Το ακόλουθο υπόμνημα απέστειλε η ΓΣΕΒΕΕ στον Υπουργό Οικονομικών, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, με τις προτάσεις της για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος.
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Το φορολογικό νομοσχέδιο εμπεριέχει μια γενική φορολογική επιβάρυνση για εισοδήματα πλέον των 40.000 € και ελαφρύνσεις για εισοδήματα κάτω των 30.000 €, υπό προϋποθέσεις. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αναδιανεμητικό εάν δεν είχαν προηγηθεί οι αυξήσεις στην έμμεση φορολογία όπως, και κυρίως, στα καύσιμα και τον Φ.Π.Α., τα οποία αναλογικά πλήττουν κυρίως τα χαμηλότερα εισοδήματα.
Πρέπει επίσης να υπογραμμισθεί και η έλλειψη αναπτυξιακής διάστασης στο νομοσχέδιο, η οποία έχει υποχωρήσει υπέρ της καθαρής στόχευσης για πολύ...
περισσότερα φορολογικά έσοδα για κάλυψη των ελλειμμάτων. Η απουσία αναπτυξιακών μέτρων με την παράλληλη αύξηση των φορολογικών βαρών μπορεί να οδηγήσει την Ελληνική οικονομία σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση.
Πρέπει να συμπεριληφθούν στο Σ/Ν μέτρα για την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος της ανεργίας (διατήρηση και δημιουργία θέσεων εργασίας) και κίνητρα για επενδύσεις με ιδία κεφάλαια, κυρίως για τις μικρές επιχειρήσεις. Απαραίτητος είναι και ο περιορισμός της γραφειοκρατίας που αυξάνεται με το νέο Σ/Ν ενώ δεν θίγεται για άλλη μια φορά ο Κ.Β.Σ.. Ο Κ.Β.Σ. αποτελεί Ελληνική, Πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία. Παραδόξως δε, και στο θέμα της μεταβίβασης μικρών επιχειρήσεων από την μια γενιά στην άλλη, το Σ/Ν κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση από ότι στα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη. Το 1/3 των επιχειρήσεων στην Ε.Ε. πρόκειται να αποσυρθεί τα επόμενα 10 χρόνια και αν δεν υπάρξουν φορολογικές και άλλου είδους διευκολύνσεις θα τεθούν σε κίνδυνο 700.000 οικογενειακές επιχειρήσεις και 2,8 εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης. Η Ελλάδα έως τώρα είχε συμμορφωθεί σε τι αφορά στα φορολογικά κίνητρα μεταβίβασης, τα οποία όμως καταργούνται με το παρόν Σ/Ν.
I. Γενικές παρατηρήσεις και προτάσεις που αφορούν κυρίως στις επιχειρήσεις.
1. Η επιβολή φόρου πολυτελείας 10 % στην παραγωγή (βιοτεχνία) προϊόντων αργυροχρυσοχοΐας και δερματίνων ειδών πλήττει παραγωγικές δραστηριότητες με εξαγωγικούς προσανατολισμούς. Στην Ελλάδα της συνεχούς συρρίκνωσης της παραγωγικής βάσης είναι ανεπίτρεπτες ανάλογες φορολογικές επιβαρύνσεις έναντι της οποιασδήποτε εισπρακτικής ανάγκης του κράτους. Ιδιαίτερα δε, όταν δεν επιβάλλεται μόνο στην κατανάλωση αλλά στην παραγωγή και δεν λαμβάνεται υπόψην η αξία όπως και στα αυτοκίνητα (συνημμένο 1). (άρθρο 87 του Σ/Ν)
2. Παράλληλα με την λειτουργία του ΣΔΟΕ να υπάρχει αντίστοιχη υπηρεσία με εξειδικευμένο προσωπικό που δεν θα επιβάλει κυρώσεις αλλά θα καθοδηγεί τις επιχειρήσεις. Θα ασκεί προληπτικό και συμβουλευτικό έλεγχο (μελέτη Παγκόσμιας Τράπεζας για την φορολογία των μικρών επιχειρήσεων - 2007). Υπάρχουν σε ανεπτυγμένες χώρες αντίστοιχες υπηρεσίες και ιδιαίτερα για ΝΕΕΣ επιχειρήσεις.
