Αρθρο του Δημήτρη Σ.Καρύδη
Ισχυρούς κλυδωνισμούς προκαλεί το σχέδιο «Καλλικράτης της κυβέρνησης στην Κέρκυρα. Το κεντρικό πολιτικό ζήτημα που ανακύπτει προέρχεται από την απόφαση να καταργηθούν οι νομαρχίες. Αυτή η εξέλιξη έχει συνέπεια την αποδέσμευση στελεχών της σημερινής νομαρχιακής πλειοψηφίας και μειοψηφίας του νομαρχιακού συμβουλίου. Γι’ αυτό πολλοί προσπαθούν να απαντήσουν στο αυτονόητο ερώτημα: «Τι θα κάνουν όλα αυτά τα στελέχη και των τριών παρατάξεων του ΝΣ;».
Η απάντηση είναι......................
τόσο απλή και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο προκαλεί νευρικότητα στα στελέχη των ΟΤΑ. Δε φτάνει δηλαδή που μειώνονται οι Δήμοι, μειώνεται δηλαδή ο αριθμός των δημάρχων, αντιδημάρχων προέδρων και λοιπών, ταυτόχρονα αυξάνεται ο αριθμός των ενδιαφερομένων για τους μισούς και πλέον δήμους.
Ετσι παρατηρείται το εξής φαινόμενο: Ενώ ο λαός υποδέχεται τη νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση με θετικά συναισθήματα, ενώ αφαιρείται εξουσία και πόροι από το κεντρικό κράτος, οι δήμαρχοι και λοιποί αντιδρούν, λες και οι δήμοι είναι ιδιοκτησία τους.
Καλό είναι συνηθίσουν στην ιδέα ότι η Ελλάδα, η Αυτοδιοίκηση, η Αποκέντρωση της χώρας μπορούν να πάνε μπροστά και με άλλους και κυρίως και χωρίς τους ίδιους.
Ετσι, με βάση αυτά, κάποιοι χάνουν τις καρέκλες τους. Αντί λοιπόν να ταχθούν στο πλευρό του λαού, αντί να ενισχύσουν το μεγάλο πολιτικό εγχείρημα της κυβέρνησης (και ιδίως όσοι είναι μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ), «συσκέπτονται» και «σκέφτονται» πώς θα εξασφαλίσουν μία καρέκλα στη νέα πραγματικότητα.
Κι όμως, η χώρα είναι πιο συγκεντρωτική κι από χώρα του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού, όπως είπε ο Γ. Παπανδρέου και απαιτείται ισχυρή πολιτική υποστήριξη του «Καλλικράτη», απαιτείται ισχυρός πολιτικός αγώνας για τη διαμόρφωση μίας αποκεντρωμένης χώρας, απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση να στηριχθούν νέα πρόσωπα στους νέους ΟΤΑ. Οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να προβάλλουν κι άλλους πολίτες τους με δυνατότητες και ικανότητες. Ασφαλώς τα συμφέροντα που έχουν σχηματοποιηθεί τόσα χρόνια θα εμποδίσουν κάθε τέτοια εξέλιξη. Ποια συμφέροντα;
Ξέρετε τώρα… Τι να λέμε……
