Aρθρο – παρέμβαση του Μάριου Άνθη
μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ
Γερμανοί, Ιταλοί, Βρετανοί, Αμερικανοί και διάφοροι άλλοι έχουν - κατά περιόδους- στοχοποιημένη την χώρα μας. Αυτή την περίοδο ισχυρές χώρες της Ε. Ε αλλά και οι Η.Π.Α.- στο πλαίσιο μιας ενορχηστρωμένης και καλά σχεδιασμένης τακτικής "μαστιγίου και καρότου"- παρουσιάζονται ως «αποφασισμένες» να αντιμετωπίσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας! Η προπαγανδιστική εκστρατεία και υστερία....
των διαφόρων φερέφωνων του διεθνούς κεφαλαίου είναι τόσο έντονη που θα νόμιζε κάποιος ότι η χώρα μας είναι το κέντρο της γης , ότι εδώ είναι που έγινε ο φονικός σεισμός και όχι στην Αϊτή ή στην Χιλή. Αυτό που ζούμε τώρα, στις αρχές του 21 ο αιώνα είναι η δεύτερη μεγάλη διεθνής "δόξα", της χώρας , έξι μόλις χρόνια μετά την εθνική δόξα της Ολυμπιάδας της Αθήνας, τότε που το ελληνικό κεφάλαιο - κερδοσκοπώντας ασύστολα -κομπορρημονούσε ότι διεξάγει 'εθνικό πρωταθλητισμό" σε παγκόσμιο επίπεδο. Τότε που οι ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι είχαν στήσει πάρτι απίστευτων κερδών στην χώρα μας ,τότε που- όπως δηλώθηκε - παρακολουθούσαν ακόμα και το τηλέφωνο του κ. Καραμανλή για την "δική μας ασφάλεια". Πως αλήθεια κατάρρευσε έτσι εύκολα η "ισχυρή Ελλάδα" των κκ. Σημίτη-Παπανδρέου Πάγκαλου κλπ; Kαι αν η απάντηση είναι ότι τα έφαγαν οι επόμενοι, γενικώς ,τότε γιατί δεν τους βρίσκουν και κοροϊδεύουν το λαό με εξεταστικές επιτροπές που όλοι γνωρίζουν ότι είναι προσχηματικές ; Όμως το κυριότερο είναι κάτι άλλο: Γιατί όλοι (ελληνική κυβέρνηση -Ε.Ε.- Η.Π.Α.) ζητούν από το ελληνικό λαό να πληρώσει τα ελλείμματα; Γιατί δεν στέλνουν οι Ευρωπαίοι την ΙΝΤΕΡΠΟΛ και οι Αμερικανοί την CIA να εντοπίσουν τους καταχραστές, βρουν επιτέλους τι συμβαίνει .Γιατί οι Γερμανοί που μας βρίζουν , δεν εκδίδουν τον κ. Χριστοφοράκο της Siemens; Και επίσης εάν- όπως επίσημα καταγγέλλεται-το γερμανικό κράτος ενισχύει με εκατομμύρια ευρώ τις τράπεζες (REAL ESTATE BANK-COMMERCE BANK) και αυτές στήνουν τα κερδοσκοπικά παιγνίδια εναντίον της Ελλάδας , τότε γιατί δεν επεμβαίνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή -έστω- κάποιος άλλος οργανισμός;
Το νεοελληνικό κράτος ,στην διαδρομή του μέχρι σήμερα, δέχτηκε πολλές φορές τις παρεμβάσεις τις νουθεσίες, τις επεμβάσεις και τις παρασκηνιακές δραστηριότητες των λεγόμενων ξένων κέντρων. Ολόκληρη η νεοελληνική ιστορία είναι η ιστορία μιας χώρας σε καθεστώς εξάρτησης. Από τους Βαυαρούς στην πτώχευση, από την "μεγάλη ιδέα" στον Μεταξά και στην Ιταλική επίθεση, από τη εθνική καταστροφή της Γερμανικής κατοχής στον Βρετανό Σκόμπυ του Δεκέμβρη του 1944 και μετά στον Αμερικανό Βανφλήτ και τις Ναπάλμ στον Γράμμο, έως τον κυβερνήτη της Ελλάδας αμερικάνο πρεσβευτή Πιουριφόϊ μετά τον εμφύλιο. Από τον ΙΔΕΑ στην αμερικανοκίνητη δικτατορία και την κυπριακή Τραγωδία .Πρόσφατα διάβασα ένα περιεκτικό σημείωμα με την ιστορία του λεγόμενου ελληνικού χρέους .Εύκολα και ξάστερα βγαίνει το συμπέρασμα ότι το «χρέος» - που δεν είναι του ελληνικού λαό αλλά τον εκάστοτε εξουσιών - αποτελεί το μέσο ,το όχημα για την ποδηγέτηση ,την εξάρτηση ,τον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας και της χώρας από τα ξένα συμφέροντα, σε αγαστή και υποτελή συνεργασία των δικών μας οικονομικών
συμφερόντων και των εκάστοτε πολιτικών τοποτηρητών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο του χρέους, του ασταμάτητου δανεισμού και της εξάρτησης έχει μεθοδευτεί και συνεχίζει να μεθοδεύεται το μοντέλο καθυστερημένου καπιταλισμού που έχει επιβληθεί στη Ελλάδα. Ένα μοντέλο που αποτελεί φαύλο κύκλο, αφού το κεντρικό και ουσιώδες πρόβλημα της χώρας είναι η δομική υπόσταση της οικονομίας της, η παραγωγική της βάση και διάρθρωση της οικονομίας της . Αυτή τη διάρθρωση της υπανάπτυξης και της καθυστέρησης δεν θέλει με κανένα τρόπο να ανατρέψει ούτε η Ε.Ε. ούτε το ελληνικό πολιτικό και κοινωνικό μπλοκ εξουσίας. Το αντίθετο, θέλουν να τη διασώσουν, να την συντηρήσουν, να την διαιωνίσουν.