3. Δεν υπάρχει στο Σ/Ν ρητή αναφορά για κατάργηση έστω σταδιακή του Κ.Β.Σ. και συγκεκριμένη πρόβλεψη για ετήσια τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας.
4. Δεν αναφέρεται στο Σ/Ν η εξαγγελθείσα διαδικασία αντικειμενικοποίησης των ελέγχων στις μικρές επιχειρήσεις.
5. Οι φόροι της περιουσίας πρέπει να δοθούν στην τοπική αυτοδιοίκηση καταργώντας τον φόρο «παρεπιδημούντων» καθώς επιβαρύνει τους τοπικούς καταναλωτές, μειώνει την κατανάλωση και την ανταγωνιστικότητα προϊόντων και υπηρεσιών.
6. Στη φορολογία της υπεραξίας μεταβίβασης μικρών επιχειρήσεων, μεριδίων, οι συντελεστές τετραπλασιάστηκαν (από 1,2 % σε 5 %). Τουλάχιστον για την ‘Α βαθμού συγγένειας πρέπει να μηδενισθούν όπως ισχύει και για τη μεταβίβαση λόγω συνταξιοδότησης. Απλοποιημένες διαδικασίες μεταβίβασης επιχειρήσεων από γονείς σε παιδιά και συγγενείς Α’ βαθμού με απλή μεταβολή στα στοιχεία μητρώου με οποιαδήποτε μορφή και αν λειτουργούν. (άρθρο 5 παρ. 2 του Σ/Ν)
7. Να αποσαφηνισθεί στο Σ/Ν ότι το ποσό της γενικής δαπάνης διαβίωσης των 3.000 € και 5.000 € εφαρμόζεται όταν δεν υπάρχουν άλλα τεκμήρια μόνο και όχι αθροιστικά με τα υπόλοιπα. (άρθρο 3 παρ. 1θ του Σ/Ν)
8. Σε περίπτωση συμφωνίας συμβιβασμού μεταξύ επιχειρήσεων και τραπεζών για μείωση του ποσού των δανείων το εισόδημα που πρέπει να δηλώσει η επιχείρηση να διαιρείται με τα έτη που αναλογούν στο δάνειο ή εντός 5ετίας, διότι πρόκειται για δάνεια που βρίσκονται στο στάδιο της εμπλοκής.
9. Η παρακράτηση του φόρου 8% προς τους παρέχοντες υπηρεσίες γενικώς από τις επιχειρήσεις για ποσά πάνω των 300€, καθώς και η μετέπειτα αποστολή συγκεντρωτικών καταστάσεων αμιγών ελευθέρων επαγγελματιών, θεωρούμε ότι θα φέρει μεγάλη γραφειοκρατία στις επιχειρήσεις και δεν θα έχει το ανάλογο αποτέλεσμα. (άρθρο 6 παρ. 10 του Σ/Ν)
10. Η διάταξη που υποχρεώνει στην εξόφληση της μισθοδοσίας μέσω τραπεζών θα αυξήσει το χρηματοοικονομικό κόστος. Έχει μεγάλες πρακτικές δυσλειτουργίες. Να ισχύσει αρχικά πιλοτικά για επιχειρήσεις με 30 άτομα προσωπικό και άνω. Πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψην η δυσχερής γεωγραφική κατανομή των ελληνικών επιχειρήσεων και η άρνηση εργαζομένων για άνοιγμα ατομικού τραπεζικού λογαριασμού. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να προβλεφθεί και η χωρίς κόστος τραπεζική διαχείριση. (άρθρο 11 παρ. 2 του Σ/Ν)
11. Το όριο των ακαθαρίστων εσόδων για το όριο τήρησης βιβλίου αποθήκης πρέπει να εξισωθεί με αυτό των εξαγωγικών επιχειρήσεων. (άρθρο 19 παρ. 10 του Σ/Ν)
12. Το ποσό των ακαθαρίστων εσόδων για την τήρηση βιβλίου απογραφών της Β κατηγορίας βιβλίων να ορισθεί στο ποσοστό 20 % επί του ορίου τήρησης της Γ κατηγορίας. (άρθρο 19 παρ. 8 του Σ/Ν)
