Κύριε Πρόεδρε, όπως είπατε στην εισήγησή σας, για εμάς δεν είναι απλώς ένα Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, είναι ένας οδικός χάρτης για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Και ξεκινώντας αυτή την παρουσίαση, θέλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους Υπουργούς για τη συμβολή τους. Είναι ένα πρόγραμμα, το οποίο ετοιμάστηκε με την καθοριστική συμβολή όλων των Υπουργείων και, βεβαίως, θα εκτελεστεί και θα εφαρμοστεί, με συλλογική δουλειά.
Είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Είναι.....................
η μείωση του ελλείμματος και του χρέους, είναι η διασφάλιση των συνθηκών για την οικονομική ανάπτυξη, μέσα από την αντιμετώπιση χρόνιων διαρθρωτικών αδυναμιών, που έχει η οικονομία μας, για να τη βάλουμε σε μία νέα και βιώσιμη πορεία ανάπτυξης.
Είναι η αντιμετώπιση του τεράστιου ελλείμματος αξιοπιστίας, που βιώνει σήμερα η χώρα, εξαιτίας των πολιτικών της προηγούμενης Κυβέρνησης, εξαιτίας των μεγάλων αναθεωρήσεων του μεγέθους του ελλείμματος και, βέβαια, εξαιτίας των προηγούμενων αποτυχημένων προσπαθειών στο πεδίο της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, βάζουμε ξεκάθαρους στόχους. Καταρχάς, τη δημοσιονομική προσαρμογή με μία σειρά από διαρθρωτικά μέτρα, που μειώνουν τη σπατάλη, αυξάνουν δίκαια τα δημόσια έσοδα, αντιμετωπίζουν χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες.
Την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, με τη μετάβαση σε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο, της πράσινης ανάπτυξης, που αξιοποιεί τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, που ξέρουμε πως έχει η χώρα μας, που επεκτείνει τις οικονομικές μας προοπτικές, μέσα από πραγματικές επενδύσεις.
Και βέβαια, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του πολίτη στο κράτος και των διεθνών εταίρων στην Ελλάδα, με την ενίσχυση της διαφάνειας, την αξιοπιστία στα δεδομένα και στις πολιτικές της χώρας.
Το πρόγραμμα αυτό κινείται μέσα σε ένα συγκεκριμένο μακροοικονομικό περιβάλλον. Η Ελλάδα, το 2009, για πρώτη φορά, ήταν σε ύφεση, μετά από το 1993. Ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας μας από 2% το 2008, έπεσε στο -1,2% το 2009, η ιδιωτική κατανάλωση από 2,3% πήγε στο -1,5%, οι επενδύσεις κατέρρευσαν, σχεδόν κατά 20%, οι εξαγωγές μας έπεσαν κατά 16%, οι εισαγωγές σχεδόν κατά 25%.
Το πρόγραμμα το οποίο ετοιμάσαμε, περιγράφει ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας από τα επόμενα χρόνια, ξεκινώντας από την σταθεροποίησή της το 2010, έναν ρυθμό πραγματικής αύξησης του ΑΕΠ στο -0,3% ανεβαίνοντας στο 1,5% το 2011, το 1,9% το 2012, το 2,5% το 2013.
Ταυτόχρονα, με τις πολιτικές που προτείνουμε, στοχεύουμε στην ανάταξη του μεγάλου ελλείμματος ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Γνωρίζουμε ότι, τα τελευταία χρόνια, η ανταγωνιστικότητα της χώρας μας κατέρρευσε, με ένα έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, που, το 2008, έφτασε να είναι πάνω από 12% του ΑΕΠ, έπεσε το 2009 εξαιτίας της ύφεσης κυρίως, αλλά ελπίζουμε να αρχίσει να πέφτει από το 2010 και πέρα, μέσα από συγκροτημένες πολιτικές, για την ανάταξη της ανταγωνιστικότητας, φτάνοντας το 2013 στο έλλειμμα 4% του ΑΕΠ.
Σε αυτό το περιβάλλον, θέτουμε ξεκάθαρους στόχους δημοσιονομικής προσαρμογής. Γνωρίζουμε όλοι ότι, το 2009, το έλλειμμα έφτασε στο πρωτόγνωρο 12,7% του ΑΕΠ. Οι αρχικές προβλέψεις του ελλείμματος στον προϋπολογισμό, πριν ένα χρόνο, θυμίζουμε, ήταν στο 2%. Τον Ιανουάριο, στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που κατέθεσε η προηγούμενη Κυβέρνηση το έλλειμμα ήταν στο 3,7%. Έχουμε, λοιπόν, πραγματικά έναν πρωτοφανή δημοσιονομικό εκτροχιασμό μέσα στο 2009.
