Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί βγαίνουν στους δρόμους στις 24 Φεβρουαρίου

Καθημερινά σε όλα τα δελτία ειδήσεων και τις υποτιθέμενες ενημερωτικές εκπομπές κυβέρνηση και δημοσιογράφοι παρουσιάζουν την ανάγκη θυσίας μας για να βγει η χώρα από την κρίση. Μας καλούν να συναινέσουμε στην ισοπέδωση των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων, μας καλούν να πληρώσουμε εμείς τα όσα εκείνοι προκάλεσαν.
Ως εκπαιδευτικοί βρισκόμαστε αντιμέτωποι με...
 τη μείωση των μισθών μας, με τη διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, με την άνευ προηγουμένου περιστολή των δικαιωμάτων μας. Η μείωση των διορισμών τουλάχιστον κατά 50%, η αύξηση της φτηνής και της ανασφάλιστης εργασίας, τα σχέδια για αλλαγή στον τρόπο διορισμού προδιαγράφουν ένα αβέβαιο παρόν και ιδιαίτερα δυσοίωνο μέλλον.
Όσο κι αν η κα Διαμαντοπούλου και οι υπόλοιποι ιθύνοντες του Υπουργείου Παιδείας εμμένουν σε μια τακτική γενικόλογων δηλώσεων κρατώντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε αναμονή έχουμε αντιληφθεί πλήρως το παιχνίδι που παίζεται. «ΑΣΕΠ, μεταπτυχιακό, διδακτορικό, προϋπηρεσία, Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας…φάκελος προσόντων». Φυσικά, γιατί όταν το σχέδιο είναι η δραστική μείωση των μόνιμων διορισμών πρέπει να υπάρχει εκείνος ο τρόπος βάσει του οποίου το κόστος αποτυχίας, η υποτιθέμενη ανεπάρκεια θα βαραίνει πάντα τον εκπαιδευτικό. Η λογική των προσόντων δεν έχει τέλος και φυσικά, ποτέ δεν είναι κανείς επαρκής. Αντιθέτως, αφήνει στο απυρόβλητο τις ευθύνες του Υπουργείου και του κράτους για τη δική τους ανεπάρκεια. Η συνεχής μείωση της χρηματοδότησης, η απουσία πραγματικού παιδαγωγικού σχεδιασμού για τη λειτουργία του σχολείου με βάση τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών και της κοινωνίας δεν είναι ευθύνη των εκπαιδευτικών. Γιατί η καραμέλα της φράσης «πρώτα ο μαθητής» έχει λιώσει πια. Πρώτα ο μαθητής σε τάξεις των 30 μαθητών; Πρώτα ο μαθητής σε σχολεία που έχουν ελλείψεις εκπαιδευτικών τουλάχιστον μέχρι τα μέσα της χρονιάς; Πρώτα ο μαθητής με βιβλία και αναλυτικό πρόγραμμα που κάθε άλλο παρά αγγίζουν τις μαθητικές ανάγκες; Πρώτα ο μαθητής με απουσία τάξεων ένταξης και στήριξης; Πρώτα ο μαθητής με κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς;
Και ενώ οι εκπαιδευτικοί υποτίθεται ότι περισσεύουν, χιλιάδες είμαστε οι ωρομίσθιοι και οι αναπληρωτές που καλύπτουμε πάγιες ανάγκες των σχολείων. Γιατί είναι πλέον ολοφάνερη η τακτική «σπασίματος» των κενών και η παρουσίαση υποτιθέμενων έκτακτων αναγκών. 350 ευρώ τον μήνα, καθυστερημένες αποπληρωμές, ανασφάλιστη εργασία, συμβάσεις με ημερομηνία λήξης και χωρίς δέσμευση έναρξης, αδικαιολόγητες απολύσεις συμφέρουν το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Οικονομικών, όχι, όμως και την εκπαίδευση. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί, έχοντας ή μη έχοντας αυτή τη στιγμή προϋπηρεσία, οδηγούμαστε σε απαξίωση και καταδικαζόμαστε στην ανεργία.
Η επίθεση είναι ολομέτωπη. Οι κατακτήσεις χρόνων αναιρούνται με τον πιο σκληρό τρόπο σε μια στιγμή. Η απεργία είναι το μόνο μας όπλο. Δεν υποκύπτουμε στους εκβιασμούς και στα ψεύτικα διλήμματα των εκάστοτε υπευθύνων. Όλοι μαζί οι εργαζόμενοι ενώνουμε τις δυνάμεις, τις φωνές μας, τις αιτήματα μας.
Στις 24 Φλεβάρη απεργούμε διεκδικώντας αξιοπρεπή δουλειά, αξιοπρεπή ζωή


-Καμία περικοπή των μισθών και των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων. Πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα για όλους. Αυξήσεις στους μισθούς
-Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί στο δημόσιο σχολείο με μόνη προϋπόθεση το πτυχίο. Όχι στο φάκελο προσόντων. Καμία απαξίωση της προϋπηρεσίας
-Κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας
-Άμεση αποπληρωμή των δεδουλευμένων και αύξηση των αποδοχών
-Υποχρεωτική δημόσια δωρεάν δεκατετράχρονη εκπαίδευση (2ετής προσχολική εκπαίδευση) για όλους. Λειτουργία αντισταθμιστικών προγραμμάτων (ολοήμερα σχολεία, ενισχυτική διδασκαλία, τάξεις ένταξης) για όλους τους μαθητές και κάλυψη των θέσεων με μόνιμο προσωπικό. Μείωση των μαθητών ανά τάξη, όχι στις συμπτύξεις τμημάτων και το κλείσιμο σχολείων.