ζωή , μια οικογένεια και πολλά όνειρα.
Πριν ένα χρόνο ήταν που ο πρωθυπουργός έλεγε:
«Δεν θα προχωρήσουμε σε κινήσεις που ανατρέπουν τον προγραμματισμό των ανθρώπων για το μέλλον τους».
Κι όμως ο προγραμματισμός χιλιάδων ανθρώπων τινάχτηκε στον αέρα. Φανταστείτε να μην το είχε υποσχεθεί!
Να θυμίσουμε στην υπουργό παιδείας ότι στην εκδήλωση υπέρ της καινοτομίας οι εκπαιδευτικοί που απειλήθηκαν από τους κουμπουροφόρους σωματοφύλακές της και χαρακτηρίστηκαν ως «ανάξιοι» από την ίδια, ήταν αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, από αυτούς που δεν μπορεί να τους βρει.
Να θυμίσουμε επίσης ότι σε κάθε κινητοποίηση ενάντια στο πολυνομοσχέδιο για την παιδεία οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί ήταν παρόντες αντιδρώντας στην ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
Μήπως θυμάται η υπουργός τη βραδιά της συνέντευξης στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ ότι έστειλε τα ΜΑΤ ενάντια στους αδιόριστους εκπαιδευτικούς που ζητούσαν να συμμετάσχουν στη συνέντευξη; Μάλλον έτσι αντιλαμβάνεται το διάλογο.
Μήπως, τέλος, θυμάται η υπουργός ότι στις 26 Αυγούστου αρνήθηκε να συναντηθεί για μία ακόμη αφορά με τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το υπουργείο; Τελικά συνάντηση έγινε με τους δύο υφυπουργούς , δεν υπήρχε τότε αναπληρώτρια υπουργός, αφού επιστρατεύτηκαν για μία ακόμη φορά τα ΜΑΤ για να μπορέσουν να σώσουν την τιμή μιας … πόρτας.
Προφανώς η ηγεσία του υπουργείου παιδείας προτιμά τους «καθώς πρέπει» συνομιλητές , τους «θεσμικούς» που δεν έχουν μεγάλη ένταση και δεν την αποδοκιμάζουν.
Κλείνοντας να σταθούμε στο κεντρικό νόημα της συνέντευξης:
«Το νέο σχολείο θέλει πάνω απ’όλα ψυχή».
Ακριβώς. Αν υπάρχουν κάποιοι που έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν ψυχή όλα αυτά τα χρόνια είναι οι εκπαιδευτικοί και κυρίως οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί. Αυτοί που στέλνονταν και στέλνονται από τον εκάστοτε υπουργό παιδείας στα πιο απομακρυσμένα μέρη της χώρας, απλήρωτοι και απαξιωμένοι για να καλύψουν τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Είναι αυτοί οι ίδιοι τους οποίους η ηγεσία του υπουργείου παιδείας δεν διόρισε όπως όφειλε να κάνει, ανατρέποντας βίαια τον προγραμματισμό τους παρόλες τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού για το αντίθετο.
Μη μας μιλάτε λοιπόν για ψυχή. Είναι το μόνο που μας κρατάει ακόμη όρθιους για να εξακολουθήσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, αυτό που σπουδάσαμε. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας στερήσει αυτό το δικαίωμα.
Όλοι εσείς οι υπουργοί, οι υφυπουργοί και οι λοιποί παρατρεχάμενοί σας είστε περαστικοί από το χώρο της εκπαίδευσης, εμείς όμως όχι. Ήμασταν και θα είμαστε πάντα εδώ, οπότε οποιοσδήποτε υπουργός , αν θέλει , ξέρει πού να μας βρει. Εδώ στο χώρο της παιδείας, είναι ο φυσικός μας χώρος.
ΠΗΓΗ:http://www.alfavita.gr
