Σύμφωνα με διάφορες πληροφορίες και διαρροές, δημοσιογραφικές και πολιτικές, το πρόβλημα που προέκυψε με την καταβολή των επιδοτήσεων στους Κερκυραίους αγρότες – ελαιοπαραγωγούς αντιμετωπίζεται με εντολές άνωθεν και μάλιστα ανωτέρου (της υπουργού) επιπέδου. Εάν οι πληροφορίες αυτές επιβεβαιωθούν στην πράξη, σίγουρα μιλάμε για...
μία θετική εξέλιξη. Και μιλάμε για θετική εξέλιξη γιατί ο αγροτικός κόσμος, άνθρωποι όλων των ηλικιών και μεγάλων οικονομικών αναγκών, είναι οι τελευταίοι που ευθύνονται γι’αυτήν την απαράδεχτη, προκλητική και βρώμικη ιστορία που για άλλη μία φορά, εις βάρος του αγροτικού κόσμου, δημιουργήθηκε.
Από το πρόβλημα αυτό που προέκυψε την προηγούμενη περίοδο αλλά και από την γενικότερη εκτίμηση του αγροτικού προβλήματος και της πραγματικότητας που το αφορά στον νομό μας και γενικότερα, προκαλούνται συγκεκριμένα και κρίσιμα ζητήματα και ερωτήματα:
Οι Κερκυραίοι αγρότες γιατί άραγε ταλαιπωρούνται σήμερα;
Μήπως γιατί θα πρέπει να συνηθίσουν την ιδέα ότι έρχεται το τέλος των επιδοτήσεων;
Μήπως οδηγούνται να πουν μόνοι τους, εντάξει δεν θέλω πια, ιδιαιτέρως στην Κέρκυρα που έχει οδηγηθεί από τις κυρίαρχες πολιτικές, ελαιοπαραγωγή να σημαίνει αποκλειστικά και μόνο επιδότηση;
Όταν θα σταματήσει η καταβολή των επιδοτήσεων ποιος θα είναι ο ρόλος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Κέρκυρας – ΕΑΣΚ η οποία εδώ και πολύ καιρό έχει μεταβληθεί αποκλειστικά και μόνο σε μηχανισμό καταβολής επιδοτήσεων και μάλιστα όχι ιδιαίτερα ικανό και αποτελεσματικό, όπως αποδεικνύεται;
Επί δώδεκα μήνες όλος ο αγροτικός κόσμος της Κέρκυρας ασχολείται με ένα και μοναδικό θέμα: την ψηφιοποίηση των αγροτεμαχίων που καθορίζει την τύχη των επιδοτήσεων ελαιολάδου.
Πριν ένα χρόνο οι αγρότες της Κέρκυρας καλέστηκαν να πληρώσουν ένα επιπλέον ποσόν - καθόλου ευκαταφρόνητο - προκειμένου να καταγραφούν τα ελαιοκτήματα και να μπορούν έτσι να εισπράττουν το ποσόν της επιδότησης που τους αναλογεί. Πρέπει μάλιστα να επισημάνουμε ότι, αυτή ήταν η δεύτερη φορά που πλήρωναν για τον ίδιο λόγο, αλλά τότε η προσπάθεια δημιουργίας ελαιοκομικού μητρώου απέτυχε. Αποφάσισε λοιπόν η ΕΑΣΚ να αναλάβει εκείνη την εργολαβία της καταγραφής. Τόσο απλό δε παρουσιάστηκε ότι ήταν, ώστε να μπορεί να σκεφθεί ο καθένας ότι μπορούσε να το υλοποιήσει. Και αυτό έπραξαν αναλαμβάνοντας οι ίδιοι..
Από τον περυσινό Μάη έως τον φετινό Γενάρη, είχε ολοκληρωθεί μόνο το 18,5% της ψηφιοποίησης, με κίνδυνο να μην μπορούν οι Κερκυραίοι αγρότες να εισπράξουν την επιδότηση. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και η υπουργός κα Μπατζελή αποφάσισε ότι πρέπει να αφαιρέσει από την ΕΑΣΚ την εργολαβία αυτήν και να την αναθέσει σε άλλους ( ΕΑΣ Αγρινίου) με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία και συγχρόνως την ανασφάλεια του κόσμου. Επίσης με αποτέλεσμα έναν ακόμα κερκυραϊκό διασυρμό, από αυτούς που μας έχει απολύτως συνηθίσει, το σύνολο του τοπικού μπλοκ εξουσίας. Η ΕΝΑΚ εκτιμά ως θετική την συμπαράσταση που οι εργαζόμενοι στην ΕΑΣΚ εξέφρασαν προς τους αγρότες με διάφορους τρόπους πχ κατάληψη στο ΕΛΑΙΑ. Οι εργαζόμενοι της Ένωσης έχουν γνώση των προβλημάτων, έχουν ρόλο στο παρών και το μέλλον. Οι εργαζόμενοι στην Ένωση δεν είναι ( και πρέπει να το νοιώσουν και οι ίδιοι ) ούτε μέρος του προβλήματος που προκαλούν άλλοι, ούτε σάκος του μποξ, ούτε σωσίβιο σωτηρίας του αγροτοπατερισμού.