Το έλλειμμα, πραγματικό ή και -ίσως- τεχνικά διογκωμένο δεν αποτελεί από μόνο του ούτε συνθήκη κατάρρευσης ούτε ανυπέρβλητη "εθνική τραγωδία". Το έλλειμμα χρησιμοποιείται από τα διάφορα κέντρα με συναίνεση του ελληνικού μπλοκ εξουσίας, για συγκεκριμένους λόγους. Κεντρικός λόγος είναι η μακρόχρονη και επίμονη επιδίωξη τους για ολοκληρωτική κατάρρευση του δικτύου κοινωνικής προστασίας στην χώρα μας με την απόλυτη ανατροπή -δια παντός- των κοινωνικών κατακτήσεων του 20 ου αιώνα. Για αυτό, το έλλειμμα θα το καλύψουν από τις λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες σχεδόν αποκλειστικά. Οι σχεδιασμοί που υπάρχουν, εάν ο στόχος αυτός επιτευχθεί, θα ξεδιπλωθούν μπροστά μας σταδιακά : Θα είναι ο απόλυτος- ασφυκτικός έλεγχος των ισχυρών της Ευρώπης στα οικονομικά και κοινωνικά μεγέθη, ο εργασιακός μεσαίωνας, η αύξηση της ανεργίας και του κόστους ζωής, η απορύθμιση και καταστροφή και των τελευταίων παραγωγικών κλάδων και δυνατοτήτων αυτής της χώρας, οι επιλεκτικές επενδύσεις διεθνών ομίλων εντός μιας χώρας - σύγχρονο προτεκτοράτο .Εδώ μπαίνει και η λεγόμενη "πράσινη ανάπτυξη" των μεγάλων πολυεθνικών, των "οικολόγων "των νεοφιλελεύθερων και σοσιαλφιλελεύθερων που θα ξετινάξει και περιβαλλοντικά την χώρα μας, αν το σχέδιο τους υλοποιηθεί. Στις συνθήκες που έχουν τώρα διαμορφωθεί, μόνη άμεση εναλλακτική διέξοδος και πρόταση θα μπορούσε να είναι η ενίσχυση του ρόλου και η ανασυγκρότηση - αναγέννηση του ελληνικού κράτους. Ο κρατικός τομέας είναι αυτός που θα μπορούσε να διαμορφώσει αποφασιστικές και στρατηγικής σημασίας οικονομικές και πολιτικές δράσεις ενάντια στις ξένες πιέσεις και τα συμφέροντα που – και πάλι - καθοδηγούν την Ελλάδα, ατή την φορά την Ελλάδα του 21 ου αιώνα .Όμως ο κρατικός τομέας ελεγχόμενος από το μπλοκ εξουσίας αποδυναμώνεται και απαξιώνεται έντεχνα και μεθοδικά .
Είναι απόλυτα σωστό ότι στην ελληνική κοινωνία και οικονομία, όπως για διαφόρους λόγους την διαμόρφωσε το μπλοκ εξουσίας τις τελευταίες δεκαετίες, εκτός από την βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας υπάρχουν και άλλες επιμέρους ανισότητες , ανισομετρίες και αδικίες. Τέτοιες υπάρχουν φυσικά και μέσα στης εργαζόμενη τάξη .Τώρα όμως η επίθεση που δέχεται η κοινωνία, η εργαζόμενη τάξη συνολικά, είναι τυφλή και ισοπεδωτική. Πρώτη η εργατική τάξη του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα πρέπει να ξεσηκωθεί και αν αντεπιτεθεί. Είναι χρέος. Είναι αγώνας επιβίωσης. Παράλληλα κάθε μισθωτός έλληνας και κάθε μικρομεσαίος, από τον εισαγγελέα και τον αστυνομικό έως τον μικροπωλητή και τον επαγγελματία έχουν επίσης χρέος και ευθύνη για την δική τους συνεισφορά αντίστασης σε αυτό που έρχεται για να υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο την πατρίδα.