Σε τι οφείλεται αυτός ο εκτροχιασμός; Καταρχάς, η ανάπτυξη ήταν πράγματι χειρότερη από αυτήν που υπολόγιζε η προηγούμενη Κυβέρνηση. Ένα μικρό κομμάτι, λοιπόν, αυτής της δημοσιονομικής κατάρρευσης έχει να κάνει με την οικονομική κρίση. Είναι, όμως, δυστυχώς ένα μικρό κομμάτι.
Το μεγαλύτερο κομμάτι έχει να κάνει με αυτό που θα λέγαμε επίπτωση ενός εκλογικού κύκλου. Σε απλά ελληνικά, κατέρρευσαν οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί, υπήρξε μία εκτίναξη των δαπανών του κράτους, μία αλόγιστη σπατάλη, χωρίς κανένα παραγωγικό αντικείμενο. Και δυστυχώς, η προηγούμενη Κυβέρνηση επέλεξε να μην δημοσιοποιήσει, να μην εντάξει στον επίσημο προϋπολογισμό του κράτους προφανείς δαπάνες, οι οποίες είχαν αναληφθεί και υποχρεώσεις του κράτους, όπως τα χρέη των νοσοκομείων. Αυτό συνέτεινε και στο μεγάλο πρόβλημα αξιοπιστίας των δημοσιονομικών δεδομένων, που έχουμε σήμερα διεθνώς.
Στόχος μας, λοιπόν, είναι ξεκινώντας από αυτή την εξαιρετικά δυσμενή αφετηρία, να πάμε σε μία γρήγορη τριετή προσαρμογή, έναν τριετή ορίζοντα μείωσης του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ, μέχρι το τέλος του 2012. Αυτό θα το πετύχουμε μέσα από τη βιώσιμη ενίσχυση των δημοσίων εσόδων, την πάταξη της σπατάλης και την αναδιάταξη των δαπανών, με μείωση αυτών που δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικές υπηρεσίες και βεβαίως μέσα από όλες τις πολιτικές για την ανάταξη της οικονομίας.
Οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές: ξεκινώντας από δαπάνες, οι οποίες μέσα σε ένα χρόνο το 2009 από το 48,3% του ΑΕΠ εκτινάχθηκαν στο 52% του ΑΕΠ, πιστεύουμε και στοχεύουμε με το πρόγραμμα αυτό, μεσοπρόθεσμα, μέχρι το 2013, να πέσουν στο 47,7%. Είναι μία σημαντική μείωση, που θα μας φέρει στα επίπεδα των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα έσοδα από 40,6% του ΑΕΠ το 2008, έπεσαν στο 39% το 2009 και με τις πολιτικές μας στοχεύουμε να ανέλθουν στο 45,7% του ΑΕΠ το 2013, φτάνοντας κοντά στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μερικά παραδείγματα μέτρων, από το 2010, που οδηγούν στην ενίσχυση των εσόδων: από τις αλλαγές που κάνουμε στη φορολογία με την ενιαία φορολογική κλίμακα, την εξάλειψη ειδικών φορολογικών κανόνων, έσοδα πάνω από ένα δισ. ευρώ. Από τους φόρους στη μεγάλη ακίνητη περιουσία, 400 εκ. ευρώ. Από την αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα ποτά και στα τσιγάρα, γύρω στα 700 εκ. ευρώ.
Μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, πάνω από 1 δισ. ευρώ. Για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, εισροές για το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κοντά στο 1,5 δισ. ευρώ. Έσοδα από το πρόγραμμα ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών. Η έκτακτη εισφορά κοινωνικής ευθύνης στις μεγάλες, στις πιο κερδοφόρες ελληνικές επιχειρήσεις. Η έκτακτη εισφορά κοινωνικής ευθύνης από τους ιδιοκτήτες ακινήτων μεγάλης αξίας.
Να τονίσω ότι, ειδικά για το 2010, στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που θα καταθέσουμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτυπώνονται με πολύ σαφή, ποσοτικοποιημένο τρόπο τα μέτρα εκείνα, οι δαπάνες, τα έσοδα από τα οποία θα προέλθει η μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή των τεσσάρων ποσοστιαίων μονάδων για το 2010.