Επιπλέον, ερωτήματα που αυτοδικαίως προκύπτουν είναι το εξής:
α) Γιατί η ΕΑΣΚ δεν μπόρεσε επί σειρά μηνών να ανταποκριθεί; Ήταν επαρκές ( από κάθε άποψη ) το προσωπικό που ανέλαβε την καταγραφή; Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του.
β) Τι θα γίνει με τα χρήματα που οι αγρότες κατά ποσοστό 100% κατέβαλαν για τη ψηφιοποίηση, ενώ πραγματοποιήθηκε μόνο το 18,5% αυτής; Θα ξαναπληρώσουν μήπως; και αν ναι που θα πάει το υπόλοιπο 81,5%;
γ) Η Ένωση από πού αλλού αντλεί έσοδα; Γιατί αφού γνώριζε αυτό που όλοι γνωρίζαμε, δηλαδή ότι οι επιδοτήσεις σταματούν, δεν έκανε τα προηγούμενα χρόνια τις αποφασιστικές ενέργειες για να ενεργοποιηθούν δυνάμεις και να προχωρήσουν ουσιαστικές δράσεις εξυγίανσης των συνεταιρισμών, γιατί δεν προχώρησε σε καμπάνια προτροπής των αγροτών σε ποικίλες καλλιέργειες για να μπει φρένο σε αυτό που συμβαίνει σήμερα δηλ. να εισάγονται μαζικά προϊόντα από γνωστές ιδιωτικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα την αφαίμαξη του πενιχρού πλέον εισοδήματος του Λαού και την σταδιακή υποβάθμιση της παραγωγικής Κερκυραϊκής γης; Ποίων τα συμφέροντα εξυπηρετήθηκαν; Όχι πάντως των Κερκυραίων αγροτών. Και εάν υπήρχαν «εμπόδια» και «δυσκολίες» γιατί δεν παραιτήθηκαν αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους απέναντι στους αγρότες και τον Κερκυραϊκό Λαό; Γιατί στην Κέρκυρα διαχειρίζονται όλοι και μέχρι τέλους τα αδιέξοδα της δομικής κρίσης πηγαίνοντάς τα μέχρι «τον πάτο», μέχρι το τέλος; Γιατί δεν παραιτείται κανείς έγκαιρα για να σημάνει, έστω, την καμπάνα του κινδύνου;
Ένα επίσης τεράστιας σημασίας ζήτημα που προκύπτει από τα παραπάνω και την γενικότερη ατμόσφαιρα, είναι:
Εάν κάτω από αυτές τις συνθήκες ( διαχειριστική αντίληψη και καχεξία – αντιαγροτική πολιτική Ευρωπαϊκής Ένωσης , ΔΝΤ, εντολοδόχων ), η Ένωση καταρρεύσει, όλη η περιουσία της ή όση απόμεινε, σε ποια χέρια θα περιέλθει; Ο αγροτικός κόσμος επί πολλές γενεές την έχτισε αυτήν την περιουσία και πρέπει να ξέρει. Μήπως οδηγούν τα πράγματα σε ξεπουλήματα προς διάφορους επιχειρηματικούς ομίλους και μάλιστα σε «τιμές ευκαιρίας»;
Η ΕΝΑΚ προτείνει την άμεση ανασυγκρότηση και επαναπροσδιορισμό του ρόλου των συνεταιρισμών καθώς και την παραγωγική αξιοποίηση της περιουσίας της Ένωσης. Οι άνεργοι νέοι επιστήμονες έχουν μια ουσιαστική θέση μέσα στο σύστημα λαϊκής αγροτικής πολιτικής που η ΕΝΑΚ προτείνει. Είναι η ψυχή του! Είναι το μέλλον του! Εάν δεν αξιοποιηθούν οι νέοι επιστήμονες, πολιτική που αποτελεί και συμβολή στην αντιμετώπιση της ανεργίας, δεν θα υπάρξει συνέχεια.
Παράλληλα επισημαίνουμε ότι μια ριζικά διαφορετική προοπτική σωτηρίας και αναγέννησης στο τοπικό και ευρύτερο αγροτικό πρόβλημα, προϋποθέτει κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές, προϋποθέτει μια νέου τύπου συμμαχία του κράτους – δημόσιου τομέα, με τις αγροτικές και εργαζόμενες δυνάμεις της χώρας.
Ο αγροτικός κόσμος της Κέρκυρας πρέπει να ορθωθεί και να απαιτήσει, όχι την συντήρηση μιας σάπιας πολιτικής, αλλά την ορθολογική και βιώσιμη συνέχιση, εξέλιξη και ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής με όλα τα σύγχρονα μέσα που είναι σε θέση να του προσφέρει η τεχνολογία και η επιστήμη. Με πολιτικές και κίνητρα που θα οδηγούν με ασφάλεια τον κόσμο σε ενασχόληση με τον αγροτικό τομέα. Με σχέδιο τέτοιο που να μπορεί να αποδώσει αποτελέσματα και να ξαναγεμίσει την Κέρκυρα με δικά της φρέσκα αγροτικά προϊόντα. Και ακόμα με την ανασυγκρότηση του συνεταιριστικού κινήματος στο πλαίσιο μιας νέας οικονομικής πολιτικής που θα διαμορφώσει μια νέα και πραγματική λαϊκή εξουσία.