13. Η διάταξη που αφορά τους επαγγελματικούς λογαριασμούς για συναλλαγές πάνω από 3.000 € πρέπει οπωσδήποτε να τροποποιηθεί και να υπολογίζει και τις μεταβιβάσιμες επιταγές πελατείας διότι θα δημιουργήσει τεράστιο χρηματοοικονομικό κόστος στις επιχειρήσεις. Άλλωστε από μόνη της αυτή η διάταξη δημιουργεί πρακτικά προβλήματα τήρησης αυτής. Είναι μεγάλο το κόστος διαχείρισης για τις μικρές επιχειρήσεις. Το όριο πρέπει να ανέλθει σε 5.000 €. (άρθρο 20 παρ 1.2 του Σ/Ν)
14. Η διάταξη όπου ορίζει ότι οι δοσοληψίες μεταξύ επιχειρήσεων και ιδιωτών πάνω από 1.500 € να διενεργούνται μέσω πιστωτικών και χρεωστικών καρτών θα φέρει μεγάλη επιπλέον επιβάρυνση σε καταναλωτές, οι οποίοι δεν έχουν χρεωστικές κάρτες και θα χρησιμοποιούν τις πιστωτικές τους. Υπάρχει επίσης μεγάλη μερίδα καταναλωτών που δεν έχει ή δεν επιθυμεί πρόσβαση με τραπεζικά προϊόντα. Εκτός των άλλων και λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφικής κατανομής (ορεινές περιοχές – νησιά). Σε μια αγορά με συνεχή καθοδική πορεία μπορεί να επιφέρει περεταίρω συρρίκνωση και δυσλειτουργία. Είναι δε, πολλές οι εναλλακτικές διέξοδοι για όσους έχουν λόγους να αποφύγουν ανάλογες συναλλαγές. Αν τελικά ισχύσει η άποψη της διατήρησης της διάταξης το όριο να ανέλθει τουλάχιστον στα 5.000 €. (άρθρο 20 παρ. 3 του Σ/Ν)
15. Οι προθεσμίες που τίθενται για την υποβολή των συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών-προμηθευτών, ΦΜΥ, ελευθέρων επαγγελματιών και εισοδημάτων από εμπορικές επιχειρήσεις είναι πολύ σύντομες και πρέπει να ορισθεί μία κοινή ημερομηνία λήξης αυτών τουλάχιστον η 31/8/ κάθε έτους. (άρθρο 19 παρ. 26 του Σ/Ν)
16. Όσον αφορά την ανακοίνωση για την επιβολή ΦΠΑ στα Ιατρικά Κέντρα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη το γεγονός μετακύλισης αυτού του ποσοστού ΦΠΑ στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
17. Η διάταξη για την διατήρηση των θέσεων εργασίας δεν είναι πρακτικά εφαρμόσιμη διότι μια επιχείρηση μπορεί να έχει μία ενδιάμεση χρήση με μηδενική σχεδόν αύξηση τζίρου και να είναι εκτός της ρύθμισης. Η ΓΣΕΒΕΕ έχει ολοκληρωμένη πρόταση για το θέμα αυτό η οποία παρατίθεται στην συνέχεια. (άρθρο 73 του Σ/Ν)
18. Η διάταξη για το κλείσιμο των καταστημάτων μετά από 3 παραβάσεις εντός του ιδίου ή του επομένου έτους , από έναν ή διαφορετικούς ελέγχους θα οδηγήσει σε «τραγελαφικές» καταστάσεις. Μπορεί να διατηρηθεί μόνο για την περίπτωση της διακίνησης χωρίς παραστατικό και όσον αφορά τις λοιπές παραβάσεις να ορισθεί όριο ύψους συναλλαγής. Δεν πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις απασχολούν εργαζόμενους. (άρθρο 76 παρ. 1 του Σ/Ν)
19. Το διάστημα που δίνεται με την διάταξη για την ρύθμιση της υποβολής δηλώσεων πρέπει να μεταφερθεί από τον επόμενο της δημοσίευσης μήνα μέχρι 30/9/2010 διότι θα περάσει στα ψιλά γράμματα και δεν θα λειτουργήσει επί της ουσίας. (άρθρο 84 παρ. 3 του Σ/Ν)
20. Να επιτρέπεται η επαναδημιουργία των βιβλίων των επιχειρήσεων με οποιοδήποτε πρόσφορο τρόπο σε περίπτωση που τα επίσημα καταστραφούν για λόγους ανωτέρας βίας.