Παραδείγματα μέτρων που μειώνουν τις δαπάνες: η μείωση κατά 10% του κονδυλίου για τα επιδόματα, τη λεγόμενη «Γενική Κυβέρνηση», πάνω από 600 εκ. ευρώ, η αναστολή προσλήψεων το 2010, η μείωση του λειτουργικού κόστους στο κράτος 360 εκ. ευρώ, η εκλογίκευση των δαπανών στα Ασφαλιστικά Ταμεία, που είδαν μία πραγματικά εξαιρετικά άσχημη διαχείριση το 2009.
Ακόμα, η εξοικονόμηση από τα αμυντικά προγράμματα κοντά στα 500 εκ. ευρώ, η μείωση στις δαπάνες για προμήθειες των νοσοκομείων πάνω από ένα δισ. ευρώ μέσα από ένα πρόγραμμα, στο οποίο θα αναφερθούν και οι αρμόδιοι Υπουργοί. Αντιστοίχως στο πρόγραμμα του 2010 αυξάνουμε δαπάνες για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Αυξάνουμε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, για να επιταχύνουμε το ΕΣΠΑ. Δίνουμε, όπως είναι γνωστό, από τον προϋπολογισμό χρήματα στην εκπαίδευση 1 δισ. ευρώ επιπλέον. Για την κοινωνική προστασία, το έκτακτο για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Αύξηση του επιδόματος ανεργίας, των αγροτικών συντάξεων, για την αγροτική παραγωγή, για την υγεία με την πρόβλεψη δαπανών για προσλήψεις 3.000 επιπλέον νοσηλευτών. Για την απασχόληση, εφαρμογή προγραμμάτων επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών. Και δυστυχώς οι δαπάνες μας επιβαρύνονται και με περίπου 600 εκ. ευρώ επιπλέον τόκους εξαιτίας του μεγάλου δανειακού προγράμματος που έχει η χώρα μας.
Η πορεία μείωσης του ελλείμματος τα επόμενα χρόνια. Με βάση το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης, το 2010, το έλλειμμα θα μειωθεί τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες, από το 12,7% στο 8,7% του ΑΕΠ. Το 2011, θα μειωθεί περαιτέρω 3,1 ποσοστιαίες μονάδες, από το 8,7% θα πέσει στο 5,6% του ΑΕΠ. Το 2012 κατά 2,8 ποσοστιαίες μονάδες, πέφτοντας από το 5,6% στο 2,8% του ΑΕΠ και το 2013 περαιτέρω θα μειωθεί ώστε να φτάσει το 2% του ΑΕΠ.
Στόχος μας είναι επίσης να συγκρατήσουμε και να αντιστρέψουμε την εξαιρετικά επικίνδυνη δυναμική, που έχει σήμερα το δημόσιο χρέος της χώρας. Το δημόσιο χρέος θα σταθεροποιηθεί ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2011 και θα ξεκινήσει η αποκλιμάκωσή του από το 2012. Αυτό θα γίνει γιατί η διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής που επιλέξαμε είναι γρήγορη και εμπροσθοβαρής, αρχίζοντας να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα ήδη από το 2011.
Θα γίνει γιατί επιστρέφουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2011. Θα γίνει γιατί από ένα πρόγραμμα μετοχοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, πάντα με βάση τις αρχές και τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις, αναμένεται να δημιουργηθούν έσοδα ύψους περίπου 2,3% του ΑΕΠ, για τα επόμενα τρία χρόνια. Και επίσης, διότι το ελληνικό Δημόσιο θα έχει επιστροφή ποσού ίσο με περίπου 3,8 δισ. ευρώ, που χορηγήθηκε στο πλαίσιο του πακέτου στήριξης της ρευστότητας για την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών τα επόμενα χρόνια.
Η πορεία αποκλιμάκωσης του χρέους από ένα χρέος στο 113,4% του ΑΕΠ το 2009, θα ανέλθει στο 120,4% στο χρέος της Γενικής Κυβέρνησης το 2010. Θα σταθεροποιηθεί στο 120,6% του ΑΕΠ το 2011, για να αποκλιμακωθεί περαιτέρω από το 2012 φτάνοντας στο 113,4% το 2013.
Πίσω από αυτούς τους κεντρικούς στόχους, πίσω από αυτά τα νούμερα υπάρχουν συγκεκριμένες πολιτικές. Υπάρχουν πολιτικές για την αποκατάσταση καταρχάς της ποιότητας των δημοσίων οικονομικών και άρα την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος, του μεγάλου ελλείμματος αξιοπιστίας που έχουμε.
