Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με όσα σήμερα συζητούμε, είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση αναιρεί όσα κατά καιρούς, βαρύγδουπα και δημαγωγικά, αναφέρει για την υγεία, ότι, δηλαδή, η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και δεν είναι εμπόρευμα να πουλιέται και να αγοράζεται. Ουσιαστικά, με το υπό κατάθεση νομοσχέδιο, ολοκληρώνει το «όραμα» που διαχρονικά είχαν όλες οι κυβέρνησης και της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και η Ε.Ε., για την υγεία, όραμα που κινείται υπέρ του κεφαλαίου: Επιχειρήσεις στο χώρο της υγείας, είτε δημόσιες είτε ιδιωτικές, ανταγωνιστικές μεταξύ τους, από τις οποίες ο πολίτης θα αγοράζει,....
ανάλογα με την αγοραστική και οικονομική του δυνατότητα, υπηρεσίες. Βέβαια, κάτι τέτοιο είναι ολοφάνερο ότι, θα έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες για τη λαϊκή οικογένεια.
Η Κυβέρνηση λέει - και αυτό είναι σωστό βάσει της δικής της λογικής – ότι, η ολοκλήρωση, σε πρώτη φάση, των μέτρων για την υγεία προαπαιτεί την ψήφιση και την εφαρμογή του νόμου για το ασφαλιστικό και τον Καλλικράτη. Είναι γεγονός ότι, με αυτά τα νομοθετήματα απαλλάσσεται το κράτος και οι εργοδότες από τη χρηματοδότηση της υγείας, «ανοίγεται ο δρόμος» για την αυτοτελή λειτουργία των νοσοκομείων ως επιχειρήσεων και να ενισχύεται, γενικότερα, η επιχειρηματική δράση στην υγεία.
Η πρόταση για ολοήμερη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων αποτελεί άλλη ονομασία για την επέκταση των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων στα δημόσια νοσοκομεία. Με βάση το σχέδιο, γενικεύονται και επεκτείνονται στις διαγνωστικές πράξεις, αλλά και στις επεμβατικές στα χειρουργεία. Με άλλα λόγια, γίνεται προσπάθεια, να αυξηθούν οι μπίζνες στα δημόσια νοσοκομεία, να προσελκυστούν και άλλοι πελάτες, για να έχει το νοσοκομείο έσοδα.
Βέβαια, στο ερώτημα «ποιος θα πληρώσει για όλα αυτά;», η Κυβέρνηση απαντά «τα ασφαλιστικά ταμεία,οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, που θα μπορούν να συμβάλλονται με τα δημόσια νοσοκομεία και βέβαια, οι ασθενείς». Πρόκειται για εξαπάτηση των εργαζομένων, όταν ισχυρίζονται ότι, θα υπάρξει γρηγορότερη εξυπηρέτηση και δεν θα επιβαρύνονται οικονομικά οι εργαζόμενοι, αφού θα πληρώνουν τα ταμεία. Η αλήθεια είναι ότι, η προωθούμενη «επίθεση» στην κοινωνική ασφάλιση θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση των εργαζομένων στις υπηρεσίες υγείας και στην καρατόμηση των παροχών, που παρέχει το ασφαλιστικό ταμείο.
Το πόσες και ποιες παροχές υγείας θα καλύπτει το ταμείο, θα εξαρτάται από τις ατομικές εισφορές των εργαζομένων στην βασική ασφάλιση και στην ανταποδοτική ιδιωτική. Βέβαια, κάποιες στοιχειώδεις παροχές θα καλύπτονται αντίστοιχα - όπως η προνοιακή σύνταξη - για να μην κυκλοφορεί στο δρόμο η ακραία εξαθλίωση. Όμως, θα εξαρτάται σε κάθε περίοδο από τα οικονομικά των ταμείων, το δημοσιονομικό χρέος κ.τ.λ..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πληρωμή στα ολοήμερα ιατρεία, χειρουργεία, εργαστήρια θα επιβαρύνει τον ασθενή περισσότερο απ’ ό,τι σήμερα. Γενικότερα, τα ταμεία θα καλύπτουν πολύ λιγότερα, σε όποια υπηρεσία υγείας και να απευθύνεται ο ασφαλισμένος, είτε αυτή είναι στον ιδιωτικό τομέα είτε στον δημόσιο, είτε στο δημοτικό ιατρείο. Σε ό,τι αφορά τους ανασφάλιστους - μετανάστες, νέοι, γυναίκες κ.τ.λ. – η ολοήμερη λειτουργία θα επιδεινώσει την κατάσταση τους, αφού δεν θα μπορούν να αγοράσουν το παραγόμενο εμπόρευμα.
Από τα έσοδα της ολοήμερης λειτουργίας του νοσοκομείου θα χρηματοδοτούνται τα λειτουργικά έξοδα του νοσοκομείου, η αγορά νέου εξοπλισμού, η πληρωμή μέρους των εφημεριών, οι αμοιβές των επικουρικών γιατρών, οι υπερωρίες κ.τ.λ.. Δηλαδή, αφού το κράτος αποτινάζει από πάνω του την υποχρέωση και ευθύνη, που έχει για τη λειτουργία και την ανάπτυξη των νοσοκομείων, αυτά μπαίνουν στην αγορά για εύρεση πελατών, για να επιβιώσουν. Όποια νοσοκομεία δεν τα καταφέρνουν - και έχουμε χαρακτηριστικά παραδείγματα, σε όποιες χώρες της Ε.Ε. εφάρμοσαν αυτά, τα οποία εσείς προτίθεστε να εφαρμόσετε - ή θα κλείνουν ή θα συμπτύσσονται. Π.χ. στη Γαλλία το Υπουργείο Υγείας κλείνει όλες τις μαιευτικές κλινικές, που κάνουν κάτω από 300 τοκετούς το χρόνο και όλες τις χειρουργικές κλινικές, που κάνουν κάτω από 1500 χειρουργικές πράξεις το χρόνο. Στην ουσία η ολοήμερη λειτουργία είναι βασικός μοχλός λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων ως επιχειρήσεων.
