Μία από τις σημαντικές επιλογές του Υπ. Παιδείας Δ.Β.Μ.Θ. είναι και η κατάργηση της λογικής του ωρομισθίου. Με τον περιορισμό στο ελάχιστο δυνατόν των ωρομισθίων θα δοθούν σε όλους τους εκπαιδευτικούς τα ίδια δικαιώματα και θα καταργηθούν τα τρία επίπεδα που ισχύουν σήμερα στο σχολείο: ο ωρομίσθιος, ο αναπληρωτής και ο μόνιμος. Είναι πολύ δύσκολο για τη λειτουργία ενός σχολείου να...
εργάζεται ένας εκπαιδευτικός μόνο τρεις ώρες, εφόσον έτσι είναι τελείως αποκομμένος από την υπόλοιπη ομάδα. Μπαίνει σε τάξεις, που δεν γνωρίζει, την επόμενη χρονιά φεύγει και δεν υπάρχει καμία εκπαιδευτική συνέχεια.
Βέβαια, ο θεσμός της αναπλήρωσης υπάρχει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Η παιδεία δεν είναι δημόσια διοίκηση: όταν, για κάποιο λόγο, φεύγει κάποιος εκπαιδευτικός στη μέση της χρονιάς, θα πρέπει αμέσως να μπορεί να αναπληρωθεί. Όμως, για να λειτουργήσει σωστά ο θεσμός της αναπλήρωσης πρέπει τόσο το ωράριο όσο και οι γενικότεροι όροι με τους οποίους θα εργάζεται ο αναπληρωτής στο σχολείο να του εξασφαλίζουν την πλήρη ενσωμάτωσή του στην εκπαιδευτική μονάδα.
Υπερωρίες: «Το σημαντικότερο είναι το πώς θα λειτουργήσει παιδαγωγικά το σχολείο».
Η πιο σωστή λύση προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι υπερωρίες. Ο ίδιος ο εκπαιδευτικός μπορεί να καλύψει τις 2 ή 3 ώρες ωρομισθίας που χρειάζονται, εφόσον βέβαια, υπάρχουν οι αντίστοιχες ειδικότητες. Οι αντιδράσεις που υπάρχουν γι’ αυτό το θέμα κάνουν πραγματικά εντύπωση, εφόσον ο σημερινός νόμος δίνει μέχρι 5 ώρες υποχρεωτική υπερωρία στους εκπαιδευτικούς. Βεβαίως, εκτός από την οικονομική διάσταση και τη διαχείριση των ανθρώπινων πόρων το σημαντικό είναι να πάρουμε τα μέτρα εκείνα που θα βοηθήσουν να λειτουργήσει σωστά το σχολείο. Όταν ένας εκπαιδευτικός έχει τη δυνατότητα να εργαστεί 2 επιπλέον ώρες, είναι καλό να συμπληρώνει αυτός τα κενά που υπάρχουν στο σχολείο, αρκεί φυσικά να υπάρχουν οι αναγκαίες ειδικότητες.