21. Επαναπροσδιορισμός και αποσαφήνιση των διατάξεων που αναφέρονται στα πλαστά - εικονικά στοιχεία.
22. Συμψηφισμός των οφειλών προς το Δημόσιο. Να προβλεφθεί η δυνατότητα άμεσου συμψηφισμού των οφειλών προς το Δημόσιο με απαιτήσεις των επιχειρήσεων και ειδικότερα με απαιτήσεις επιστροφής ΦΠΑ.
23. Να διατηρηθεί η δυνατότητα τμηματικής καταβολής του ΦΠΑ τουλάχιστον για τα έτη 2010 και 2011, λόγω της ιδιαιτερότητας της οικονομικής συγκυρίας.
24. Είναι «μονόδρομος» η νομοθέτηση της πλήρους και ολοκληρωτικής κατάργησης της ανεπάρκειας και ανακρίβειας των βιβλίων των επιχειρήσεων διότι είναι τριτοκοσμικό μέτρο τιμωρίας των επιχειρήσεων το οποίο οδηγεί σε φαινόμενα διαφθοράς. Στην σημερινή ηλεκτρονική εποχή είναι δυνατή η σύλληψη της φορολογητέας ύλης ακόμη και σε εξαιρετικά δύσκολες περιπτώσεις. Τέλος είναι Ελληνική πρωτοτυπία – αντίθετη και με τις Οδηγίες της Ε.Ε. - να ζητείται και να αποδίδεται Φ.Π.Α. σε πλασματικά έσοδα. Πρέπει να καταργηθεί ο εξωλογιστικός προσδιορισμός σε κάθε περίπτωση και να ισχύει λογιστικός προσδιορισμός του αποτελέσματος σε όλες τις περιπτώσεις ελέγχου. Η φορολογούσα αρχή ΜΠΟΡΕΙ και ΠΡΕΠΕΙ σε κάθε περίπτωση να προσδιορίζει «λογιστικό αποτέλεσμα» ακόμη και αν και κατά την διάρκεια του ελέγχου προκύψουν αποκρυφθέντα έσοδα, ενώ σε περίπτωση απώλειας των βιβλίων ή των στοιχείων να δίνεται το χρονικό διάστημα «ανασύστασης» των βιβλίων στον φορολογούμενο (βάσει των συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών, προμηθευτών κλπ).
25. Είναι απαραίτητο να υπάρξει μέριμνα για πλήρη αφαίρεση των ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ επισφαλών απαιτήσεων στο έτος που αναγνωρίζονται από την επιχείρηση – ως ανείσπρακτες - μετά από κοινοποίηση εξώδικης πρόσκλησης συμβιβασμού στον πελάτη που θα φέρει βέβαια ημερομηνία επίδοσης. Κατάργηση του υφιστάμενου τρόπου υπολογισμού των επισφαλειών που αναγνωρίζονται ως ζημία σε ποσοστό 0,5% που έγινε 1% και επανήλθε στο 0,5% με τις πολύπλοκες διαδικασίες υπολογισμού και το υψηλό κόστος διαχείρισης.
26. Όλες οι δαπάνες για τις επιχειρήσεις πρέπει να θεωρούνται παραγωγικές εκ του νόμου και να γνωστοποιούνται μόνο αυτές που δεν γίνονται αποδεκτές από την διοίκηση στο opengov.
27. Να δημιουργηθεί Τράπεζα πληροφοριών με τις θέσεις της Διοικήσεως που δεν δημοσιεύονται (προσωπικές απαντήσεις-λύσεις) και περαιτέρω να διατίθεται online στους πολίτες και τους φορείς το υλικό αυτό, δηλαδή η μέχρι σήμερα «Αδημοσίευτη Διοικητική Νομολογία». Και τούτο διότι ο «θησαυρός γνώσεων» που υπάρχει σε κάθε επιμέρους Οργανική Μονάδα του Υπουργείου αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου στο πλαίσιο της υλοποίησης της πλέον ουσιαστικής για τη διασφάλιση του κύρους του στρατηγικής επιδίωξης αυτού, δηλαδή της ενιαίας φορολογικής αντιμετώπισης των πολιτών.