Όπως κάθε επιχείρηση, για να είναι κερδοφόρα, φροντίζει να είναι φθηνό και ευέλικτο το εργατικό δυναμικό, έτσι με την ολοήμερη λειτουργία προβλέπεται, να εφαρμοστεί η υπερωριακή απασχόληση του υπάρχοντος προσωπικού και οι προσλήψεις επικουρικού, ιατρικού και λοιπού προσωπικού. Σε αυτό το πλαίσιο δρομολογούνται και αλλαγές στο σύστημα των εφημεριών των γιατρών, με τη θέσπιση μηνιαίας αμοιβής για κάθε γιατρό. Δηλαδή, η υπερωριακή απασχόληση θα πληρώνεται σαν αποζημίωση και δεν θα γίνεται πληρωμή της εφημερίας ως υπερωρίας. Βέβαια, προβλέπεται η δυνατότητα πραγματοποίησης επιπλέον εφημεριών, αλλά αυτές θα πληρώνονται από τα έσοδα του νοσοκομείου, εάν υπάρχουν. Εάν δεν υπάρχουν, θα είναι απλήρωτες και με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, δρομολογείται η απλήρωτη εργασία. Με άλλα λόγια, το εισόδημα μεγάλου μέρους των γιατρών θα εξαρτάται ακόμα περισσότερο από την αποδοτικότητα και την επιχειρηματική δράση των νοσοκομείων και τις όλο και περισσότερες ώρες εργασίας. Αυτή η πολιτική, της παραπέρα εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών υγείας, ενισχύει την εντατικοποίηση της εργασίας, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και του ωραρίου εργασίας, με όποιες συνέπειες έχει αυτό για την ασφάλεια των ασθενών και για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Δημιουργείται η ιδέα ότι υπάρχουν ασθενείς συμφέροντες από οικονομική άποψη και ασθενείς μη συμφέροντες. Ό,τι είναι απλό, εύκολο διαγνώσιμο και αυθημερόν αντιμετωπίσιμο, είναι συμφέρον οικονομικά, άρα και προσοδοφόρο. Από την άλλη, οι χρόνιες παθήσεις, οι ηλικιωμένοι, οι ψυχικά και κοινωνικά πάσχοντες είναι ασύμφοροι οικονομικά. Γι' αυτό και κεντρικός στόχος της ολοήμερης λειτουργίας είναι η επέκταση των απογευματινών ιατρείων για τις παραπάνω περιπτώσεις, από τις οποίες ευελπιστεί η Κυβέρνηση, να φέρουν έσοδα στο νοσοκομείο-επιχείρηση.
Οι εργαζόμενοι έχουν ήδη αρκετή εμπειρία από τη λειτουργία με κριτήριο την αγοραπωλησία των ιατρικών υπηρεσιών των απογευματινών ιατρείων. Τα πρωινά τακτικά εξωτερικά ιατρεία που λειτουργούν με μεγάλο χρόνο αναμονής, εξαναγκάζουν τους ασθενείς να πηγαίνουν στα ιδιωτικά απογευματινά. Η Κυβέρνηση αναφέρεται σε οικονομικά κίνητρα, 10% - κυρία Υπουργέ, είπατε 5%, αλλά πιθανόν να ήταν εκ παραδρομής - αύξηση του μισθού για προσέλκυση υγειονομικού προσωπικού στην επαρχία, την ίδια στιγμή που «πετσοκόβει» σε πολλαπλάσιο βαθμό μισθούς και επιδόματα στο όνομα της κρίσης.
Τέλος, η απαράδεκτη κατάσταση της πελατειακής σχέσης γιατρών-ασθενών, όχι μόνο συντηρείται αλλά και επεκτείνεται. Για τον εθελοντισμό εμείς διαφωνούμε κάθετα. Η ενδυνάμωση του εθελοντισμού στην υγεία και πρόνοια αποτελεί στόχο του σχεδίου. Υπηρεσίες που θα προσφέρουν οι εθελοντές θα «μπαλώνουν» ανέξοδα τις ελλείψεις, βοηθώντας το κράτος να απαλλαγεί και από αυτή τη δαπάνη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Κ.Κ.Ε. καλεί τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, αλλά και όλους τους υγειονομικούς να μη συμβιβαστούν με τη σημερινή κατάσταση, να μη δεχθούν αυτά τα μέτρα, αλλά να αγωνιστούν όλοι μαζί για ένα πραγματικά αποκλειστικά δημόσιο, σύγχρονο, δωρεάν σύστημα υγείας, ενιαίο και καθολικό. Εμείς δεν είμαστε αιθεροβάμονες. Χρειάζονται οι λαϊκοί αγώνες να ενδυναμώσουν σε όλα τα μέτωπα και να έχουν στόχο την αλλαγή αυτής της εξουσίας με μια άλλη λαϊκή εξουσία. Ευχαριστώ.