Η πολιτική μας περιλαμβάνει, λοιπόν, ένα εμπροσθοβαρές πρόγραμμα και ενίσχυση της προσπάθειας για την περιστολή της σπατάλης, την ενίσχυση των εσόδων και την πάταξη της αδιαφάνειας στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Σχετικά με τα δημοσιονομικά και στατιστικά μας δεδομένα, προχωράμε στην ανεξαρτητοποίηση της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και αναμόρφωση του Εθνικού Στατιστικού Συστήματος με νομοσχέδιο, το οποίο θα έρθει μέσα στον Ιανουάριο στη Βουλή.
Προχωράμε στη δημιουργία ενός ειδικού σώματος στη Βουλή, για τον έλεγχο του προϋπολογισμού. Στην υιοθέτηση, τη θέσπιση δημοσιονομικών κανόνων για την αποτελεσματική εκτέλεση του προϋπολογισμού. Για το νοικοκύρεμα και τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών, των δημοσίων οικονομικών θεσπίζεται μηνιαίως έλεγχος της εκτέλεσης του προϋπολογισμού από διμερείς ομάδες εργασίας, σύμφωνα με την εντολή του Πρωθυπουργού, με στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών και κάθε Υπουργείου ξεχωριστά.
Αξιοποιείται ένα πληροφοριακό σύστημα για τον έλεγχο των δαπανών κάθε κωδικού σε κάθε Υπουργείο. Γίνεται μηνιαία δημοσιοποίηση στοιχείων του προϋπολογισμού στο διαδίκτυο και η καθιέρωση ενός ανώτατου ορίου 90% απελευθέρωσης πιστώσεων, ώστε να προληφθεί έγκαιρα η περίπτωση υπερβάσεων δαπανών, μία σημαντική τομή η οποία θα βοηθήσει στο να υπάρξει η πλήρης εκπλήρωση των στόχων που θέτουμε.
Τα Υπουργεία εκπονούν τριετείς προϋπολογισμούς δαπανών. Τα πρώτα σχέδια θα είναι έτοιμα έως το τέλος Ιανουαρίου και θα προβλέπουν περικοπές δαπανών για τα επόμενα τρία χρόνια. Δημιουργείται μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2010 μία ενιαία αρχή πληρωμών μισθών και επιδομάτων στο δημόσιο τομέα.
Αναστέλλονται, το 2010, οι προσλήψεις εκτός από τομείς όπως είναι η παιδεία, η υγεία και η ασφάλεια του πολίτη και, από το 2011, εφαρμόζεται κανόνας πρόσληψης ενός νέου δημοσίου υπαλλήλου για κάθε πέντε αποχωρήσεις.
Το 2010 προβλέπεται μία εισοδηματική πολιτική, που θα εξειδικευθεί στο νομοσχέδιο, που θα κατατεθεί στη Βουλή, το Φεβρουάριο, που προβλέπει χορήγηση αύξησης πάνω από τον πληθωρισμό σε αμοιβές που δεν υπερβαίνουν τα 2.000 ευρώ μηνιαίως και περικόπτεται το κονδύλι για τα επιδόματα στο δημόσιο τομέα κατά 10%, με προοδευτικό όμως τρόπο. Δηλαδή, οι χαμηλοί μισθοί θα δουν ελάχιστη ή και καθόλου περικοπή επιδομάτων και οι υψηλοί μισθοί υψηλότερη.
Στην προσπάθεια αυτή συμβάλλουν καθοριστικά τα συστήματα κοινωνικής προστασίας και υγείας και εδώ οι αρμόδιοι Υπουργοί θα κάνουν εκτενή αναφορά, συνεπώς δεν θα μιλήσω περαιτέρω γι' αυτό.
Κρίσιμη είναι η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος. Είναι σε διαβούλευση αυτή τη στιγμή οι αρχές ενός νέου φορολογικού συστήματος, οι βασικές συνιστώσες του οποίου έχουν ήδη ανακοινωθεί προεκλογικά από το ΠΑΣΟΚ και έχουν αναληφθεί ως προγραμματικές δεσμεύσεις από την Κυβέρνηση στη Βουλή, με την ψήφο εμπιστοσύνης.
