Η 26η Ιούνη ως ημέρα σηματοδοτεί τον παγκόσμιο αγώνα ενάντια στα ναρκωτικά, αγώνα που αποκτάει ιδιαίτερη σημασία σε συνθήκες οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και παγκόσμια. Ειδικά στη χώρα μας, η κυβέρνηση σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ υιοθετούν σκληρά αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα και καταδικάζουν τα λαϊκά στρώματα σε πολύχρονες θυσίες. Καλούν το λαό να πληρώσει την κρίση που δε δημιούργησε. Οι εξελίξεις αυτές περνούν ως τυφώνας από τη ζωή όλων μας.
Η προοπτική μιας ζωής με ανεργία ή ελαστική απασχόληση με μισθό ψίχουλα, χωρίς...
υγειονομική περίθαλψη, χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς εκπαίδευση σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν, χωρίς ελεύθερο χρόνο, συνοδεύεται από συναισθήματα ανασφάλειας και φόβου για το αύριο.
Από την άλλη προβάλλεται συστηματικά το μοντέλο του συμβιβασμένου, ατομιστή νέου ανθρώπου που βρίσκει προσωρινή ανακούφιση από τα αδιέξοδα της καθημερινότητας στους ψεύτικους «κόσμους» των ναρκωτικών.
Υπάρχει άμεσος κίνδυνος οι εξαρτημένοι από ναρκωτικές ουσίες να αυξηθούν.
Η έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά το 2009 σημειώνει:
περίπου το 1% (2,3% στις ανεπτυγμένες χώρες) των προβλημάτων υγείας παγκοσμίως μπορεί να αποδοθεί στη χρήση ναρκωτικών.
Πρώτη παράνομη ουσία που χρησιμοποιείται περισσότερο σε όλο τον κόσμο είναι η κάνναβη, ενώ στη δεύτερη θέση βρίσκονται τα διεγερτικά τύπου αμφεταμίνης και «έκσταση», ενώ ακολουθούν η κοκαΐνη και τα οπιοειδή.
Μεγάλη ανησυχία προκαλεί η κατάχρηση συνταγογραφούμενων φαρμάκων (αναλγητικά, αγχολυτικά και υπνωτικά).
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ποσοστό 10-18% των μαθητών κάνει χρήση κατασταλτικών και ηρεμιστικών φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή.
Το 2008 η μεθαδόνη θεωρήθηκε υπεύθυνη για περίπου 30% των θανάτων που συνδέονταν με τα ναρκωτικά στον πληθυσμό ηλικίας 16-24 του Ηνωμένου Βασιλείου.
Στη χώρα μας και ενώ το πρόβλημα της εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες είναι οξύ, η πολιτική των κυβερνήσεων επικεντρώνεται στην καταστολή και στη διαχείριση του προβλήματος με την πριμοδότηση των προγραμμάτων συντήρησης στη χρήση με υποκατάστατα (μεθαδόνη, βουπρενορφίνη και ανταγωνιστών οπιοειδών).
Τα στεγνά θεραπευτικά προγράμματα υποχρηματοδοτούνται και υποβαθμίζονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο φετινός προϋπολογισμός του ΚΕΘΕΑ, του κύριου φορέα εκπόνησης στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα, μειώνεται.
Ανοίγει ο δρόμος για την ενίσχυση του ρόλου των ιδιωτών στη θεραπεία.
Η πρόληψη είναι πλήρως υποβαθμισμένη. Τα κέντρα πρόληψης καταδικάζονται εξαιτίας της υποχρηματοδότησης.
Ουσιαστική κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων ατόμων δεν υφίσταται.
Από την άλλη, αρνητικό ρόλο παίζουν οι απόψεις ορισμένων πολιτικών χώρων που συστηματικά εδώ και χρόνια προωθούν την αντίληψη ανοχής στη χρήση ναρκωτικών και την υιοθέτηση της νομιμοποίησης των δήθεν «μαλακών» ναρκωτικών.
Σε αυτές τις συνθήκες το μήνυμα της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για στροφή στην πρωτογενή πρόληψη είναι επίκαιρο και αναγκαίο.
Μοναδική επένδυση που μπορεί να κάνει η Πολιτεία για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι η στρατηγική πρόληψης που θα λάβει υπόψη της τους βασικούς παράγοντες που επιδρούν στη ζωή ενός νέου ανθρώπου: την οικογένεια, την εκπαίδευση, την επαγγελματική αποκατάσταση, την τέχνη, τον αθλητισμό, αλλά και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ουσιαστικά, η πρωτογενής πρόληψη σημαίνει την πρόταση για αγωνιστική στάση ζωής, με αξίες, στόχους και αξιοπρέπεια. Ενός τρόπου ζωής με δικαιώματα και δυνατότητες για την ανάπτυξη των νεανικών συνειδήσεων και τη θωράκιση των νέων απέναντι στις εξαρτήσεις.
Το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών την Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών στέλνει ανοικτό μήνυμα συσπείρωσης και αγώνα.
Λέμε:
• Όχι σε όλα τα ναρκωτικά. Καμία αποδοχή του διαχωρισμού τους σε «σκληρά» και μαλακά».
• Όχι στην καταστολή και την αποποινικοποίηση της χρήσης. Αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
• Καμία αποδοχή της ιατρικοποίησης και ψυχιατρικοποίησης του προβλήματος των ναρκωτικών, που επικεντρώνει στο σύμπτωμα και δεν αντιμετωπίζει τα αίτια που οδηγούν στην χρήση και στην εξάρτηση. Η τοξικομανία είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και η εξάρτηση από ναρκωτικά αποτελεί μια ακραία μορφή αποξένωσης του σύγχρονου ανθρώπου.
• Να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια διακίνησης «υποκατάστατων» μέσα από το σύστημα υγείας. Υποκατάστατα μόνο για ειδικές πληθυσμιακές ομάδες.
• Κεντρικά σχεδιασμένη με ενιαία φιλοσοφία και αντίληψη αντιναρκωτική πολιτική, που να αφορά στην Πρόληψη, στην Θεραπεία, στην Κοινωνική Επανένταξη, στην Έρευνα και στην Αξιολόγηση.
• Δημόσια και δωρεάν παροχή υπηρεσιών πρόληψης, θεραπείας και επανένταξης. Δε δεχόμαστε την εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου και την εκμετάλλευση της δυστυχίας των χρηστών και των οικογενειών τους.
• Να προαχθεί σε μείζον ζήτημα, η υπόθεση της πρωτογενούς πρόληψης. Να αναπτυχθούν προγράμματα πρωτογενούς πρόληψης με μακροχρόνιο ορίζοντα και προσαρμοσμένα στις τοπικές, γεωγραφικές και άλλες ιδιαιτερότητες.
• Να εξασφαλιστεί η κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων ατόμων με τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη ρύθμιση νομικών ζητημάτων.
• Τη δημιουργία τόσων στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων (συμβουλευτικοί σταθμοί, κλειστής διαμονής, κλπ) όσων έχει ανάγκη ο τόπος. Άμεση ίδρυση & λειτουργία θεραπευτικής κοινότητας στεγνού προγράμματος στην Κέρκυρα, σύμφωνα με το ομόφωνο αίτημα του κερκυραϊκού λαού.