28. Να περιοριστεί το επιτόκιο των προσαυξήσεων σε επίπεδα ίσα με το επιτόκιο δανεισμού του δημοσίου (έντοκα γραμμάτια, ομόλογα). Οι μεγάλες προσαυξήσεις είναι πολύ συχνά ανασταλτικός παράγων καταβολής οφειλών ενώ δημιουργεί και αίσθημα αδικίας στους φορολογούμενους.
II. Θετικά σημεία του Σ/Ν που αφορούν στις μικρές επιχειρήσεις
Παρά τις ισχυρές αντίθετες εισηγήσεις ο Υπουργός Οικονομικών απεδέχθη προτάσεις της ΓΣΕΒΕΕ που αφορούν τις μικρές επιχειρήσεις :
1. Αύξηση του αφορολόγητου από 10.500 € σε 12.000 € για τους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους.
2. Διατήρηση της ήδη ισχύουσας φορολόγησης των Ο.Ε. (κατ’ εξοχήν μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων) και φορολογική ελάφρυνση για τις Ο.Ε. με πάνω από 3 εταίρους. Υπήρξαν εισηγήσεις για φορολόγηση με ανάλογο τρόπο με τις Α.Ε.
3. Διατήρηση του ειδικού προαιρετικού καθεστώτος αυτοελέγχου (αυτοπεραίωση) των μικρών επιχειρήσεων με όριο κύκλου εργασιών έως 300.000 €.
4. Ειδική φορολογική απαλλαγή για νέους επιχειρηματίες (έως 35 χρονών) για 3 χρόνια.
Φορολογική ελάφρυνση λόγω της νέας φορολογικής κλίμακας, υπάρχει και για τις ατομικές επιχειρήσεις – αυτοαπασχολούμενοι με έως 40.000 € κέρδη. Ελάφρυνση προκύπτει και με τα επαγγελματικά ακίνητα (ιδιοχρησιμοποιούμενα) μικρών επιχειρήσεων λόγω κατάργησης ΕΤΑΚ (όριο απαλλαγής 400.000 € που δεν υπήρχε). Ιδιαίτερα θετική και η επιχειρούμενη προσπάθεια με τις διατάξεις του Σ/Ν για περιορισμό της νόμιμης και πολύ μεγάλης φοροαποφυγής των εξωχώριων εταιρειών (offshore). Αποτελούσε πάγια θέση της ΓΣΕΒΕΕ τα τελευταία χρόνια.
III. Προτάσεις που αφορούν σε αναπτυξιακά κίνητρα για μικρές επιχειρήσεις
Α) Κίνητρα για διατήρηση ή δημιουργία θέσεων εργασίας στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
Β) Κίνητρα για επενδύσεις τις μικρές επιχειρήσεις.
Γ) Μεταβίβαση μικρών επιχειρήσεων από τη μια γενιά στην άλλη
Η διατήρηση των θέσεων εργασίας και οι επενδύσεις αποτελούν τα σημαντικότερα προβλήματα την περίοδο αυτή. Ως εκ τούτου το φορολογικό νομοσχέδιο πρέπει να επιχειρήσει να τα αντιμετωπίσει.
Σημαντικό είναι επίσης και το πρόβλημα της διατήρησης της οικογενειακής επιχειρηματικότητας, το οποίο σχετίζεται άμεσα και με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διευκόλυνση μεταβίβασης της επιχείρησης από την μια γενιά στην άλλη
Α) Φορολογικές απαλλαγές για τη διατήρηση θέσεων εργασίας
Η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας κατά την τελευταία περίοδο έχει επιφέρει αντιστοίχως αύξηση της ανεργίας, τάση που αναμένεται να μην υποχωρήσει τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον. Συνεπώς, είναι επιτακτική η ανάγκη για ανάπτυξη κινήτρων για τις επιχειρήσεις διατήρησης των θέσεων εργασίας.
