Αρθρο του Δημήτρη Σ. Καρύδη
Μπήκαμε αισίως στο 2010. Πέρασε άλλη μία δεκαετία. Μία ενδιαφέρουσα δεκαετία καθώς χαρακτηρίστηκε από στιγμές «δόξας» αλλά και μεγάλης παρακμής.
Η λήξη της δεκαετίας μας βρίσκει για άλλη μία φορά αντιμέτωπους με τραγικά αδιέξοδα στην οικονομία και τη θεσμικής μας συγκρότηση. Χωρίς χρήματα........
κράτος επιχειρήσεις και πολίτες ξανά, ανώριμη πολιτεία που δεν μπορεί να εφαρμόσει το νόμο, δεν μπορεί να «μάθει» τα πραγματικά εισοδήματα όλων των πολιτών της, διαφθορά και ανομία, συμφέροντα παλιά και νέα.
Πάλι δεν μπορούμε να βρούμε ένα φορολογικό σύστημα τέτοιο που να μπορεί να καταγράφει το κράτος τα καθημερινά του έσοδα και έξοδα.
Πάλι δεν μπορύμε να αντιμετωπίσουμε τις εκατοντάδες χιλιάδες υποθέσεις που εκκρεμούν στα δικαστήρια της χώρας.
Πάλι δεν μπορούμε να προσλάβουμε το προσωπικό που απαιτείται σε κράτος, αυτοδιοίκηση, αλλά ακόμα και σε τομείς όπως η παιδεία και η υγεία.
Και φυσικά πάλι θεσπίζεται το κυνήγι των αποδείξεων.
Και φυσικά μετά το πέρας της τριετίας και αυτό θα καταργηθεί ξανά, όπως έχει συμβεί ξανά στο παρελθόν.
Και φυσικά πάλι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τα ίδια προβλήματα παρακάτω.
Μία χώρα 10 εκατομμυρίων θα έπρεπε απλά να ήταν όλο το χρόνο, όλες τις ώρες on line συνδεδεμένη, να παρακολουθεί τα οικονομικά μεγέθη και να ξέρει τα πάντα.
Απλώς δεν θέλει. Και γιατί άλλωστε;
Το κράτος ομολογεί την αποτυχία του να ελέγξει τους φοροφυγάδες, τους φοροκλέπτες, τους εισφορδιαφεύγοντες. Και βάζει τους πολίτες σε ρόλο συλλεκτών αποδείξεων. Κι αν ισχύει το παλαιό «αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη», για τους πολίτες, το ίδιο θα πρέπει να υππθέσουμε ότι ισχύει και για το δημόσιο.
Και επίσης ισχύει και η άλλη γνωστή ελληνική φράση: «Πιάστε μεγάλα ψάρια, αφήστε τη μαρίδα…». Αλλά είπαμε, δε θέλουν.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η κυβέρνηση δίνει μία μάχη που δεν υπέθετε κανείς ότι θα δώσει απέναντι σε κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος της χώρας και της οικονομίας. Είναι μία μάχη, ασφαλώς. Απέναντι σε ένα «εχθρό» που προέκυψε ξαφνικά. Λες και σε συνθήκες καπιταλισμού, τα βρώμικα κερδοσκοπικά παιχνίδια και οι κινήσεις μεγάλων διεθνών οίκων αξιολόγησης, δεν είναι μέσα στο παιχνίδι….
Τώρα βέβαια το πρόβλημα μας είναι τα 300 δις χρέος της χώρας, τα 56 δις που χρειαζόμαστε να δανειστούμε για να τα βγάλουμε πέρα φέτος, τα ελλείμματα των ταμείων κάπου 400 δις και τα χρέη τα ων νοικοκυριών κάπου 150 δις. Αν ξεμπερδέψουμε ποτέ, γράψτε μου.
Καλή χρονιά.
