Γράφει ο Μπορμπότης Γιάννης
Μέλος Γραμματείας Εκπαιδευτικών ΠΑΜΕ Κέρκυρας
Την προηγούμενη βδομάδα και με αφορμή την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, στήθηκε από πολιτικούς και κυρίαρχα ΜΜΕ μία ακόμη προσπάθεια αναγκαστικής λοβοτόμησης των εργαζομένων και της νεολαίας (βλέπετε κάνουν το ζέσταμά τους εν όψη της υπεράνθρωπης προσπάθειας του ερχόμενου φθινοπώρου). Κροκοδείλια δάκρυα, αμέτρητες βαθυστόχαστες θλιμμένες αναλύσεις και δήθεν ντροπή για τα χάλια της Παιδείας. «Έπεσαν τραγικά οι βάσεις», «Εισαγωγή σε ΤΕΙ με βαθμό 0,9», «Στο κόκκινο πολλά τμήματα των ΤΕΙ» και άλλα τέτοια με μόνο στόχο να προσπεράσουν την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της «δημόσιας» εκπαίδευσης.
Όντως οι αριθμοί λένε ότι μπορείς να εισαχθείς σε ΤΕΙ δίνοντας σχεδόν «λευκή κόλα», 4.000 θέσεις σε ΤΕΙ θα μείνουν άδειες και 20.000 υποψήφιοι θα μείνουν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όμως η αναφορά απλά και μόνο σε αυτούς τους.....
αριθμούς χωρίς την εξέταση των αιτιών, αποδεικνύουν την υποκρισία των κρατούντων, των λεγόμενων εκπαιδευτικών αναλυτών και των «παπαγαλακίων» των ΜΜΕ. Όχι δεν τους έπιασε ο πόνος για την Παιδεία, απλά προετοιμάζουν το έδαφος για την είσοδο των εμπόρων της γνώσης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Μιλάνε για την αλήθεια των αριθμών. Ποια είναι όμως η αλήθεια τους; Μα καλά δεν ξέρουν τίποτα για τη «Σύγχρονη Παιδεία» που εδώ και χρόνια προωθούσαν; Άραγε μόνες του ξεφύτρωσαν όλες αυτές οι σχολές σε κάθε γωνιά της Ελλάδας; Ξέρετε αγαπητοί κύριοι πως αναφέρονται οι μαθητές μας σε αυτές τις σχολές που εσείς τις ονομάζεται «μειωμένης ελκυστικότητας»; Ως «Σχολές Ζομπονοκοπτικής» ή «Σχολές Εκπαιδευτών Πόκεμον» και άλλα τέτοια ευφυή που η νεανική αθωότητα δεν χρειάζεται πολλές αναλύσεις για να περιγράψει την σύγχρονη πραγματικότητα. Δυστυχώς οι σχολές αυτές στήθηκαν από τους ρουσφετολογικούς μηχανισμούς των πολιτικών κομμάτων με απόλυτη προχειρότητα τόσο υποδομών όσο και προγράμματος σπουδών. Τα προγράμματα σπουδών βέβαια δεν είχαν καμία προχειρότητα όταν αυτά εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα του «ανταγωνισμού» και της ΕΕ. Ας μην ξεχνάμε ότι την ίδια ώρα που επιδοτούταν το σταμάτημα της παραγωγής σιταριού (επίκαιρο δεν νομίζετε;), οι σχολές αγροτικής παραγωγής μάθαιναν στους επίδοξους αγρότες μας πως να καλλιεργούν στα σταροχώραφά τους ακακίες...
Οι σχολές αυτές δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετήσουν τοπικά συμφέροντα και αυτό είναι κάτι που όλοι μας το γνωρίζουμε. Ανάλογα με την επιρροή των τοπικών βουλευτών ξεφύτρωναν ένα ή περισσότερα τμήμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι πραγματικά απαράδεκτο να περιμένουμε ανάπτυξη των περιοχών μας λόγω εισροής φοιτητών.