Προτάσεις:
1. Οι επιχειρήσεις οποιασδήποτε μορφής διατηρήσουν στην τρέχουσα χρήση τον αριθμό των Ε.Μ.Ε (Ετήσιες Μονάδες Εργασίας) της προηγούμενης χρήσης σε επίπεδο ακέραιας μονάδας, δικαιούνται για τη τρέχουσα χρήση μείωση του φορολογικού τους συντελεστή κατά 2%- 5%. Το παραπάνω αυτό ποσοστό ωφέλειας, όταν η επιχείρηση εμφανίζει ζημίες μεταφέρεται για έκπτωση στην πρώτη κερδοφόρα χρήση αθροιστικά, εφόσον διατηρούνται οι Ε.Μ.Ε για όλο αυτό το διάστημα. Όταν οι παραπάνω επιχειρήσεις βρίσκονται σε φθίνουσες περιοχές υψηλής ανεργίας και σε παραμεθόριες, το ποσοστό αυτό μπορεί να αυξηθεί κατά 50%. Οι φθίνουσες και παραμεθόριες περιοχές ορίζονται από τον εκάστοτε ισχύοντα επενδυτικό νόμο.
2. Οι επιχειρήσεις οποιασδήποτε μορφής που θα αυξήσουν μέσα στη τρέχουσα χρήση τον αριθμό των ΕΜΕ (Ετήσιες Μονάδες Εργασίας) σε σχέση με την προηγούμενη χρήση, το επιπλέον μισθολογικό κόστος που θα προκύψει απαλλάσσεται της φορολογίας για τη χρήση μέσα στην οποία επήλθε η αύξηση. Η αύξηση των ΕΜΕ πρέπει να είναι πλέον άλλων συμβατικών επενδυτικών υποχρεώσεων αύξησης των ΕΜΕ της επιχείρησης.
Τα παραπάνω ισχύουν και σε περιπτώσεις αυτοελέγχου και εφαρμόζονται στα τελικά αποτελέσματα (καθαρά κέρδη) της διαδικασίας.
• Αν δεν είναι δυνατόν τα κίνητρα αυτά να εφαρμοστούν σε όλες τις επιχειρήσεις, θεωρούμαι ότι είναι απαραίτητο να ισχύσει για τις μικρές με κύκλο εργασίας έως 2.000.000 €. Σε αυτές δηλαδή που απασχολούν το 70% του εργατικού δυναμικού στο ιδιωτικό τομέα.
• Αν δεν είναι δυνατόν να καθοριστούν τώρα οι μειώσεις φορολογικών συντελεστών να υπάρξει εξουσιοδότηση για έκδοση υπουργικής απόφασης εντός μηνός από την δημοσίευση του νομού.
Β) Αφορολόγητο αποθεματικό για επενδύσεις
Τα φορολογικά συστήματα που ευνοούν το δανεισμό έναντι της παρακράτησης των κερδών της επιχείρησης, οδηγούν σε χαμηλότερα επίπεδα ιδίων κεφαλαίων, με συνέπεια την αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης χρηματοοικονομικών δυσχερειών και επομένως καθιστούν πιο ευάλωτες τις επιχειρήσεις ενώ παράλληλα δυσκολεύουν τις προσπάθειες αναδιοργάνωσης ή αναπροσανατολισμού.
Προτείνεται:
Απαλλαγή φορολόγησης μέρους των κερδών σε ποσοστό 30% για επιχειρήσεις με ετήσιο κύκλο εργασιών μέχρι 2.000.000 € όταν τα κέρδη αυτά χρησιμοποιούνται για αγορά παραγωγικού, μηχανολογικού, τεχνολογικού εξοπλισμού.
Το αφορολόγητο αποθεματικό των επιχειρήσεων έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί σημαντικό εργαλείο χρηματοδότησης επενδύσεων, ιδιαίτερα για τις ΜΜΕ και ήδη χρησιμοποιείται επιτυχώς σε πολλές χώρες της ΕΕ.
