Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Θεολόγοι Ανα-με(αι)νόμενοι..., του Οδυσσέα Γυαλίδη

Δεν ξέρω πόσο αντέχουν οι συνάδελφοί μου θεολόγοι που αναμένουν σε αναμμένα κάρβουνα το πολυπόθητο κάλεσμα του Υπουργείου, για να λάβουν θέση μάχης στην νέα, και για άλλη μια φορά με ημερομηνία λήξεως, θητεία τους στα σχολεία της επικράτειας. Σε ό,τι πάντως με αφορά, θεωρώ ότι κάνει μεγάλο κακό στην υγεία μου το αέναο κλικάρισμα και φρεσκάρισμα της alfavita (να είναι καλά, πάντως, να μας...
βγάζει από τη σιωπή και να μας δικτυώνει ) και του Υπουργείου Παιδείας (το οποίο φέτος μάλλον έχει ξεχάσει ότι τυγχάνει και Θρησκευμάτων!) για να δω αν «κάλεσαν» την κλάση μου. Διακόπτοντας λοιπόν την μοναχική μου αναμονή θέλησα να μοιραστώ με όλους τους συμπάσχοντες τα ερωτηματικά μου.


Έχουμε πιάσει σχεδόν Οκτώβριο και δεν έχει κληθεί ούτε ένας αναπληρωτής θεολόγος, ούτε καν στα Εκκλησιαστικά Σχολεία. Πέρυσι η πρώτη φάση των αναπληρωτών συμπεριελάμβανε όλες τις ειδικότητες, μηδέ ημών των θεολόγων εξαιρουμένων, και έτσι από την πρώτη Σεπτεμβρίου παρουσιαστήκαμε στα σχολεία μας. Φέτος το Υπουργείο μάς αγνοεί επί έναν περίπου μήνα και ενώ κατά τα τέλη του Αυγούστου υποσχέθηκε στίφη αναπληρωτών, κάλεσε βιαστικά ορισμένες μόνο ειδικότητες, τις λεγόμενες "βασικές", προτού καλά καλά διευθετήσει τις αποσπάσεις και υπολογίσει τα κενά. Και τώρα, ήρεμο στις δάφνες του, τώρα που με λέξεις -κλειδιά τη "συγχωνευση" και την "κατάργηση" κατάφερε να λειτουργήσει (sic) τα σχολεία, ακυρώνει στην πράξη συγκεκριμένες ειδικότητες τις οποίες επιμένει να μην καλεί. Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί αργούν; Υπολογίζουν λέει τα κενά. Και γιατί δεν τα υπολόγισαν από την αρχή προτού καλέσουν την πρώτη φάση και τώρα ξαφνικά έγιναν τόσο σχολαστικοί;


Πώς λειτουργούν τα σχολεία χωρίς όλες τις ειδικότητες; Δεν απαιτούμε φυσικά οι τεχνοκράτες του Υπουργείου και οι συμβουλο – λάγνοι προϊστάμενοί τους να αντιλαμβάνονται τη χρησιμότητα (ναι, πρέπει επιτέλους να μιλήσουμε στη γλώσσα τους) των θεολόγων στα σχολεία. Οι θεολόγοι, αγαπητοί μου προϊστάμενοι, ειδικά η νέα γενιά, είναι οι άνθρωποι που απορροφούν τους κραδασμούς των σχολείων, είναι οι ψυχολόγοι και οι κοινωνιολόγοι που υποδέχονται τους απεγνωσμένους εφήβους, αυτούς που στριμώχνονται σε απάνθρωπα προγράμματα και ταυτόχρονα έχουν να διαχειριστούν την τεράστια ανασφάλεια του μέλλοντός που τους ετοιμάζετε. Οι θεολόγοι είναι αυτοί που ακούν τους εφήβους, αυτοί που διαλέγονται μαζί τους, και οι περισσότεροι δεν έχουν, φυσικά, καμία σχέση με το πρότυπο του αντιδραστικού και τυπολάτρη καθηγητή που θυμάστε από τη δική σας νιότη. Αυτή τη νιότη που αφήσατε τόσο πίσω, αυτή τη νιότη που αγνοείτε, την παλλόμενη πραγματικότητα των σχολείων όπου συναθροίζεται αυτή η νιότη, την οποία επίσης αγνοείτε, όταν αναφωνείτε υποκριτικά ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ. Αν πιστεύατε σ’ αυτό που διατρανώνετε, θα λέγατε ΠΡΩΤΑ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ, γιατί χωρίς αυτόν δεν είναι ΠΟΥΘΕΝΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ...


Ως παροπλισμένος, ελπίζω προς το παρόν, δάσκαλος αναμένω την κλήση μου, με την ψυχολογία αυτού που κάθε χρόνο επιστρατεύεται αλλά και με μεγάλη προσμονή να γνωρίσω τους καινούργιους μου μαθητές, αυτούς που ελπίζω επίσης ότι περιμένουν να με γνωρίσουν, αυτούς που θα εγκαταλείψω πάλι τον Ιούνιο όταν θα με απολύσετε.


ΠΕΟ1 Θεολόγος
με ανά την Ελλάδα ωρομισθίες και αναπληρώσεις
και πέντε συναπτές επιτυχίες ΑΣΕΠ
στον τουρβά μου.


ΠΗΓΗ:http://www.alfavita.gr/