Είναι επίσης απαράδεκτο να στήνονται σχολές που όταν τις ολοκληρώσεις δεν έχεις κανένα απολύτως επαγγελματικό δικαίωμα. Ας μην ταξιδέψουμε όμως πολύ μακριά για να δούμε τι σημαίνει αυτό. Αρκετός ντόρος έγινε φέτος για την τεράστια πτώση βάσης στην ειδικότητα Ισπανικών Σπουδών της Σχολής Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου εδώ στην Κέρκυρα. Η βάση έπεσε κατά 7.171 μόρια και από 13.436 έφτασε στα 6.265, ενώ από τις 45 θέσεις που προκηρυχθήκαν συμπληρώθηκαν μόνο οι 13. Μα είναι τόσο άχρηστη αυτή η σχολή θα αναρωτηθεί κανείς, εδώ ο μισός πληθυσμός της γης μιλάει Ισπανικά. Σωστός ο συλλογισμός που όμως πρέπει να συμπεριλάβει και την πληροφορία ότι ο απόφοιτος του συγκεκριμένου τμήματος δεν έχει δικαίωμα να εργαστεί σχεδόν πουθενά. Δηλαδή βασικά σπουδάζουν για το χόμπι τους. Πως να μην πέσει η βάση του τμήματος έτσι;
Η ανησυχία όλων των όψιμων υπερασπιστών της Παιδείας είναι πέρα για πέρα υποκριτική. Ίσα ίσα που τα φετινά αποτελέσματα αποτελούν πρώτης τάξεως ευκαιρία έτσι όλοι αυτοί να ζητήσουν αλλαγές σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης και μάλιστα τάχιστα. Θα συμφωνήσω ότι οι αλλαγές είναι αναγκαίες αλλά επειδή ζούμε σε μία κοινωνία που λειτουργεί με συγκεκριμένους κανόνες θα πρέπει να σκεφτούμε ποιον τελικά θα ωφελήσουν οι σχεδιαζόμενες αυτές αλλαγές.
Η εκπαίδευση αποτελεί έναν χώρο όπου η επιχειρηματική δραστηριότητα δεν έχει ακόμη εισβάλει όσο θα ήθελε. Με την κλασσική, αλλά πάντα επιτυχημένη, συνταγή της απαξίωσης κάθε κρατικού φορέα (βλ. Ολυμπιακή, ΟΤΕ, ΟΣΕ κ.α) η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζοντας το έργο της ΝΔ βάζει τους επιχειρηματίες στα σχολεία και τις σχολές όχι από το παράθυρο αλλά από την πόρτα και μάλιστα με τυμπανοκρουσίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πρακτικής είναι η αδειοδότηση των 30 κολεγίων από την Κα Διαμαντοπούλου που «πάτησε» πάνω στους νόμους της προηγούμενης κυβέρνησης.
Πριν λίγες μέρες η Υπουργός Παιδείας δήλωσε με καμάρι σε πρωινή εκπομπή ότι ο Καλλικράτης θα έρθει και στην εκπαίδευση. Ορίστε αλλαγές και μάλιστα δραστικές. Σπάσιμο ενιαίου χαρακτήρα προγράμματος, σύνδεση με την αγορά, αυτοαξιολόγηση μονάδων και προσωπικού, ελαστικές σχέσεις για τους εκπαιδευτικούς και άλλα τέτοια ευρωπαϊκά.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Κάθε αλλαγή στο κοινωνικό μας σύστημα έχει συγκεκριμένη στόχευση και συγκεκριμένους ευνοούμενους. Η κάθε αλλαγή φέρνει φαρδιά πλατιά την σφραγίδα της αστικής τάξης. Το ζει ο καθένας μας έντονα αυτή την εποχή σε κάθε βήμα. Οι αλλαγές στην παιδεία θα έχουν ακριβώς την ίδια κατεύθυνση εξυπηρέτησης της αστικής τάξης. Καμία σχέση δεν θα έχουν οι μεταρρυθμίσεις με την ανάγκη του λαού να μορφώνει τα παιδιά του, να βγαίνουν από το σχολείο ολοκληρωμένες προσωπικότητες, να βρίσκουν δουλεία με μόνη προϋπόθεση το πτυχίο τους.
Η υποβάθμιση των σπουδών, τα έξοδα για τη φοιτητική στέγη, για σίτιση, για τις μεταφορές, για τα αναλώσιμα θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο τη λαϊκή οικογένεια. Οι γονείς κοιτάνε από πού θα κόψουν για να «τροφοδοτήσουν» τις σπουδές. Αυξάνονται όλο και περισσότερο οι φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν για να βοηθήσουν την οικογένειά τους.
Επειδή όμως στην δικιά μας τάξη δεν χωράνε κλάματα και ηττοπάθεια, η μάχη του λαού για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας μπορεί και πρέπει να γίνει νικηφόρα. Πρέπει να αγωνιστούμε για δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να «τα χαλάσουμε» με την πολιτική της κυβέρνησης και των εγχώριων και εξωτερικών υποστηρικτών της. Να απορρίψουμε τις μεθοδεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ που θέλουν την νέα γενιά σκλάβους του 21ου αιώνα.
Το φθινόπωρο που έρχεται θα είναι δύσκολο. Να μην είναι όμως δύσκολο μόνο για εμάς, να το κάνουμε και εμείς δύσκολο για όλους αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Το ΠΑΜΕ καλεί τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους μαθητές, ολόκληρη την εργατική τάξη σε συμπόρευση, οργάνωση και αντίσταση με όλους τους τρόπους με στόχο την Παιδεία που θα εξυπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