Σύμφωνα με το Νέο Κανονισμό 1998/2006 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (de minimis, ενισχύσεις ήσσονος σημασίας) επιτρέπονται ενισχύσεις έως 200.000 € ανά επιχείρηση για οποιαδήποτε περίοδο τριών ετών. Οι ενισχύσεις αυτές μπορεί να είναι εκτός των άλλων και μέσω φορολογικών κινήτρων και απαλλαγών. Οι ενισχύσεις αυτές σύμφωνα με τον κανονισμό δεν επηρεάζουν το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών ή/και δεν στρεβλώνουν ούτε απειλούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 87 § 1 της Συνθήκης.
Γ) Κατάργηση φορολογίας κατά τη μεταβίβαση επιχειρήσεων
Το θέμα της μεταβίβασης των επιχειρήσεων, ειδικότερα των Μικρών και Μεσαίων αποτελεί ζήτημα ιδιάζουσας σημασίας, τόσο σε Ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, δεδομένων των συνθηκών (οικονομικών, δημογραφικών κλπ.) που επικρατούν στα πλαίσια της ΕΕ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το ένα τρίτο των επιχειρηματιών της ΕΕ και κυρίως αυτών που διαχειρίζονται οικογενειακές επιχειρήσεις, θα αποσυρθεί μέσα στα επόμενα δέκα έτη, γεγονός που θα έχει επιπτώσεις σε περίπου 690.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και 2,8 εκ. θέσεις απασχόλησης. Συνεπώς το θέμα της μεταβίβασης είναι στενά συνδεδεμένο με αυτό της επιβίωσης των επιχειρήσεων και κατ’ επέκταση της οικονομικής ανάπτυξης και της διατήρησης και δημιουργίας περισσοτέρων και ποιοτικότερων θέσεων απασχόλησης.
Προτείνεται:
• Κατάργηση των φορολογικών συντελεστών όσον αφορά τη μεταβίβαση επιχειρήσεων από επαχθή αιτία (πώληση) σε τρίτους, σε υπαλλήλους της επιχείρησης και σε συγγενείς της Α΄ και Β΄ κατηγορίας του άρθρου 29 του Ν. 2961/2001.
• Κατάργηση των φορολογικών συντελεστών που προβλέπονται στην παράγραφο 7 του άρθρου 29 του Ν. 2961/2001 σχετικά με τη φορολόγηση μεταβίβασης λόγω δωρεάς ή γονικής παροχής.
Πολλές χώρες της Ε.Ε. (π.χ. Εσθονία, Ιταλία, Κύπρος, Σλοβακία, Σουηδία) έχουν καταργήσει τους φόρους κληρονομιάς. Συνολικά σε 21 χώρες ο φόρος κληρονομιάς για τις μεταβιβάσεις επιχειρήσεων έχει καταργηθεί ή σε ορισμένες περιπτώσεις προβλέπεται προνομιακή μεταχείριση για τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης, λόγω του ότι οι φόροι κληρονομιάς αφαιρούν ρευστότητα και περιουσιακά στοιχεία από τις επιχειρήσεις.
• Κατάργηση των φορολογικών συντελεστών για την πώληση της επιχείρησης προς τους υπαλλήλους της επιχείρησης Στην ισχύουσα νομοθεσία οι υπάλληλοι νοούνται ως “τρίτοι” και υπόκεινται σε συντελεστή 20%. Ωστόσο, η επαγγελματική τους γνώση πάνω στα θέματα της επιχείρησης αποτελεί σημαντικό εχέγγυο για την εξασφάλιση της επιβίωσής της και τη διατήρηση των θέσεων εργασίας.
• Κατάργηση του φόρου, τέλους ή εισφοράς υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων που επιβάλλονται στη Σύμβαση μεταβίβασης.
• Τα υφιστάμενα Αφορολόγητα Αποθεματικά να μη φορολογούνται, εφόσον δεν αναλαμβάνονται ή διανέμονται κατά το χρόνο μεταβίβασης της επιχείρησης.
Στο σχέδιο νόμου που μόλις κατατέθηκε η φορολογική μεταχείριση της μεταβίβασης επιχειρήσεων (μεριδίων) αντιμετωπίζεται δυσμενέστερα από ότι ίσχυε έως τώρα (άρθρο 5 παρ. 2 του νομοσχεδίου). Από 1,2 % που ίσχυε για μεταβίβαση σε ‘Α βαθμού συγγένειας αυξάνεται σε 5 % !!!