Έχουμε μιλήσει για μια ενιαία τιμαριθμοποιημένη προοδευτική φορολογική κλίμακα για τα εισοδήματα από όλες τις πηγές. Για την κατάργηση της αδικίας της αυτοτελούς φορολόγησης και των περισσότερων φοροαπαλλαγών για τα ατομικά εισοδήματα και τα εταιρικά κέρδη. Την αντιμετώπιση των κερδών, που διανέμονται από τις επιχειρήσεις ως προσωπικό εισόδημα, σε συνδυασμό με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές, για τα κέρδη που επανεπενδύονται, που γίνονται θέσεις εργασίας. Την επαναφορά ενός προοδευτικού φόρου στη μεγάλη ακίνητη περιουσία, στις κληρονομιές, στις γονικές παροχές. Την εισαγωγή ενός φόρου υπεραξίας και την αποτελεσματική φορολόγηση των υπεράκτιων εταιρειών. Την κωδικοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας, την κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, την αναμόρφωση των φορολογικών Υπηρεσιών.
Μαζί με αυτές τις μεγάλες αλλαγές, γίνονται ριζικές τομές στον τρόπο λειτουργίας των φορολογικών Υπηρεσιών, με ένα ολοκληρωμένο σύστημα φορολογικών δηλώσεων για όλους τους πολίτες, το οποίο περιλαμβάνει εισόδημα από όλες τις πηγές, καθώς και περιουσιακά στοιχεία, την υπαγωγή στην υποχρεωτική υποβολή πλήρους φορολογικής δήλωσης σε ηλεκτρονική μορφή για όλα τα φυσικά πρόσωπα και για τις εταιρείες, δίνοντας βεβαίως τη δυνατότητα στον πολίτη να χρησιμοποιήσει τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, για να μπορέσει να υποβάλλει τη φορολογική του δήλωση.
Περιορίζουμε τα φαινόμενα διαφθοράς στις φορολογικές Υπηρεσίες, αξιοποιώντας τις τεχνολογίες πληροφορικής, με στόχο και τη μείωση της ανάγκης για επαφή του πολίτη και διαπραγμάτευση με τις φορολογικές Αρχές.
Μέτρα για τη βελτίωση της συμμόρφωσης των φορολογούμενων: αξιοποιούμε κάθε πληροφορία, που προέρχεται από τους φορολογούμενους στη διαμόρφωση κριτηρίων ελέγχου. Στόχος μας είναι να επαναφέρουμε την εμπιστοσύνη ανάμεσα στον πολίτη και στο κράτος, να αισθανθεί ο πολίτης ότι πληρώνει δίκαιους φόρους, σε ένα σύστημα, που τον σέβεται και ότι η πολιτεία σέβεται ακριβώς αυτούς τους πόρους και τους δαπάνα προς όφελος του πολίτη.
Το πρόγραμμα αλλαγών και τομών της Κυβέρνησης για την επόμενη τριετία, δεν βασίζεται βεβαίως μόνο στα ζητήματα, που αφορούν στον προϋπολογισμό και τη φορολογία. Αφορά μείζονες παρεμβάσεις για την ανάταξη της οικονομίας. Έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, έχουν να κάνουν με τη μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης, με γνώμονα την αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια, τη λογοδοσία. Έχουν να κάνουν με αλλαγές στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και στο σύστημα υγείας.
Το νέο Πρόγραμμα Σταθερότητας Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης, που παρουσιάζουμε σήμερα, είναι υλοποίηση μιας προγραμματικής δέσμευσης της Κυβέρνησης, για να ανατάξουμε την οικονομία και ταυτόχρονα να βάλουμε τάξη στα δημόσια οικονομικά. Τα μεγάλα ελλείμματα λειτουργούν αρνητικά και για την ανάπτυξη στη χώρα, λειτουργούν αρνητικά για την κοινωνική συνοχή στη χώρα, επιβαρύνουν τις επόμενες γενιές. Είναι επείγον να τα μειώσουμε.
Δίνουμε έμφαση, όμως, όχι μόνο σε αυτή την αναγκαία προσαρμογή, αλλά και σε μια συνολική πολιτική νοικοκυρέματος του κράτους, που θα στηρίζει και θα στηρίζεται σε βαθιές τομές και ριζικές ανατροπές στο κράτος και στην οικονομία.
Αποδεικνύουμε ότι έχουμε και τη βούληση και το πρόγραμμα να προχωρήσουμε μπροστά, σε δυσμενείς οικονομικές συνθήκες και απέναντι σε ένα τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας, το οποίο αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Και δείχνουμε ότι η Κυβέρνηση θέλει και η Ελλάδα μπορεί και θα μπει σε μια νέα πορεία ανάπτυξης, με υγιή και αξιόπιστα δημόσια οικονομικά, με καθαρούς λογαριασμούς απέναντι στους πολίτες.
Ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε.
