Στο τελευταίο Νομαρχιακό Συμβούλιο (9-6) συζητήθηκε εκτός των άλλων το θέμα της έγκρισης μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων επιχείρησης μονάδας αποθήκευσης, εμφιάλωσης και διανομής υγραερίου στη θέση Μανταλιάδα τοπικού διαμερίσματος Βαρυπατάδων του Δήμου Αχιλλείων. Η συγκεκριμένη τοποθεσία αποτελεί τμήμα της μιας εκ των δυο περιοχών (ευρύτερη περιοχή μεταξύ Βαρυπατάδων-Καλαφατιώνων- Καρουμπάτικων από τη μια, περιοχή Τρίκλινου από την άλλη) που σύμφωνα με τη μελέτη οχλουσών χρήσεων της νομαρχίας (που δόθηκε πριν ενάμιση χρόνο στη δημοσιότητα) είναι καταλληλότερες για τη οροθέτηση βιοτεχνικού πάρκου-βιομηχανικής ζώνης.
Παρά το γεγονός ότι...
η σκοπιμότητα, η αποτελεσματικότητα και η επιστημονική εγκυρότητα της εν λόγω χωροθέτησης αμφισβητήθηκε το περασμένο καλοκαίρι από τις διαδοχικές λαϊκές συνελεύσεις των κατοίκων των Βαρυπατάδων (παρουσία μάλιστα του κ. Νομάρχη), παρά το γεγονός ότι η θέση των κατοίκων επικυρώθηκε με τοπικό δημοψήφισμα (82% κατά αυτής της προοπτικής) και έγινε ομόφωνα δεκτή από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αχίλλειων, η νομαρχιακή Αρχή συνεχίζει να αγνοεί τη βούληση των πολιτών και εισηγήθηκε θετικά, υπέρ της έγκρισης της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων εντός προστατευόμενης περιοχής.
Έτσι αφού απέτυχε το σχέδιο του περασμένου καλοκαιριού να πεισθούν οι κάτοικοι ότι η τσιμεντοποίηση μια περιοχής εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς είναι προς το συμφέρον τους (τάζοντας μάλιστα και απαλλοτριώσεις 50.000 ευρώ το στρέμα ως δόλωμα) το θέμα επανήλθε αυτή τη φορά μέσω της λογικής της «σαλαμοποίησης» της περιοχής και της τμηματικής μετατροπής της σε άτυπη βιομηχανική περιοχή.
Περά όμως από το καθαρά πολιτικό σκέλος της στάσης της νομαρχίας, δηλαδή της απαξίωσης του δικαιώματος των κατοίκων να αποφασίζουν για τα σπίτια τους, τα χωράφια τους και τη ποιότητα της ζωής τους στη συγκεκριμένη περίπτωση ανακύπτει και νομικό ζήτημα. Η περιοχή της Μανταλιάδας (σύμφωνα με τη Υπουργική Απόφαση ΥΑ4701-ΦΕΚ 183/Β/16-03-1967 «Περί Χαρακτηρισμού Ιστορικών Διατηρητέων Μνημείων») εντάσσεται σε περιοχή χαρακτηρισμένης ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού καλούς- ΤΙΦΚ (με κέντρο το Πέλεκα απλώνεται σε ακτίνα 2 χιλιόμετρων γύρω του) και η υπουργική απόφαση απαγορεύει ρητά και αυστηρά τέτοιου είδους δραστηριότητες. Πως είναι επομένως δυνατόν η νομαρχιακή αρχή να εισηγείται την ακύρωση μιας υπουργικής απόφασης, όταν έγκαιρα όλα τα σχετικά έγγραφα έχουν κοινοποιηθεί στις υπηρεσίες της (από 26-4, αριθ. πρωτοκ. 8197);
Σύμφωνα με το κ. Νομάρχη είναι δυνατόν. Ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξε κατά τη διάρκεια του Νομαρχιακού Συμβουλίου ότι αφού έως τώρα υπάρχουν στη περιοχή και άλλες δραστηριότητες που με βάση την υπουργική απόφαση δεν θα έπρεπε να υπάρχουν (υπάρχουν δηλαδή παρανόμως), τότε η υπουργική απόφαση μπορεί να συνεχίσει να αγνοείται… Τα σχόλια περιττεύουν. Ο βασιλιάς είναι γυμνός. Βεβαία με αυτά τα επιχειρήματα δεν κατάφερε να πείσει ούτε και το Νομαρχιακό Συμβούλιο που καταψήφισε την εισήγηση της «πλειοψηφίας».
Ως Πρωτοβουλία Κατοίκων Βαρυπατάδων, Καλαφατιώνων και Καρουμπάτικων γνωρίζουμε ότι παρά την αρνητική απόφαση της νομαρχίας και του Δήμου Αχιλλείων το θέμα δεν έχει κλείσει. Εκκρεμεί και η απόφαση της Περιφέρειας. Γνωρίζουμε επίσης και προετοιμαζόμαστε για μακρύ και παρατεταμένο αγώνα που θα κλιμακώνεται όσο περνάει ο καιρός. Ήδη σχεδιάζονται και προετοιμάζονται δράσεις για το φετινό καλοκαίρι.
Η θέση των κατοίκων, όπως έχει αποτυπωθεί στις λαϊκές συνελεύσεις είναι μια εναλλακτικού τύπου ανάπτυξη, που θα περιλαμβάνει τη δημιουργία περιβαλλοντικού και πολιτιστικού πάρκου στη περιοχή, τη δημιουργία μονάδων αγροτουρισμού και οικοτουρισμού καθώς και τη δημιουργία μονοπατιών κατά μήκος των πηγών του Ποταμού. Με αυτό το τρόπο, όχι μονό δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας , όχι μόνο προστατεύεται το περιβάλλον και τα χωριά μας, αλλά επιπλέον η περιοχή μπορεί να αποκτήσει μια διεθνή προβολή, πράγμα που συνολικά θα προασπίσει τα συμφέροντα του νησιού. Σε αυτή τη κατεύθυνση ζητάμε την αρωγή του Δήμου Αχίλλειων, της Νομαρχίας και της (αιρετής σύντομα) Περιφέρειας.
